Ozan Miktadi kardeşime cevaben

Ozan Mikdadi kardeşim bizde cahil cahil gezmek var iken

Bizde bilmeye okumaya ne gerek var

Hakkı olanın hakkını almak var iken

Hak yolunda dürüst olmaya ne gerek var

Neden ileriye varamadık diye soru sormaya hiç gerek yok

İlim dersen o nedir hiç bilinmez

İlim bilim dürüstlükten dersen hiç bizde görünmez

Elektronik devir bizi batırma anında sezilmez

Bilmek suç birbirimizi sevmek suç hissedilmez

Önce bir cahil bulacaksın yol alacaksın

Okuyup bilenleri tek tek suçlayacaksın

Bilmediklerinle dünyayı yıkacaksın

Bilenleri tek tek az paranla yıkacaksın

Temelsiz bina kuracaksın

Ondan sonra yıkılınca oturup bakacaksın

Bizde temelli bir şey yapılmaz

Temelsiz yapılır bizde yıkılınca da kaçılmaz

Araştırmak bizde ne demek çok ayıptır

Kıyas mıyas rey dersen kayıptır

Duymadığım bizim yalan bize ballı rehberdir

Böyle gereksiz her şey bizim için kuraldır

Gerçek ile hak olan bizim için kayıptır

Bilenin her gerçek sözü bize yalandır

Bizim bilmediğimiz üçkâğıtçılık bize yol olandır

Okumak güzeldir büyük cihattır doğrudur

Doğru ile olan kulun hali dersen haraptır

Beyin dersen çalışmaması için bize ruhsattır

Ne yazsan da ne söyleşende doğru ile olan ülkemizde kaçandır

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Not: Ozan Miktadi kardeşimin -Neden geri kaldık sorulur mu hiç?- Şiirine cevaben yazılmıştır.

