İslam’la İmanla Biz Binlerce Kez Doğarız

 

Bak âleme vatan sevgimiz batar gözlerine

Nasılda nefret kazınmış nefretle sözlerine

Binlercesi gelse çözemez koparamaz,

Göğsümüzdeki imanı kardeşliği ölürcesine

Biz bir doğar bir ölür binlerce doğarız

Bakın tarihe biz zalimleri nasıl boğarız

İslam’la imanla biz binlerce kez doğarız

Ecdadımın göğsündeki imanı sökemediler

Bizler göğsümüze imanı almadık sanırlar

Sökmek için gelir kin kusarlar

Çelikten zırh gibidir iman takıldı mı sökülmez

Sökemezler cihan bir araya gelse

Yüce Rahman bizimledir, firavunu binlercesini

Rezil rüsva ettirdi hala bilmez görmezler

Bakın tarihe biz zalimleri nasıl boğarız

İslam’la imanla biz binlerce kez doğarız

Ecdadımız gibi göğsümüzde

 Nur Kur’an Nur Resul ile iman

Hangi zalim sökecekmiş şaşarım

Yanlış yolda giderler gözlerine şişleri sokarız

Zalimle birlik olanın yerin dibine sokarız

Hak ile batılın

Cennet ile cehennemin savaşıdır bu

Hak ile cennet ile olur ölürüz vermeyiz bir karış

Ey zalim ve uşakları sizler şeytanla gayeniz yarış

Biz her insan için isteriz barış

Siz kendiniz için istersiniz yalandan barış

Sizinle savaşana vermezsiniz bir lokma bir karış

Sizin gibilerin yüzleri pislikler içinde sürünür

Ecelinin karşınızda kükremiş cehennem gibi gözükür

Yüce Allah bizimle nasıl yıkmayı düşünürsünüz ey gafiller

Yüce Allah mazlumun ahını alır sizde ey şeytana uşak olmuş sefiller

Biz bir doğar bir ölür binlerce doğarız

Bakın tarihe biz zalimleri nasıl boğarız

İslam’la imanla biz binlerce kez doğarız

Yüce Allah’ın Nur Resulün İslam’ın imanın gücüyle sizleri yıkarız

Sizleri yıkarız cehennemin dibine soluksuz tıkarız

Mehmet Aluç-Kul Mehmet

Bildiğim Kadar Gitmez

 

Sanma sevdiğim sensiz artık bülbülüm ötmez

Gönlümde gül yetiştirim bülbül öter gitmez

Sen viran gönlüne bak seni bilmem kim sever

Bir gönül değil iki gönül severse aşk bitmez

Aşkla sevende sever bildiğim kadar gitmez

 

Turnalar haber getirir ayrılık diyarında

Ben özlerim sanmasın o bayramda seyranda

Herkes oturuyor kendi seçtiği divanda

Bir gönül değil iki gönül severse aşk bitmez

Aşkla sevende sever bildiğim kadar gitmez

 

Derdim var ise çok şükür dermanım da çok var

Derdi veren Rahman'ım sen hep dermanınla sar

Rahmanım sen sarmazsan yaramız da akar kan

Bir gönül değil iki gönül severse aşk bitmez

Aşkla sevende sever bildiğim kadar gitmez

 

Turnam haber getirme artık ayrılık diyarından

Mutluluktan haber ver sen beklerken o candan

Mutluluk cana candır bekler bizi o handa

Bir gönül değil iki gönül severse aşk bitmez

Aşkla sevende sever bildiğim kadar gitmez

 

İnlerse kalbim susar mutlulukla bir görsem

Ağlama artık gönlüm aşkı kalbine örsen

Kalbine ördüğün aşkla ömür boyu yürüsen

Bir gönül değil iki gönül severse aşk bitmez

Aşkla sevende sever bildiğim kadar gitmez

 

Kalbimde gidişinle biter mi sandın heceler

Sensiz artık bana gülümser artık gündüz geceler

Sen gibi nice vefasızlarla ağladı bilmem kaç gönüller

Bir gönül değil iki gönül severse aşk bitmez

Aşkla sevende sever bildiğim kadar gitmez

 

