Son Nefese Bir Anda

       

   

Bir zamanlar çıkardım ben dağları

Eyvah geldi geçti gençlik çağları

Çıkamam artık ben o dağları

Açılmaz ihtiyarlıkta dizim bağları

İhtiyarlıkla yürüyemem yollar

Rahman korur cümle kulları

Elim yıkardı akan pınarları

Şimdi yürüyemiyorum yolları

Ah bu gönlüm her şeye barıştı

Artık yollarım bir birine karıştı

Bir nefeste çıkardım dağları

Elimle açamıyorum kapıları

Sevdayla çözülürdü dillerim

Unutuyorum tüm bildiklerim

 Koşar yar boynuma sarılırdı

Şimdi koşamaz yarılır yolları

Şimdi hayat benden önce ağlar

Bitti sona gider biten çağlar

Geride kalandır can sağlar

Bilmem ölen ardında neden ağlar

Ölüm gelir bağlanır canlar

Yeniden kurulur ahirette hanlar

Ölümle yatar canlar yanlar

Akmaz damarda artık kanlar

Rüya yaşanmış gibi olur hayat

Kırıldı artık kalmaz bu kanat

Bu dünya için ağlamak boşuna

Ahireti gör nede güzel gelir hoşuna

Yazık bu dünyada boşa koşana

Eli boş gelip mezara boş yatana

Gözde akan yaş olur boşuna

İmanla gelir her şey hoşuna

İman iz bırakır kalpte dünyada

Kul ecelle varır son nefese bir anda

Açamazsam da aşkla kollarımı

Kaybettim sanmayın yollarımı

İhtiyarlık ömrün son anları

Rahman merhametle sarar kulları

Bekler ömür artık son anları

İmanla yaşasın kulların canları

İmanla bu can ölüme kurban

Ahirete imanla kalırsın hayran

Hepimizin yeri ahiret canlar

Nefretle yıkılmazsın hanlar

Dünya için bu uğraşa değmez

İnşa edelim ölümle hayat bitmez

Nefis şeytan sanmayın yenilmez

İmanı görünce ne yapacağını bilmez

 Merhametsiz olan her an batar

Eceli görünce boş mezarda yatar

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Göremezsin Dergâhı

 

Ölüm meleği gelmeden sen meleği karşıla

Gönlü merhametle imanla doldur sen öyle yaşa

Yoksa mezarına varırsın sen utana sıkıla

Sakın küsmek için değmesin bükülme kaşa

 

Ecel dersen sonsuz yolculuğun arkadaşı

Akıtma sakın ola gözlerde sen gözyaşı

Günde beş vakit secdede kaldırma başı

Sakın küsmek için değmesin bükülme kaşa

 

Yolun sonu nerede biter görünmez

Merhametli olmazsa gönül kahrı çekilmez

Sanma sürdürdüğün sefa bitmez

Sakın küsmek için değmesin bükülme kaşa

 

Gören göz gönülden bakmazsa görmez

Hayat yolu bu imtihan dediğin bitmez

Gönülde merhamet olmazsa insan gülmez

Sakın küsmek için değmesin bükülme kaşa

 

Her can kendi canın gibi candır

Her akan kana damarındaki o kandır

Zalim dediğin o gönülleri yakandır

Sakın küsmek için değmesin bükülme kaşa

 

Bir kere bakanlar görmez bazen gerçeği

Bazen çok olmaz az olur insanın yiyeceği

En sonunda değil midir kulun kefen giyeceği

Sakın küsmek için değmesin bükülme kaşa

 

Bazen gönülden bakmazsan göremezsin dergâhı

Mazlumları üzme sakın alma onlarda sen ahı

Merhametli imanlı olursan ahirette bulursun rahatı

Sakın küsmek için değmesin bükülme kaşa

 

Arayıp sorma kul suç günah senindir

Aşk senin için o gönlün gülümsemen içindir

Tövbe kapısına tövbenle koş o zaten gidenindir

Sakın küsmek için değmesin bükülme kaşa

 

Kul Mehmet’im aşkla sevmek sanma delilik

Bu dünyada yakışır bize kardeşlikle birliktelik

Ömür dediğin yol bu dünyada zaten bir nefeslik

Sakın küsmek için değmesin bükülme kaşa

Mehmet Aluç-Kul Mehmet

 

