Gidemezsin

 

Gitmek istesen de öyle çekip bende gidemezsin

Beraber yaşıyoruz aynı çatı can altında bilmelisin

Benimde bir canım var sen gibi duygularım var insanım

Canın istediğinde çekip gitmek istesen de gidemezsin

 

Birbirimizi severken hasrete koşmayacağız demiştik

Beraber severken ayrı duyguların esiri olmayacaktık

Sensiz bensiz bir hayat bizi yıkar demiştik ayrılmayacaktık

Canın istediğinde çekip gitmek istesen de gidemezsin

 

Her arzuna esir olup ta beni terk edip sen gidemezsin

Beni yalnızlıkla sensiz bırakarak başkasını sevemezsin

Gitmek istesen de bırakmam seni bensiz gidemezsin

Canın istediğinde çekip gitmek istesen de gidemezsin

 

Gerçek duygularınla bir daha düşün sana ben derim

Sevmiyorum diyorsan eğer yolun açık olsun derim

Sensiz yaşayamazsam da nereye bilmem ben giderim

Canın istediğinde çekip gitmek istesen de gidemezsin

 

Aşkımı gönlümün virane mezarlığında sensiz saklarım

Sensiz gecelerde ben sensiz sokaklarda sanma yatarım

Bakarım ufuklara gülmeyen yarınlarıma kendimden kaçarım

Canın istediğinde çekip gitmek istesen de gidemezsin

 

Erimezse de buz tutsa dondursa da bu gönlümün karları

Ben sensiz hiç yaşayamam inan mutlulukla ben yarınları

Viran illerde viran edilmiş ötmez bülbülüm bağlarımda

Canın sağ olsun çekip gitmek istedin git gidebildiğin yere

 

Sen bu aşkı saklayamazsın ben gibi boşu boşuna harcarsın

Benden gittin gittiğine yaklaştın sanma mutluluğa koşarsın

Pişmanlık içinde kalırsan bu mutlu günleri bir gün ararsın

Canın sağ olsun çekip gitmek istedin git gidebildiğin yere

 

Sensiz bir an bu hayatı aşkı sensizliği sandım ki ben ölüm

Kaybettim sandım bir daha bulamam dedim ben yönüm

Fazla sevmek bağlanmakla hata etmişim ben zaten körüm

Canın sağ olsun çekip gitmek istedin git gidebildiğin yere

 

Ey dünyam mutsuzluğuma sende benimle durma ağla

Gözümde akan her damla hatırına o yâri bana sen bağla

O yar terk etti sen terk etme yaşayamam böyle bu canla

Canın sağ olsun çekip gitmek istedin git gidebildiğin yere

 

Kul Mehmet’im artık anladım sensiz ölmem artık kahrımda

Artık seni hiç düşünmem ben artık yalnız başıma kaldığımda

Seni unuttum artık seni düşünmüyorum artık ben uzaklarda

Canın sağ olsun çekip gitmek istedin git gidebildiğin yere

 

