Serseri Bir Sloganla Yaşamaktan

Vurun bu arsız gönlümü artık

Gidiyor serseri aşkların diyarına

Sevmeyecek hiç kimseyi biliyorum

Dayanamam ben artık ağlıyorum

Vurun bu arsız gönlüme bir pranga

Bıktım artık serseri bir sloganla yaşamaktan

Bu yürekle yaşayamam yırtık yırtık

Aramayın artık bu yüreğimde mantık

Serseri diyarlarda aşksız diyarda çamurla battım

Dayanamam ben artık ağlıyorum

Vurun bu arsız gönlüme bir pranga

Bıktım artık serseri bir sloganla yaşamaktan

Ölüyorum yavaş yavaş tutun beni

Uzatın aşk diyarına usul usul

Örtün üstüme ölü toprağı

Mesul değilim bu aşksız hayatı yaşamaktan

Vurun bu arsız gönlüme artık pranga dedim artık

Bıktım artık serseri bir sloganla yaşamaktan

Ar etmeyin vurun artık

Bakmayın akan gözyaşlarıma

Bakın bana koşmayan yarınlarıma

Bahanelerim ile gömün beni artık

Zavallı aklıma gönlümü ister yakın artık

Dayanamam ben artık ağlıyorum

Vurun bu arsız gönlüme bir pranga

Bıktım artık serseri bir sloganla yaşamaktan

Dilsiz dillerimi bir dinleseniz

Ağlarsınız feryat ile gece gündüz

Hicran ateşiyle yaktım bu gönlümü

Alev alev yanıyor gezindiğim onca kaldırım

Bitirin beni yetsin bunca keder

Dayanamam ben artık ağlıyorum

Vurun bu arsız gönlüme bir pranga

Bıktım artık serseri bir sloganla yaşamaktan

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Hasret Denizinde

Aramıza ayrılık köprüsünü kuralı on yıl oldu

Bizimle aynı yaşta olanların çocukları oldu

Bizden başka herkes mutluluğu aradı buldu

İkimiz birlikte hasret denizinde yok olduk

Bir nefeslik cana bir parça mutluluk yetmez miydi?

Bir az gülümseseydik bu ayrılığımız bitmez miydi?

İki lokma aş ile bu karnımız gülümseyerek doymaz mıydı?

İkimiz birlikte hasret denizinde yok olduk

Açtıkça açtık aramızdaki hasretlik rüzgarıyla arayı

İkimizde çok istedik bulduk elimizin kiri parayı

Bom boş kaldı işte gönlümüzün sarayı

İkimiz birlikte hasret denizinde yok olduk

Gönlümüzde açtık onarılmaz onca yarayı

Kazandığımız para sarmaz bu sancılı yarayı

Sen ayrı ben ayrı şimdi yıkılır gönlümüzün sarayı

İkimiz birlikte hasret denizinde yok olduk

Sağlıklı düşünerek vermedik sağlıklı karar

Şimdi yaşadığımız her an nefes bize zarar

Şimdi söyle bu paramparça gönlümüzü kim sarar

İkimiz birlikte hasret denizinde yok olduk

Ömrüm viran oldu sen yoksun sefillik yakıştı bu cana

Kul Mehmet’im sen şimdi hasretlik İle var viran hana

Düştüğüm yollarda tüm diller kınadı serseri dediler bana

İkimiz birlikte hasret denizinde yok olduk

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Gideceğim

Sen yüreğimdeki acıyı hissetmeden

Kaprislerinle sen saklambaç oynarken

Özlemlerini tek tek uçuruma atarken

Sana yaranmanın sancısını yaşamadan

Seni ve sokakları terk edip gideceğim

Seni terk ettiğimi sen bile bilmeyeceksin

Yüreğimdeki bıçak yarasının izini görmeyeceksin

Sokaklar sensiz olduktan sonra

Sahildeki martılar uçmadıktan sonra

Beklenilen gelmedikten sonra

Burada kalmanın ne anlamı var

Afetler kol gezerken bedenimde

Seni ve sokakları terk edip gideceğim

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Gözlerinde akan pişmanlık gözyaşları içinde bana döneceksin…

Bir düşünsen bir çağırsan beni o an koşarak yanındayım desem de, senin beni çağıracağın falan yok! Masmavi deniz gözlerinde içinde yüzerek gönlüne akmak istesem de sen buna izin vereceğin yok! Ben o gözlerinin içinde kaldım, çıkmam ne mümkün, kayboldum… Gönlünde bir gölge gibi yaşıyorum gizli gizli.

