Ah Bu Kadınlarımıza Şiddeti Sunan Erkekliğimiz

Bugün yine gözlerimiz yaşlı kutlarken kadınlar gününü

  Bugün yarın toprağa verdik o gülümseyen gülüşler sunan kadınlarımızın üçünü beşini…

Kaç gece gözyaşı döktün gizli gizli ömründen

Hiçbir şey kaybetmedin o sımsıcak gülüşünden

Hala şiddette görsen sararsın yine sevginden

Aşk sunarsın erkeğe cennet kokan gülüşünle

Sana şiddeti yaşatan bindiği dalı edepsizce keser

Ah bu şiddeti sunan erkekliğimiz aşkı sunsaydı

Boşa gider mi ailen toplum için uğraşların

Misler gibi kokar süpürge ettiğin o saçların

Cennetten bir bakış sunar o gül bakışların

Sana şiddeti yaşatan bindiği dalı edepsizce keser

Ah bu şiddeti sunan erkekliğimiz aşkı sunsaydı

Kadınım sende aşkı görür meyhanelere düşer

Sevgini sunarsın o utanmaza anlamaz sana sunar şer

Nefreti ile sana kan sunanda kalmasın fer

Sen kadınsın ağlasan bile gözlerin gülümser

Sana şiddeti yaşatan bindiği dalı edepsizce keser

Ah bu şiddeti sunan erkekliğimiz aşkı sunsaydı

Ah o şiddet uygulayanın edepsiz üçü beşi

İnsanlıktan çıkmış yüreğinde yanar nefret ateşi

Yüreğinde yaktırdı utanmadan kor alevden ateşi

Gözlerimde senden fazla yaş aktı doğmasın güneşi

Sana şiddeti yaşatan bindiği dalı edepsizce keser

Ah bu şiddeti sunan erkekliğimiz aşkı sunsaydı

Gülümseyerek koştun gönlünü verdin geldin

Bembeyaz gelinliğini o şiddet yanlısı kara eyledi gitmedin

Gençliğini verdin a utanmaz yüzünü kan eyledi izledi

Çekti gitti nerede sabah orada akşam etti geldi gülmedi

Açık alınla geldin açık alnınla giderken gitme kal demedi

Ah bu şiddeti sunan erkekliğimiz aşkı sunsaydı

Kul Mehmet’im ne söylersen söyle kadına şiddet bitmiyor

Mutlu mesut günler neden gitti gönüllerde gelmiyor

Gülümseyerek gelen nur yüzlü kadınlarımız neden gülmüyor

Üzerimizde kadınlarımızın hakkı hiç bitmiyor

Cennet onların ayakları altında neden kimse bilmiyor

O kadar şiddete rağmen az gülümsersen hiç gitmiyor

Sana şiddeti yaşatan bindiği dalı edepsizce keser

Ah bu şiddeti sunan erkekliğimiz aşkı sunsaydı

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Ey Nur Bakışlı Kadınlarımız

8 Mart Dünya kadınlar günü, yine gözlerde gönüllerde hüzün

    Ağlama ey bacım kadınım ey kadın, nurla dolu bakar gönül yüzün

                                             Sizi dert içinde bırakan yıkılsın her gün ve bugün…

                                    Sizler her gün ağlasanız da yine güldürüsünüz olsanız da üzgün

Ey kadınım sırtında var dünya dolu yükün

Karar verirken kendini katmazsın bırakırsın sona olmazsın küskün

Kendi dertlerini unutursun ailene sensin yürekten düşkün

Hakkınız ödenmez sizin, sizsiz inan halimiz pek müşkül ey kadınlar

Gönlünde tahtlar dizmişsin eş çocuk toplum için

Tufan gibi aksa gözyaşını gizlersin ağlarsın için için

Küsmezsin sen kızsan da gülerek gelin gelin dersin

Hakkınız ödenmez sizin, sizsiz inan halimiz pek müşkül ey bacılar

Halden insanlıktan anlamazlar bazen seni ezer

Bilinir o insanlarda insanlık bir gram ne gezer

Yuva yıkılmasın diye çekersin çileyi anlamaz o uyurgezer

Hakkınız ödenmez sizin, sizsiz inan halimiz pek müşkül ey anneler

O yıkılmaz sinen ile tüm dertler için yaparsın kalkan

Yüreğin dertler için çare ararken kaynar sanki volkan

Sen bizlere emanetsiniz bizleri yaratan yüce haktan

Hakkınız ödenmez sizin, sizsiz inan halimiz pek müşkül ey canlar

Bir canı almak yakışmaz hiçbir kula

Anlasana aptal seni sevmek için çıkmış yola

Al koluna gülümseyerek gez sene kol kola

Hakkınız ödenmez sizin, sizsiz inan halimiz pek müşkül ey canlara can olanlar

Hazan görmüş gül gibi solduranlar var

Dünya ve ahiret olsun onlara dar

Bir daha onların dünyasına girmesin hiçbir yar

Hakkınız ödenmez sizin, sizsiz inan halimiz pek müşkül ey nurlu bakışlar

Ey kadınım sevda derler gezdiğin yola

Gururla takarsın eşini çocuğunu o narin kola

Tüm iyilik güzellikler Rahmet gönlüne nur nur dola

Hakkınız ödenmez sizsin inan halimiz pek müşkül ey aşk kokanlar

Gönlünde sevgi var olur bize ışık

Seni gören bu kul olur hemen âşık

Seni seven seninle olan âleme olur barışık

Hakkınız ödenmez sizsin inan halimiz pek müşkül ey kadınlar

Ey kadına zulüm eden şimdi tek başına ağlarsın

Yaralarına sevgi yerine neden nefreti bağlarsın

Seni ne kadar sevdiğini şimdi çok iyi anlarsın

Hakkınız ödenmez sizin, sizsiz inan halimiz pek müşkül ey sevgiye yol olanlar

Kendi isteklerin hep duvarda asılı kalır

Sana zulüm edeni cehennem içine alır

Kul Mehmet gülüşlerinize hayran kalır

Bugün sizin gününüz bilirim hayalleriniz alınır

Hakkınız ödenmez sizin, sizsiz inan halimiz pek müşkül ey cennet kokulu kadınlar

Öperim nurlu ellerinizde öpülesi gönlünüzde ve alnınızda her gün

Mehmet Aluç-Kul Mehmet

Sende Bir Gün Gülersin

   