Mehmet Aluç-Kul Mehmet

Gözlerinde Gülüşlerinle Bakarsın

Yazdığım şiirdeki son mısra gibi bakmasın gözlerin

Şiirlerde bitmez gözlerdeki gülüşlerde bitmez bilirsin

Yazarken gönüllerde gülümseyerek gezersin gülüverirsin

Gönül sazımda telimsin notamsın şiirimde bestemsin benim

Gözlerinde gülüşlerinle bakarsın gülüşler gibi güldürürsün

Gönüllerin içinde gezeriz dağların başında gezmeyiz

İnsan gibi seveni severiz sevmeyenlere kaşımızı çatarız gülmeyiz

Bazen kaçarız birbirimizde yaşayamaz geri geliriz biliriz biz nefesiz

Gönül sazımda telimsin notamsın şiirimde bestemsin benim

Gözlerinde gülüşlerinle bakarsın gülüşler gibi güldürürsün

Mecnunlar Leylalar Keremler Aslılar göğsümüze yaslanır

Gönüller gönlümüze aşkla sevmeyle bakışlarla bağlanır

Bir hafif gülümseme gülen bir bakışla bu ruhumuz canlanır

Gönül sazımda telimsin notamsın şiirimde bestemsin benim

Gözlerinde gülüşlerinle bakarsın gülüşler gibi güldürürsün

Ben kendimi sensiz bizsiz anlatamam ki anlatılmaz ki

Ayrı ayrı gönülden ayrı gülümsemeden bu hayatta yaşanılmaz ki

Anlatmaya kalaksam sözlere hecelere ben sizleri sığdıramam ki

Gönül sazımda telimsin notamsın şiirimde bestemsin benim

Gözlerinde gülüşlerinle bakarsın gülüşler gibi güldürürsün

Kâinat susa bile bilirim aşkla gezen gönüller hiç susmaz

Gönülden gönlü sarmayınca bu gönülde sancılar yok olmaz

Gönülden gelen aşkla sevmelere kim git diyebilir ki aşksız olmaz

Gönül sazımda telimsin notamsın şiirimde bestemsin benim

Gözlerinde gülüşlerinle bakarsın gülüşler gibi güldürürsün

Kul Mehmet’im aşkla gönülden seveni anlatamam ki

Sevmeye layık olmayan gönüle sev diye dayatamam ki

Sevmeyen aşksız gözlerle bakana zorla bakma diyemem ki

Gönül sazımda telimsin notamsın şiirimde bestemsin benim

Gözlerinde gülüşlerinle bakarsın gülüşler gibi güldürürsün

Mehmet Aluç-Kul Mehmet

Gökyüzünde Düşler Düşüyor

 

Gökyüzünde düşler düşüyor

Kargalar üstüne üşüşürken

Uzakta bir çocuk elinde bir sapan

Mütemadiyen taşları üzerlerine atıyor

Uzaklarda piyona sesi ürkütüyor kargaları

Kargaların gözlerinde eski ölümlerin cansız bakışları

Koşuyor iki çocuk düşlere doğru

Piyanonun başındaki çocuk kalkıyor usulca

Dökülürken piyanonun tuşları yerlere tuz buz olurken

Koşuyor iki çocuğun koştuğu yöne

Yerde serili bir sofra bezi

Üzerine serilmiş düşler

Şaşkınlık düşlerin çevresinde

Saygıyla eğildi üç çocuk düşlerin önünde

Sessizce oturdular sofraya

Bir bir aldılar saklamak için sinelerine koydular

Şimdi sımsıcaktı düşler

Avuçlardaki kurşunlar güllerle yer değiştirdi

Acılar sevinçlerle umutlarla yan yana oturdu

Yok, oldu acılar

Artık ak beyaz kâğıda kan damlamıyordu

Şairin yüreği kanamıyordu yazarken

Üç çocuk şairin yanındaydı gökyüzünde düşen düşlerle birlikte

Umut olmuşlardı yarınlara

Kızıl şafaktaki şafağın yanında bekleyenlere

Bir deniz misali deniz olmuşlardı

Dalga dalga kayalıkları yalayan vuran, doğmayan şafaksız ana şafak

Vurdukça kayalıkları saran

Bekleyen insanlara varan kucaklayan türküler gibi saran

Bitmişti binlerce şafaktır dinmeyen sancılar

Bakışlardaki karanlık bakışlar silinmiş

Parlak gülümseyen bakışlar gelmişti yerine

Sancılarla düşlere giden sancılı yolculuk sona ermiş

Mutlulukla bitmişti

Umut için yola çıkanlar umutla olmuş

Umut onlara koşmuş karanlıklar güneşle kaybolmuştu

Aynı hayat kavgasında aynı yolda yola çıkanlar var oldukça

Gökyüzünde düşler yeryüzüne düşmeye devam edecekti

Gökten düşen üç elma misali

Birisi isteyene birisi düş ’süz kalan ülkelere biriside size

Mehmet Aluç-Kul Mehmet

Aşka Gönül Gözüyle Bak Tüm Bedeni Sarmış

Her insanın sanmayın bir hayatı var, iki hayatı vardır birisi gözümüzle gördüğümüz hayatı, biride gönlünde sakladığı yaşadığı hayatı vardır. Biz birisini görürüz hayatı bir tane deriz ve yanılırız.

Yakmalı bu gönlü Aşkın narıyla yoksa gönül olmayacak. Sevmeli insanları aşkla yoksa aradığımız mutluluk bizimle olmayacak.

Aşka gönül gözüyle bak tüm bedeni sarmış, gönülde aşk iman yoksa bak insana bedenini öldükten sonra toprak sarmış. Aşkla gideni melekler karşılamış, aşksız gideni azabı karşılamış.

