Veda Vaktinde Kendimle Yalnızım

veda vaktinde  ben koptum bu dünyada

yağmur gibi yağdı düşlerim okyanuslara

çırıl çıplak kaldım düştüm uzaklara

artık veda vaktinde kendimle yalnızım

artık sesleniyorum uzaklarda kendime

mutlu mesut cevaplar alıyorum kandi sesimden

gönlümde ötelere kandiller yakıyorum karanlığa ışık diye

artık veda vaktinde kendimle yalnızım

ışık ötelerde bana tekrar yansıyor kendim diye

yüreğime örttüğün perdeler açılıryor kendi ışığımla

sen ötelerde karanlıklara gömülüyorsun ahımla

artık veda vaktinde kendimle yalnızım

dönük kalmasın bana artık yüzün

aynalar sana küssün kalsın bakmasın

baharlar senin yanına hiç yaklaşmasın kaçsın

artık veda vaktinde kendimle yalnızım

biraz ölümdür sanki hasret kabulümüzdür

gönderen kalbimize Rahmandır başımız üstündedir

kırık bir hayatın içinde yaşarız yarınlar bizimledir

artık veda vaktinde kendimle yalnız değilim artık

anladım ki yüce Rahman artık her an benimledir

Mehmet Aluç-KulMehmet

Götürdü

yıllar varki düştüm ardına
ayrılık yükünü vurdun sırtıma
bindin gittin ayrılığın sırtına
acımadın yıktın seni seven bu canımı
giderken arkandaki çıkardığın fırtına
aldı beni viran ellere götürdü

 

açmadın bir gün benimle gözünü
esirgemedin söyledin yıkıcı sözünü
göstermedin o gülümseyen yüzünü
gösterdin o ekşi suratsız yüzünü
giderken arkandaki çıkardığın fırtına
aldı beni viran ellere götürdü

 

her gün çıkardın  bin bir hadise
gönül evimde attın beni kodese
anlamadığım benden ne istediğinse
hep yolumu çıkardın çıkmaz adrese
giderken arkandaki çıkardığın fırtına
aldı beni viran ellere götürdü

 

senden yedim severken büyük kazığı
seninle paylaşmıştım yediğim her azığı
seninle kuramadım mutlu bir aile ocağı
kısmette varmış senin elinde yemek kazığı
giderken arkandaki çıkardığın fırtına
aldı beni viran ellere götürdü

ellerimle yedirdim her çeşit kaymağı
seninle yaşadım ben anlam aykırılığı
gündüzüm  hep olurdu akşam karanlığı
buluştuğumuz yerdi sanki ayrılık mezarlığı
giderken arkandaki çıkardığın fırtına
aldı beni viran ellere götürdü

 

her oturduğumuzda sanki şeytan bize bakardı
koynunda merhamet değil sanki nefret yatardı
söylermisin aşk değil kin mi damarlarında akardı
bitirdin viran ettin beni söyle senin yüzüne kim bakar
giderken arkandaki çıkardığın fırtına
aldı beni viran ellere götürdü

 

kul Mehmet'im ben aldım boyumun ölçüsünü
benim yaşadığım gibi sende yaşarsın mahşer gününü
artık bir daha görmek istemiyorum o ekşi yüzünü
sensiz görüyorum artık çok güzel ben önümü
giderken arkandaki çıkardığın fırtına
aldı beni viran ellere götürdü

Mehmet Aluç-KulMehmet-

 

 

Hani Nereden?

 

Sen kendini boşuna n’olur yorma

Kendini çok güzelsin sakın sanma

Gönül’e girmedinse beni anma

Hani nerede senin gönül kapın

 

Her şeyi ister senin lanet canın

Hani nerede senin gönül hanın

Toprağa girecek o sağlam yanın

Hani nerede senin gönül kapın

 

 İstediğin o gönlünün hevesi

 Nerde hakkın gönülde olan sesi

Yok ki gönlünde hakkın bir köşesi

Hani nerede senin gönül kapın

 

Durmazsın sen hak için hiç kıyamda

Gözün hep dünyanın boş o malında

Bülbül konmaz bahçen de o dalına

Hani nerede senin gönül kapın

 

Sitem senin silinmez bir adresin

Söylesene sen her gün kiminlesin

Zalim karşısında hiç çıkmaz sesin

Hani nerede senin gönül kapın

 

Neden suskun gezersin durma söyle

Nasıl kinle gezersin sen hep böyle

Sana kim gülümser sen haydi söyle

Hani nerede senin gönül kapın

 