Hep Aşka Uçar Yolunu Şaşırtamazsın

Parça parça etmek isteseler gönül dağını

Yıkamazsın içinde aşk var ise

Darmadağınık etmek istesen gönül bağını

Aşk varsa içinde dağıtamazsın bağını

İnsanlığa varan yolu yıkmak istesen

Gönüllerde aşkla insanlık varsa yıkamazsın

Dertler çare olan gönül çırasını söndürmek istesen

İçinde aşk ile çare var ise söndüremezsin

Tüm mevsimleri hazana çevirmek istesen

Gönülde aşk ile yaz var ise çeviremezsin

Gönül kapılarını kapatmak istersen eğer

Gönüllerin içinde aşk var ise kapatamazsın

Gönül kazanını kötü sözlerle doldurmak istersen

Gönülde aşk ile sevgi varsa dolduramazsın

Muhabbet için gönüllere nefreti yazmak istersen

Gönüllerde aşk var ise hepsini siler hiçbir yazı yazamazsın

Hak yolun başına şeytanı dikmek istersen eğer

Gönüllerde aşk ile iman var ise yok eder dikemezsin

Gönüllere yalan kapısını açmak istersen eğer

Gönülde aşk ile hak sözü var iken açamazsın

Gece gündüz gönüllere mezar kazsan kepçeyle eğer

Gönüllerde aşk var ise kapatır açamazsın

Gerçekleri karanlıkta bırakmak istersen eğer

Gönülde aşk ile hak gözü var ise aydınlatır karanlıkta bırakamazsın

Gönüllere yıkmak için yapsan gece gündüz sihir

İçinde aşk muhabbet var ise yıkamaz hiçbir nehir

Gönül hava alanında Gönül’e rötar yaptırmak istersen eğer

İçinde aşk var ise rötar yaptıramazsın hep aşka uçar yolunu şaşırtamazsın

Kul Mehmet’im gönülde aşk iman var ise eğer

Hiçbir kötülük ona kavuşamazmış meğer

Gönüllerimiz aşk iman var ise kimse onu eğemez veremez değer

Tüm şer güçler gönlü yıkmak istese de gönüldeki aşka imana boyun eğer

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

İmkânsız Değil

Paramparça olmuş bu gönlümüz

Kapkaranlık görünmüyor önümüz

Ne tarafa döneceğiz kaybolmuş yönümüz

Oturup ağlasan faydasız

Bu gönlü söküp atsan imkânsız

Dilde çıkan sözler doğru değil ahlaksız

Çare karşımızda dururken yok sayarız

Hak adalet dersen onu edepsizce kovarız

Kadir kıymet bilmek dersen ondan hiç anlamayız

Oturup ağlasan faydasız

Bu gönlü söküp atsan imkânsız

Dilde çıkan sözler doğru değil manasız

Şimdi ben ne söylesem bilirim laf değil

Doğru söz karşısında ey gönül sen eğil

Sen doğru sözün tasdik kapısın ey gönül iyi bil

Sen bilmezsen ey gönül ne yapsın bu dil

Oturup ağlasan faydasız

Bu gönlü söküp atsan imkânsız

Dilde çıkan sözler doğru değil hayâsız

Vefasızlık değerse gönül ile yanaktaki gamzeye

Güzel söz aranır mı hiç inceden inceye

Yolumuz şaşırmışız gideriz biz nereden nereye

İnsanlık satılmış eyvah bir akçeye

Oturup ağlasan faydasız

Bu gönlü söküp atsan imkânsız

Dilde çıkan sözler doğru değil dermansız

Bu halimize gönlümüz bilinmez nasıl alıştı

Aramıza böylesi vicdansızlık nasıl izin veril de karıştı

Aramızda nefret sesleri güzellikleri yıktı da yarıştı

İnsanlar bunca dert ile yıkılırken nasıl oldu bakıştı

Bu gönlü söküp atsan imkânsız

Dilde çıkan sözler doğru değil imansız

Kul Mehmet’im güzel söz Gönül’e olur sıhhat

Bu halimizi nasıl anlatırız nasıl olur ederiz izahat

Kime söylesen gönlümüz hiç almaz bir nasihat

Güzel söz yoksa gönül ile dilde halimiz yaman eyvah

Bu gönlü söküp atsan imkânsız

Dilde çıkan sözler doğru değil devasız

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Gönüllerimiz Zaten Birer Saray Sadece Kapısını Bir Birimize Açalım Yeter.

İnsan bunca hınca hınç nefreti savaşı ölümleri görünce okuyunca sormuyor acaba biz insan mıyız yoksa nefret dolu bir insan görüntüsüne bürünmüş bir vahşi bir varlık mıyız diye? Bizler dünyayı güzelleştirmek süslemek el ele gönül Gönül’e yaşamak için dünyaya gelen fani kullarız ve bu üç günlük dünya hanında bir nefes alarak ahirete yanımızda dünyada kazandığımız güzellikler iyiliklerle gidenlerden değil miyiz? Evet, aynen böyleyiz lakin yaşarken bunları unutan, sadece kendi çıkarı için yaşayan akıl ve duygusu ile hareket etmeyen vahşilere döndük, ne kadar korkunç ve ürkütücü değil mi? Acaba hangi hainlik nefretle dolu bir tesadüf bunları yolumuza çıkardı diye soranlarımız vardır ama yanlış sorudur bu! Doğrusu bizler hangi elimizle bu hainlik ve nefreti gönlümüze nasıl aldık şeklinde olması gerekirken, suçu başkalarında aramanın edepsizliği ile kendimizi aklayarak hala boş işler ve düşünceler içinde çırpınarak yaşamaya çalışıyoruz, pes doğrusu!

Aramızda yakınlaşmanın bir sonu yok ki sevgi saygı gülümseme ile birbirimize yaklaşmamız gerekirken her nedense umman umman bir birimizden kaçıyoruz! Kendimizi kendi suçumuzla aldatarak suçumuzu makul görerek tüm güzellikleri bir hiçlik uğruna feda ederek yaşamayı seçtik adeta! Her şey bitti mi acaba? Geri dönüşü mümkün değil mi acaba? O güzellikleri mutlulukları sevgiyi tekrar gönül gönül’e yaşamak içim? Elbette ki her şey bitmedi, geri dönüş yolumuz hala açık. Bir birimize sımsıkı sarılmanın acı dolu şiddetini yaşamadan, dönelim yanlış yolumuzdan sarılalım sımsıkı birbirimizi, kendimiz için değil hepimiz için çalışalım dost olalım gönülden dertlerimize çare olalım.

