Mazlum ile olan Uzun Adam-3- (Recep Tayyip Erdoğan) İthaf Şiirim

 (Boyu değil gönlü eli uzun mazluma uzandığı için)

Mazlum ile olan Uzun Adam

Dava mazlum İslam imanla mazlumla var olmaksa

Ölüm imanlı olanın imanına sarılışsa

Allah C.C. kul olmak Gül kokan Resule varmaksa

Nedir ki bu yolda ki çile ölüm

Gönül dostu Mevla’nın dediği gibi

Bir “şebi-i aruz” değil midir ölüm

Gerisi yalan iken yakar iken iki gözüm

Boynu bükükse ağlayansa mazlum

Ona koşan Müslüman Allaha derse kulum

İşte budur onunla yolum

Biçare mazlum benim kardeşim canım ruhum vatanım dostum

Açılan sarılan can iki kolum

Ölüm uykusunda uyandıran bir durum

Allah C.C. izniyle

Uzun adam derler boyu değil gönül eli uzun

O konuşurken sizler susun

Bırakın mazlumun sesini duysun

Davası insan insandaki dert

O insan gibi insan mert

Zalim için oluyor sert

Mazlum için cömert

İnsanı der gülümset

Yıkılsın ister gönüldeki haset

Boynu bükükse ağlarsa mazlum

Ona koşansa Müslüman Allaha derse kulum

İşte budur dostum adamım yolum

Biçare değil mazlum benim can dostum

Açılan sarılan can kolum

Zalime kanmayan bir adam

Bu yolda yürümekten usanmayan

Allah C.C. ile var olan

İman zırhını giymiş onunla yaşayan

Yıkılırken zalim karşıda velvele üstüne o an

Adam gibi bir can dostu adam

Recep Tayyip Erdoğan mazlumla her an

Mazlum kalkarken yanına varan

Mazlum der koştun geldin imdadıma ey güzel nurlu adam

Kavuşurken vatan asıl evladına

Bir daha karanlık gönül olur mu varır mı sabaha

Varken imanlı adam gibi adam can iken cana sana bana

Yıkılırken zalim her an derken eyvah

Mazlumda çıkmaz feryat ile ah

İşte budur derim iman eden milletimin adamı evladı derim

Rabbim kudreti ile her an kerim

Sende de varsa bu niyet adamımsın

Kardeşimsin

Canımsın

Vatanımsın

Bayrağımsın

Haydi, varalım insanlığa davaya sahip çıkanın yanına

Vatan elden gitmeden

Çiğnetmedi ecdadın çiğnenmez vatan derken

Var mısın yok musun merdim derken

İşte budur iman vicdandır

Nurdan nebi yoludur

Bundan gayrısı alçaklıktır

Mutlak yokluk

Vatanı satmak

Vücudunu satmak parçalamak

İzin verir mi iman dolu vatan evladı

Bırakır mı edilsin istila

Buna izin verir mi yüce Mevla

Mezarda bekler ecdat yine zaferi

Bizler kimin neferi

Zalimin mi imanın mı neferi

Tatbikî imanın nur Nebinin neferi

Çıkmaz vatan evladının boşa seferi

Dürülür zalimin karanlık defteri

Varsa insanda hüsranla inşa edilmiş fikir düşünce hüsran

Ne yapar onun peşinde koşan ey can

Sana ne verir elinde gönlünde olmayan

Vatan bize ecdattan yadigâr

İnsan vatanı ile var

Boğazlarsa kardeş kardeşi

Oluruz hepimiz leş

Nedir denmez mi bu keşmekeş

Bu yapılan kendine mazluma ölüme eş

Hepimiz değil miyiz kardeş

Utan utan nedir gönüldeki ateş

İnsan olur mu hiç kalleş

Var bir gönüle yerleş

Mazlum imanıdır doğranan

Bin ton yüküyle kütüphaneyi eşeğe yükle

Yine eşek eşek

İnsan olur mu köstebek

Köstebek hayvandır

Alma yutma zalimin uzattığı lokmayı

Bırak düşünme

Tükür onu tatlı tatlı yutmayı

Tükür yoksa kan tüküreceksin bırak doymayı

Müslüman helal lokma yer helal olanla yürür kalır ayakta

Zalim leş olur yatar cehennemlik yana yana mezarda o durakta

