Bu Blogda Ara

19 Mart 2016 Cumartesi

Hicabi Vaaz Hz.Muhammed(s.a.v) ve Hz Zeyd Kıssası - Kertenkele 52 Bölüm


Kertenkele 54 Hicabinin Muhteşem Vaazı--İmanın gücü izleyin sonuna kadar-



                                         Mutlaka sonuna kadar izleyin kardeşlerim.

Söyle


Söyle güzel söyle nedir bu naz
Bana şöyle gülümse biraz
Seni seviyorum deme sakın az
Gezdiğim sokakları gülümset biraz
Söyle seni gönlüme nasıl yazayım
Sevmiyorsan eğer mezarımı kazayım

Kendini bulunmaz Hint kumaşı sanma
Az gülümse nedir sendeki bu muamma
Sevdiğin kadarından fazlasını bende umma
Gel yanıma ayrılığa göz yumma
Söyle seni gönlüme nasıl yazayım
Sevmiyorsan eğer mezarımı kazayım

Benim gibi sende kıymet bilsene
Haydi, benim gibi az gülsene
Çok olmasa da az beni sevsene
Seni seven yüreğimi ezmesene
Söyle seni gönlüme nasıl yazayım
Sevmiyorsan eğer mezarımı kazayım

Ne olur bu sevgimi geri çevirme olur günah
En sonunda pişmanlıkla dersin eyvah
Aşkı yaşamak için vermiştir yüce Allah
Haydi, gel bana diyelim bismillah
Söyle seni gönlüme nasıl yazayım
Sevmiyorsan eğer mezarımı kazayım

Söylesen nedir sendeki bu fiyaka
Yaptığın yakışmıyor baksana hakka
Al bu gönlümü gönlünde sakla
Sevmiyorum diyorsun sen ne hakla
Söyle seni gönlüme nasıl yazayım
Sevmiyorsan eğer mezarımı kazayım

Vuruyorsun beni haksızlık denilen okla
Aşkı al gönlüne uyandırmak için şokla
Niyetin nedir çıksın ağzındaki ıslanmayan bakla
Seviyorum seni ben bak gör hayranlıkla
Söyle seni gönlüme nasıl yazayım
Sevmiyorsan eğer mezarımı kazayım

Hasreti çıkarma sen kınında
Ölüm her zaman bulunur yakınımızda
İzin ver aşk olsun bizim yanımızda
Hüsran ateşi ile yakma bu canımızı da
Söyle seni gönlüme nasıl yazayım
Sevmiyorsan eğer mezarımı kazayım

Seni bu gönlüme taç ederim
Eğer yanlışım var ise çeker giderim
Eğer sevmiyorum dersen nereye giderim
Haydi, seviyorum de yoksa biterim
Söyle seni gönlüme nasıl yazayım
Sevmiyorsan eğer mezarımı kazayım

Gözlerin seviyorum der diyor bana
Neden susuyorsun diyorum sana
Koş gel sarıl bu kollarıma durma sana
Gülümsüyorsun gizli gizli naz yapma bana
Söyle seni gönlüme nasıl yazayım
Sevmiyorsan eğer mezarımı kazayım

İzin ver az gönlünde kiracın olayım
Beğenmezsen eğer gül gibi solayım
Eğer yine sevmiyorum dersen yok olayım
Bu dünya da sevenim yokmuş diyeyim
Söyle seni gönlüme nasıl yazayım
Sevmiyorsan eğer mezarımı kazayım

Kul Mehmet’im gönlüme kurşun sıkma
Sana yakışır sevmek gönlümü yakma
Karşıma geç ne olur benden kaçma
Yakışmaz sana beni zor duruma sokma
Söyle seni gönlüme nasıl yazayım
Sevmiyorsan eğer mezarımı kazayım
Mehmet Aluç © -Kul Mehmet-



Öfke Gerçeği Gizler (Karalamalar)



Gözler kör olmuş nefret bu kadar mı kör bakar yakar
Biri suç işler suç işleyen değil suç işlemeyeni suçlu diye suçlar

Cahil fikirler nefret ile yanar sahibini yakar
Üzerine sönmesi için su atanı benzin döküyor diye suçlar kaçar

Nefreti ile parlayan ne eder
Önce kendini sonra etrafını yakar yok eder

Elbet nefret bir gün biter
Nefret biterken nefret sahipleri bu dünyada nefreti ile göçer
Merhameti ile gezenin varlığı ortaya çıkar herkes gülümser

Sakın kötü yollara düşme
Düştükten sonra millete küsme
Küstükten sonra kimseyi üzme
Üzünce üzülürsün üzülünce
Yalnız kalırsın

