Ben Olsaydım

Karlar lapa lapa başına yağdığında

Üşüyen gönlüne doğan sabah güneş ben olsaydım

Ukbaya varmadan yürüdüğün dünya yoldun da

Sana varan yol seni güldüren ben olsaydım

Saçların rüzgârda dört bir yana dağıldığında

Dağılan saçlarına sımsıkı sarılan ben olsaydım

Hasretlik içinde bir damla gözyaşı döktüğün anda

Gözünde akan hasreti silen gözyaşı ben olsaydım

Bir an yürürken önün karanlık olduğunda

Önünü aydınlatan ışık ben olsaydım

Dertlerini gökyüzünde yıldızlara anlattığında

Dertlerine derman olmak için seni dinleyen ben olsaydım

Gönül evin çok sessiz olduğu zamanlarda

Kapında oturan kapını her an çalan ben olsaydım

Kahkaha ile gülmek istediğin gülemediğin anda

O gamzene dolarak seni güldüren ben olsaydım

Yanağına konan gülümseme soğuduğunda

O gamzeni öperek sımsıcak öpen ben olsaydım

Duymadan görmeden inanmayı istediğin anda

Gönlünde aşk ile gönül kapında ismini haykıran olsaydım

Aşk duygular ile anlatılır bana anlatan yok dediğinde

Sana en güzel aşk duygularını anlatarak sarılan ben olsaydım

Eğer bir gün yaşamak için sebep arayıp bulamadığında

Binlerce yıl yaşaman için yaşama sebebin ben olsaydım

Dudakların hicran ateşi ile titrediğinde

O baldudaklarını öperek titremesini durduran ben olsaydım

Dünyanın meşakkatinden usanıp her şeyden vaz geçtiğinde

Bir vazgeçilmezin olarak bir ben olsaydım

Kelimeler heceler sana sus dediğinde

Sana kelime hece olarak gönlüne doğan ben olsaydım

Şiirler yetim kalıp kaleminden dökülmediğinde

Şiir şiir kaleminde yazan kalem ile ilham prensi ben olsaydım

Her dokunan yüreğinde acılar bıraktığında

Acılarını alan seni acısız bir ömür boyu güldüren ben olsaydım

Hayallerin bir an solduğu cansız kaldığında

Hayallerine can olmak için tüm hayallerim bu canımla senin olsaydı

Kul Mehmet’im aşk böyledir gönlünde vermeden yaşanılmaz

Bir şey verip yârden bir şey almadan da sanmayın tat alınmaz

Bu dünya hanında bir gülümseme olmadan canan ’sız yola çıkılmaz

Her sabah tatlı cananın yüzüne bakarak gülümseyen ben olsaydım

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Hasret değmesin

Seni ben ararken kim bana güler

Bana gelişinle dertlerim bir an biter

Gülüş sende gülüşün beni mest eder

Anla halimden koş gel bana bekleyişim yeter

Üç günlük dünya denilen hana

Gelme demesen de geleceğim ben sana

Seviyorum seni ben yana yana

Hasret değmesin seven cümle cana

Bozulmasın gönlümüzü sevda ütüsü

Gel beraber söyleyelim sevda türküsü

Yaşadığım aşk olsun hayatımızın öyküsü

Gelme demesen de geleceğim ben sana

Seviyorum seni ben yana yana

Hasret değmesin seven cümle cana

Gönlümüz aşksız sakın çürümesin

Aşkımızın üstünü karlar örtmesin

Gülelim bahar gibi aşkımız üşümesin

Haydi gel el ele yürüyelim

Yaşadığımızı aşk ile bilelim

Gelme demesen de geleceğim ben sana

Seviyorum seni ben yana yana

Hasret değmesin seven cümle cana

Sevdiğini bileyim yol uzun olsa da olur

Sevda yolunda kaybolan izler elbet aşkla bulunur

Sevda yolunda elinde aşk olmayan elbet kaybolur

Geliyorum ben sana papatyalar açtığı zaman

Beni karşında görürsen şaşırırsın o an

Gelme demesen de geleceğim ben sana

Seviyorum seni ben yana yana

Hasret değmesin seven cümle cana

Aşk senin seven gönlündeydi

Seni sevmediğimi kim söyledi