İnsanın birbirine olmalı hayrı

Böyle yaşamak olmaz ayrı ayrı

Rabbim vatanla var et bizi olsun imanımız

İnsanlar bizimle bu dünyada canımız

Akmasın der Uzun adam mert adam iman dolu istemez aksın kanımız

Vatanla imanla ver idrakimiz

Bu dünyada Allaha teslimiyetle insan kul

Özgürce yaşamalı hayatını

Ey zalim sana yok artık bir nefes

Sana layık cehennemde ateşten kafes

Müslümanlık mazlum için var olmaktır

Var olmak İslam’la imana koşmaktır

İslam Kur’an iman nehrinde arınmaktır

Nur Resule ahirette komşu olmaktır

Bundan gayrısı cehennem de yanmaktır

Adam gibi adam Recep Tayyip Erdoğan’la olmaktır

Vatan evladına yardımcı olmaktır

Vuslatı gönüllere beraber dağıtmaktır

Gaflet perdesini gözde gönülde beraber yırtmaktır

Edep ile olmaktır

Ümmetin dirilişi için onunla çaba sarf etmektir

Rabbimin yardımı ile uyanmaktır

Nurdan habibin sancağına koşmaktır

Yaratılış gayesine özüne ulaşmaktır

Müjdeler olsun ümmet yeniden dirilişle geliyor

Dirilişi değil ölü gibi olmayı sevenler devriliyor

Mazlum gülüşüyle âlem şenleniyor

Gökyüzünde melekler gülümsüyor

Merhaba ey canlar size merhaba

Merhaba ey imanla yaşayanlar size merhaba

Merhaba ey imana susamış susuz kalmışlar size de merhaba

Merhaba ey yolda kalmış kardeşim sana da merhaba

Ey iman sana da merhaba sar ümmeti ümmetim sana da merhaba

Ey zalim sen artık yıkılmaya mahkûmsun sana elveda

Elinde nefretinden odun ateşin senin

Cümle canlara imanla gülümserken uzun adam sana da merhaba

Varılacak işte nurdan sabaha

Nur yeniden yayılacak cihana

Allah’ın izniyle sarılacak her bir cana

Mehmet Aluç-Kul Mehmet

Nur Nebiye Koşanlardayız

Nur Nebiye Koşanlardayız

Nur Nebi âlemi doldurdu İslam nuruyla

Yaş yanarken az daha yanıyordu kuruyla

Gönlündeki merhametin nurdan nuruyla

Nuruna karışıp imanla peşinden gidenleriz

Âlemlere Rahmet nuruyla merhametiyle geldi

Onu görenler nuruyla merhametiyle güldü

Zalimlerin saltanatı yıkıldı hepsi geberdi öldü

Merhametinin nuruna karışarak peşinden gülenleriz

Yarattı Rahman onun nuru için arşı alayı insanı

Gördün mü hiç peşinden gidip de perişan kalanı

O İslam nuruyla iman nuruyla söylemezdi yalanı

İslam iman nuruna karışarak onu sevenlerdeniz

Nur Kur’an’ı indirdi gönüllere yirmi üç yılda

Anlaşılsın sindirilsin istedi gönüllerde kalsın akılda

Nur Nebi çok severdi insanları inanın kendi canında

Nur Kur’an Nur Sünnete karışarak peşinden gidenleriz

Seherde dinleyin adını Rahmanı anar cümle kuşlar

Sabah namazını kılmak için kalkar müminler secdede başlar

Cümle insanlık dert içinde akar gözlerde yaşlar

Gönüllere İslam’ı imanı katarak nur Nebiye koşanlardayız

Tövbe kapısına koşan kul günahını var af ettir

Bu dünyada yalan dolanı nefreti sen imanınla bitir

İman etmeyen kula imanla git merhametle var gönlüne gir

Tövbe kapısında günahını terk ederek Nur Nebiye ulaşanlardayız

Kul Vakit gelince ecelle göç yolculuğu başlar

Hazırlığın yoksa yol için yıkılır üzerine kayalar taşlar

Hazırlığın varsa ne mutlu seni taşır mezarına kuşlar

Hazırlıkla iman merhametle Nur Resule yarışanlardayız

Kul Mehmet’im sen Rahmanı Nur Nebiyi zikir et gönülden