 

Mutluluk artık senden önce yaklaşır bana

Sendeki vefasızlıkla yaklaşma artık sana

Sen artık bu vefasızlığınla ağla kana kana

Bir gönül değil iki gönül severse aşk bitmez

Aşkla sevende sever bildiğim kadar gitmez

 

Gel öten bülbülüm gönlümde tüm güller senin

Gönül sarayımda en güzel yerim vardır artık senin

Aşkla sev beni seveyim seni değsin tenime tenin

Bir gönül değil iki gönül severse aşk bitmez

Aşkla sevende sever bildiğim kadar gitmez

 

Turnalar artık susun gönlümdeki yârim uykuda

Artık mutlulukla aşkla seviyor beni her konuda

Dün ararken aşkı birden baktım yolumda karşımda

Bir gönül değil iki gönül severse aşk bitmez

Aşkla sevende sever bildiğim kadar gitmez

 

Kul Mehmet’im aşkı yaşa artık sen keyfince

Aşkla sarıl yârine sarar seni o her gülüşünce

Ayrılık gitsin sizi yan yana sevdiğinizi görünce

Bir gönül değil iki gönül severse aşk bitmez

Aşkla sevende sever bildiğim kadar gitmez

 

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

 

Dön Gel Bitsin Çilem

 

Ayrılık yoluna hiç kalmadı tahammülüm

Gönül bağımda artık ötmüyor yar bülbülüm

Gerçi söyleyecek bu son sözümdür yar benim

Ya dön gel bitsin çilem ya da kapansın gönlüm

 

Sen çekmezsin galiba ayrılık acısını

Ben her gün çekerim yar sensizlik sancısını

Hasret ile ayrılık takmış yar kancasını

Ya dön gel bitsin çilem ya da kapansın gönlüm

 

Sıra dağlar gibi yar hasret araya girdi

Seni bilmeyenler yar suçu hep bende bildi

Bilmem bu ayrılık yar araya nasıl girdi

Ya dön gel bitsin çilem ya da kapansın gönlüm

 

Bu kor şikayeti yar söyle ben mi istedim

Çekip giderken halim ne olacak bilmedin

Ağlar bu gözlerin sen yaşını hiç görmedin

Ya dön gel bitsin çilem ya da kapansın gönlüm

 

Son defa söylüyorum ne olacak sonumuz

Vuslatla kavuşmaya çıkmaz mı yar yolumuz

Hep böyle kırık mı yar kalacak bu kolumuz

Ya dön gel bitsin çilem ya da kapansın gönlüm

 

Onca dil döktüm sana gelmeye yok niyetin

Al sök bu gönlümü bu olsun benim diyetim

Zaten benim aşkımdı sevmekle bu servetim

Ya dön gel bitsin çilem ya da kapansın gönlüm

 

Kimsede bulunmaz bu sendeki kuru inat

Kırıldı uçurmaz yar beni artık bu kanat

İstediğin bu cansa vereyim yar teminat

Ya dön gel bitsin çilem ya da kapansın gönlüm

 

Unutmak en güzeli artık yar bana göre

Artık bundan sonra kim kavuşmayı ah göre

Artık hayatım söndü yaramadı bu yöre

Ya dön gel bitsin çilem ya da kapansın gönlüm

 

Kul Mehmet’im söz bitti laf artık hiç laf değil

Ayrılık bileğini bükemedin sen eğil

Sen aşkla sevmelere artık ver yine meyil

Ya dön gel bitsin çilem ya da kapansın gönlüm

 

Mehmet Aluç- ©Kul Mehmet-

İman Ederek Hayatın Ve Yaşamın Sırrına Ermek -1-

                        

   Bismillahirrahmannirrahim Hamd, âlemlerin Rabbi olan  güç ve  kudretin tek sahibi olan  Allah’a mahsustur. Salat ve selam, O’nun sevgili Resulüne, aline ve ashabına ve onun peşinden gidenlere olsun.