Seni sevmeden önce bilmiyorum aşk neredeydi

Gelişinle bir baktım seninle benim gönlümdeydi

Gelme demesen de geleceğim ben sana

Seviyorum seni ben yana yana

Hasret değmesin seven cümle cana

Gitsem de dönüşüm hep sana olacak

Aşk ile sevmezsek bu gönlümüz çürüyecek

Bir ömür boyu bu gönlümüz aşkın sırrına eremeyecek

Aşk bizi biz aşkı bilmeyecek hayat aşksız devam edecek

Gelme demesen de geleceğim ben sana

Seviyorum seni ben yana yana

Hasret değmesin seven cümle cana

Kul Mehmet’im gel bekleyelim çiçeklerim açtığı yerden

Beraber ağlayıp beraber gülelim ikimiz birden

Aşkın çiçekleri açsın bizimle beraber cümle gönüllerden

Herkes kavuşsun sevdiğini aşkla beklediği yerden

Gelme demesen de geleceğim ben sana

Seviyorum seni ben yana yana

Hasret değmesin seven cümle cana

Mehmet Aluç-Kul Mehmet

İslam İle Hemen Yola Çıkmalı

İslam dinin güzelliğine olmalı talip

İslam ile yol alan olmaz galip

Durmak olmaz dinde çok çalışmalı

İmanın güzelliğini birbirine ekleyip

İslam ile hemen yola çıkmalı

Derdi olana ol merhem

Az kazansan da ver bir dirhem

Şeytan ile olursan yer cehennem

İmanın güzelliğini birbirine ekleyip

İslam ile hemen yola çıkmalı

Gerekir İslam’la gönülleri okşamak

Yalandan kaçınıp gerekir doğruyu açıklamak

İslam’la adam olup adam gibi gerekir yaşamak

İmanın güzelliğini birbirine ekleyip

İslam ile hemen yola çıkmalı

Dil yalan ile konuşursa çözülmez

Yalan dile güzellikler görülmez

İslam’ın yüceliği gönüllere örülmez

İmanın güzelliğini birbirine ekleyip

İslam ile hemen yola çıkmalı

Zalim ile olma satma çalım

Yel alır götürür dersin malım malım

Zalimle kırılır cümle dalın

İmanın güzelliğini birbirine ekleyip

İslam ile hemen yola çıkmalı

Kaçar kul kendinden kaçar

Bu nedenle hep kalır naçar

Rahmana varan gönlünü açar

İmanın güzelliğini birbirine ekleyip

İslam ile hemen yola çıkmalı

Şükür ile olmayan nimet az gelir yetmez

Gül açmayınca bağında bülbüller ötmez

Niyet halis olmayınca adımlar gitmez

İmanın güzelliğini birbirine ekleyip

İslam ile hemen yola çıkmalı

Boş niyetsiz oturup beklemek olmaz

Nurdan imana varınca niyetler solup sakatlanmaz

İman eden kul nefis şeytan ile oturmaz

İmanın güzelliğini birbirine ekleyip

İslam ile hemen yola çıkmalı

Ölmüş geçmiş için oturup ağlamak yakışmaz

Mazinin kor alevinde yandı geçmiş varmaya değmez

Pişmanlıklar kapısında oturup yola çıkmayan varmayı bilmez

İmanın güzelliğini birbirine ekleyip

İslam ile hemen yola çıkmalı

Vakitsiz soldurdunsa sen gülünü

Fazla bekletme sen ölünü

Bekler varacak o gidecek yerini

İmanın güzelliğini birbirine ekleyip

İslam ile hemen yola çıkmalı

Ölenin arkasında çalınmaz saz

Kıştan sonra gelir elbet yaz

Sevgiliye de yakışmaz fazla naz

İmanın güzelliğini birbirine ekleyip

İslam ile hemen yola çıkmalı

Yüce Allah’a her an sığınarak

Açar gönül yaprak yaprak

Gerekirse istemeli hidayeti her an ağlayarak

İmanın güzelliğini birbirine ekleyip

İslam ile hemen yola çıkmalı

Kul Mehmet’im yaşasan da bazen med cezir

Nefis şeytanla birlikte olup olmamalı esir

İman et gönlüne etsin nuru ile tesir

İmanın güzelliğini birbirine ekleyip

İslam ile hemen yola çıkmalı

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Devam Et Meçhule Giden Yolunda Seni Bekleyene

