Şiirlerin Konuşan Dili

4 Kasım 2016 Cuma

Zerre Zerre Bu Kâinat Biz Gülen İnsan Kokmalı

zerre zerre kainat gül kokmalı ile ilgili görsel sonucu

Kavgalı gürültülü olsa da bu şehirler

Bizi alıp bizden götürse de bu iller

Yaşamak zorundayız bir lokma ekmek kavgası için

Uzaklaşmak şehirden varmak eski mahalleye dersen

Ne eski mahalle kaldı nede o eski mutluluklar

Ne şenlik kaldı ne bir tatlı gülümseme

Yuttu bu şehirle çok kazanma hırsıyla kendini bilmeme

Akşam yatış sabah kalkış bir telaş kimseyi görmeme

Uzaklaşmak şehirden varmak eski mahalleye dersen

Ne eski mahalle kaldı nede o eski mutluluklar

Ne toprak kaldı ne bir açan taze bir çiçek

Bu güzellikler acep ne zaman geri gelecek

Yoksa farkına varmadan bu hayat böyle çiçeksiz mi geçecek

Uzaklaşmak şehirden varmak eski mahalleye dersen

Ne eski mahalle kaldı nede o eski mutluluklar

Gönüller ki gülmenin sevmenin varmanın kapısı

Vatan toprağında vatanın gönüllerde bir yansıması

Aynı din iman vatan bayrak ile bir yöne birlikte varılması

Uzaklaşmak şehirden varmak eski mahalleye dersen

Ne eski mahalle kaldı nede o eski mutluluklar

Zerre zerre bu kâinat biz gülen insan kokmalı merhametle

Söyler misiniz bu göğsümüzde taşıdığımız bu kin nedir

Var imanınla birlik kardeşlikle bu kin nefreti devir

Yüce Rahman sana verdiği imanla her yaptığını bilir

Uzaklaşmak şehirden varmak eski mahalleye dersen

Ne eski mahalle kaldı nede o eski mutluluklar

Mehmet Aluç-Kul Mehmet

Bire Sen Var

bir olan rabbine var ile ilgili görsel sonucu

Rabbim kulunu etmez perişan

Sen gece gündüz Rahmanı an

Rahmanla olursa dirilir bu can

Bu dünya dediğin iki kapılı han

Biri çıkış biri geri giriş san

Var birlik yolunda bire sen var

Dertler çileler içinde yanarsan

Dert çiledeki sırrı elbet anlarsan

Anlamak istemezsen isyana varırsın

Dert kul içindir bir diriliş varıştır

Hakka varılıp hakka sarılmaya yarıştır

Var birlik yolunda bire sen var

Anlarsan bu hayat senin içindir

İçinde imanla olursan gülüşündür

Rabbim kendine koşanı güldürür

Koşmayanı nefis şeytan süründürür

Hakka varan kul nuruna bürünür

Var birlik yolunda bire sen var

Hak yolda yürümek pek çetindir

Çetinin için de sabır emeğindir

Emekle varınca hayat güzeldir

Bu dünya Rabbimden kuluna özeldir

Kul imanla Rahmanla olunca gülendir

Var birlik yolunda bire sen var

Nefis şeytanla olanı yakar

Cehennemde kızgın har

Var hak yolda hakka sen var

Varmazsan dünya ahiretin olur dar

Var hakkın kullarını sende sar

Şerrin içine imanı güzelliği kat

Ondan sonra var git rahat yat

Var birlik yolunda bire sen var

Arsız olana ar neylesin

Bil her an Rahmanla birliktesin

Gönülleri seversen gönüllerdesin

Kendini Hakkı bilmezsen

Nefis şeytanla kendini bitirensen

Var hak yolunda hakka sen gülersen

Var birlik yolunda bire sen var

Hak yolda Rahmana teslimsen hürsün sen

Hak yolda hakka yürümezsen körsün sen

Hak yolda hakka doğru yürü gülsün gül sen

Nefis şeytanla olursan ölmeden ölensin sen