Aşkla toprağa giden aşkına ahirette karşılık bulacak gülümseyerek, aşksız giden pişmanlığını bulacak ağlayacak.

Gönül aşkın dilidir gönlü bu dil ile konuştur tüm güzellikleri aşkın güzelliğiyle durma buluştur.

Bu âlemle gökyüzü birbirini tamamlamış, lakin gönüller aşkla buluşmadan birbirinden kaçmış, yalnızlığın çaresizliğinde, çaresiz dermansız kalmış.

Korkma adım at aşkın deryasına bir adım, göreceğin güzellikler karşısında pişmanlığına ağlarsın koşarsın bin beş yüz adım.

Mehmet Aluç-Kul Mehmet

Biraz Merhem Olsan

 

Ne ararsan kendinde ara suçu başkasında arama

Suç aramak için gönülleri radar gibi sende tarama

Kendin gibi insanları sanma sende yerinde dur ama

Biraz merhem olsan sen kanayan gönüldeki yaraya

Dünya senin olsa ne fayda bakmazsan gönüldeki saraya

Belki bugün yarın son nefesinle çıkamazsın sen haftaya

Kendi suçunu görmezsin herkesi suçlarsın bu deli kafayla

Biraz merhem olsan sen kanayan gönüldeki yaraya

Allanır pullanırsın ne diye kadın gibi sen sallanırsın

Yanıla yanıla giderken bu fikirle durmadan yanılırsın

Yalnızlıkla yaşarken yalnızlıkla etrafına boş bakınırsın

Biraz merhem olsan sen kanayan gönüldeki yaraya

Az aklını kullan akıllı ol kendi suçunu sen kabul et

Gönül kapını aç durma insanlara çekme önüne set

Az gönülden sev sende gül durma insanları gülümset

Biraz merhem olsan sen kanayan gönüldeki yaraya

Bu dünyanın nimetleri senin değil baksana yağar bol bol

İnsanları sev kendini sevme aç sevmek için kocaman kol

Kazandığını saklama ihtiyacı olana da ver az iyilikle dol

Biraz merhem olsan sen kanayan gönüldeki yaraya

Bu dünyaya gelmenin sence nedir manası yemek içmek mi?

Yoksa bir gönül severek içine gülümseyerek girmek mi?

Yoksa üç günlük dünyada hep bana Rabbena demek mi?