Meçhul diyarlara yürüyorum adım adım

Karanlık olsa da önüm ufukta bana doğru yansıyan bir ışık var

Belki benim için yakıldı o ışık bana özel

Varıp o ışığın kaynağını görmeli

Can evime belki bir dosttur ya da bir yarendir

Ya da mum ışığında yolcu bekleyen hancıdır

Bekleyeni bekletmemek gerekir bu üç günlük dünya hanında

Bir ses bir nefes olmak gerek gönül hanlarına

Dertli isen önce derdi olana ulaş sonra derine çare ara bul

Belki de sevdaya ait bir soluktur beni meçhul diyarlarda bekleyen

Bir el kırmadan kapısını varmalı görmeli

Ya da meçhul diyarlara çıkmadan bekleyen ışığa varmadan yaşamalı

Hey hat ışıksız nasıl yaşar insan kör karanlıkta

Karar kara gelen ümitsizlik gibi solmamalı insan

Bekleyen kapının önünde bekleyerek kapısını çalmalı

Yoksa adım atmaya dermanın karanlığın kör kuyusunda yaşamalı

Gökyüzüne bak güneş karanlıktan sonra neden çıkar

Kuşlar neden kanat çırpar ufuklara yorulmadan

Sancısı olan neden koşar hasta hanelere

Bak gör karanlığa ışık olan güneşteki azmi

Kuşlardaki bitip tükenmeyen sabrı

Şifa olan ellerdeki çabayı

Önünde geçilmedik bir duvar

Bahçesinde çiçek açan gülleri bülbül süz bırakmamalı

Hüzün dolsun yeter ki geceleri yüreğimize

Arkasında gülümsemesi bekler

Çek sevdanın esen rüzgarında bir nefes ciğerlerine

 Devam et meçhule giden yolunda seni bekleyene

Vazgeçmek neye çare

Yürümemek intihara çıkarmaz mı davetiye

Kurursa dallarında yapraklar

Meyve vermemek neye yarar

Ağaç olmak neye çare olur

Kırılmış dallarda bekleyiş kırılmış sallanırken

Gülümseyerek hayal kurmak bekleyişe olur mu çare

Yıkmalı umutsuzluğun tüm dallarını

Yeniden umudun tohumları ekilmeli ovalara yaylalara

Başında beklemeli sulamalı

Yoksa

Semaya haykırmak

Ekilmeyen ümit tohumlarına ne çare sunar

Devam et meçhule giden yolunda seni bekleyene

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Yar Olamadım

Dar geldi giydiğim bana bu yelek

Bu boş gönlü doldurmadı aşk ile felek

Şimdi yediğim çok şükür kuru bir çökelek

Bu gönlümü dolduracak bir formül bulamadım

Ne kendime nede başkasına bir yar olamadım

Gönlüm sanki viran şehri nasıl inşa edeyim

Kendime söz söylemezken kime ben ne diyeyim

Gideceğim yer aynı olacak ben nereye gideyim

Bu gönlümü dolduracak bir formül bulamadım

Ne kendime nede başkasına bir yar olamadım

Dudaklarım kilitli sanki aşk dili ile konuşmaz

Sanki ben başka bir dilde konuşurum kimse anlamaz

Anladım ki bu boş Gönül’e kimse yar olmaz

Bu gönlümü dolduracak bir formül bulamadım

Ne kendime nede başkasına bir yar olamadım

Belki ben ben olamadım bu gidiyor zoruma

Bir seven takamadım bu kırık koluma

Arasam aşk diyarında bir seven çıkar mı yoluma

Bu gönlümü dolduracak bir formül bulamadım

Ne kendime nede başkasına bir yar olamadım

Kimse duysun istemem avazımı