Var birlik yolunda bir olan Rahman’a sen var

Mehmet Aluç-Kul Mehmet

Rabbime Şükür

Geceden sabaha çıkaran Rabbime şükür

Karanlığı aydınlık nuruyla aydınlatandır Rabbim

Karanlık fikri nuruyla aydınlat kalbim

Kâinatı gönlümüze serpendir Rabbim

Geceden sabaha çıkaran Rabbime şükür

Kuru olanı canlandırandır Yüce Rabbim

Bahar gelince canlılık verir kâinata

Bin bir nimetle donamış baksana fıtrata

Kâinatı gönlümüze serpendir Rabbim

Geceden sabaha çıkaran Rabbime şükür

Gör bak bizlere verilen bin bir fırsata

İnanamazsan şöyle bir bak sen etrafa

Günah işleyene tövbemle gel der bertaraf’a

Kâinatı gönlümüze serpendir Rabbim

Geceden sabaha çıkaran Rabbime şükür

Hak yolda hakka yürü haktan ol sen bitaraf

Nefis şeytan günaha batırsa da var gel der ederim af

Bir an daldınsa Salih amelle kazan der bol bol sevap

Kâinatı gönlümüze serpendir Rabbim

Geceden sabaha çıkaran Rabbime şükür

Bak şöyle etrafına senin için yaratıldı bu dünya

Bil dünya ile değerini artık iman et hakka anlaya anlaya

Dünya yalan olsa da doğru ile doldur anlat her canlıya

Kâinatı gönlümüze serpendir Rabbim

Geceden sabaha çıkaran Rabbime şükür

Gözden akan yaşla yalvar var Hakka ağlaya ağlaya

Hayatın seni dertle hoplatsa da hoplaya zıplaya

Dert kul içindir bir diriliş varıştır
Hakka varılıp sarılmaya yarıştır

Kâinatı gönlümüze serpendir Rabbim

Geceden sabaha çıkaran Rabbime şükür

Hayat bir varıştır bir noktadan bir noktaya

İlk noktadan son noktaya hakka varıştır kul korkmaya

Korkutan olsa da hakkın verdiği güçle yok et var oraya

Kâinatı gönlümüze serpendir Rabbim

Geceden sabaha çıkaran Rabbime şükür

Kul Mehmet’im istediğin varsa Rahman’dan sen iste

Ömür bitiyor yürü durma hak yolda aheste aheste

Ömür bir anlık hayat bir anlık bitendir bir nefeste

Kâinatı gönlümüze serpendir Rabbim

Geceden sabaha çıkaran Rabbime şükür

Mehmet Aluç-Kul Mehmet

3 Kasım 2016 Perşembe

Gidemezsin

Gitmek istesen de öyle çekip bende gidemezsin

Beraber yaşıyoruz aynı çatı can altında bilmelisin

Benimde bir canım var sen gibi duygularım var insanım

Canın istediğinde çekip gitmek istesen de gidemezsin

Birbirimizi severken hasrete koşmayacağız demiştik

Beraber severken ayrı duyguların esiri olmayacaktık

Sensiz bensiz bir hayat bizi yıkar demiştik ayrılmayacaktık

Canın istediğinde çekip gitmek istesen de gidemezsin

Her arzuna esir olup ta beni terk edip sen gidemezsin

Beni yalnızlıkla sensiz bırakarak başkasını sevemezsin

Gitmek istesen de bırakmam seni bensiz gidemezsin

Canın istediğinde çekip gitmek istesen de gidemezsin

Gerçek duygularınla bir daha düşün sana ben derim

Sevmiyorum diyorsan eğer yolun açık olsun derim

Sensiz yaşayamazsam da nereye bilmem ben giderim

Canın istediğinde çekip gitmek istesen de gidemezsin

Aşkımı gönlümün virane mezarlığında sensiz saklarım

Sensiz gecelerde ben sensiz sokaklarda sanma yatarım

Bakarım ufuklara gülmeyen yarınlarıma kendimden kaçarım