Yanlış olursa düşünceler
Kötüye gider gidişler
Kötüye rıza gösteren
Kötü yolda yok olur gider
Kötülüğü sevk eden arkasında güler

Herkes her şeyin iyisine layıktır
Kötülük iyilik değil milleti ayıktır
Ayıkmayan milletin sonu nefretle yıkılmaktır

Zulme alkış tutma yanlıştır
Yanlışa devam etmenin sonu yok oluştur
Zalim zulme devam ederken ona rıza göstermek yıkılıştır

Hakkı hak olduğu için söyle
Haksızlığı da zulüm olduğu için yık olmaz böyle
Hak yoksa dilde gönülde nasıl insan nasıl yaşar söyle

Hemen öfkeye sarılma az sabır eyle
İnsan öfke ile yaşar mı hiç böyle

Etraf karanlık diye sakın sen korkma
Gönlündeki merhamet ışığını yak, karanlık böyle yok olur başka soru sorma

Birilerini suçlamakla sorun ortadan kalkmaz
Birilerini suçlamakla sorun devam eder
Elin zalim oğlunun ekmeğine yağ sürersin
İşi bitince adam diye suratına bakmaz

Öfke ile insanlık sürünür yerde
Herkes gönlüne çekmiş öfkeden kara perde
Çare birlik beraberlikte lakin
Herkes çareyi zalim elinde arar buda çok çirkin

Merhamet insanı güzel eyler
Öfke insanı deli eder
Dünya merhameti bekler
Öfke ile gezen merhameti bilmez uçuruma gider

Gönülde merhamet ne zaman eyledi göç
Göç başladı ise işimiz çok güç

Öfke gerçeği gizler
Öfkeye kapılmamalı bizler
Öfkeyi yayanlar kırılsın sizde dizler
Birlik beraberliğe tahammül edemez kimler

Öfke içinde solma merhametle ol yorulma
Yol devam içindir durma
Sana koşarak gelenide düşman diye vurma

Öfken ile denizlere dalma boğulursun
İnsanlara yaklaş gülümse adam olursun

Yalan söyleyen gibi olma
Yalan uçurumunda düşerek solma

Hakkı zikir eyle sen durma
Zalim hakkın karşında yok olur sen umudunu soldurtma

Merhamet hakka insanlığa giden yol
Kendini unut merhametli insanları ara bul

Her güzellikte insana bir nasihat var
Güzelliği görmeyen insana nasihat etmez kar
Hem dünyası hem de ahireti olur dar


Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

18 Mart 2016 Cuma

Beyaz Gelinliğinle



Bir anda nasıl kaldık dilimiz bağlı
Gözlerimiz oldu ağlamaklı
Hasreti vuslat ile nasıl bağlamalı
Severek gönüllerde çağlamalı
Karalar yerine beyaz giymeni isterdim
Beyaz gelinliğinle seni sarmak isterdim

Sana yakınken ben sen çok uzaktın
Nasıl olur şimdi uzaklarda kaldın
Seni sarmak isterken uzaklara kaçtın
Ayrılık hançeri gönlümüze saplandı
Karalar yerine beyaz giymeni isterdim
Beyaz gelinliğinle seni sarmak isterdim

Ayrılığımıza neden ne onu çözemedik
İkimizde ayrı ayrı hiç gülemedik
Birleşelim dedikçe biz birleşemedik
İmkânsızı yaşadık kuramadık bir ocak
Karalar yerine beyaz giymeni isterdim
Beyaz gelinliğinle seni sarmak isterdim

Söndü gönül ocağımız yanmaz mı acep
Yeniden sevmemiz için yok mu sebep
Aşkımıza neden değil ki hiçbir mezhep
Yıkılmasın ne olur o kaşlarındaki hilal
Karalar yerine beyaz giymeni isterdim
Beyaz gelinliğinle seni sarmak isterdim

Yeter artık artık ağlamayalım
Gel kaçalım yalnız yaşamayalım
İki lokma ekmekle doyarız gel ayrılmayalım
Ayrılık değil vuslat olsun bize helal
Karalar yerine beyaz giymeni isterdim
Beyaz gelinliğinle seni sarmak isterdim

Korkma seninle enginleri dağları aşarız
Sığınacak bir liman bulur neşeyle yaşarız
Birbirimizi aşkla seviyoruz iyice bağlanırız
Bu gönlüm senindir sevdiğim gel sen al
Karalar yerine beyaz giymeni isterdim
Beyaz gelinliğinle seni sarmak isterdim

Seni bırakıp ta nereye gideyim
Sen yoksan ben nasıl güleyim
Bırakın beni o zaman öleyim
Mezarlara sığamam ki söyle nasıl öleyim
Koş gel kollarıma seni seveyim
Karalar yerine beyaz giymeni isterdim
Beyaz gelinliğinle seni sarmak isterdim

