Şiirlerin Konuşan Dili

12 Mayıs 2016 Perşembe

Acımadın

Sözlerim hecelerimle sana oldu küskün
Ben değilim gönlüm naçar kaldı üzgün
Rahmete kapalıydı gönlünün kapısı açmadın
Hicran ateşiyle kor alev yaktın acımadın

Peşinden koşmayla halim kalmadı
Doluya koydum dolmadı boşa koydum almadı
Yaralı gönlüme tabipler derman bulamadı
Hicran ateşiyle kor alev yaktın acımadın

Seni ararken ben pişmanlığı buldum
Gece gündüz hasretlikle ağlar oldum
Gönlümde açan çiçeklerimle sarardım soldum
Hicran ateşiyle kor alev yaktın acımadın

Mühürlenmiş yolların varmak imkânsız
Bu gönlüm arayıp ta bulamadı kaldı vatansız
Bir insan nasıl vicdansız olur nasıl yaşar imansız
Hicran ateşiyle kor alev yaktın acımadın

Açtın hicranla dermansız bir kapı
Girmem için vermedin izin yoktur gönül kapısının sapı
Aradım bulamadım gönül de seveceğim başka kapı
Hicran ateşiyle kor alev yaktın acımadın

Artık yıkılsın sıra sıra dağlar
Yeşermesin artık yeşeren bağlar
Cana can olamadıysa ölsün canlar
Hicran ateşiyle kor alev yaktın acımadın

Artık bilmem giderim nereye
Kul Mehmet’im sende var secdeye
Yüce Rahman ulaştırır seni gideceğin yere
Hicran ateşiyle kor alev yaktın acımadın
Mehmet Aluç-Kul Mehmet

Sitedeki yazıların tüm hakları ve sorumluluğu yazı sahiplerine aittir. Yazıların izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Aksi davranışlara karşın yasal işlemlere başvurulacaktır.

Bunca Zifiri Karanlığı

Bunca zifiri karanlığı deler nur

Sen imanınla hak yolunda dur

Günde beş vakitte secdede nur

Bunca zifiri karanlığı deler nur

Karanlık gecelere doğar imanla nur

Biter gam kasavet vakit nurdan vakit

Ölüm gelir ansızın ömür elimizde değil nakit

Bunca zifiri karanlığı deler nur

Cehaletin gözleri dalar uykuya

Hak açar gözlerini gönülde arka arkaya

Anlar kul neden gelmiş bu dünyaya

Bunca zifiri karanlığı deler nur

Kaç gün zulüm doğdu hak gelince bilinmez

Zulüm hakkın sesi olmadan yok olup gitmez

Gönülde merhamet iman olmayınca insan sevilmez

Bunca zifiri karanlığı deler nur

İnsan hak yolda hakka secde ile emir olundu

Hak sesini duyan hakkın yolunda bulundu

Hak sesi duymayanlar nefis şeytan ile yok olundu

Bunca zifiri karanlığı deler nur

İman merhametle açar bağlarda güller

İmanla ne güzel gülümser son vakitte ölüler

İman yoksa ne yapsın sağlar ölüler zalimler

Bunca zifiri karanlığı deler nur

Zulmün kundağına sarılan ömrü boşunadır

İmanla cennet çiçeği iman edenin açar bağrındadır

Bilinmez bu hayatta yarın ecel kimin kapısındadır

Bunca zifiri karanlığı deler nur

Kul Mehmet’im iman gönülde yankılanmakta

İmanla yaşayıp ölene cennet ötelerde kucak açmakta

İmanı olmayana bu dünya cehennem ateşini yakmakta

Bunca zifiri karanlığı deler nur

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Biter Elbet

Biter elbet gecelerle karanlık

Nurdan İslam’la Doğar nurdan Sabah

Zalim der yıkıldı dünyam eyvah

Biter dünyanın susuzluğu İslam’la o sabah

Ne gam kalır ne dert çile kalır biter ah

Üstadın dediği gibi belki yarın belki yarından da yakın

Mehmet Aluç-Kul Mehmet

9 Mayıs 2016 Pazartesi

Ah Güzelim

Ah güzelim ah bir aynı dilde konuşsak

Ah bir günümüz ah aynı günümüz olsa

Sen ayrı bir yol tutturmuşsun gidersin

Ben sana muhalif ayrı bir yolda giderim

Orta yolun ortasında bir seninle buluşsak

Derdimiz nedir öğrensek bir çare bulsak

Bu kör çaresizlik ayrılık oklarını elimizden atsak

Yıkan yıkılan olmasa ah bu ellerimiz ne olur

Harap olmazsak ah güzelim gönülden sevsek

Hangi gün sen sevsen hangi gün ben sevsem

Olmaz ya buna bir karar versek olmaz mı?

Hiç buluşmamaktan ağlamaktan evla değil mi?

Bizi bu benlik değil mi ki kor alev alev yakan

Bizi yakanı vuslatla yaksak güzelim olmaz mı?

Sağ yanımız boş işgal altında yalnız kalmasın

Hayat değil ki bir oyuncak bak artık büyüdük

Yüreğimizi hasrete yapmayalım biz artık uşak

Alnımıza yazılan kaderse neden hicranla doldururuz

Vuslatla sarılmayla ömrümüzü şen etmek elimizde

Bir gülümseme dersen boş bekler yanaklarımızda

Yazık değil mi gülümsemelerimiz parçalanır boş yere

Varlığımızı gönlümüzü aşkımızı garip bırakmayalım

Sen benimle gül ben seninle ömrümüz bizimle gülsün

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Evla: Çocuk dilinde ateş. Kızgın yağın içine bir şey atıldığında çıkan ses.