İyilik yap derdi olanın yarasın sar sende gelirse elinden

Salih amel merhametle ol ahirette buluşalım cennete

İnsanlık derdine imanı gönlümüzü kattık Nur Nebiye varanlardayız

Mehmet Aluç-Kul Mehmet

Yarin Tatlı Canına

 Yârin Tatlı Canına

Aşkın gönülde bitmez tatlı sancısı

Atsa beni yârin gönül kapısına

Ben gönülleri sevenlerin hancısı

Alsa aşk sarsa beni yârin tatlı canına

Kader yolunda sevdiğim yoldaşım olsun

Alsın gönlündeki aşkı gönlüme doldurdun

Eğer almaz isem o aşkı beni uçurumlara atsın

Alsa aşk sarsa beni yârin tatlı canına

Aşk düşse seven gönül elime

Aşk dokunsa bu tatlı dilime

Seven gönül gönül kapıma uğrasa

Alsa aşk sarsa beni yârin tatlı canına

Kul Mehmet’im hayallerin saldın yellere

Al kalemi yaz aşkını sevdanı gönüllere

Aşkı alıp bölemezsin yayamazsın yıllara

Alsa aşk sarsa beni yârin tatlı canına

Mehmet Aluç- Kul Mehmet

Hak Yolunda Hakka Koşuyorum

   Hak yolunda hakka koşuyorum

Hak aşkıyla ben coşuyorum

Hak ile gece gündüz olmak istiyorum

Rabbim hak dostun yolunu göster

Hak dostunla bu kulun gönüllere sana varmak ister

Hak yolda gönüllere varıyorum

Hak dostunu içinde görüyorum

Hak aşkıyla gönüllere giriyorum

Hak dostuyla muhabbete eriyorum

Hak dostunla bu kulun gönüllere sana varmak ister

Kul Mehmet’im Rabbim senle yaşıyorum

Hak nurunu gönlümde imana katıyorum

Hak dostunla gönüllere varıyorum

Hak nurunla hak dostunla gönülleri sarıyorum

Hak dostunla bu kulun gönüllere sana varmak ister

Mehmet Aluç-Kul Mehmet

Yüce Rahmanı Hatırla

Yüce Rahmanı Hatırla

Haydi, nefsi şeytanı çıkar gönülden aradan

Kendini ahirete göre durma sen hazırla

Âlemleri senin için yaratmış Yüce yaratan

Her yediğin nimette sen Yüce Rahmanı hatırla

Ne güzel sevilir insanlar canı gönülden

Nefis şeytan zararlıdır bu ömürden

Bak merhamet ne güzellik katmış güle güzelliğinden

Her gördüğün canda sen Yüce Rahmanı hatırla

Var kapısına hakka erenlerin

Var gir sen içine gönüllerin

Ne güzel kokar gönülleri insanları sevenlerin

Her baktığın gönülde sen Yüce Rahmanı hatırla

Hak dostları almaz gönülden verirler

Hak yoluna hakkın aşkıyla yürürler

Gel demeden birde bakarsın hakkın güzelliği ile gelirler

Her dostu gördüğünde sen Yüce Rahmanı hatırla

Dokunur Rahman gönlün merkezine ortasına

Orayı temiz tut imanla doldur her bir parçasına

Bakan görür imanının nurunu her bir damlasını

Her gönlüne dokunulduğunda sen Yüce Rahmanı hatırla

Nefis şeytanla olduk gönülde ne varsa çaldırdık

Düzenbazların oyununa aldandık ne varsa kaptırdık

Dinden imandan uzaklaştık zalimin kucağına oturduk

Her yüreğine hançer saplandığında sen Yüce Rahmanı hatırla

Yüce Rahmanı hatırla var yanına

Düşmezsin dara kötülük dokunmaz sana

Her kötülüğü yanlışlığı sen kendinde arasana

Her güzelliği gördüğünde sen Yüce Rahmanı hatırla

Kul Mehmet’im Rabbim der olun can cana

Bizler ayrı yaşadık düştük ayrı bir yana

Rabim der bakın gönlünüzde bana her bir cana

Her ayrılığa düştüğünde sen Yüce Rahmanı hatırla

Her kendi hatanda acizliğini bil, sığın sen ol yüce Rahmanla

Mehmet Aluç-Kul Mehmet

Benimle Kerpiç Yaptılar (Menkıbelerden Ders Almak)

