Cennet Nasıl Kucak Açsın

Kim hakkı ile hak dergâhın da durur

Yüce Rahmana teslimiyetle teslim olur

O ahiret de cennetin içinde olur

Günaha dalınca tövbe kapısına varır

Hak dergâhına varmayana Rahmana teslim olmayana

Rahman ne yapsın cennet nasıl kucak açsın

İflas ile iflasa koşan kulu kazanmak ne yapsın

Merhametin kapısını açmayanı merhamet nasıl sarsın

Aman boş ver açma kapısını içinde dersen sen kalsın

Kalan seni ne yapsın kalmayan seni ne yapsın nasıl acısın

Hak dergâhına varmayana Rahmana teslim olmayana

Rahman ne yapsın cennet nasıl kucak açsın

Ömür bir kuştur varacağı yere uçan nurdan bir kuş

Hayatında düz yollarını sakın yapma çıkılmayacak yokuş

Aç gönül kapısın merhameti gör o an de buldum ben bir buluş

Açmazsan kapısını yaşadığın zaten değil midir bir yok oluş

Hak dergâhına varmayana Rahmana teslim olmayana

Rahman ne yapsın cennet nasıl kucak açsın

Teslim ol Rahmana günde beş vakit var dergâhına

Gönülde dergâhtır imanla döşe Allah aşkına

Kazanılmaz hiçbir şey bilirsin sende bedavasına

Boş oturup yatma sen öyle uzunlamasına

Hak dergâhına varmayana Rahmana teslim olmayana

Rahman ne yapsın cennet nasıl kucak açsın

Boş oturup uzunlamasına yatana

Dolu yatma ne yapsın dolu kalkma ne yapsın

Şeytan görünce onu işte adamım der aman kimse böyle yapmasın

Çalış hakkın ile helal kazan arzuladığın cennet kapına gelsin

Hak dergâhına varmayana Rahmana teslim olmayana

Rahman ne yapsın cennet nasıl kucak açsın

Ömür senin ile Rahmandan bir nur

Al Nur Kur’an’ı Resulü imanı gönlüne sen kur

Haram yola sakın girme sen helal yolda imanınla dur

Cennet kazanmayla cehennem ise yıkmayla kulu bulur

Hak dergâhına varmayana Rahmana teslim olmayana

Rahman ne yapsın cennet nasıl kucak açsın

Bilmiyorsan hakkı doğruyu Nur Kur’an ile Resule sor

Bazen çileye düşersen sabırla bunu imtihanına yor

Yıkma ahiretini gönlünü dünya malı için yakarsın kor kor

İnsanları da sakın sen görmeyesin sakın ola hor

Hak dergâhına varmayana Rahmana teslim olmayana

Rahman ne yapsın cennet nasıl kucak açsın

Üstüne üstüne nefis şeytandan örtme perde

Sonra ararsın da bulamazsın deva düşersin bin bir derde

Yakıp yıktıktan sonra hani deme nerde deva çare nerede

İmanla yaşasan ne güzel olurdu sen hep gülende

Hak dergâhına varmayana Rahmana teslim olmayana

Rahman ne yapsın cennet nasıl kucak açsın

Bu âlemde bu ömür dediğin değil mi iki nefes

Gönlü ömrü nefis şeytana satma kaldığın yer olur kafes

İmansız gezmek sanma sakın bu dünyada olur enfes

Son nefeste her şey belli olur imanla git imanla çıksın son nefes

Hak dergâhına varmayana Rahmana teslim olmayana

Rahman ne yapsın cennet nasıl kucak açsın

Kul Mehmet’im İslam la yaşamak senin özün

Günaha düşersen tövbe kapısı açık aç sen gözün

Nefis şeytanla yaşarsan tabi olmaz doğru sözün

Artık bırak her şeyi Yüce Rahmana dönsün yönün

Hak dergâhına varmayana Rahmana teslim olmayana

Rahman ne yapsın cennet nasıl kucak açsın

Mehmet Aluç © Kul Mehmet

---

Sitedeki yazıların tüm hakları ve sorumluluğu yazı sahiplerine aittir. Yazıların izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Aksi davranışlara karşın yasal işlemlere başvurulacaktır.