Kul Mehmet’im yıkılsın aramızdaki duvar
Zaten ikimizin de gönlünde aşk var
Aç kollarını beni aşkınla beraber sar
Yoksa bu dünya ikimize olur dar
Karalar yerine beyaz giymeni isterdim
Beyaz gelinliğinle seni sarmak isterdim


Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Çanakkale Milletimizin Zaferi



Yaşar mı hiç imanla çıkan Çanakkale de mahşer
Düşman denilen yıkıldı o öfke dolu zalim beşer

İmanla yükselir Çanakkale savaş başlar
Şehadetle cennete yürür cümle naaşlar

Yıkılır mı Çanakkale de vatanımla istiklal bayrak
Şehadetle şehit olanların göğsünü açın bakın iman apak

Çanakkale de bitti sanmayın hayâsızca akın
Yenilgiye doymayan düşman yine meydanda bakın
Geldiği gibi gidecek yine siz iyi bakın

Düşmanda var bin bir surat yüz
Çanakkale de yenilgiye doymadı yüzsüz
Biz yaptığı yokuşları ederiz yine dümdüz

Açıldı gönüllerle Allah Allah nidası ile dua için eller
Şehadete koşan Mehmetçiğim koşarken gülümser
Bu iman sende iken tüm şerler biter

Vatan üstünde yaşayan Milletim iman gönlünde budur gerçek
Bu iman var iken bu vatan toprağı çiğnetilmeyecek

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Çanakkale Geçilmez Dedi Milletim Geçilmedi


Çanakkale bir ulusun imanı ile yükselişi, batırılmaya yok edilmeye çalışılan ulusun iman le direnişi ile dirilişidir. Vatan işgal altındaydı, ağlayan analar bacılar çocuklar zülüm altına alınmak yok edilmek isteniyordu. Her ana evladına, oğlum yerin vatan cephesindedir var git ya şehit ol ya gazi ol ve bundan başkası olursa sakın dönme helalliği ile bir ulusun direnişi ve dirilişidir Çanakkale.

Geride yakınlarını Yüce Allah’a emanet ederek yola çıkan Mehmet, Ahmet, Seyit… Kısacası Mehmetçiğimiz, özlemi hasreti sadece vatanın kurtuluşu idi. Geride kalanlar için vatanı korumak tek gayesi idi. Hasret vatanı korumak çiğnetmemek bir karışını vermemek, şafağa zaferi istiklali taşımaktı. Vatan için ölüm Şehadet onlar için cennetti Gül kokan Peygambere ulaşmaktı, gözlerini kırpmadan şehadete vatan için koştular.
Çanakkale geçilmez dedi milletim geçilmedi. Zafer için gelenler yenilgi ile hezimet ile geri döndüler. Çanakkale bir ulusun duasının zaferi, göğsünde imanı ile yazdığı destanın zaferidir.

Bir sabah özgürlüğümüzü vatanımızı almak için zafer sarhoşluğu ile yola çıkan düşmanın şafakta hezimet ve yenilgi ile çöküşüdür Çanakkale zaferi. Savaşı tankla tüfekle yenmenin hesabını yapan düşman, gönlümüzdeki imanı vatan sevgisinin hesabını yapmaktan acizdi… Acizliği ile yenildi ve geldiği gibi değil yıkıldığı gibi gittiğinin zaferidir Çanakkale zaferi. Üstat ne güzel demiş:

“Dur yolcu, bilmeden gelip bastığın
Bu toprak, bir devrin battığı yerdir
Eğil de kulak ver bu sessiz yığın
Bir vatan kalbinin attığı yerdir.”
--------
Tüllenen mağribi, akşamları sarsam yarana...
Yine bir şey yapabildim diyemem hâtırana.
Sen ki, son ehl-i salibin kırarak savletini,
Şarkın en sevgili sultânı Salâhaddin'i,
Kılıç Arslan gibi iclâline ettin hayran...
Sen ki, İslam'ı kuşatmış, boğuyorken hüsran,
O demir çenberi göğsünde kırıp parçaladın;
Sen ki, rûhunla beraber gezer ecrâmı adın;
Sen ki, a'sâra gömülsen taşacaksın...Heyhât,
Sana gelmez bu ufuklar, seni almaz bu cihât...
Ey şehid oğlu şehid, isteme benden makber,
Sana âğûşunu açmış duruyor Peygamber.
                                         Mehmet Akif Ersoy
Mehmet Aluç-Kul Mehmet