Zaten birbirimize vermek için fazla bir şeye de gerek yok, gülümseme sevgi saygı birbirimizin haklarımıza gasp etmeden yaşamak ve gasp edenlerinde dersini haddini el ele vermek den fazla bir beklentimiz de yok. Hiç birimiz, birimiz için saraylar kurmamıza zaten gerek yok zaten gönüllerimiz birer saray sadece kapısını bir birimize açalım yeter. Yoksa bu ayrılık nefret benlik sevdası bizi diri diri mezara gömecektir bundan da emin olalım. Muhabbeti yok ettik bilmeden gerek yok dedik, söylenecek birbirimize güzel bir söz ve yarın yok dedik kabuğumuza yalnızlığın karanlığına gömüldük, karanlık gibi karanlık olduk, ışıkları da kapattık karanlıkta sağa sola çarparak yıkarak yürümeye çalışıyoruz pes doğrusu! Nasıl düştük böyle yıkımla dolu bir zaafa anlaşılır gibi değil, insanlara insana nasıl utanmadan edepsizce iftira atılır hayret doğrusu! Nasıl yıktık bu gönlümüzü gönüllerimizi ellerimizde hala gezer birer adet kürek. Bırakalım elimizdeki kor alev yakan kürekleri, çıkaralım diri diri gönlümüzde yaşattığımız benlik kokan iğrençliğin leş kokan rehberini yol haritasını… Baksanıza iğrençlik leş kokuyor hala burunlarımızda mı koku almıyor? Haydi, sevmeye sevilmeye inanın bundan daha güzel bir adım ve gülümseme bulamayız bu dünyada.

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Kazandığın Her Fazla Senin Değil

Bu dünya imtihan dünyası

Varmamız gerekir manevi haza ermek

İman ile yaşamak gerek

Hak yolunda hakka yürümek severek

Bundan başka bu dünyada var mı mutluluğa eren beğenerek

Dünyanın bu gerçeğini bilmek gerek görerek

Yaşamak gerek yürüyerek

Var mı bu dünyada ve ahirette imansız güzelliğe eren

Var mı gören dünya malını yanında alıp götüren

Sonucunda hepimiz bir karış mezara yerleşen

Bir parça bez kefen ile giden

Kim dünya malını aldı mezara koydu

Salih amel iman ile olan mezara iyiliğini koydu ve oldu

Kim dünya malı ile can bulan

Bir gülümseme bir candan muhabbetle dostluk ile var olan

Gönüllere dolan ölse bile unutulmayan

Herkes gönlünü iman Salih amel ile kursun

Zalimin karşısında haksızlığa imanı ile dursun

Haksızlığa imanı ile gölge olsun

Hem dünya hem ahiret hayatı için çalışsın yol olsun

Gönül’e ne güzel yakışır iman ile ar

Onun yanında da ne güzel cennet gibi kokar yar

Bundan gayrısı insan gönlüne olur dar

Haydi, insanlığı ve yârini sar

Onca nimet gelir önümüze

Fazlasını ne diye sokarız gözümüze

İhtiyacı olan içindir fazlan olan Rabbim verir önüne

Götür ver der fakir olan birine

İmtihanın amacı Rahman verince almak

Fazlasını alıp emaneti vermek imtihan sırrına varmak

Fazlası senin değil ihtiyacı olanın anla

Ateşle doldurma kasayı artık yeter anla anla anla

İmtihanı yaşa bu canla imanla

Yaşama nefis şeytan malla

Yolumuz iman yoludur sapmayalım

Can ile canları sarmaktır kopmayalım

Derdi olana ulaşmaktır gayemiz kaçmayalım

Kaçarken şeytan aldatır inanmayalım

Bu dünyadaki her şey Yüce Allah’a ait biliriz

Neden bilmez gibi gezeriz

Neden gönüller ezilir muhtaçtır yardıma gitmeyiz

Yüce Allah senin elinle verir fakirin ihtiyacını

İmtihan eder bu kulum veriyor mu emaneti

Yoksa ateş olarak saklıyor mu emaneti kendine

Cenneti istiyor mu?