Canın istediğinde çekip gitmek istesen de gidemezsin

Erimezse de buz tutsa dondursa da bu gönlümün karları

Ben sensiz hiç yaşayamam inan mutlulukla ben yarınları

Viran illerde viran edilmiş ötmez bülbülüm bağlarımda

Canın sağ olsun çekip gitmek istedin git gidebildiğin yere

Sen bu aşkı saklayamazsın ben gibi boşu boşuna harcarsın

Benden gittin gittiğine yaklaştın sanma mutluluğa koşarsın

Pişmanlık içinde kalırsan bu mutlu günleri bir gün ararsın

Canın sağ olsun çekip gitmek istedin git gidebildiğin yere

Sensiz bir an bu hayatı aşkı sensizliği sandım ki ben ölüm

Kaybettim sandım bir daha bulamam dedim ben yönüm

Fazla sevmek bağlanmakla hata etmişim ben zaten körüm

Canın sağ olsun çekip gitmek istedin git gidebildiğin yere

Ey dünyam mutsuzluğuma sende benimle durma ağla

Gözümde akan her damla hatırına o yâri bana sen bağla

O yar terk etti sen terk etme yaşayamam böyle bu canla

Canın sağ olsun çekip gitmek istedin git gidebildiğin yere

Kul Mehmet’im artık anladım sensiz ölmem artık kahrımda

Artık seni hiç düşünmem ben artık yalnız başıma kaldığımda

Seni unuttum artık seni düşünmüyorum artık ben uzaklarda

Canın sağ olsun çekip gitmek istedin git gidebildiğin yere

Mehmet Aluç-Kul Mehmet

2 Kasım 2016 Çarşamba

Gözlerinde Gülüşlerinle Bakarsın

Yazdığım şiirdeki son mısra gibi bakmasın gözlerin

Şiirlerde bitmez gözlerdeki gülüşlerde bitmez bilirsin

Yazarken gönüllerde gülümseyerek gezersin gülüverirsin

Gönül sazımda telimsin notamsın şiirimde bestemsin benim

Gözlerinde gülüşlerinle bakarsın gülüşler gibi güldürürsün

Gönüllerin içinde gezeriz dağların başında gezmeyiz

İnsan gibi seveni severiz sevmeyenlere kaşımızı çatarız gülmeyiz

Bazen kaçarız birbirimizde yaşayamaz geri geliriz biliriz biz nefesiz

Gönül sazımda telimsin notamsın şiirimde bestemsin benim

Gözlerinde gülüşlerinle bakarsın gülüşler gibi güldürürsün

Mecnunlar Leylalar Keremler Aslılar göğsümüze yaslanır

Gönüller gönlümüze aşkla sevmeyle bakışlarla bağlanır

Bir hafif gülümseme gülen bir bakışla bu ruhumuz canlanır

Gönül sazımda telimsin notamsın şiirimde bestemsin benim

Gözlerinde gülüşlerinle bakarsın gülüşler gibi güldürürsün

Ben kendimi sensiz bizsiz anlatamam ki anlatılmaz ki

Ayrı ayrı gönülden ayrı gülümsemeden bu hayatta yaşanılmaz ki

Anlatmaya kalaksam sözlere hecelere ben sizleri sığdıramam ki

Gönül sazımda telimsin notamsın şiirimde bestemsin benim

Gözlerinde gülüşlerinle bakarsın gülüşler gibi güldürürsün

Kâinat susa bile bilirim aşkla gezen gönüller hiç susmaz

Gönülden gönlü sarmayınca bu gönülde sancılar yok olmaz

Gönülden gelen aşkla sevmelere kim git diyebilir ki aşksız olmaz

Gönül sazımda telimsin notamsın şiirimde bestemsin benim

Gözlerinde gülüşlerinle bakarsın gülüşler gibi güldürürsün

Kul Mehmet’im aşkla gönülden seveni anlatamam ki

Sevmeye layık olmayan gönüle sev diye dayatamam ki

Sevmeyen aşksız gözlerle bakana zorla bakma diyemem ki