Sen beni fark etmesen de ben beni sana hatırlatmak istedikçe unutmaya çalışan sen gönlünde hala çırpınarak sana olan sevgimi hatırlatmanın sancısını yaşarken sen hala vurdum duymazlığınla beni ne hissediyor nede düşünüyorsun.

Sen bilmesen de olur masmavi deniz gözlerinde gezindiğimi bilmen, ben biliyorum ya buda bana zaten yeter… Umutlarımın tarlasında seninleyim sen bilmesen de. Benim sana ait olmadığını hep düşündüğünde ben hala içinde sana layık olacak çırpınışımın denizinde boğulmadan yaşıyorum. Hatanı anlamanı sabırsızlıkla bekliyorum. Benimle birlikte nefes almanın tadına varacağın o anda gözlerinde akan pişmanlık gözyaşları içinde bana döneceksin…

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Ben Olsaydım

Karlar lapa lapa başına yağdığında

Üşüyen gönlüne doğan sabah güneş ben olsaydım

Ukbaya varmadan yürüdüğün dünya yoldun da

Sana varan yol seni güldüren ben olsaydım

Saçların rüzgârda dört bir yana dağıldığında

Dağılan saçlarına sımsıkı sarılan ben olsaydım

Hasretlik içinde bir damla gözyaşı döktüğün anda

Gözünde akan hasreti silen gözyaşı ben olsaydım

Bir an yürürken önün karanlık olduğunda

Önünü aydınlatan ışık ben olsaydım

Dertlerini gökyüzünde yıldızlara anlattığında

Dertlerine derman olmak için seni dinleyen ben olsaydım

Gönül evin çok sessiz olduğu zamanlarda

Kapında oturan kapını her an çalan ben olsaydım

Kahkaha ile gülmek istediğin gülemediğin anda

O gamzene dolarak seni güldüren ben olsaydım

Yanağına konan gülümseme soğuduğunda

O gamzeni öperek sımsıcak öpen ben olsaydım

Duymadan görmeden inanmayı istediğin anda

Gönlünde aşk ile gönül kapında ismini haykıran olsaydım

Aşk duygular ile anlatılır bana anlatan yok dediğinde

Sana en güzel aşk duygularını anlatarak sarılan ben olsaydım

Eğer bir gün yaşamak için sebep arayıp bulamadığında

Binlerce yıl yaşaman için yaşama sebebin ben olsaydım

Dudakların hicran ateşi ile titrediğinde

O baldudaklarını öperek titremesini durduran ben olsaydım

Dünyanın meşakkatinden usanıp her şeyden vaz geçtiğinde

Bir vazgeçilmezin olarak bir ben olsaydım

Kelimeler heceler sana sus dediğinde

Sana kelime hece olarak gönlüne doğan ben olsaydım

Şiirler yetim kalıp kaleminden dökülmediğinde

Şiir şiir kaleminde yazan kalem ile ilham prensi ben olsaydım

Her dokunan yüreğinde acılar bıraktığında

Acılarını alan seni acısız bir ömür boyu güldüren ben olsaydım

Hayallerin bir an solduğu cansız kaldığında

Hayallerine can olmak için tüm hayallerim bu canımla senin olsaydı

Kul Mehmet’im aşk böyledir gönlünde vermeden yaşanılmaz

Bir şey verip yârden bir şey almadan da sanmayın tat alınmaz

Bu dünya hanında bir gülümseme olmadan canan ’sız yola çıkılmaz

Her sabah tatlı cananın yüzüne bakarak gülümseyen ben olsaydım

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Hasret değmesin

Seni ben ararken kim bana güler

Bana gelişinle dertlerim bir an biter

Gülüş sende gülüşün beni mest eder

Anla halimden koş gel bana bekleyişim yeter

Üç günlük dünya denilen hana

Gelme demesen de geleceğim ben sana