Biraz merhem olsan sen kanayan gönüldeki yaraya

Aç durma aksın aç gönül vanası elinde olsun gerçeğin manası

İnsanın çok zordur yaşarken gerçek olanı anında hemen anlaması

Bu dünyada paylaşırken ölü anın anında budur canlanması

Biraz merhem olsan sen kanayan gönüldeki yaraya

Aç gönül kulağını kâinatı dinle seninle konuşuyor anla

Yaşarken bir derman ol dermana koş durma bu canla

Sil ne varsa gönlünde aklında fazla yaşamazsın bu kafanla

Biraz merhem olsan sen kanayan gönüldeki yaraya

Kazandığını bol bol dağıt korkma malın eksilmez artar

Sana verilen mal ne için verildi değeri olmaz saklamakla

İnsan yatmaya gelmedi anlasana kim mutlu oldu yatmakla

Biraz merhem olsan sen kanayan gönüldeki yaraya

Bugün varsan yarın ecel gelip alnından vuracak

Sanma kazandığın sakladığın seninle gelecek yanında duracak

Kazandığını ne yaptın diye yüce sende Rahman hesap soracak

Biraz merhem olsan sen kanayan gönüldeki yaraya

Şimdi den yüreğini iyileştirmeye bak hemen iyileşmez

Bugün yarın hakkımızda neler olur bu işte bilinmez

Helal kazanıp yemezsen bu hesap vermenin azabı bitmez

Biraz merhem olsan sen kanayan gönüldeki yaraya

Yenik düşme nefsine şeytan peşinde koşmakla

Bu dünya güzelliklerle dolu boşa harcama bu hayatla

Hep bana Rabbena dersin sana yeter ne anlarsın soymakla

Biraz merhem olsan sen kanayan gönüldeki yaraya

Yaşadıkların kederlerinle sana sancıyla kalan hediye

Az aklını kullan iyi adam ol yaşa az sen koş sevgiye

Yoksa o gönül boş kalsın diye verilmedi düşün ne diye

Biraz merhem olsan sen kanayan gönüldeki yaraya

Hatanla günahların al karşına iyice bak incele

Anla hatanı günahın için var tövbe kapısına gel hele

Lütfen egonla yaşama yık gitsin böyle yıkılma bile bile

Biraz merhem olsan sen kanayan gönüldeki yaraya

Az sus çok konuşma biraz düşün konuşmak değil bilmek

Hatanı bilmek anlamak değildir ki o an ölmek

Düşünerek güzeli anlamak işte budur gülümsemek

Biraz merhem olsan sen kanayan gönüldeki yaraya

 Kul Mehmet’im gönlüm bu sözlerden al nasihat

Kulsun yaşarken elbet sendedir suçla kabahat

Kabahat Nebahat az et sebat az sende et rahat

Biraz merhem olsan sen kanayan gönüldeki yaraya

Mehmet Aluç-Kul Mehmet

Aşka Gönül Gözüyle Bak Tüm Bedeni Sarmış

    Her insanın sanmayın bir hayatı var, iki hayatı vardır birisi gözümüzle gördüğümüz hayatı, biride gönlünde sakladığı yaşadığı hayatı vardır. Biz birisini görürüz hayatı bir tane deriz ve yanılırız.

    
Yakmalı bu gönlü Aşkın narıyla yoksa gönül olmayacak. Sevmeli insanları aşkla yoksa aradığımız mutluluk bizimle olmayacak.

  
  Aşka gönül gözüyle bak tüm bedeni sarmış, gönülde aşk iman yoksa bak insana bedenini öldükten sonra toprak sarmış. Aşkla gideni melekler karşılamış, aşksız gideni azabı karşılamış.

  
 Aşkla toprağa giden aşkına ahirette karşılık bulacak gülümseyerek, aşksız giden pişmanlığını bulacak ağlayacak.

  
 Gönül aşkın dilidir gönlü bu dil ile konuştur tüm güzellikleri aşkın güzelliğiyle durma buluştur.

   
Bu âlemle gökyüzü birbirini tamamlamış, lakin gönüller aşkla buluşmadan birbirinden kaçmış, yalnızlığın çaresizliğinde, çaresiz dermansız kalmış.

    
Korkma adım at aşkın deryasına bir adım, göreceğin güzellikler karşısında pişmanlığına ağlarsın koşarsın bin beş yüz adım.

Mehmet Aluç-Kul Mehmet

Hece Hece Okur musun?

 

Ağlasam benimle sen ağlar mısın?

Gittiğim yolda benimle gelir misin?

Suskun mısralarımla halimi anlatsam

Sen hece hece alır da gönlümü okur musun?

Karanlık gecelerime bir ışık olur musun?

Geceme doğan bir ay yıldız bulur musun?

Mecnunum desem Leyla'm olur musun?

Sen hece hece alır da gönlümü okur musun?

Sıla hasretimi benimle çeker misin?

Sılaya yol arkadaşım yolum olur musun?

Önümde karlı dağlarımı aştırır mısın?

Sen hece hece alır da gönlümü okur musun?

Bir cevap ver susma karşımda ne olur

Olanlar olursa hem sana hem bana olur

Arasak bu dünyada hangi yol bize yol olur

Sen hece hece alır da gönlümü okur musun?

Gönlüm olmak ister sen gibi sunayla

Gönlümde sen varsın bakmaz oraya buraya

Gel yanıma benimle ol kaçma buraya şuraya

Sen hece hece alır da gönlümü okur musun?

Göklerde gezerim ben allı turnayla

Seninle ben buluştum işim olmaz artık sılayla

Göklerde benimle uç sende neşenin kanatlarıyla

Sen hece hece alır da gönlümü okur musun?

Benimle isen yıkılır önümde dağlarım

Çiçeklerini açar solmuş viran bağlarım

Kul Mehmet’im gönlüme seni yazarım

Sen hece hece alır da gönlümü okur musun?

