Her Daim Af Et

Yaptıkların yanına kalırsa sana gülmez ahiret

Nefsinle şeytanla gezme bağlanır basiret

Bu dünyada başına da yağmaz hiç Rahmet

Kimseyi imdat diyecek şekilde üzme sakın

Üzmek bu dünyada değil unutma marifet

Seni üzseler de sen her daim af et

Bak etrafına dünya gülümsüyor et hayret

Çalışarak gönül kazan biraz olsun gayret

Sakın yitirme yanında olsun hamiyet

O zaman başına yağar nur nur Rahmet

Üzmek bu dünyada değil unutma marifet

Seni üzseler de sen her daim af et

Günaha dalsan da tövbeye koş Rahman’dadır Mağfiret

Fikirsizlerle gezme sanma odur cesaret odur esaret

Fikirsizleri az araştır sonlarını gör al biraz ibret

Her doğan ölür anla artık budur sana yolda işaret

Yol yakınken hakka dön dönmemek için arama mazeret

Üzmek bu dünyada değil unutma marifet

Seni üzseler de sen her daim af et

 Her güzellik yaptığının sonunda vardır bir ücret

Kötülük yaparsan alamazsın ücret kazanırsın nefret

Nefretle gezeni cehennem paklar edersin hayret

Hak yolun vardır çizgisi aşmak için olmasın sende cüret

Cüret dediğin haksızlık karşısında zalime haddini bildirmektir

Üzmek bu dünyada değil unutma marifet

Seni üzseler de sen her daim af et

İman koksun gönlünde burcu burcu

Dert çile içinde kalsan da bir gün olursun taburcu

Bizler değil miyiz bu dünyada ahiret yürüyen bir yolcu

Ne sen hancı ne ben hancıyız huzura giden yolcuyuz

Üzmek bu dünyada değil unutma marifet

Seni üzseler de sen her daim af et

Bak kâinata ne kusur gördün

Rahmandan değildir kuldandır yaşarken kusur

Düzelt elinle dilinle gönlünle görme mahsur

Kaynamasın dünyada nefret fokur fokur

Söndür kaynayan nefreti sensin kul olarak cesur

Üzmek bu dünyada değil unutma marifet

Seni üzseler de sen her daim af et

Kimimiz gezdik viranelerde

Kimimiz gezdik meyhanelerde

Kimimiz gezdik bahanelerde

Kimimiz gezdik yüzü yerde

Gönüllerimize astık kara perde
Üzmek bu dünyada değil unutma marifet

Seni üzseler de sen her daim af et

Gönül dostu aradık bulamadık acep nerede

Mezara girdik baktık hepimiz aynı yerde

Pişmanlık kaynıyor yağıyor mezarda her birinde

Geri dönüşe imkân yok ağlayanların hali perişan bir halde

Nefis ile şeytan gülüyor zevki beşi bir yerde

Üzmek bu dünyada değil unutma marifet

Seni üzseler de sen her daim af et

Başkası için iste sen başarı

Beraber yersiniz kaşarı

Hayat yürür yokuş aşağı olma haşarı

İman olsun gönlünde onunla ver sen kararı

İmandır gönülde merhametin anahtarı

İmanla yıkılır zalimin binlerce dağları

Rabbim merhametle yaşatsın cümle sağları

Sevelim yıkmayalım cümle canları

Üzmek bu dünyada değil unutma marifet

Seni üzseler de sen her daim af et

Kul Mehmet’im ne kadar çirkinlik gördük geçtik

Çirkinliği kaldırmak için birbirimize yardım etmedik

Bu dünya bize kalır dedik güldük geçtik

Başımıza gelince de feryat ettik yardım bulamadık çöktük

Baktık etrafımıza göçecek bir hicret yurdu kalmamış bittik

Üzmek bu dünyada değil unutma marifet

Seni üzseler de sen her daim af et

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Bugün Kızgınım Biraz

 