Bekle ey gönül nereye gidersin

Böyle hızlı koşarsan elbet düşersin

Dert keder içinde kaybolma bitersin

Üzülme elbet sende bir gün gülersin

Üzülerek düşündüğün can alır canında

Dün yanında olan bugün yok yanında

Viran eden yeller esmiş gönül bağında

Üzülme elbet sende bir gün gülersin

Derdi Gönül’e veren dermanını da verir

Nice dertleri çarenin güçlü elleri devirir

Yarın nerede ne olacağını kim bilebilir

Üzülme elbet sende bir gün gülersin

Halden anlamayan yok derken Rahman varmış

Sanırdın tüm yollar sana kapalı darmış

Yüce Rahman gönlüne ne güzel aşkı salmış

Üzülme elbet sende bir gün gülersin

Gönül kapını çalan çıkar artık tık tık

Aşkı bırakıp başka yollara baktık

Aşkın yollarında düşünme nasıl çıktık

Üzülme elbet sende bir gün gülersin

Kul Mehmet’im aşk tutunacak bir dalmış

Yüce Rahman aşkın içinde bin bir çiçekler açtırmış

Girmek almak isteyene aşkın kapısını açık bırakmış

Üzülme bak sende şimdi gülüyorsun artık

Mehmet Aluç©Kul Mehmet

Yok, Öyle Bir Durum Yapma Y/ama

Mezara yuvarlanırken son bitmeyecek sanılan nefes

        Yeniden diriliş için bekleyecek ceset ruhuna b(s)ürünmek için mezarında…

Gün gibi aşikâr ölüm

Elimizle yerleştirirken mezara

Solmayacak sanılan

Solan soluksuz bakışı

Bize yaklaşmayacak

Bize yaklaşınca susup kaçacak aymazlığımızla

Görmeden hissetmeden uzaklaşıyor kör gözlerin

Kör bakan şaşılığında

D/aha dün yıkarım derken

Bugün yıkılana sor

Yıkan kimmiş d/ağlar gibi insanı

Hayalleri rüyaları

Y/ıkarsan

Y/ıkılırsın

Y/ıkıldığının altında soluksuz k/alırsın

Devran sana ait sanan

Devransızlık içinde şimdi k/alan

Bağır feryat et edebilirsen

Sessizliğin içinde sessizce beklerken

Koşarken yıkmaya toz duman

Kayboldun toz duman oldun

Dalga dalga almaktı rüyan

Elin uzanıyor sanırdın semaya

Dikilirdin aymazlığınla herkesin karşısına

Susardı içinde bin bir dua ederek mazlum

Korktu sandın yanıldın

Dikildiğin mazlumun bakışı

Yıkımındı

Anlamadın

Düşlerime ruhumla yürürüm d/erken

Ruhun senden önce çukuruna düşmeden uzaklaştı sende

Para sesi ile c(k)oşarım zevkten on köşe olurum d/erken

Şimdi karanlık köşe içinde soluksuz k/aldın

Ecelim gelmez derdin bana uzak

Çekersin sandın önüne set

Şeytanınla nefsinle hırsınla

Çekti aldı seni soluksuz

Nefret çukuruna gömdü

Şimdi kimdi

Dik duran

Sen mi masum olan mı?

Mazlum mu?

Kimdi yanında yıkılmayanla dolaşan

Söz sukut olmuş sandın

Dua oldu vardı sen gözünü o an kırpmadan nur nur

Ölüm dedik