Mehmet Aluç-Kul Mehmet

Yalanlar Ve Gerçekler

Hayatı bir oyun sanmıştın

Yalanlarla oyalanmışsın

Yalanlarınla kurduğun dünyanda

Sancıları bulmuştun kucağında

Vaz geçmeyince yalanlarında

Gerçek olmayanlar kalır yanında

Her türlü sancılarla kalırsın yanılırsın

Hayat değildir bir oyun

Gerçekleri demeyin kenara koyun

Tüm benliğinizi ruhunuzu içine koyun

Hayat bu değil bir oyun

Oyun sanarak olmayın koyun

Yalanlarınla kurduğun dünyanda

Her türlü sancılarla kalırsın

Hayatı almalısın yanına

Almazsan yalanlar okur canına

Hayatı oyun sanırsan bırakırsan oluruna

Mutluluk gelmez yanına

Yalanlarınla kurduğun dünyanda

Her türlü sancılarla kıvranırsın

Yalana açık olmasın gönül penceresi

Kaynar taşlar kazanda yediğin yalanın ta kendisi

Sırtında taşıdığın yalanın kamburun esintisi

Yoktur içinde onun hayatın ta kendisi

Yalanlarınla kurduğun dünyanda

Her türlü sancılarla acıyanını bulamazsın

Hürmet yoktur yalanın içinde

Zulmet vardır o yalanın görüşünde

Alamet arama yalanın karanlık düşünde

Feraset gezinmez yalanın gülüşünde

Ganimet sayar her şeyi zorla yaptırır ipleri elinde

Yalanlarınla kurduğun dünyanda

Her türlü sancılarla istikamet bulamazsın 

Yalanla bir eser yapamazsın

Yıkılanın altında kalırsın

Ağlar ağladığınla kalırsın

Etrafında kimseleri sen bulamazsın

Canlara can olamazsın

Canlar gibi hayatını yaşayamazsın

Yalanlarınla kurduğun dünyanda

Her türlü sancılarla canına can olanı bulamazsın

Tutsaklığınla yaşayamazsın

Gerçek olanla yaşamalısın

Esaretten kurtarandır gerçeklik

Kendi kendinle olmalısın

Doğru olanı bulmalısın

Kendini içine koymalısın

Yalanlarınla kurduğun dünyanda

Her türlü sancılarla kalakalırsın

Yalanlarla dünyan pamuk ipliğine bağlı

Gerçeklerle dolu hayat yıkılmaz bak canlı

Yalanlarla kurduğun dünya ölü eli kanlı

Gerçeklerle doğrularla ol ey sen delikanlı

Yalanlarınla kurduğun dünyanda

Her türlü sancılarla karanlıkta kalırsın

Kaçsan da gerçeklerden kaçamazsın

Hayat seni izliyor yalanlarla koşamazsın

Gerçek olanla bir gün buluşacaksın

Yıkılarak sonsuz sancılarla kalacaksın

Yalanlarınla kurduğun dünyanda

Her türlü sancıları kendinde bulacaksın

Yalanların itirafıdır tüm sancılar

Sancılardan anla yalanı ey yalancılar

Attığın her adımda sana bin bir tuzak

Nefret le örülmüş dolu tuzaklar

Gerçekle arasında var uzaklıklar

Yalanlarınla kurduğun dünyanda

Her türlü sancılar yalanlarının eseri

Hayat gerçek yaşam hikâyeleriyle dolu

Yalanla bağlayamazsın eli kolu

Kaybetmişisin ya sen gerçek yolu

Çaresizlik yalanın yolu

Açmaz mutluluğa o kolu

Arama gerçek değildir yolu

Yalanlarınla kurduğun dünyanda

Her türlü sancıları çekmeye aday olmuşsun

Yalandır gerçek hayattan kaçan

Gerçek yakaladığında yalanı boğan

Gerçeklerdir gönülde doğan

Yalanlardır nefis şeytanla olan

Yalanlarla hayattır solan

Gerçeklerde kul aradığı sırrı bulan

Yalanlarınla kurduğun dünyanda

Her türlü sancıları kendini kaybetmişsin

 Sorgula analiz et hayatı yaşamı

Geçeklerde var her şeyin anlamı

Yalanlarla çekme onca gamı

Aç gönlünü gerçek olana gönül camı

Gerçeklerle yaşanır gerçek hayatın yaşamı

Yalanlarla hayat yaşanmaz çekilir ancak azabı

Yalanlarınla kurduğun dünyanda

Her türlü sancıları kendine yol edinmişsin

Mehmet Aluç-Kul Mehmet