Seviyorum seni ben yana yana

Hasret değmesin seven cümle cana

Bozulmasın gönlümüzü sevda ütüsü

Gel beraber söyleyelim sevda türküsü

Yaşadığım aşk olsun hayatımızın öyküsü

Gelme demesen de geleceğim ben sana

Seviyorum seni ben yana yana

Hasret değmesin seven cümle cana

Gönlümüz aşksız sakın çürümesin

Aşkımızın üstünü karlar örtmesin

Gülelim bahar gibi aşkımız üşümesin

Haydi gel el ele yürüyelim

Yaşadığımızı aşk ile bilelim

Gelme demesen de geleceğim ben sana

Seviyorum seni ben yana yana

Hasret değmesin seven cümle cana

Sevdiğini bileyim yol uzun olsa da olur

Sevda yolunda kaybolan izler elbet aşkla bulunur

Sevda yolunda elinde aşk olmayan elbet kaybolur

Geliyorum ben sana papatyalar açtığı zaman

Beni karşında görürsen şaşırırsın o an

Gelme demesen de geleceğim ben sana

Seviyorum seni ben yana yana

Hasret değmesin seven cümle cana

Aşk senin seven gönlündeydi

Seni sevmediğimi kim söyledi

Seni sevmeden önce bilmiyorum aşk neredeydi

Gelişinle bir baktım seninle benim gönlümdeydi

Gelme demesen de geleceğim ben sana

Seviyorum seni ben yana yana

Hasret değmesin seven cümle cana

Gitsem de dönüşüm hep sana olacak

Aşk ile sevmezsek bu gönlümüz çürüyecek

Bir ömür boyu bu gönlümüz aşkın sırrına eremeyecek

Aşk bizi biz aşkı bilmeyecek hayat aşksız devam edecek

Gelme demesen de geleceğim ben sana

Seviyorum seni ben yana yana

Hasret değmesin seven cümle cana

Kul Mehmet’im gel bekleyelim çiçeklerim açtığı yerden

Beraber ağlayıp beraber gülelim ikimiz birden

Aşkın çiçekleri açsın bizimle beraber cümle gönüllerden

Herkes kavuşsun sevdiğini aşkla beklediği yerden

Gelme demesen de geleceğim ben sana

Seviyorum seni ben yana yana

Hasret değmesin seven cümle cana

Mehmet Aluç-Kul Mehmet

İslam İle Hemen Yola Çıkmalı

İslam dinin güzelliğine olmalı talip

İslam ile yol alan olmaz galip

Durmak olmaz dinde çok çalışmalı

İmanın güzelliğini birbirine ekleyip

İslam ile hemen yola çıkmalı

Derdi olana ol merhem

Az kazansan da ver bir dirhem

Şeytan ile olursan yer cehennem

İmanın güzelliğini birbirine ekleyip

İslam ile hemen yola çıkmalı

Gerekir İslam’la gönülleri okşamak

Yalandan kaçınıp gerekir doğruyu açıklamak

İslam’la adam olup adam gibi gerekir yaşamak

İmanın güzelliğini birbirine ekleyip

İslam ile hemen yola çıkmalı

Dil yalan ile konuşursa çözülmez

Yalan dile güzellikler görülmez

İslam’ın yüceliği gönüllere örülmez

İmanın güzelliğini birbirine ekleyip

İslam ile hemen yola çıkmalı

Zalim ile olma satma çalım

Yel alır götürür dersin malım malım

Zalimle kırılır cümle dalın

İmanın güzelliğini birbirine ekleyip

İslam ile hemen yola çıkmalı

Kaçar kul kendinden kaçar

Bu nedenle hep kalır naçar

Rahmana varan gönlünü açar

İmanın güzelliğini birbirine ekleyip

İslam ile hemen yola çıkmalı

Şükür ile olmayan nimet az gelir yetmez

Gül açmayınca bağında bülbüller ötmez

Niyet halis olmayınca adımlar gitmez

İmanın güzelliğini birbirine ekleyip

İslam ile hemen yola çıkmalı

Boş niyetsiz oturup beklemek olmaz