Çanakkale'm Vatanımın Yıkılmaz İman Dolu Bağrı'sın

Çanakkalem Vatanımın Yıkılmaz İman Dolu Bağrısın


Çanakkale Mehmetçikle vatanın destanına bakın
Koşarken imanla cepheye akın akın
Ak şehadeti alın göğsüne takın
Vatanı milleti ile hor görenlerin çöküşüne bakın
Ey düşman yaklaşma sen sakın
Milletimle beraber göğsümüzdeki imana bakın
O iman ki vatanı verdirtmez size umutlanmayın sakın
Karanlığa batırırken karanlığa batmanız oldu yakın
Bu bedeni canı Allah vatan için verdi veririz vatan için bakın

Vatan için atar bu kalp vatan için alınır nefes
Hangi çılgın bu milletime zilletten örtecek üstüne kafes
Son nefesi son imanı cennet vatan için taşırız budur nefes
Nefretin bilinir ey düşman şimdi tam oldu görünür şimdi bilir herkes
Milletim imanı ile sel olur akar üstünüze boğulursunuz
Dağ diye güvendiklerinizle yıkılır altında kalırsınız
Ön safta bayrak ile Mehmetçiğim imanla koşar sizler yıkamazsınız
Karanlığa batırırken karanlığa batmanız oldu yakın
Bu bedeni canı Allah vatan için verdi veririz vatan için bakın

Çanakkale’m vatanımın yıkılmaz iman dolu bağrısın
Düşmanı yıkmak için sen o an gönüllere çağrısın
Hak yolda yürüyen milletinle şehadetle cenneti cennet yapanlarlasın
Düşman adım atması ile yıkıldı düştü yerde
Gönüldeki imanı örter mi hiç hiçbir perde
İstiklal vatan bayrak hiç düşer mi gezer mi yerde
Ey düşman vatan aşkı iman neymiş nasılmış gel gör de
Dağılsın öfkeniz bedeniz ile beraber hepsi ayrı bir yerde
Karanlığa batırırken karanlığa batmanız oldu yakın
Bu bedeni canı Allah vatan için verdi veririz vatan için bakın

Budur vatan bayrak aşkı ile iman budur verilmez vatan
Şehadet olurken Mehmetçik odur cennete çiçek açan
Milletim sizin gibi değil sizin gibi değil o yüreksiz o an
İman dolu yüreği ile vatan cephesine koşarken azminiz bitti o zaman
Kükrerken aslanlar gibi Mehmetçiğim bakın sizden nedir geride kalan
Nefretinizle yapmak isterken talan her hayalleriniz oldu bakın yalan
Söyleyin kim küçük gördü bizleri kimdi sizleri üstümüze salan
Üstümüze salanla sizler bakın oldunuz yalan
Karanlığa batırırken karanlığa batmanız oldu yakın
Bu bedeni canı Allah vatan için verdi veririz vatan için bakın

Kördünüz görmediniz bilemediniz sizler vatan bayrak aşkı ile imanı
Viran etmek yok etmekti tüm gönüllerimizle limanı
Viran olurken sizler bilemediniz yıkılacağınız bu anı
Nefretinizle akıttınız vahşice binlerce masum kanı
Ey düşman kör gözlü, Milletim vatan için ölür tutar yakanı
Hiç verir mi ey utanmaz rezil düşman sana bu cennet vatanı
Çiğnetir mi bir karış toprağı, unutur mu altında şehadetle yatanı
Sizlerdiniz güzelliğin içine binlerce nefreti katan insanlığı satan
Bizim için can verilir iyi dinle verilmez hiç vatan
Karanlığa batırırken karanlığa batmanız oldu yakın
Bu bedeni canı Allah vatan için verdi veririz vatan için bakın

Vatanı içi ölen şehitlerimiz hiçbir zaman ölmez
Vatan bayrak saldırı altında iken yüzlerimiz gülmez
Son nefes son beden kalana kadar vatan için canımızı veririz yetmez
Dedik dinlemediniz binlerce kez Çanakkale geçilmez
Çanakkale geçilmez
Çanakkale geçilmez
Çanakkale geçilmez
Sizler bir avuç değil bir gram toprak verilmez
Kundakta yatan bebeklerin rızıkları ile gelecekleri önünüze serilmez
Bugün ağlayan yarın güler yani yarın ne olacağı hiç bilinmez
Sizin gibi öfke nefret dolu çapulculara da bu cennet vatanımız verilmez
Karanlığa batırırken karanlığa batmanız oldu yakın
Bu bedeni canı Allah vatan için verdi veririz vatan için bakın

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Yayınlarım

Bugünü Elinden Alına Adam Geleceği İçin Ne Yapabilir?

  Bugünü Elinden Alına Adam, Geleceği İçin Ne Yapabilir? Cevaplarınızı bekliyorum. Mehmet Aluç