Bugün kızgınım biraz

Herkesi memnun edemez ki insan çok veya az

Bak yazılanın içinde kendini gör biraz

Ya yok olmalı ya da hayatı severek sabırla yazmalı

Yazılanda hata varsa bendedir

Seni mutlu bilmem kim edecektir

Sen seversin veya sevmezsin kalem böyledir

Ya yok olmalı ya da hayatı severek sabırla yazmalı

Hayat bu olur çok sorusu

Hayatında yazarında çok olur gelen yolcusu

Herkesin elinde öter zart zart borusu

Ya yok olmalı ya da hayatı severek sabırla yaşamalı

Bazen hiç kimseyi memnun edemezsin

Memnun etmek isterken hiç gülümseyemezsin

Anlayamamanın anlatamamanın çaresizliğini bilemezsin

Ya yok olmalı ya da hayatı severek sabırla yazmalı

Bak kâinata gör yapan mimarı

Sende az içine kat imarı

Herkes kırar gönülde gönülleri açan anahtarı

Ya yok olmalı ya da hayatı severek sabırla yaşamalı

Yaparsın yaptığın boşa denir

Yanlış varsa o yanlış söylenir

Halden anlayan yapılan iyiliği bilir

Ya yok olmalı ya da hayatı severek sabırla yazmalı

Fazla çalıştırma gönülde motoru

Ya bildiğin değil ya da bilmediğin olur doğru

Islanmaya giderken bazen kalırsın kuru

Ya yok olmalı ya da hayatı severek sabırla yaşamalı

Takma kafanı yazabildiğin gibi yaz

Cevher olmazsa da yazarken alırsın haz

İnsanlarda bitmez tükenmez hiç naz

Ya yok olmalı ya da hayatı severek sabırla yazmalı

Elimde sihirli değnek yok ki Mehmet Akif Ersoy olayım

Karalarken acemi acemi isterim güzelliğe bir yol bulayım

Çelme takılırken şevkine aldırma sen dedim güzellikle olayım

Ya yok olmalı ya da hayatı severek sabırla yaşamalı

Hakikaten çok zormuş insanları mutlu etmek

Gözlerim kararırken yazarken gayem az ışık görmek

Üstat değilim ben karalarım istediğim gönlümü ortaya sermek

Ya yok olmalı ya da hayatı severek sabırla yazmalı

Cevher için maden olmak öyle kolay değil

Madem cevhersin madeni ortaya çıkarda görelim

Madeni ver ki gönlümüze katalım cevher olalım

Ya yok olmalı ya da hayatı severek sabırla yaşamalı

Acep insanlar hep böyle aksi midir?

Güzelliğin ortaya çıkmasına hep engel midir?

Buyur sen yaz biz okuyalım yazmak öyle beceri midir?