Kendim musallada kıldım sanki namazımı

Nasıl söyleyeyim seven olmayınca aşkın kelamını

Bu gönlümü dolduracak bir formül bulamadım

Ne kendime nede başkasına bir yar olamadım

Artık kara taş bağlarım bu bağrıma

Çıkan olmadı aşk ile çağrıma

Artık çıkıp oturayım karlar yağan dağıma

Bu gönlümü dolduracak bir formül bulamadım

Ne kendime nede başkasına bir yar olamadım

Bu kalan ömründe yine bir seven bulamadın

Akan aşk çeşmesinde bu gönlünü aşk ile doldurmadın

Gönlümde açan çiçekleri koklayan çıkar diye soldurmadım

Bu gönlümü dolduracak bir formül bulamadım

Ne kendime nede başkasına bir yar olamadım

Kul Mehmet’im evet evet Yüce Rahman beni sınadı

Bu gönlümde aşka yer var mı yok mu diye baktı aradı

Belki ben aşkı yerleştirmeden kendime bir sevgili aradım

Bu gönlümü dolduracak bir formül buldum artık yaşadım

Şimdi kendimde başkasına bir yar olurum artık

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Ne Diyeyim

Bırakmadın az seni seveyim

Gülleri önüne sereyim

Aşkın ne olduğunu sana göstereyim

Şimdi mecnun oldum sen yoksun ne diyeyim

Aldın benden binlerce ah

Yaşadığım dünya değil berzah

Ölmedimse de yaşıyorum Elhamdülillah

Şimdi mecnun oldum sen yoksun ne diyeyim

Bu gönlümü senin için sermiştim yere

Yaşamak isterdim seninle göğsümü gere gere

Tek başına ben ne yaparım bu kadere

Şimdi mecnun oldum sen yoksun ne diyeyim

Bırakmaz beni mazi ben gideyim

Sensiz yaşayıp sensiz mi öleyim

Hiç mümkünü yok mu ben seninle az güleyim

Şimdi mecnun oldum sen yoksun ne diyeyim

Mahrum ettin beni bir damla aşkından

Hiç farkım kalmadı artık şaşkından

Kurtulamıyorum gülümseyerek bakan bakışından

Şimdi mecnun oldum sen yoksun ne diyeyim

Şimdi dersin sana göre dilber mi yok

Yüreğime sapladığın çıkmaz ki o ok

Senden başka sevmelere karnım tok

Şimdi mecnun oldum sen yoksun ne diyeyim

Mademki gidecektin neden seviyorum dedin

Bu gamlı bülbülü neden kafese kilitleyip gittin

Söyle ey zalim benden başkasını sen nasıl sevdin

Şimdi mecnun oldum sen yoksun ne diyeyim

Gönlüne hiç mi sığmadı seni seven bu âşık

Sana aşkı veriyordum ben kaşık kaşık

Ayrıldığın yere koydun gittin hiç olmadı yakışık

Şimdi mecnun oldum sen yoksun ne diyeyim

Şimdi sen bir yandasın ben bir yanda

Ne istedin söyle seni seven bu canda

Misafir değil miyiz bu üç günlük handa

Şimdi mecnun oldum sen yoksun ne diyeyim

Kul Mehmet’im Rabbim sonumuzu hayırlı eyleye

Bıraktın gittin hasretinle bu gönül ne eyleye

Hiç mi takatin yok birazcık beni sevmeye

Şimdi mecnun oldum sen yoksun ne diyeyim

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Ah Bu Kadınlarımıza Şiddeti Sunan Erkekliğimiz

Bugün yine gözlerimiz yaşlı kutlarken kadınlar gününü

  Bugün yarın toprağa verdik o gülümseyen gülüşler sunan kadınlarımızın üçünü beşini…