Kul Mehmet’im Gönül’e taç olayım

Ağlayanla birlikte ben olayım

Allah'a teslim olan kul olayım

İşte burada benim gönül kapım

Mehmet Aluç-Kul Mehmet

Ey Şairim

                       

Ey şairim, günde yüzlerce defa gönül bahçeni eşeceksin, gönülleri gülümsetecek, halkın dertlerine tercüman olacak bir kaç şiir yazacaksın,yüreğinin bam telleri sızım sızım sızlayacak,içinden gözyaşı dökeceksin,kimse bugün nasılsın diye sormayanlara üzülmeyendir, dudaklarında gönlünle beraber heceleri gizli gizli yeni şiirin için dökülürken,gönül bahçenin kapısına yaslanarak gönülleri gülümsetmek, dertlerini dile getirmek için, yine kalabalık gönlündeki gönüllerin hallerine tercüman olacaksın.Her yazdığında başına karlar yağsada yaz günü,bir gönüle girmenin sevinci, kış ayını bahara çevirecek,merhametin bahar kokusu, gönlündeki merhametin cennet kokusu ile açan çiçeklerin ile gönüllerde yaşamanın şanı şerefi ile sen hep gülümseyeceksin,sen gülümsedikçe okuyucularında gülümseyecek, okuyucu gülümseyince ailesi gülümseyecek ve bu birer adım atlayarak toplumdaki tüm insanları mutlu etmenin uğraşı, sana dört mevsim bahar aylarını yaşatacak.

    Şairim insanların gönlüne sırtını dayadın,yıkılmaz o yaslandığın gönül duvarı,sen gönlün kadir kıymetini bildiğin sürece,sen gönülleri gördüğün anda gülümseyerek içine girmek istedikten sonra tüm gönüller sana açıktır,aksi durumda ayrım yaparsan hep dışarda zemheri kış ayında kalır ve dört mevsim üşürsün ve donarsın...Şair kendini değil karşısındakinin gönlündeki üzüntüleri sıkıntıları yüklenir yazar,yoksa öylesine boş kendi zevki için yazılan şiiri kimse okumaz kendisinden başka...Gönlündeki merhamet gülümseme taralasın da yetiştirdiği gülleri insanlara sunduğun kadar gönüllerde sevilir sayılır,almadan vermek, karşısındaki sevmeden sevmek,karşısındaki gülümsemeden sevmek işte şair yazar budur...

   Gönül coğrafyan da toprağın kurak ise o toprakta ne yetişir ki mahsul alasın insanlara sunasın ısıtasın doyurasın gezdiresin?Karşılık beklemeden gönüllere gülümseme ile yola çıkmadıktan sonra, nasıl neden niçin kimin için yazarsın?Şair kendini anlatmaz karşısındaki gönlü güzel insanı anlatır o gönül güzelliği ile gülümser gülümsettirir, gönlü güzel insanların gönlüne girmek nimettir,insanların dertleri için uğraşmak yazmak onurdur hayattır güzelliktir.Özlemini duyduğumuz gülümsemeleri çoğaltmak için şairim yazmaya devam...

Şairim gönülden gönüle köprü

dertler sıkıntı çileler gönül için törpü

şairim gönlünde gülümsemeyi doldurur boş testilere

gönlünde gönüllere açmış bakın görün bir pencere

bakar gönüllere gönüller ağlar sanki yaşadıkları cendere

yazar çizer söyler sanmayın yazdığı söylediği ezbere

cendere de yaşamak zordur yazmaz o haksız yere

elinde cendere ile gönülleri sıkanı vurur her gün yerden yere

Mehmet Aluç-Kul Mehmet

Yolumuzu Gözler

bakalım kul mehmet bugün ne söyler

gönülde dost ile olmayı muhabbeti özler

hak yolunda gözlerimiz her an açılsın ister

yoksa toprak muhabbetsiz yolumuzu gözler

yapılsın muhabbet meclisine demli çaylar

hak yolda hak için yürüsün el ele canlar

boş dünya malı için akıtılmasın kanlar

yoksa toprak muhabbetsiz yolumuzu gözler

söyleyin kul imansız muhabbetsiz bu ömrü neyler

hak yolda imanla kul yürümezse bu ömür kimin beyler

bazı şeyler bir anda anlaşılmazsa sonra anlar kimler

yoksa toprak muhabbetsiz yolumuzu gözler

bu ömür imanla yürür bahara

şeytan nefis boşa tırmandırır duvara

sen hak yolda giden imanlı kul ara

yoksa toprak muhabbetsiz yolumuzu gözler

bu alemde çekilmeyelim kenara

yalnız kalırsak hep düşeriz dara

gönülde açmayalım iyileşmez o yara

yoksa toprak muhabbetsiz yolumu gözler

kul mehmet'im mevlam güzel eyler

kullarını imanla yolunda görmek ister

cennet ucuz değil çalışmadan kul boşuna ister

az merhamet az gülümseme imanla ol

mevlam bir yol gösterir bakarsın önce dünyadır cennet

yoksa toprak muhabbetsiz yolumuz gözler

Mehmet Aluç-Kul Mehmet

Söyler misin ?