Yoksa cehennemimi istiyor

Alıyor mu saadeti

İstiyor mu cehennem ateşi

Budur imtihanın amacı sırrı işareti

Zaten doyacağın kadar veriyor dünya nimetini

İste emanet ile cenneti

Sana gönderiyor cenneti anlasan ey kul anla anla anla

Kalma ne olursun şeytanla

Koşma cehenneme şeytanla bu nurdan canla

İmtihanla gönlün niyetin taranmaktadır

Virüs varsa ver o emaneti sahibine ver sil tüm virüsleri

Kazan cenneti güzellikleri

Yüce Rabbim cennetlikle cehennemlikleri seçmektedir

Herkese bu fırsatı vermektedir

Kazandığın her fazla senin değil

Az yüce Rahman önünde secdeye eğil

İhtiyacından fazlası senin benim değil

Budur imtihanı kazanmak haydi her şeyi sil

İman ile gez her şeyi bil

İman ile dönsün konuşsun o dil

Cenneti anlatsın döndüğü kadar budur tahsil

Budur kul dünyadaki ahirete yansıyan temsil

İman ile yetişsin haydi nesil

Olmayalım lütfen embesil

İman ile emanet dünyada canı diri tutmaktır

Yüce Rahman yolunda Rahman’a ulaşmaktır

Nefis şeytan mal hırsı şeytanla cehenneme atılmaktır

Gayemiz bu dünyada iman ile var olmaktır

Cennet yoluna hep beraber varmaktır

Dünyada olduğu gibi ahirette kucaklaşmaktır

Nefis şeytan dünya malı hırsı yandırır

İman ile gezmek emaneti sahibine vermek kazandırır

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Embesil: Budala, ahmak, aptal

Nede Gönlüm Karalar Bağlar

Nazlı canan zülfün eline almış gülümseyerek tarar

Ben aşk ile sevmezsem nazlı cananın zülfü neye yarar

Nazlı cananda sevmezse bu yüreğim her gün kanar

Zaman gelir nazlı cananın zülfünü ellerim tarar elbet

Nazlı canan gülen gözleri ile gözlerime aşkla bakar

İşte o zaman ne yüreğim kanar nede gönlüm karalar bağlar

Ben bu gönlümle nazlı yâre oldum bülbülü Şeyda

Artık kalmadı kalbimde bir damla süveyda

İkimizde sevmez isek bu ömür bu gönül ne fayda

Eyvah ki eyvah gündüzümüz olur Leyle-i süveyda

Zaman gelir nazlı cananın zülfünü ellerim tarar elbet

İşte o zaman ne yüreğim kanar nede gönlüm karalar bağlar

Bir gülümserse canan her yılım olur bahar

Söyle ey cananım seni benden başka kim sarar

Başkası kem gözle bakarsa bu yüreğim cayır cayır yanar

Aşksız söyleyin yaşar mı bu canlar

Zaman gelir nazlı cananın zülfünü ellerim tarar elbet

İşte o zaman ne yüreğim kanar nede gönlüm karalar bağlar

Aç kollarını güzel canan beni kollarına sar

Gülümsersen eğer bu gönlüm bir ömür seninle yaşar

Eğer gülümsemez isen bu gönlüm viran olur şaşar

Zaman gelir nazlı cananın zülfünü ellerim tarar elbet

İşte o zaman ne yüreğim kanar nede gönlüm karalar bağlar

Atalım aşkla gönlümüzde riyayı

Senin için kurdum gönlümde sarayı

Gel çekelim seninle düğünümüzde halayı

Aşkıma karşı çıkan olursa gösterelim Hanya’yı Konya’yı

Zaman gelir nazlı cananın zülfünü ellerim tarar elbet

İşte o zaman ne yüreğim kanar nede gönlüm karalar bağlar

Kul Mehmet’im aşk olmazsa bu hayatın cefası çok olur

Ar kadar eri sevdiği olanın dağ kadar yeri olur

Unutmayalım altın ateşte, insan mihnette belli olur

Gönlünde aşkı olmayanın hali nice viran olur

Zaman gelir nazlı cananın zülfünü ellerim tarar elbet

İşte o zaman ne yüreğim kanar nede gönlüm karalar bağlar

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Şeyda: Aşk çılgını, çok tutkun, âşık

