Alın Teri

Kul kendini bilmez her şeyi satar

Kul iman teslimiyetle her şeyi bilir içine bal katar

Halden anlamaz bilmez yan gelir yatar

Nefis şeytanla gezen kul o an batar

Ey kul sen teslimiyetle imana ol müşteri

Bu yolda akıt sen bol bol alında teri

Kendini bilmeyen kulun olmaz yeri

Teslimiyle iman edenin her zaman bellidir yeri

Nefis şeytan ile atma bir adım geri

Teslimiyetle gönüllere yürü seri seri

Ey kul sen teslimiyetle imana ol müşteri

Bu yolda akıt sen bol bol alında teri

Gel Allah deyi deyi

Nefis şeytanın yanındadır kör kuyu

Helal kazan helal ye iç suyu

Ölüm kula bir adım boyu

Ey kul sen teslimiyetle imana ol müşteri

Bu yolda akıt sen bol bol alında teri

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Yakışmaz Kul Sana

İman edene kula cenneti olur ahiret

İmandır iman eden kul için marifet

İmandaki lezzeti tadarsa kul eder hayret

İman yoksa kulun yanında ne gezer edep

İmansız gönül gezer harabelerde

Gözü olur hep viranelerde

Birde çıkmazsa hiç meyhanelerde

İman et kul gez gönüllerde

İman yoksa kulun yanında ne gezer edep

Yüce Allah’a teslimiyet kukla has

Teslim ol gözden akmasın yaş

Eğ başını kalmasın secdede o baş

Yol uzun değil yürüme sen yavaş

İman yoksa kulun yanında ne gezer edep

Kul bilse teslimiyet ona yeter

Teslimiyet’ siz kul olur beter

Nefis şeytana artık dur de yeter

Bitsin cümle gönülde keder

İman yoksa kulun yanında ne gezer edep

Yazık değil midir teslimiyet ‘siz uçuruma düşmen

Nefis şeytan un gibi ezer odur değirmen

Sana ey kul yakışmaz yapmadıklarınla kulu eleştirmen

Yakışmaz kul sana teslimiyet ‘siz gezmen

İman yoksa kulun yanında ne gezer edep

Kul teslimiyetle bulur değeri

At olmadan ne gezdirirsin sen eyeri

Teslimiyetle iman kulun rehberi

Nur Kur’an Nur Resul peşinde akıt teri

Ahirette bulursun sana ait cennette yeri

İman yoksa kulun yanında ne gezer edep

Teslimiyet için seni alıkoyan nedir neden

Nefis şeytandır zalimle yalan söz üreten

Sanmayın dünya ile nefis şeytan kulu güldüren

Dünya ile nefis şeytandır kulu isyan içinde öldüren

Teslimiyetle imandır kulu sevdiren

İman yoksa kulun yanında ne gezer edep

Kul Mehmet’im teslimiyetle iman olmasa yaşayamam

Hak yolda iman edip Yüce Rahmana koşamam

Dikenli çamurlu yolları hiç aşamam

Teslimiyet’ siz imansız ahirette Nur Resule hiç ulaşamam

İman eden kullarla ahirette buluşamam

İman yoksa kulun yanında ne gezer edep

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Kul Anlar Teslimiyetle Kul Olduğunu