Zulüm dedin

Zulüm dedik

Gülüm dedin

Son nefes dedik

Bana şimdi uğramaz dedin

Bilemedin

Göremedin

Hissedemedin

İnsanlıktan çıkan

Görmez

Bilmez

Hissetmez

Ama mezarında çukurunda

Dünya başına yıkılsa bu kadar

Acı ile sarsılmaz parçalanmazdım dersin sanki

Sen seçtin

Sen istedin

Yok, eden nefis

Şeytan

Arzuların

İhtirasın peşinde k(c)oşarak istedin

Gidip te dönen var mı?

Göster

Gönül beden akıl ruh ister ama

Yok, öyle bir durum yapma y/ama

Çıkma d/ama

Elinde gezer gönül parçalayan k/ama

Yalandan ölen var mı?

Göster

Teneşir yıkıldı altında

İstersin şimdi kör sağır dünyada olsam

Günlerce aç kalsam ayda bir lokma yesem

Ağlayandan fazla ağlasam falan filan

Geçti Bor’un pazarı

Sür eşeğini Niğde’ye

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Geçmiş Dün Öldü İse Can Çeke Çeke Elimizde, Bugün Gülümseyerek Ölmesine Katkıda Elimizde.

   Hiç düşündüğünüz oldu mu acaba, bin bir çile ile geçen dünün acısı için bugünümüzü yani bir anda hayal olan ve ilerisi için bizi bağlamayan, gereksiz bir anlık fikirsizlik ile bu günümüzü heba ederek yarının pişmanlıklarını yaşadığımızı benim gibi düşündünüz mü acaba? Belki siz benden önce düşündünüz, benim ise şimdi aklıma geldi! Ne akıl almaz boş olan dünler için bu günümüzü yıkıyoruz!

   Dün, bugüne bakmak varmak için kapı yol adım, e eğer kapıyı açamadık ise yola çıkamadık ise açmak için gayret göstermeyelim mi yola çıkmak için adım atmayalım mı? Oh ne ala dün baktım kapı kapalı yol ise sisli dumanlı, artık ben bittim tükendim artık az daha gayret ememe ne gerek var ümitsizliği ile çırpınarak yarınları yok etmenin lüksü yok bu fani ömrümüzde. Geçmiş dün öldü ise can çeke çeke, bugün gülümseyerek ölmesine katkıda elimizde… Mademki bugün yarın ölü olacak elimizde değil,  dün öldüğü için feryat ettirerek katkıda bulunduğumuz için, bugün onu gülümseterek yarın etmek için çaba göstermek kul olarak görevimizdir ve bundan da kaçış yoktur…

   Dün eli kolu bağlı olarak karşımızda duran bugünümüz eli kolu çözülerek yarınımız olmadı ise, bugün olabilir, dün hayal olan az bir gayret iman gücü ile yani Yüce Rahmanın izni ve az çaban ile bugün gerçek olabilir.  Burada ki ince çizgiyi nükteyi anlayabildik değil mi, elbette ki sizler benden önce çözdünüz, ben ise yeni çözmeye başladım… Hayat her gün bir yeni adımla başlar ve son bir adımla biter ve yarın yeniden başlar veya sonsuzluğa varmak için, yeniden doğar ve sonsuzlukta bitmeden devam eder. 