Dergâh: (Der-geh) f. Cenab-ı Hakk'a ibadet edilen yer. (Osmanlıca ‘da yazılışı: dergâh)

Ararım Yâre Kavuşacak Bir Yol

 

Gönlümde kurduğum şehrimsin kapısı yok

Ateş oldum yanmadan dumanım çıkar közüm yok

Sığınacak tek limanımsın sana gelecek gemim yok

Ararım yâre kavuşacak bir yol varacak lakin dermanım yok

 

Düştüm bir derin kuyuya çıkacak yok halim

Ey sevgili benden neden kaçarsın sen ey zalim

Ne olur gelsen beni aratmazsan yaşasak sağ salim

Ararım yâre kavuşacak bir yol varacak lakin dermanım yok

 

Zevk mi alırsın beni seni diyar diyar aratmaktan

Ellerimi kollarımı çaresizlikle bağlatmaktan

Gece gündüz bu çaresizliğimle ağlatmaktan

Ararım yâre kavuşacak bir yol varacak lakin dermanım yok

 

Dinliyorum uzakları sesin gelir diye

Söyle bu ayrılık hoşuna geldi niye

Dönüp gelsen de gelişin bana olsa hediye

Ararım yâre kavuşacak bir yol varacak lakin dermanım yok

 

Beni duymuyorsun yatıyorsun sanki derin uykuda

Yolun ile derman bulsam gelirim sana bir solukta

Aşkı seninle yaşardım aşkla inan en dorukta

Ararım yâre kavuşacak bir yol varacak lakin dermanım yok

 

Yıkıldım artık ey yollar beni alın kaybedin

O yâre kavuşmak yoksa alın beni toz edin

Ey gönlümdeki sızlayan aşkım sizlerde beni terk edin gidin

Ararım yâre kavuşacak bir yol varacak lakin dermanım yok

 

Aradığım yollar yol değil sanki sırat

Ey Rabbim sevgimi onun gönül önüne sen beni fırlat

Ya da beni ona onu da bana kavuşturacak bir an yarat

Ararım yâre kavuşacak bir yol varacak lakin dermanım yok

 

Sırtına bindiğim yok küheylan bir kır at

Gece gündüz gönlümde duyduğum hep feryat

Ya Rabbim ne olur onun gönlünü benim gönlüme kat

Ararım yâre kavuşacak bir yol varacak lakin dermanım yok

 

Aşk değil mi gönüldeki mutluluğun yeşeren fidesi

İnsan onurla gurur duyar aşktır gönlün abidesi

Karşında aşkla seven yoksa olmaz ki gönlün hiç neşesi

Ararım yâre kavuşacak bir yol varacak lakin dermanım yok

 

Kul Mehmet’im bir ömür tükendim aramaktan

Yar koynumda isterdim gözlerine bakıp yaşamaktan

Bana nasip değilmiş aşk ile o yar ile beraber yaşamak

Aramam artık kalmadı bende bir aşk artık sende gönlümde yok

Mehmet Aluç-Kul Mehmet

 

---

Sitedeki yazıların tüm hakları ve sorumluluğu yazı sahiplerine aittir. Yazıların izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Aksi davranışlara karşın yasal işlemlere başvurulacaktır.

İslam’la İmanla Biz Binlerce Kez Doğarız

 