Aşk Ateşimi Söndürür

Aşk Ateşimi Söndürür

Gönlünde açan çiçekler tıpkı sabah gibidir

O tatlı gülümsemen gönlünde açan cennet gülüdür

Bakışların akan pınarın berraklığı gibidir

Yanağında aldığım buseler aşk ateşimi söndürür

Sözlerin aşk deryasında parlayan kılıç gibidir

Nakış nakış gönüle işlenmeyen sözlere ilaç gibidir

Gönlün karanlıkta kaybolmuşa ışık olan ay gibidir

Yanağında aldığım buseler aşk ateşimi söndürür

Bazen karanlık gecelerde yalnız yürüdüm

Ufukta geceyi aydınlatan o gözlerini gördüm

Yaklaştım dedim inşallah bu bana bakar yürüdüm

Yanağında aldığım buseler aşk ateşimi söndürür

Gülüşün yanında her şey kalır değersiz

Sensiz toprak bir avuç topraktır bereketsiz

Gülüşünle toprak bereketlenir meyve verir gayretsiz

Yanağında aldığım buseler aşk ateşimi söndürür

Gönlün karanlığı aydınlatan bir kandil

Aşkla baldan kaymaktan tatlıdır o dil

Gördüm aşkını ey güzel oldum ehli dil

Yanağında aldığım buseler aşk ateşimi söndürür

Senden önce gönlüm aşkı hiç yaşamamış

Böyle aşkla coşan bir güzeli hiç görmemiş

Aşkın saflığında hiç kimse sen gibi yürümemiş

Yanağında aldığım buseler aşk ateşimi söndürür

Aşkla bu gönlün gönlündeki aşk sözlerini dinler

Seninle yaşanır bu cihanda çok mesut günler

Sen gibi güzeli bu âlemde binlercesi bekler

Yanağında aldığım buseler aşk ateşimi söndürür

O gönlün aşktan bin bir kıvılcım saçar

Gönül kapını bana o narin ellerin açar

Sensiz kalan âşık bu cihanda kalır naçar

Yanağında aldığım buseler aşk ateşimi söndürür

Aşk ateşinde dönen bir kelebeğim gönlüm pervane

Seni seven âşık nasıl olmasın güzelim deli divane

O bakışların gülüşlerin ne kadar güzel şahane

Yanağında aldığım buseler aşk ateşimi söndürür

Senden önce savrulmuştum ekin yaprağı gibi

İmdat diye aman diledim Mevla’dan Mecnun gibi

Seni karşıma çıkardı Mevla’m cennetten bir hatun gibi

Yanağında aldığım buseler aşk ateşimi söndürür

Kul Mehmet’im tarumardı gönlüm topladın verdin huzur

Senin gibi aşkla gezeni hangi âşık arar nerede nasıl bulur

İzin ver gönlündeki aşk yoluna olayım yolcu sanma gönlüm yorulur

Yanağında aldığım buseler aşk ateşimi söndürür

Mehmet Aluç © Kul Mehmet

Ehli dil: Gönül eri

Bende Çoktur

Bende Çoktur

Gamzelerin sineme saplanan oktur

Seni sevmekten başka çarem yoktur

Gel sarıl sineme bu can aşkıyla senindir

Koklayacağın aşk çiçekleri bende çoktur

Gezdiğim tüm yollarım sana çıktı

Bu gönlüm zaten hep sana açıktı

Gamzendeki oklar sinemi dağıttı

Koklayacağın aşk çiçekleri bende çoktur

İzin ver oturayım gönül kapının önünde

Sana binlerce aşk sözleri söylerim gönlümde

Uzatıyorum sana koklasan gönül gülümde

Koklayacağın aşk çiçekleri bende çoktur

Hayır demenin bana yok bir faydası

Vuslata ayrılık kapısı açmanın nedir manası

Gönlüme izin verme ne olur ağlamasın olası

Koklayacağın aşk çiçekleri bende çoktur

Her gün karşıda beni süzersin

Süzersin de gamzelerinde ne hoş gülersin

Yanına yaklaşınca neden kaçar gidersin

Koklayacağın aşk çiçekleri bende çoktur

Seven sevdiğine gönül kapısını açmaz mı?

Gönlündeki aşkla gönlünde tartılmaz mı?

Gönülde tartıldıktan sonra sarılmaz mı?

Koklayacağın aşk çiçekleri bende çoktur

Gel kaçma kaçınca pişmanlığınla ölürsün

Seni ne çok sevdiğimi ayrı kalınca görürsün

Söyle bensiz nasıl yaşar sen bensiz göçersin

Koklayacağın aşk çiçekleri bende çoktur

Gezmekten bıktım nereye gideyim

Aç gönül kapını içeriye gireyim

İste bu gönlümün tapusunu vereyim

Koklayacağın aşk çiçekleri bende çoktur

Karşıdan görünce seni seveceğimi sezdim

Bir gönüle giremedim hayatımdan bezdim

Seni üzecek söyle ben ne söz söyledim

Koklayacağın aşk çiçekleri bende çoktur

İzin ver gülüşünden alayım izin sana geleyim

Gözlerine söz geçir bana tatlı baksın ister ki öleyim

Al gönlümdeki tüm aşk çiçeklerini al sana vereyim

Koklayacağın aşk çiçekleri bende çoktur

Gönülde saklıdır aşkla gönül işleri

Görünce sevdiği belli olur gülüşleri

Ayrılık kapısını açmayalım zordur yürüyüşleri

Koklayacağın aşk çiçekleri bende çoktur

Söyleyecek sözüm kalmadı lisanda

Hayır mı gelir bana sen gönülde susanda

Gamzesinde ok mu olur güzel insanda

Koklayacağın aşk çiçekleri bende çoktur

Aç ey güzel gönüldeki tülünü

Göster bana gönlündeki aşk gülünü

Göstermezsen sen gör benim ölümü

Koklayacağın aşk çiçekleri bende çoktur

Kul Mehmet’im dua için açtım elim Mevla’ya
Onu yaz dedim gönlümle bu semaya

Bizi kavuşturmadan gelmesin Azrail canım almaya

Koklayacağın aşk çiçekleri bende çoktur

Seni sınamaktı gayem ey kul Mehmet

Açtım gönül tülümü bakarken eyle merhamet

Gönlümde binlerce aşk çiçeği var uzan al sana zahmet

Bende de koklayacağın aşk çiçekleri daha çoktur

Mehmet Aluç © Kul Mehmet