   

Her gün yeniden bir adımla, hiç yolunu yönünü kaybetmeden kâinat yoluna devam ediyorsa, iman etmeyenler az idrak etsin ki yarın sonsuz yürüyüş için diriliş ve hesap günü var… Yak yık viran et keyfince hayat sür öldür, e ondan sonra ölümden sonra hayat yok de kendini kandır sen ey salak oğlu salak… Zaten kâinat, yaratılmış olan her kula istediği sorunun cevabını vermiş, yaz ve kış, yazın canlı olan kâinat kışın beyaz kefenle ölüyor ve yazın yeniden dirilişle canlanıyor, bak gör anla, bak görme kör yaşa fikirsiz ‘liginle…

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Geçmişine Bir Baş Sağlığı Dile

İnsan düşer mi zillete gece gündüz bile bile

İman et zilletten kurtul zilletin gelsin dile

İmanına sor zilletin ne olduğunu söyler

Geçmişine bir baş sağlığı dile sen bundan böyle

Yollar uzundur bazen büyür Selvi gibi

Çukura düşsen de görünmez karanlık dibi

Hayır, kapısını aç çık içinde yürü nurdandır içi

Geçmişine bir baş sağlığı dile sen bundan böyle

İbret al imansız perişan eski zelil halinden

Kurtul nefis şeytanın bitmez tükenmez dilinden

Zaten faydası yoktu gittiğin yönlerin her birinden

Geçmişine bir baş sağlığı dile sen bundan böyle

Fakir olsan da bu şereftir imanın da al fikrini

Gece gündüz Rahmanın ismi ile söyle zikrini

Hayat pusulan şaşmaz artık soğutma devrini

Geçmişine bir baş sağlığı dile sen bundan böyle

Ömür bu son devri nasıl olur bilinmez

Ecel vakti gelmeden Azrail meleği görünmez

Bil ki cennete Rahmanın Rahmeti olmazsa girilmez

Geçmişine bir baş sağlığı dile sen bundan böyle

Bak arkana geçti sanki ömür bir saniye gibi

Dün doğdun geçen onca yıl bir dakika an gibi

Bu dünyada ömür bir nefeslik handa bir nefes gibi

Geçmişine bir baş sağlığı dile sen bundan böyle

Yaşarken nimetlerin karşılığı hiç ödenmez

Az çile çektin ise bu karşılığı diye söylenmez

Rahman bilir yarın ne olacağı hiç bilinmez

Geçmişine bir baş sağlığı dile sen bundan böyle

Bazen hüzünle bölünür anlar saatler

Hiç bitmezmiş gibi gelir çileli ile günler

Sabır deryasında yürüyünce geçer tüm dertler

Geçmişine bir baş sağlığı dile sen bundan böyle

Zaman gözyaşlarına bakmadan akıp gider

Onu takip eden sanmayın yok olur biter

Zaman içinde gönül aynası kırılır bazen dersin yeter

Geçmişine bir baş sağlığı dile sen bundan böyle

Mektubu gerçek sahibine yaz yanlış yollama

Viran yollarda yanlış olanı sevip onu kollama

Aşkın adresini şaşırıp yok olanın gönlünde arama

Geçmişine bir baş sağlığı dile sen bundan böyle

Bu ömür Yüce Rahmana teslimiyetle huzura bürünür

İman etmeden ey kul sanma yoldaki tehlikeler görünür

Nefis şeytan zalim boş sözlerle boşuna zırvalar söylenir

Geçmişine bir baş sağlığı dile sen bundan böyle

Benlik ile huzurun yıkılınca imana koş

Var sen bu yolda mutlulukla coş

Sanma iman olunca bu dünya boş

Geçmişine bir baş sağlığı dile sen bundan böyle

Ömrünü günahla kambur etme

Nefret ile kin sakın gütme

Tövbe kapısı var iken sakın es geçme

Dünya hanesinde imansız yol alıp gitme

Geçmişine bir baş sağlığı dile sen bundan böyle

Kul Mehmet’im şükür ile gerçek sevgiliyi gör aks edilene ulaşma

Aks edilen ışığa değil aks ettirene var ulaş sen durma

Önce kendini oku sonra seni yazanı ara bul sakın ola yanılma

Geçmişine bir baş sağlığı dile sen bundan böyle