Bak âleme vatan sevgimiz batar gözlerine

Nasılda nefret kazınmış nefretle sözlerine

Binlercesi gelse çözemez koparamaz,

Göğsümüzdeki imanı kardeşliği ölürcesine

Biz bir doğar bir ölür binlerce doğarız

Bakın tarihe biz zalimleri nasıl boğarız

İslam’la imanla biz binlerce kez doğarız

Ecdadımın göğsündeki imanı sökemediler

Bizler göğsümüze imanı almadık sanırlar

Sökmek için gelir kin kusarlar

Çelikten zırh gibidir iman takıldı mı sökülmez

Sökemezler cihan bir araya gelse

Yüce Rahman bizimledir, firavunu binlercesini

Rezil rüsva ettirdi hala bilmez görmezler

Bakın tarihe biz zalimleri nasıl boğarız

İslam’la imanla biz binlerce kez doğarız

Ecdadımız gibi göğsümüzde

 Nur Kur’an Nur Resul ile iman

Hangi zalim sökecekmiş şaşarım

Yanlış yolda giderler gözlerine şişleri sokarız

Zalimle birlik olanın yerin dibine sokarız

Hak ile batılın

Cennet ile cehennemin savaşıdır bu

Hak ile cennet ile olur ölürüz vermeyiz bir karış

Ey zalim ve uşakları sizler şeytanla gayeniz yarış

Biz her insan için isteriz barış

Siz kendiniz için istersiniz yalandan barış

Sizinle savaşana vermezsiniz bir lokma bir karış

Sizin gibilerin yüzleri pislikler içinde sürünür

Ecelinin karşınızda kükremiş cehennem gibi gözükür

Yüce Allah bizimle nasıl yıkmayı düşünürsünüz ey gafiller

Yüce Allah mazlumun ahını alır sizde ey şeytana uşak olmuş sefiller

Biz bir doğar bir ölür binlerce doğarız

Bakın tarihe biz zalimleri nasıl boğarız

İslam’la imanla biz binlerce kez doğarız

Yüce Allah’ın Nur Resulün İslam’ın imanın gücüyle sizleri yıkarız

Sizleri yıkarız cehennemin dibine soluksuz tıkarız

Mehmet Aluç-Kul Mehmet

Bildiğim Kadar Gitmez

 

Sanma sevdiğim sensiz artık bülbülüm ötmez

Gönlümde gül yetiştirim bülbül öter gitmez

Sen viran gönlüne bak seni bilmem kim sever

Bir gönül değil iki gönül severse aşk bitmez

Aşkla sevende sever bildiğim kadar gitmez

 

Turnalar haber getirir ayrılık diyarında

Ben özlerim sanmasın o bayramda seyranda

Herkes oturuyor kendi seçtiği divanda

Bir gönül değil iki gönül severse aşk bitmez

Aşkla sevende sever bildiğim kadar gitmez

 

Derdim var ise çok şükür dermanım da çok var

Derdi veren Rahman'ım sen hep dermanınla sar

Rahmanım sen sarmazsan yaramız da akar kan

Bir gönül değil iki gönül severse aşk bitmez

Aşkla sevende sever bildiğim kadar gitmez

 

Turnam haber getirme artık ayrılık diyarından

Mutluluktan haber ver sen beklerken o candan

Mutluluk cana candır bekler bizi o handa

Bir gönül değil iki gönül severse aşk bitmez

Aşkla sevende sever bildiğim kadar gitmez

 

İnlerse kalbim susar mutlulukla bir görsem

Ağlama artık gönlüm aşkı kalbine örsen

Kalbine ördüğün aşkla ömür boyu yürüsen

Bir gönül değil iki gönül severse aşk bitmez

Aşkla sevende sever bildiğim kadar gitmez

 

Kalbimde gidişinle biter mi sandın heceler

Sensiz artık bana gülümser artık gündüz geceler

Sen gibi nice vefasızlarla ağladı bilmem kaç gönüller

Bir gönül değil iki gönül severse aşk bitmez

Aşkla sevende sever bildiğim kadar gitmez

 

 

Mutluluk artık senden önce yaklaşır bana

Sendeki vefasızlıkla yaklaşma artık sana

Sen artık bu vefasızlığınla ağla kana kana

Bir gönül değil iki gönül severse aşk bitmez

Aşkla sevende sever bildiğim kadar gitmez

 

Gel öten bülbülüm gönlümde tüm güller senin

Gönül sarayımda en güzel yerim vardır artık senin

Aşkla sev beni seveyim seni değsin tenime tenin

Bir gönül değil iki gönül severse aşk bitmez

Aşkla sevende sever bildiğim kadar gitmez

 

Turnalar artık susun gönlümdeki yârim uykuda

Artık mutlulukla aşkla seviyor beni her konuda

Dün ararken aşkı birden baktım yolumda karşımda

Bir gönül değil iki gönül severse aşk bitmez

Aşkla sevende sever bildiğim kadar gitmez

 

Kul Mehmet’im aşkı yaşa artık sen keyfince

Aşkla sarıl yârine sarar seni o her gülüşünce

Ayrılık gitsin sizi yan yana sevdiğinizi görünce

Bir gönül değil iki gönül severse aşk bitmez

Aşkla sevende sever bildiğim kadar gitmez

 

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-