8 Mayıs 2016 Pazar

Hala Sana Koşuyorum

Gözlerim de akar hüzün sanki çeşme

Giderken sen mi açık bıraktın bilmem

Gizli gizli değil ağlarım aşikâr

Nice anlar sana baktı seni gördü bu gözler

Şimdi anlar mı sözler çaldıkça ayrılık bestesini

Bu kadar güzel yapmışsın ki bu ayrılık bestesi

Notaları mısraları yüreğimi yakar

Çılgın gecelerde hep seni hatırlatır sinsi sinsi

Dinledikçe gönlüme şiir olursun hece hece

Seni düşünürüm hala her nedense bilinmez

Terk edip gittin amma ben unutamadım

Hasretin tuzağına yakalanıyorum ben gündüz gece

Sanki o gözlerin hasretin içinde gizli bana bakıyor

Hasrete yalnızlığa yürürken korkuyorum

Kendime hâkim olamıyorum ağlıyorum ben hala

Yüreğim karalar bağlarken üşüyorum tir tir

Hasret seni bana getirir diye hala bekliyorum

İnsan hasrete koşarken gülümser mi ben gülümsüyorum

İçinde sen varsın biliyorum sana kavuşmak için koşuyorum mütemadiyen

Yağmur rüzgârla boğuşurken terk edemiyorum bilmem neden muamma

Belki benim gibi ağlamanı istemiyorum

Hata yaptınsa düzeltmeni isterim hissediyorum ben

Ayaklarım koşma dese de gönlüm koş diyor sana koşuyorum

Gözlerimde akan her damlada sen varsın

Ağlamazsa gönlüm çatlayacak söz dinlemiyor

Hasretle geceler gündüzler rüzgârla seni bana fısıldarken

Hasret beni seninle yoğururken yeniden senle oluyorum

Belki sana çılgın sözler gibi gelecek bu sözlerim seninle sensiz böyle oluyorum

Kollarım açtım rüzgâra beni sana getirmesi için arkama aldım sana uçuyorum

Yıkmasın içimizi hasretin karı boranı susuzluğu

Aşkı sensiz daha güzel anlıyorum sende anlamışsındır biliyorum

Gözlerin sanki ufukta beni anlarken görüyorum gülümsüyorsun adeta

Acaba aşkta hasret mi hakikat hasret ’siz kalmamak mı bu âlemde anlamsızlık

Ben neler konuşuyorum hayret ederken kendime hala sana koşuyorum

Aç kolların hasret içinde sevdiğim var ben onunla olmak istiyorum

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Sordun mu? Buldun mu?

Bu bedende bu içindekileri neden var sordun mu?

Ne için neden sende var olduğunu buldun mu?

Bulamadınsa bulan birisini arayıp bulmadın mı?

Hemen ara bul sor öğren yoksa için bomboş kalır

Sakın bedeninle içindekilerine uzak kalma sen

Can ile bu beden ayrılınca beden toprak olur

Canlı olan ruh bomboş kalır ateş ile kül olur

Hemen ara bul sor öğren yoksa için bomboş kalır

Issız kalma var hak yoluna doğru at bir adım

Al bedenin içine imanı merhameti kul olursun

İman merhametle al sen yaşa kutlu mutlu olursun

Hemen ara bul sor öğren yoksa için bomboş kalır

Elbet bu gönül zaman olur üzülme sen bir gün kırılır

Kırılırsa Aradığın hak yolda Rahman sana o an sarılır

Bildiğimiz sarılma değildir anlarsın o an gönül ayılır

Hemen ara bul sor öğren yoksa için bomboş kalır

Yolum kaybettim gidemem deme değil bu neden

Düşünsene seni bu âlemi kimdir var eden güldüren

Ah imandaki hak yoldaki lezzeti tadı bir bir bilseniz

Hemen ara bul sor öğren yoksa için bomboş kalır

Hak yolun sıcaklığı merhameti sanki ana kucağı

Hayır, hayır bir Rahmetin merhametin sönmez ocağı

Bir adım attığında vardığında dersin bu kimin bacağı

Hemen ara bul sor öğren yoksa için bomboş kalır

Yıkılır diktiğin o sıra sıra boş nedenler teoriler dağlar

Gönlünde açılır cennetten güller sümbüller içinde bağlar

Görürsün içinde nurdan nura bürünmüş cana can canlar

Hemen ara bul sor öğren yoksa için bomboş kalır

Gizli gizli açılır hayatın yaşamın sırrı gözler önüne

O nurdan imanın merhametin güzelliği yansır gözüne

Bu hak yolda ömrüne akar hakkın nur olan nuru gönlüne

Hemen ara bul sor öğren yoksa için bomboş kalır

Bu hak yolda akar nurlar imanla merhamettin nur çeşmesi

Bedenine gönlüne simana yansır hakkın nurdan gülümsemesi

Bu yolun yoktur inan ne gündüzü nede bitecek tatlı bir gecesi

Hemen ara bul sor öğren yoksa için bomboş kalır

Kul Mehmet’im bu iman yaşanır anlatmaya ömür yetmez

Hak yolda hak Kur’an nur Resul anlatmaya mürekkep yetmez

Bu yol Nurdan Kur’an Resul yoludur yürümeyle inan bitmez

Ölüm gelince dünya hayatı biter Ahirette devam eder gider

Hemen ara bul sor öğren yoksa için bomboş kalır

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Kim dedi sana hemen çık aya

Bu dünyanın devri âdem için

Neden kendini düşündün niçin

Merhamet değil miydi bizim için

Hele düşün neden geldik bu dünyaya

Gönül’e girmek varken