Mehmet Aluç-Kul Mehmet

Sorsan Bir Soru Yersiz

İman eden kul ne güzel kuldur

Yolda aradığı sanmayın puldur

Aradığı gül Resule giden yoldur

Bu bir dünya harmanıdır vardır sonu

Bu dünya harmanında ne alırsan kardır

Son sanma bu âlemi bundan başka vardır konu

Ahiret âleminde başlar yanmaya ocak

Kimine olur serin kimine olur sıcak

Giderayak iman etmeyen kul geçersiz puldur

Akan iman çeşmesinde testini durma doldur

İman Gönül’e yıkılmaz kale ile surdur

Haydi, iman et nefsini şeytanı durdur

Bu fani âlem benim değil deyin

Ne senin ne benim nede beyin iyi bilin

Bu âlemi gönülde yaşayın seyredin öyle gidin

İmansız kul hakkında sorsan bir soru yersiz

Cevap verilmez iyi insan değil derler o karaktersiz

Bu dünya âlemine boş geldi gider boş cevhersiz

Fikir bir adım önünde almaz gider utanmaz fikirsiz

Karanlıkta dolaşır ne utanmaz bir adam bu hünersiz

Eli kolu sanki zincire vurulmuş derler budur edepsiz

Sakin gecelerin içine sızıları yerleştirir durur imansız

Aklı başında olan imana koşar

İmanı alır onun ile coşar

İmanı bu alemde her şeyi başar

İman güzelliğini gören kul şaşar

İman ile kul ne güzel yaşar

Aklını almasın kara geceler

Dilinde dökülsün aşk ile heceler

İmansız aşksız geçer mi biter mi geceler

Merhametli dilinle yağmur ol yağ gönlüme

Bir tatlı gülüşün yeter bu ömrüme

Gül kıskanır bakar o gülüşüne

Hayran olur gönlündeki iman ile yürüyüşüne

Gönül bahçene ne güzel çağırırsın gel gel deyişinle

Kendimi koynunda düşlüyorum candan sevişinle

Bu ömür hiç bitmesin beni candan dinleyişinle

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

İman İle Çölde Açan Nurdan Güldür

Kula ne güzel yakışır Allah’a yakınlık

Kula hiç yakışır mı gönül kıran kırgınlık

Sabah namazında ne güzel olur canlılık

İman ile çölde açan nurdan güldür

İman eden kul haram yolda yürümez

Haram para ile kefen alınıp biçilmez

İman etmeden yoldaki tehlikeler görülmez

İman ile çölde açan nurdan güldür

İman ile yaşayıp ölmeli böyle

İman et sen zikrini her daim söyle

İman etmeden hayat yaşanmaz böyle

İman ile çölde açan nurdan güldür

İman et kurumuş dalları gül eyle

İman var iken dünya malını neyle

İman eden yaşar hep neşeyle

İman ile çölde açan nurdan güldür

İman etmeyen kulun yolu karanlık

İmansız kulun mezarı viranlık

İman eden kulda hiç yok olmaz canlılık

İman ile çölde açan nurdan güldür

Çek tut imanla zamanın eteğinden

İman eden bal toplar peteğinden

Salih amel işle bulundur yedeğinden

İman ile çölde açan nurdan güldür

Kul haberin olsun öleceğinden

Solup bir gün gideceğinden

Rahman hep sorar dünyada ki yiyeceğinden

İman ile çölde açan nurdan güldür

İman eden kul gülümser

Hem güler hem gönülden sever

İman etmeyen kul hemen biter

İman ile çölde açan nurdan güldür

Kula gelen kutlu ölümse

Ey kul iman ile gülümse

Mezarında tek kaldın amelinden başka yok hiç kimse

İman ile çölde açan nurdan güldür

Helal kazanıp helalinden fakire verdinse

İman nakışı ile gönlünü ördünse

Nur Kur’an Nur Resul yolunda yürüdünse

İman ile çölde açan nurdan güldür

Kul Mehmet’im iman edenle yola çıkılır

Ufukta cennet yoluna gülerek bakılır

İmanla cümle kulların yarası sarılır

İman ile çölde açan nurdan güldür

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-