Ya yok olmalı ya da hayatı severek sabırla yazmalı

 Yüce Rahman kalbe dokunmazsa yazılmaz

Öyle her güzellik ellerinle kazılmadan çıkarılmaz

Ağlayan varsa onu bırakıp ta hiç kaçılmaz

Ya yok olmalı ya da hayatı severek sabırla yaşamalı

Karalarken gayemiz az gülümsetmek

Gönlümde bir şey var ise ortaya dökmek

Döktüğümde anlam yok ise anlayarak anlama koşmak

Ya yok olmalı ya da hayatı severek sabırla yazmalı

Hayat devam eder mi hiç durup dururken

Birileri her an her saniye müdahale ederken

Mücadele etmeli bu can hayatta iken

Ya yok olmalı ya da hayatı severek sabırla yaşamalı

Kapalı yolları acep kimler açacak

Kim güzellikleri aşk ile yola saçacak

Kim aşk ile sevenin yanında olacak

Ya yok olmalı ya da hayatı severek sabırla yazmalı

Yeter ki sen gönülleri kanatma

Elleri kolları zincir ile bağlatma

Gülen gönülleri sakın ağlatma

Ya yok olmalı ya da hayatı severek sabırla yaşamalı

Firak yollarında vuslatı aramalı

Vuslat bulunmaz ise kardeşi visale varmalı

İkisi de aynıdır bunu da iyi anlamalı

Ya yok olmalı ya da hayatı severek sabırla yaşamalı

Cevher olmak için beni işledin de ben mi yok dedim

Boş ver kul Mehmet’im söylenenleri sen duyma dedim

Duymasam da ben hiç gülümseyemem dedim

Ya yok olmalı ya da hayatı severek sabırla yazmalı

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Nur Peygamber

İman ile bildim ben bu canı

Bu üç günlük dünya hanı

İman ile gezdirmeli bu canı

Gönülden sevmeli cananı

Nur peygamber âlemlerin sultanı

Merhamet eder sever tüm insanı

Kur'an idi onun tüm lisanı

Gönülden sevmeli tüm insanı

Gülünce âlem onunla gülerdi

Sevince hep gönülden gülümser severdi 

Hayatı boyunca küsmez hep gülümserdi

Gönülden sevmeli tüm lisanı

İnsanlık gelmeden onun güzelliğine vurulmuştu

Gece gündüz yollarda izini aramıştı

Bu rahmete herkes susamıştı

Gönülden sevmeli tüm insanı

Merhametle donattı gönülleri yolları

Merhametle açtı tüm kapıları

Yıktı zalim ile temelsiz yapıları

Gönülden sevmeli tüm insanı

Mehmet Aluç-Kul Mehmet

Hayatı Geçmesin Cehaletle Boşa

Kim ister duyguları gitsin boşa

Cehalet gelmesin evde en başa

Nazar değerse o hilal kaşa

Hayatı yaşasın okusun kızlarımız coşa coşa

Hayatı geçmesin cehaletle boşa

Bırakmayın cehalet çarpmasın

Okumak isteyen kızlarımızın gönüller hiç yanmasın

Okumanın şevki gönüllerde kaçmasın

Hayatı yaşasın kızlarımız coşa coşa

Hayatı geçmesin cehaletle boşa

Okumanın erkek kızı yok, olmaz böyle bir ceza

Açın hak kitapları okursanız yersiniz tokadı hakeza

Hiç kimseye de verilmez böyle fikirsiz ceza

Okutalım ayrım yapmadan coşa coşa

Hayatı geçmesin cehaletle boşa

Cehalet bir zehirli oktur

Onu yiyenin tek dermanı okuyarak çıkaran çoktur

Okumaktan başka yükselmenin de başka çaresi yoktur

Okutalım ayrım yapmadan coşa coşa

Hayatı geçmesin cehaletle boşa

Bırakalım gönül dalları kurumasın

Yola çıkan kızlarımız yolda bırakılmasın

Bin bir umutla umutları ile canları yanmasın

Hayatı yaşasın kızlarımız coşa coşa

Hayatı geçmesin cehaletle boşa

Bırakmayalım çöl gibi gönüller yanmasın

Cehalet denilen fikirsizlik etrafımızı sarmasın

Umutlar ufukta yeşerirken ellerimizle solmasın

Hayatı yaşasın kızlarımız coşa coşa

Hayatı geçmesin cehaletle boşa

Safiye kardeşim çaban gitmez inşallah boşa

Beraber yaşayalım hayatı coşa coşa

Bu güzel etkinliğinizle sizler çok yaşayın koşa koşa

Okusun erkeklerimiz kızlarımız kalmasın yolda yaya

Hayatı yaşasın her okuyan erkek kız coşa coşa

Hayatımız geçmesin cehaletle boşa

Mehmet Aluç-Kul Mehmet

NOT: Safiye Samyeli kardeşimizin kızlarımızın okuması için verdiği bu güzel ve onurlu mücadelesi ve yazmış olduğu “Kurtarın Beni “ şiirini okuduktan sonra bu şiirinden ilhamı aldım ve yazdım, yolu açık olsun tebrikler ediyorum onu ve onunla beraber yola çıkanları.