Hak yolunda yürüyen kul Allah için sefere çıkar

Gözlerinde Allah'a teslimiyet parıldar etrafına bakar

O gözler ki görmediğini şimdi anlar o an şaşar

Kul anlar teslimiyetle kul olduğunu kulluğu ile yaşar

Hak yolunda teslimiyet gömleğini kul giyer

Hak yolunda yürüyen kulda olur basiret

Gönlündeki teslimiyetle yağar Rahmet

Artık kul hak yolundadır yıkılır cümle zahmet

Kul teslimiyetle kul olduğunu anlar kulluğu ile yaşar

Teslimiyet hırkası giyen kulda sapma olmaz

Küfür bilir tek millet onun içinde solmaz

Hak yolunda hakka teslim olmayan kul olmaz

Kul bu dünyada aradığını teslimiyet ’siz hiç bulmaz

Kul anlar teslimiyetle kul olduğunu kulluğu ile yaşar

Ey kul teslimiyet ‘siz bir çare bulurum sanma gülme

Teslimiyet’ siz bu dünyada bir güzellik bekleme

Teslimiyet’ siz kurak çöle bir parça buğday ekme

Boş yollarda gezerek eza ile cefa sen çekme

Kul anlar teslimiyetle kul olduğunu kulluğu ile yaşar

Hakikati teslimiyetle gören hak sözünü söyler

Hak yolda olamayan nefis şeytanın sözünü söyler

Hak yolda olmayanın kazandığı boş şeyler kim neyler

Hak yolda kulun kazandığı ne güzel nurdan güller

Kul anlar teslimiyetle kul olduğunu kulluğu ile yaşar

Ey teslimiyete yürümeyen kul bak nefsin şeytandır seni bozan

Kalem değildir gönüldür içinde gezen kaleme gönüldür yazdıran

Bu dünya üç günlük değil midir gelip konaklandığımız bir han

Dünya içinde gezen can teslimiyete varırsa olur gerçek can

Kul anlar teslimiyetle kul olduğunu kulluğu ile yaşar

Ne güzel kuldur hak yolunda gönlünü koşturan

Hak yol içinde hakka varıp gönlünü coşturan

Hak yolda hakkın nuru çamurlu yolda kulu paklayarak aşırtan

Teslimiyetten gerisi boştur ey kul var git nefsinle sen yan

Kul anlar teslimiyetle kul olduğunu kulluğu ile yaşar

Rahman’a teslimiyettir her işin başı

Yanlış yolda akıtma sen boşa gözyaşı

Nefis şeytan boşa eğdirir hilal kaşı

Nefis ile şeytan değil midir teslimiyete karşı

Kul anlar teslimiyetle kul olduğunu kulluğu ile yaşar

Ey kul teslimiyet ‘siz tüm sınırları aştın

Nefis şeytana yanmak için mi kaçtın

Karşında hak yolu duruyor neden etrafına bakmadın

Etrafına bakmadın ey kul nefis şeytan ile kaldın yandın

Kul anlar teslimiyetle kul olduğunu kulluğu ile yaşar

Teslimiyet bu dünyanın tek hanıdır

İçine girmeyen bu dünyada yanılır

Boş yolda boş giderken yolda bayılır

Hak yolda teslimiyet ile kul ayıkır

Kul anlar teslimiyetle kul olduğunu kulluğu ile yaşar

Ey kul gel hak yolda hakkın atına binek

Hak yolda hakka ulaşak birlikte gülek

İnsanlık kulluk neymiş öğrenek bilek

Ecel gelince hakkın gülümsemesi ile ahirete gidek

Kul anlar teslimiyetle kul olduğunu kulluğu ile yaşar

Kul Mehmet’im hak yolda teslimiyet ‘siz yaşamak zordur

Her adımında eline gönlüne yapışan bir kordur

Hak yolda yürü zalimleri kul hakkı yerken durdur

Hak yolda teslimiyetle yaşayan hakiki iman eden kuldur

Kul anlar teslimiyetle kul olduğunu kulluğu ile yaşar

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Gönlün Feryadı

Gönül der ki bendeki halimi bilmezler

Bende görüneni hiç görmezler

Kapıyı vururum hiç ama hiç sezmezler

Umman umman içimdeki deryayı gezmezler

Yorgun bensiz yürür giderler hiç gülmezler

Söyleyin ben beni bilmeze ben ne yapayım

Aşk elbette ki haklı görünce beraber kaçarız

Gönül derki yine bensiz feryat ederler duymazlar

Bensizlik yerden yere vurur hiç mi hiç anlamazlar

Can içinde ben canlarına devayım onu da almazlar

Sarayıma gelin gezin derim etraflarına bakmazlar

Yorgun bensiz yürür giderler hiç gülmezler

Söyleyin ben beni bilmeze ben ne yapayım

Aşk elbette ki haklı görünce beraber kaçarız

Harap yerlerde harap olmayı neden isterler

Bensiz hem ağlayıp bensiz gülmek isterler

Ben olmazsam etraflarını sarar şerler