Gönül sazımda telimsin notamsın şiirimde bestemsin benim

Gözlerinde gülüşlerinle bakarsın gülüşler gibi güldürürsün

Mehmet Aluç-Kul Mehmet

Gökyüzünde Düşler Düşüyor

DÜŞLER VE GÖKYÜZÜ ile ilgili görsel sonucu

Gökyüzünde düşler düşüyor

Kargalar üstüne üşüşürken

Uzakta bir çocuk elinde bir sapan

Mütemadiyen taşları üzerlerine atıyor

Uzaklarda piyona sesi ürkütüyor kargaları

Kargaların gözlerinde eski ölümlerin cansız bakışları

Koşuyor iki çocuk düşlere doğru

Piyanonun başındaki çocuk kalkıyor usulca

Dökülürken piyanonun tuşları yerlere tuz buz olurken

Koşuyor iki çocuğun koştuğu yöne

Yerde serili bir sofra bezi

Üzerine serilmiş düşler

Şaşkınlık düşlerin çevresinde

Saygıyla eğildi üç çocuk düşlerin önünde

Sessizce oturdular sofraya

Bir bir aldılar saklamak için sinelerine koydular

Şimdi sımsıcaktı düşler

Avuçlardaki kurşunlar güllerle yer değiştirdi

Acılar sevinçlerle umutlarla yan yana oturdu

Yok, oldu acılar

Artık ak beyaz kâğıda kan damlamıyordu

Şairin yüreği kanamıyordu yazarken

Üç çocuk şairin yanındaydı gökyüzünde düşen düşlerle birlikte

Umut olmuşlardı yarınlara

Kızıl şafaktaki şafağın yanında bekleyenlere

Bir deniz misali deniz olmuşlardı

Dalga dalga kayalıkları yalayan vuran, doğmayan şafaksız ana şafak

Vurdukça kayalıkları saran

Bekleyen insanlara varan kucaklayan türküler gibi saran

Bitmişti binlerce şafaktır dinmeyen sancılar

Bakışlardaki karanlık bakışlar silinmiş

Parlak gülümseyen bakışlar gelmişti yerine

Sancılarla düşlere giden sancılı yolculuk sona ermiş

Mutlulukla bitmişti

Umut için yola çıkanlar umutla olmuş

Umut onlara koşmuş karanlıklar güneşle kaybolmuştu

Aynı hayat kavgasında aynı yolda yola çıkanlar var oldukça

Gökyüzünde düşler yeryüzüne düşmeye devam edecekti

Gökten düşen üç elma misali

Birisi isteyene birisi düş ’süz kalan ülkelere biriside size

Mehmet Aluç-Kul Mehmet

1 Kasım 2016 Salı

Aşka Gönül Gözüyle Bak Tüm Bedeni Sarmış

Her insanın sanmayın bir hayatı var, iki hayatı vardır birisi gözümüzle gördüğümüz hayatı, biride gönlünde sakladığı yaşadığı hayatı vardır. Biz birisini görürüz hayatı bir tane deriz ve yanılırız.

Yakmalı bu gönlü Aşkın narıyla yoksa gönül olmayacak. Sevmeli insanları aşkla yoksa aradığımız mutluluk bizimle olmayacak.

Aşka gönül gözüyle bak tüm bedeni sarmış, gönülde aşk iman yoksa bak insana bedenini öldükten sonra toprak sarmış. Aşkla gideni melekler karşılamış, aşksız gideni azabı karşılamış.

Aşkla toprağa giden aşkına ahirette karşılık bulacak gülümseyerek, aşksız giden pişmanlığını bulacak ağlayacak.

Gönül aşkın dilidir gönlü bu dil ile konuştur tüm güzellikleri aşkın güzelliğiyle durma buluştur.

Bu âlemle gökyüzü birbirini tamamlamış, lakin gönüller aşkla buluşmadan birbirinden kaçmış, yalnızlığın çaresizliğinde, çaresiz dermansız kalmış.

Korkma adım at aşkın deryasına bir adım, göreceğin güzellikler karşısında pişmanlığına ağlarsın koşarsın bin beş yüz adım.

Mehmet Aluç-Kul Mehmet

Biraz Merhem Olsan