   Kardeşlerim ben bir hoca değilim, bu yazdıklarım yaşadıklarımla iman ederek anladıklarımdan, kendime ait düşüncelerimdir ve yazmayı sevdiğimden dolayı anladıklarımdan ibarettir. Yanlışlık var ise benim yanlış anlamamdan dolayıdır kardeşlerim.

   

İçinde taşıdığı ölümsüz ruh ile can olan, canlara can olan insan, dünya hayatında ömrün kendine fısıldadıklarını duyan ve duymayan canlar içindir bu dünya âlemi. Bedene giren ruh ile canlanan canlı olan can insan, bu dünyada cennetini yaşadığı veya berbatlığı ile cehennemi yaşayan can insan bu kâinat senin için yaratıldı, emrine verildi, ya emir verilenle cenneti yaşarsın ya da emrine verilenin emrine girerek ona yani ebedi olmaya uyarak içine kötülükleri katarak zulmeti berbatlığı yaşar onun esaret ‘ligi ile cehennemi yaşarsın, cehenneme gidersin. Tahammül ederek sabırla yolun sonuna varan, tahammülsüzlük ile yolda kalarak yakıp yıkan ve yıkılan can insan bu dünya senin cennetin veya cehennemindir bunu böyle anla. Tahammül ederek gönül bahçesinde renkli güller ekelim renklerim cümbüşlü günü güzelliğini anlayalım idrak edelim, tahammülsüzlükle gönülleri yakarak yıkarak içindeki gülleri ezmeyelim.

   Yaşadığımız dünya hayatında anlamak için akıl pek fayda vermiyor. Akılın yanında izan şuur ve idrakin kapılarını açmadan anlamak pek mümkün olmuyor. İnsan bir an anlar ve unutur gider. İmtihan dünyasında olan kul yaşadığı hayat içinde gam tasa elem ile imtihan edilerek dünya hayatını yaşar ve ecel gelince bu dünyayı terk eder beden toprak olur ama can dediğimiz ruh ölmez. Beden içindekilerinin ve ruhun bir kılıfıdır, beden ölümlü, ruh ise ölümsüzdür, zaman ve mekâna bağlı olmayan bu duyularımızla ve aklımızla anlatılmayacak olandır ruh, Yüce Allahtan bir parça ve Âlemlerin Rabbi olan sonsuz güç ve kudret sahibi olan Yüce Allah c.c. bir yansımadır. Kula mahsus verilen bu ruhun içini imtihan vasıtası ile imanla ve merhametle iyilik ve Salih amellerle veya kötülükle doldurup doldurulması beklenilen bir özdür, parçadır. Azabı duyan beden değil ruhtur. Uykularımızda gördüğümüz rüyada koşan beden değil ruhtur. Neden uykumuzda rüya görürüz bunu biliyor muyuz? Bunu iman çerçevesinde akıl ve şuur idrak ve izan kapılarını açarak açıklayalım dilim döndükçe. Yüceler yücesi Allah c.c. kuluna bak ben seni uyurken âlemlerden âlemlere dolaştırıyorum ama bedenin ölü, rüyadaki acıyı bedenin değil ruhun çekiyor, ben güç ve kudret sahibiyim, öldürür ve diriltirim sen bunun farkında bile olamazsın… Bir insanın uzun veya kısa olması, zengin veya yoksul olması, teninin siyah beyaz esmer sarışın olması kiminin görmesi veya duymaması, kiminin kısa ömürlü kiminin uzun ömürlü olmasın, herkesin değişik hayatı acısı sıkıntısının olmasındaki sır ve hikmet nedir acaba?

   Gönül hiç sevmekten bıkar mı öyle ise Gönül’e aşkı sevgiyi yaratan bir damla yerleştiren Âlemlerin Rabbi güç kuvvetin tek sahibinin kullarına olan sevgisi acep nasıl olur? Elbette ki sonsuz olur bitmeyen sevgi olur… Bunu anlatacak kelime bulamayız. Öyle ise Mecnun Leylayı aramaktan bıktı mı ki bıkmadı, aradı aradı onu bulamayınca gönlüne aşkı yerleştiren Âlemlerin Rabbine götüren ilahi aşkın yolunu buldu, anlata bildim mi bilmiyorum acaba.