bana dünya değil sen lazımsın kardeşim bana

bu alemde merhamet ne güzel yakışır insana

sahip çıksana gönlündeki merhamete davana

söyler misin kardeşim imansız nasıl yaşanılır

merhamet olmasa insanlara nasıl yaklaşılır

sen hırslı ben hırslı yakışmaz insana

gülümseyerek varsan insana canana

güvenme üç günlük dünya denilen hana

nefret kin nefis şeytan değmesin cana

söylermisin kardeşim imansız nasıl yaşanılır

merhamet olmasa insanlara nasıl yaklaşılır

bu dünyada iman lazımdır yaşayan kula

giydiğinle kibirle gezme güvenme çula

insan dediğin iman deryasında dolana nefes ala

güvenme sakın dünyalık bir parça mala

söyler misin kardeşim imansız nasıl yaşanılır

merhamet olmasa insanlara nasıl yaklaşılır

zamana dikkat et çok şey verir imanın varsa sana

imanın yoksa çamurda yatarsan zaman ne versin sana

imansız merhametsiz gezip zarar verme o nurdan cana

merhametli ol insanları sev haydi durma kana kana

söyler misin kardeşim imansız nasıl yaşanılır

merhamet olmasa insanlara nasıl yaklaşılır

Yüce Allah insana dünyayı kurdu

insan gitti insanı vahşet ile acımadan vurdu

kul dünyalık çıkarı için iman önünde set durdu

imanın önüne set çekilmez bilmedi heder oldu bitti

kendi nefreti arzusuyla zulümle yeni bir dünya kurdu

söyler misin kardeşim imansız nasıl yaşanılır

merhamet olmasa insanlara nasıl yaklaşılır

insan koymalı kendisini başkası yerine

zaan ile fazla dalmamalı çok çok derine

kelin merhemi olsa sürer keline

sen bak Nur Kur'an Sünnetle önüne

söyler misin kardeşim imansız nasıl yaşanılır

merhamet olmasa insanlara nasıl yaklaşılır

nur Kur'an sünnet varken olmaz kimse vekilin

ey kullar nefret nefis şeytanla kenara çekilin

Nur Kur'an iman zaten ey kul senin nur vekilin

Neden derdine başka kapıda derman ararsın

söyler misin kardeşim imansız nasıl yaşanılır

merhamet olmasa insanlara nasıl yaklaşılır

ey kul bu dünyada yağını uzadıya uzatır yatardın

dünyadan başka değerleri geriye atardın

kendi çıkarın için insanları insanlığını satardın

ecel gelir başına söyle nasıl kaçarsın

bunca kul hakkı günahla şerle mezarda nasıl yatarsın

söyler misin kardeşim imansız nasıl yaşanılır

merhamet olmasa insanlara nasıl yaklaşılır

dünyada koşardın baştan aşağı

elinde bırakmadın altın kaşığı

yediğin o fazla fakirindi o azığı

kazık atarken yersin görmezsin kazığı

söyler misin kardeşim imansız nasıl yaşanılır

merhamet olmasa insanlara nasıl yaklaşılır

bu ömür bir gün gelip bitip geçecek

gönlünle elin boş ise ötelere ne gidecek

kul mehmetim insan önce Yüce Allah'ı bilecek

yüce Allah'ı bildikten sonra kendisini bilecek görecek

söyler misin kardeşim imansız nasıl yaşanılır

merhamet olmasa insanlara nasıl yaklaşılır

kul mehmet bildiğini söyler

bir gün vade dolar emanet ruh beden gider

insanda iman merhamet olmazsa ahirette ne eder

nurdan nur Resul söyleyin yüzümüze nasıl güler

söyler misin kardeşim imansız nasıl yaşanılır

merhamet olmasa insanlara nasıl yaklaşılır

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

---

Sitedeki yazıların tüm hakları ve sorumluluğu yazı sahiplerine aittir. Yazıların izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Aksi davranışlara karşın yasal işlemlere başvurulacaktır.