Nurdan imana varınca niyetler solup sakatlanmaz

İman eden kul nefis şeytan ile oturmaz

İmanın güzelliğini birbirine ekleyip

İslam ile hemen yola çıkmalı

Ölmüş geçmiş için oturup ağlamak yakışmaz

Mazinin kor alevinde yandı geçmiş varmaya değmez

Pişmanlıklar kapısında oturup yola çıkmayan varmayı bilmez

İmanın güzelliğini birbirine ekleyip

İslam ile hemen yola çıkmalı

Vakitsiz soldurdunsa sen gülünü

Fazla bekletme sen ölünü

Bekler varacak o gidecek yerini

İmanın güzelliğini birbirine ekleyip

İslam ile hemen yola çıkmalı

Ölenin arkasında çalınmaz saz

Kıştan sonra gelir elbet yaz

Sevgiliye de yakışmaz fazla naz

İmanın güzelliğini birbirine ekleyip

İslam ile hemen yola çıkmalı

Yüce Allah’a her an sığınarak

Açar gönül yaprak yaprak

Gerekirse istemeli hidayeti her an ağlayarak

İmanın güzelliğini birbirine ekleyip

İslam ile hemen yola çıkmalı

Kul Mehmet’im yaşasan da bazen med cezir

Nefis şeytanla birlikte olup olmamalı esir

İman et gönlüne etsin nuru ile tesir

İmanın güzelliğini birbirine ekleyip

İslam ile hemen yola çıkmalı

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Devam Et Meçhule Giden Yolunda Seni Bekleyene

Meçhul diyarlara yürüyorum adım adım

Karanlık olsa da önüm ufukta bana doğru yansıyan bir ışık var

Belki benim için yakıldı o ışık bana özel

Varıp o ışığın kaynağını görmeli

Can evime belki bir dosttur ya da bir yarendir

Ya da mum ışığında yolcu bekleyen hancıdır

Bekleyeni bekletmemek gerekir bu üç günlük dünya hanında

Bir ses bir nefes olmak gerek gönül hanlarına

Dertli isen önce derdi olana ulaş sonra derine çare ara bul

Belki de sevdaya ait bir soluktur beni meçhul diyarlarda bekleyen

Bir el kırmadan kapısını varmalı görmeli

Ya da meçhul diyarlara çıkmadan bekleyen ışığa varmadan yaşamalı

Hey hat ışıksız nasıl yaşar insan kör karanlıkta

Karar kara gelen ümitsizlik gibi solmamalı insan

Bekleyen kapının önünde bekleyerek kapısını çalmalı

Yoksa adım atmaya dermanın karanlığın kör kuyusunda yaşamalı

Gökyüzüne bak güneş karanlıktan sonra neden çıkar

Kuşlar neden kanat çırpar ufuklara yorulmadan

Sancısı olan neden koşar hasta hanelere

Bak gör karanlığa ışık olan güneşteki azmi

Kuşlardaki bitip tükenmeyen sabrı

Şifa olan ellerdeki çabayı

Önünde geçilmedik bir duvar

Bahçesinde çiçek açan gülleri bülbül süz bırakmamalı

Hüzün dolsun yeter ki geceleri yüreğimize

Arkasında gülümsemesi bekler

Çek sevdanın esen rüzgarında bir nefes ciğerlerine

 Devam et meçhule giden yolunda seni bekleyene

Vazgeçmek neye çare

Yürümemek intihara çıkarmaz mı davetiye

Kurursa dallarında yapraklar

Meyve vermemek neye yarar

Ağaç olmak neye çare olur

Kırılmış dallarda bekleyiş kırılmış sallanırken

Gülümseyerek hayal kurmak bekleyişe olur mu çare

Yıkmalı umutsuzluğun tüm dallarını

Yeniden umudun tohumları ekilmeli ovalara yaylalara

Başında beklemeli sulamalı

Yoksa

Semaya haykırmak

Ekilmeyen ümit tohumlarına ne çare sunar

Devam et meçhule giden yolunda seni bekleyene

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-