   Âlemlerin Yüce Rabbi güç ve kudretin tek sahibi olan c.c. bunlarla bize ne anlattığını ve içindeki sırrını bunu iman akıl şuuru idrak ve izanla olursak anlarız, tek başına akılla anlaşılması mümkün değildir. Burada Yüce Allah c.c. biz kullarına güç ve kudretin sadece kendisine ait olduğunu yaşatan istediğini vakti gelince ölümle öldüren, istediği kulu istediği gibi yaratmaya muktedir olduğunu, gerçek güç ve kudretin sadece kendisinde ait olduğunu göstererek bizim bunu anlamamız içindir. İnkârcı olanlara bile, Yüce Allah c.c. her şeyin sadece kendi elinde olduğunu bunu da kulun iman ederek akıl irade şuur idrak kapısın açarak anlaması içindir. Yüce Allah c.c. isteseydi hepimizi bir tende ve aynı sima ile yaratır bir çeşit hayat ve ömür verirdi. Bu defada kudret ve gücünün sınırsız olduğunu idrak edemezdik anlayamazdık. Böyle göstererek inkâr edenlerin bile bir süre veya son anında veya akıl yanında idrak şuur izan kapısını imanla açınca göreceği gerçeği ile tüm inkâr kapılarını kapatmıştır.

   Bu arada inkâr mevzusuna şöyle kısaca söz edelim, inkâr eden neye inanıyor da inkâr ediyor haşa Âlemlerin Rabbini, muhakkak ki inandığı bir şey vardır. Şöyle diyelim neden acıkıyoruz veya kim bize acıktığımızı ve ne yapmamız gerektiğini hatırlatıyor. Tok olana binlerce kez acıktın desen inandıramazsın, demek ki aç olana açlığını hatırlatan Yüce Allah c.c var ve yarattığı bu beden içine o uyarı cihazını yerleştirmiş, haydi ey inkârcı bunu da inkâr et, ekmeğe iman edip yerken o ekmeğin sofrana gelmesi için toprağı yaratan tohumunu yaratan yağmurla yeşerten güneşle kurutan Âlemlerin Rabbini neden inkâr ediyorsun, sen hayvan mısın izan idrak ve birazcık akıldan yoksunsun! Yarattığını yiyerek bedenine can olanı inkâr etme yaratanı inkâr et böyle bir dünya yoktur, inkâr ediyorsan yarattığını da yemeyeceksin vesselam…

DEVAM EDECEK İNŞALLAH

Mehmet Aluç-Kul Mehmet

Tanımaz Görmez Bilmez

 

Farkında mıyız hiç bilmem

Hayvanlar yolda insanı tanır bilir

İnsanlar yolda birbirini tanımaz bilmez görmez

Herkes üzerine giydiği çuldan elbise ile yüksek kendini görür

Yamalı çul elbise giyeni kendinden aşağı görür

Elbise değil midir bedeni örten

Bedeni ruhu yükseltmez ki çuldan elbise

Çözen var mıdır bu çelişkiyi yanlışlığı

Herkes ister kendisi yesin balı kaymağı

Başkası da ne yerse yesin

Hatta ister sofrasına ortak olacak diye

Her gün yesin dayağı

Çözemedim ben bu aykırılığı

Gönüller niyetler olmuş karaca Ahmet Mezarlığı

İman gönülde akıl ile şuura kavuşmazsa olacağı budur

Haydi, gel gönüllere girecek muhabbeti yolu ara bul

Sanki bu aykırılık kalmış miras

Biz ölümlü olan kullara has

Bir yudum su verecek yok tas

Elbette her gün yaşadığımız olur yas

Kul Mehmet’im yas ile her işler olur ham

Çek kul çek bir ömür boyu muhabbetsiz imansız gam

Elbet gönüldeki temelsiz iman yapı çöker o dam

Altında kalan kurtulur mu söyleyin insan denilen can

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-