Kaç gece gözyaşı döktün gizli gizli ömründen

Hiçbir şey kaybetmedin o sımsıcak gülüşünden

Hala şiddette görsen sararsın yine sevginden

Aşk sunarsın erkeğe cennet kokan gülüşünle

Sana şiddeti yaşatan bindiği dalı edepsizce keser

Ah bu şiddeti sunan erkekliğimiz aşkı sunsaydı

Boşa gider mi ailen toplum için uğraşların

Misler gibi kokar süpürge ettiğin o saçların

Cennetten bir bakış sunar o gül bakışların

Sana şiddeti yaşatan bindiği dalı edepsizce keser

Ah bu şiddeti sunan erkekliğimiz aşkı sunsaydı

Kadınım sende aşkı görür meyhanelere düşer

Sevgini sunarsın o utanmaza anlamaz sana sunar şer

Nefreti ile sana kan sunanda kalmasın fer

Sen kadınsın ağlasan bile gözlerin gülümser

Sana şiddeti yaşatan bindiği dalı edepsizce keser

Ah bu şiddeti sunan erkekliğimiz aşkı sunsaydı

Ah o şiddet uygulayanın edepsiz üçü beşi

İnsanlıktan çıkmış yüreğinde yanar nefret ateşi

Yüreğinde yaktırdı utanmadan kor alevden ateşi

Gözlerimde senden fazla yaş aktı doğmasın güneşi

Sana şiddeti yaşatan bindiği dalı edepsizce keser

Ah bu şiddeti sunan erkekliğimiz aşkı sunsaydı

Gülümseyerek koştun gönlünü verdin geldin

Bembeyaz gelinliğini o şiddet yanlısı kara eyledi gitmedin

Gençliğini verdin a utanmaz yüzünü kan eyledi izledi

Çekti gitti nerede sabah orada akşam etti geldi gülmedi

Açık alınla geldin açık alnınla giderken gitme kal demedi

Ah bu şiddeti sunan erkekliğimiz aşkı sunsaydı

Kul Mehmet’im ne söylersen söyle kadına şiddet bitmiyor

Mutlu mesut günler neden gitti gönüllerde gelmiyor

Gülümseyerek gelen nur yüzlü kadınlarımız neden gülmüyor

Üzerimizde kadınlarımızın hakkı hiç bitmiyor

Cennet onların ayakları altında neden kimse bilmiyor

O kadar şiddete rağmen az gülümsersen hiç gitmiyor

Sana şiddeti yaşatan bindiği dalı edepsizce keser

Ah bu şiddeti sunan erkekliğimiz aşkı sunsaydı

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Ey Nur Bakışlı Kadınlarımız

8 Mart Dünya kadınlar günü, yine gözlerde gönüllerde hüzün

    Ağlama ey bacım kadınım ey kadın, nurla dolu bakar gönül yüzün

                                             Sizi dert içinde bırakan yıkılsın her gün ve bugün…

                                    Sizler her gün ağlasanız da yine güldürüsünüz olsanız da üzgün

Ey kadınım sırtında var dünya dolu yükün

Karar verirken kendini katmazsın bırakırsın sona olmazsın küskün

Kendi dertlerini unutursun ailene sensin yürekten düşkün

Hakkınız ödenmez sizin, sizsiz inan halimiz pek müşkül ey kadınlar

Gönlünde tahtlar dizmişsin eş çocuk toplum için

Tufan gibi aksa gözyaşını gizlersin ağlarsın için için

Küsmezsin sen kızsan da gülerek gelin gelin dersin

Hakkınız ödenmez sizin, sizsiz inan halimiz pek müşkül ey bacılar

Halden insanlıktan anlamazlar bazen seni ezer

Bilinir o insanlarda insanlık bir gram ne gezer

Yuva yıkılmasın diye çekersin çileyi anlamaz o uyurgezer

Hakkınız ödenmez sizin, sizsiz inan halimiz pek müşkül ey anneler

O yıkılmaz sinen ile tüm dertler için yaparsın kalkan

Yüreğin dertler için çare ararken kaynar sanki volkan

Sen bizlere emanetsiniz bizleri yaratan yüce haktan

Hakkınız ödenmez sizin, sizsiz inan halimiz pek müşkül ey canlar

Bir canı almak yakışmaz hiçbir kula

Anlasana aptal seni sevmek için çıkmış yola

Al koluna gülümseyerek gez sene kol kola

Hakkınız ödenmez sizin, sizsiz inan halimiz pek müşkül ey canlara can olanlar

Hazan görmüş gül gibi solduranlar var

Dünya ve ahiret olsun onlara dar

Bir daha onların dünyasına girmesin hiçbir yar

Hakkınız ödenmez sizin, sizsiz inan halimiz pek müşkül ey nurlu bakışlar

Ey kadınım sevda derler gezdiğin yola

Gururla takarsın eşini çocuğunu o narin kola

Tüm iyilik güzellikler Rahmet gönlüne nur nur dola

Hakkınız ödenmez sizsin inan halimiz pek müşkül ey aşk kokanlar

Gönlünde sevgi var olur bize ışık

Seni gören bu kul olur hemen âşık

Seni seven seninle olan âleme olur barışık

Hakkınız ödenmez sizsin inan halimiz pek müşkül ey kadınlar

Ey kadına zulüm eden şimdi tek başına ağlarsın

Yaralarına sevgi yerine neden nefreti bağlarsın

Seni ne kadar sevdiğini şimdi çok iyi anlarsın

Hakkınız ödenmez sizin, sizsiz inan halimiz pek müşkül ey sevgiye yol olanlar

Kendi isteklerin hep duvarda asılı kalır

Sana zulüm edeni cehennem içine alır

Kul Mehmet gülüşlerinize hayran kalır

Bugün sizin gününüz bilirim hayalleriniz alınır

Hakkınız ödenmez sizin, sizsiz inan halimiz pek müşkül ey cennet kokulu kadınlar

Öperim nurlu ellerinizde öpülesi gönlünüzde ve alnınızda her gün

Mehmet Aluç-Kul Mehmet