Ben olmayınca arkalarında bırakmaz hiç eserler

Volkan volkan kaynar bedenlerinde sinirler

Yorgun bensiz yürür giderler hiç gülmezler

Söyleyin ben beni bilmeze ben ne yapayım

Aşk elbette ki haklı görünce beraber kaçarız

Kendilerinde suçu görmez körler suçu feleğe atar

Şirretliği ile ortalığı birbirine katar

Gönülsüzlük terazileri bozuk her şeyi yanlış anlarlar

Söyleyin ben buna nasıl dayanayım şaş bakarlar

Yanlış yola girer nefret ateşi ile yanarlar

Yorgun bensiz yürür giderler hiç gülmezler

Söyleyin ben beni bilmeze ben ne yapayım

Aşk elbette ki haklı görünce beraber kaçarız

Söylenirler boş boş suçu nedir feleğin

Olmadan yersen ne suçu var karpuz keleğin

Çabasız gayretsiz birde beklerler bende aferin

Bensiz boş boş düşünürler boşuna derin derin

Birde utanmadan isterler yerleri olsun serin

Tabi ey kullar bensiz olmaz hiçbir rahat yerin

Yorgun bensiz yürür giderler hiç gülmezler

Söyleyin ben beni bilmeze ben ne yapayım

Aşk elbette ki haklı görünce beraber kaçarız

Kul Mehmet’im sen beni tanı gönül'üm ben halim böyledir

Yaz sen halimi beni bu vurdumduymazlık söyletir

Yanlış kılavuzu olan elbet yanlışa yolu gösterir

Ben doğruyu söylerken beni vicdansızlığı ile inletir

Haydi, son sözü söyle de şiirini bitir

Yorgun bensiz yürür giderler hiç gülmezler

Söyleyin ben beni bilmeze ben ne yapayım

Aşk elbette ki haklı görünce beraber kaçarız

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Sana Aşk Nağmeleri Söyler Gönlüm

Göz gördü gönül sevdi bunda var mı benim günahım

Gönlüme girmek istemezsin çıkar benim avazım

Bana nedir bu nazın seni gönlüm sevdi neden anlamazsın

Sana aşk nağmeleri söyler gönlüm elinde ki kırık sazımla

Gönlüm seni sevdi neden gönlüne kara perde çekersin

Bir parça seni seveni sevsen ne olur ölür gider misin?

Aç gönül perdeni göreyim bağrı yanık aşığınım bilirsin

Sana aşk nağmeleri söyler gönlüm elindeki kırık sazımla

Gönlüm seni sevdi bana bu yaptığın söyle reva mıdır?

Gönül sevdi ise gülümseyerek söyle buda mı hatadır

Gönül sevdi sen az gülümse bak bu gönlüm hastadır

Sana aşk nağmeleri söyler gönlüm elindeki kırık sazımla

Gönül dallarımı kırar estirdiğin hırçın rüzgâr

İsterdim gönlünde hep essin çiçeklerden bahar

Bir parça sev gönlüme ol istedim seni yar

Sana aşk nağmeleri söyler gönlüm elindeki kırık sazımla

Ey cananım ol sen gönlüme sultan

Yoksa sensiz bu deli gönlüm olacak viran

Seni düşünür dururum ben her an

Sana aşk nağmeleri söyler gönlüm elindeki kırık sazımla

Tenin bu tenime ilaç inan benim

Kollarını aç inan gönlünde başka yok gidecek yerim

Fakir halime bakma sen Allah her şeye kerim

Sana aşk nağmeleri söyler gönlüm elindeki kırık sazımla

At ne olursun bir adım güldür sar sen bu bedeni

Bana gülmemek için söyle nedir bunun nedeni

Sensin bu gönlümün açan Gülşen’i

Sana aşk nağmeleri söyler gönlüm elindeki kırık sazımla

Gel ne olursun viran illere yollara atma

Gülümseyen gönlüne nefret zehrini katma

Beni gönlüne almaz ise sen gece gündüz yatma

Sana aşk nağmeleri söyler gönlüm elindeki kırık sazımla

Gönlümle söylediğim nağmeleri ne olur geri çevirme

Gönlümde senin için diktiğim çiçekleri gönlümle devirme

Ne olursun az insaf et beni el içinde perişan edip gezdirtme

Sana aşk nağmeleri söyler gönlüm elindeki kırık sazımla

Aç gönül kapını içeriye girsin birazcık ihsan

Bu üç günlük dünyada bizler değil miyiz ölümlü insan

Sevelim sevilelim aşk ile konuşsun lisan

Sana aşk nağmeleri söyler gönlüm elindeki kırık sazımla

Kul Mehmet’im seni ben ne kadar sevsem azdır

Biliyorum sende seviyorsun bana yaptığın ise nazdır

Gözlerimin içine bakarak sevmiyorum de beni inandır

Sana aşk nağmeleri söyler gönlüm elindeki kırık sazımla

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-