Vurdun Yüreğinden Seni Seveni

Bir an sabır etmedin aşkımızı darağacına astın

Mücadele edelim derken sen bıraktın kaçtın

Söylesen ey vefasız benim gibi kaç gönlü yaktın

Pişman olurda dönersen bulamazsın beni

Ben av sen avcı oldun vurdun yüreğinden seni seveni

İstedim ki mutluluğu yaşayalım baş başa

Hiçbir dert eğmesin dedim o hilal kaşa

Az çile ile yaşarken sıkıntı değer dedim bu başa

Pişman olurda dönersen bulamazsın beni

Ben av sen avcı oldun vurdun yüreğinden seni seveni

Hep tercih ettin konuşmak yerine susmayı

Sanki başında belliydi mücadele etmeden seçmiştin kaçmayı

Çok isterdim seni koluma mutlulukla takmayı

Pişman olurda dönersen bulamazsın beni

Ben av sen avcı oldun vurdun yüreğinden seni seveni

İnan hiç şaşırmadım terk edip gidişine

İnanmam artık senin geri dönüşüne

Zaten hiç de düşmüyorum artık peşine

Pişman olurda dönersen bulamazsın beni

Ben av sen avcı oldun vurdun yüreğinden seni seveni

Unuttum ben seni gittiğin günden beri

Ben değil sen ol pişmanlığınla yaşa derbederi

Olmaz bu gönlümde senin gibi derbederin yeri

Pişman olurda dönersen bulamazsın beni

Ben av sen avcı oldun vurdun yüreğinden seni seveni

Kul Mehmet’im der ki unutmadım yaptıklarını

Sen arsızca kırdın bu gönlümün kapılarını

Bırak sende kalsın söyleme artık kararlarını

Pişman olurda dönersen bulamazsın beni

Ben av sen avcı oldun vurdun yüreğinden seni seveni

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Herkes Buna Şahit

Kararsız kalırsan günün birinde

Otururken rahat olmazsan yerinde

Mazi canlanırsa gözünde

Hepsini unut gitsin

Çünkü biz her şeyi sildik herkes buna şahit

Akıl fikirle hiç olmadı işimiz

Bize ait kalmadı hiçbir geçmişimiz

Ne sen kaldı nede birimiz

Kalmadı artık anılacak kalacak gönlümüz

Çünkü biz her şeyi sildik herkes buna şahit

Uzatma artık bulamazsın elimi

Hiçte sevmezdin bu kelimi

Yükledikçe kırdın bu belimi

Çevirme sokakları gözyaşı seline

Çünkü biz her şeyi sildik herkes buna şahit

İkimiz seçtik bu ayrılığı hatırlarsan

En çok sen istedin esasına bakarsan

Anlatamadı bendeki bu lal olmuş lisan

Artık biz yokuz nereye bakarsan bak

Çünkü biz her şeyi sildik herkes buna şahit

Ben seni unuttum çoktan

Bir öpücük dahi vermedin al yanaktan

Hep isterdin sana bakayım uzaktan

Şimdi ne bakanın var ne öpücük isteyenin

Çünkü biz her şeyi sildik herkes buna şahit

Sende benim gibi unut gitsin

Hatanı anladın ya bırak yüreğini yaksın bitsin

Ne sen nede ben sevemeyiz artık anla ne istersin

Çünkü biz her şeyi sildik herkes buna şahit

Giderken senin değil benim yüreğim kanadı

Sözlerimi ne sen nede yüreğin anladı

Şimdimi o günler yıllar sonramı canlandı

Çünkü biz her şeyi sildik herkes buna şahit

Aynalara bak anlarsın beni

Ne çok istedim geri dönesin sevesin beni

Çoktan kalktı bir daha geri gelmez aşkımızın treni

Çünkü biz her şeyi sildik herkes buna şahit

Arama artık hayat gemimizdeki dümeni

Arama ayrılığımızda ki nedensiz nedeni

İkimiz kovduk ya bizi mutlulukla güldüreni

Çünkü biz her şeyi sildik herkes buna şahit

Kul Mehmet’im sanma sensiz döndüm sarhoşa

Artık ben kendimle yaşıyorum baş başa

Sende şimdi o güzel hatanla pişmanlığını yaşa

Çünkü biz her şeyi sildik herkes buna şahit

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-