Süveyda: Kalpteki gizli günah

Leyle-i süveyda: Gece karanlığı. Geceye benzeyen siyahlık

Cihanı Nasıl Aşksız Sevgi İle Süsleriz

Söyleyin bana aşksız nereye gideriz

Aşk ile sevmezsek bizler biteriz

Aşk gönülde olur seversek güleriz

Cihanı nasıl aşksız sevgi ile süsleriz

Yüce Rahman aşkı vermiş sakla mı demiş

Aşk ile sev herkese gülümse demiş

Aşk ile sevmeyenler nefret ile gebermiş

Cihanı nasıl aşksız sevgi ile süsleriz

Aşk ile sevmeyen söyleyin neymiş

Şeytan gelmiş kolundan tutmuş götürmüş

Aşk ile seven şeytanı yerin dibine gömmüş

Cihanı nasıl aşksız sevgi ile süsleriz

Aşk ile sevmeyen söyleyin neyi bilmiş

Bildim derken bilgisizlik ile yerlerde sürünmüş

Aşk ile sevene gönlün tüm sırları görünmüş

Cihanı nasıl aşksız sevgi ile süsleriz

Aşkın gözü kördür denilmiş

Kör olan sevgiyi aşkı nasıl Gönül’e ekermiş

Aşk ile seven nasıl sevdiğini görür bilirmiş

Cihanı nasıl aşksız sevgi ile süsleriz

Aşk ile sevenler Gönül’e yönelmiş

Aşk ile sevmeyen önünü görmezmiş

Aşk ile seven bir ömür boyu gülermiş

Cihanı nasıl aşksız sevgi ile süsleriz

Aşk sevmek için Gönül’e verilmiş

Aşk ile sevmeyen söyleyin neyi bilmiş

Aşk ile sevmeyen söyleyin neyi görmüş

Aşk ile sevmeyen zaten körmüş

Cihanı nasıl aşksız sevgi ile süsleriz

Aşk ile seven hiç incitir mi?

İncitir de yâri yolda bekletir mi?

Aşk ile sevmeyen Gönül’e girer mi?

Cihanı nasıl aşksız sevgi ile süsleriz

Kul Mehmet’im aşk dokunsun cümle cana

Gönlündeki aşk ile bende varayım sana

Aşkı içelim biz gönülde kana kana

Cihanı nasıl aşksız sevgi ile süsleriz

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Gönül Dili Susarsa

Aşk ile seven gönlüm bir gelse dile

Koşar sarılırsın sen bana göz göre göre

Bülbül konsun her açan güle

Gönül dili susarsa dil onun yerini ala

Açmayan gül söyleyin bülbülü nasıl göre

Seven sevdiğini isterim her gün göre

Bülbül konar aşk kokusu ile açan güle

Gönül dili susarsa dil onun yerini ala

Gönül aşk ile severse atlamaz daldan dala

Gönülden seven sevdiğinin gönlünde kala

Aşk sözleri dilinde kalmayıp gönülde ıslana

Gönül dili susarsa dil onun yerini ala

Seven aşık hiç olur mu aşkı ile budala

Ey hasret sen nereden çıktın hoppala

Ne işin var kapımda ey ukala

Gönül dili susarsa dil onun yerini ala

Aşk ile çıkalım bizler sokağa

Seven sevdiğini aramaya çıkmasın dağa

Aşk çiçekleri ekelim gönüldeki bağlara

Gönül dili susarsa dil onun yerini ala

Dinle aşk sırrını söyler kulaktan kulağa

Aç dinle gönül kapını çokta kaçma uzağa

Uzağa kaçarsan düşersin tuzağa

Gönül dili susarsa dil onun yerini ala

Aşk ile sevmeyen insanlığı nasıl bile

Gönülden sevince gönül gelir dile

Aşkın mayasında bulunmaz hile

Gönül dili susarsa dil onun yerini ala

Bırakalım aşk dokunsun Gönül’e

Azda dokunsun bu arsız dile

Sevdamız anlatılsın bin asır dilden dile

Gönül dili susarsa dil onun yerini ala

Kul Mehmet’im gidelim aşkı gönüllere dökmeye

Kin nefreti aşk ile haydin sökmeye silmeye

Aşk ekelim ovaya yaylaya şehirlere tepeden tepeye

Gönül dili susarsa dil onun yerini ala

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-