Benimle Kerpiç Yaptılar

(Menkıbelerden Ders Almak)

Selamsız ağlayarak dünyaya geldik

Nefsimize dünyanın malına kandık

Dünya bizim olacak sandık yanıldık

Ahiretimizi unuttuk kaldık

Kazandığımızı hak yolunda harcamadık

Yolda kaldık

Bir metrelik mezara girip

Tekrar toprak olacağımızı unuttuk

Dünya bu idrak edenlerle etmeyenlerin belli olduğu bir elek

Kazananla kaybedenlerin yarıştığı bir kulvar

Buyurun bugün bir eve misafir olalım

Gereken dersimiz ne ise onu alalım çıkalım

Zenginlerden birisi ölür

Bir köşk ile iki oğlu kalır

Köşkü taksimde anlaşamazlar

İnsanoğlu hırsına yenik düşen

Yanılmak için çabalayan

Payına düşene razı olmayan

Hepsi benim olsun diye zorlayan

Başkalarına hayat hakkı tanımayan

Bazen kör cahil hakkına razı olmayan insan

O arada tartışırlarken

Duvardan bir ses geldi

Benim için birbirinize düşman olmayınız

Ben bir padişah idim

Çok yaşadım

Mezarda yüz otuz sene kaldım

Sonra, toprağımla çanak çömlek yaptılar

Kırk sene evlerde kullandılar

Kırıldım

Sokağa atıldım

Sonra, benimle kerpiç yaptılar

Bu duvarın inşasında kullandılar

Birbirinizle dövüşmeyiniz

Siz de, benim gibi olacaksınız dedi

Şaşırdılar

Kavgaya ara verdiler

Bir kenarda oturup düşünmeye başladılar

Lakin düşünmek ne mümkün

Sonlarının toprak olacağı gerçeği

Dünyanın yalan olduğunun acı hakikati yaktı yürekleri

Yürekte dünya için yalanı kor alev ateşi taşımak

Önüne geleni yakmak

Yalan dolanla arkadaşlık kurmak

Baki olan ahireti unutarak

Boşa oyalandıkları gerçeği ile uyandılar

Zaten vardı evleri

Yıkmamaları gerekirdi gönülleri

Süslemelilerdi üç günlük geçen günleri

Anladılar acı olan tatlı gerçeği

Çıktılar evden vardılar fakir olan komşularının yanına

Kirada otururdu durumu iyi değil yakan kordu

Evi verdiler ona bedavaya

Bu can sende olduğu müddetçe otur dediler

Sen bu dünyadan gidersen

Kim sağ kalırsa çocukların eşin bize emanet

Sevincinden gözyaşı seline boğuldu komşusu

Allah ne muradınız varsa versin dedi

Zaten muratlarına ermişlerdi o anda

Bu âlemi bir damla mutlulukla doldurmuşlardı

Daha öncesinde yalan peşinde boşa koşmuşlardı

Şimdi küçük ama büyük bir iyilikle çok mutlu olmuşlardı

İyilik bu dünyada her kulun kapısında bekler

İdrak eden alır onunla dünyayı gönülleri süsler

Mezarını ahiretini beraberinde süsler gider

Dünyayı mezarını ahiretini süsleyenlerden olalım

Mutlu mesut yaşayalım mutlu ahirete doğru yol alalım

İyilikle merhametle ummana dalalım

Merhameti imanı gönlümüze alalım

Muhtaç olana yardım için varalım

Yardım için maddi gücümüz yoksa

Derdine ortak olalım

Akan gözyaşını silerek cana can olalım

Mehmet Aluç-Kul Mehmet

---

Sitedeki yazıların tüm hakları ve sorumluluğu yazı sahiplerine aittir. Yazıların izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Aksi davranışlara karşın yasal işlemlere başvurulacaktır.