Senin Dilin

Karşımda sallanıp güzeldir duran

Halim nedir diye her gün sen soran

Gönlümde saraylar tahtları kuran

Senin dilin söyle şeker mi bal mı?

Gönlümü aşk ile her gün doyuran

Gönül sarayımın aşkla dolduran

Aşk deryasında ayakta dik duran

Senin dilin söyle şeker mi bal mı?

İster ayağım değmesin hiç taşa

Hayranım ben ondaki hilal kaşa

İsterim benimle sen bin yıl yaşa

Senin dilin söyle şeker mi bal mı?

Gönüldür aşkı taşıyanın adı

Bin yıl geçse de bitmez onun tadı

Aşktır bu dinlemez bilmez inadı

Senin dilin söyle şeker mi bal mı?

Kul Mehmet’im haramı sevmez yemez

Gönülden sever yalandan hiç sevmez

Gönül yıkmaz yalandan olsa gülmez

Senin dilin söyle şeker mi bal mı?

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Geldi Âlemlere Rahmet Nur Muhammed s.a.v.

Rebî'ul-evvel, ilkbahar demektir

Dünyadaki bütün insanlara Rahmetellil

 Nur Peygamber olarak gönderilen,

 Muhammed aleyhisselamın

Nurla doğduğu gecedir

İnsanlık kaybolmuştu

Mazlum zalim tarafından

Sömürülürken

Nefreti ile prangalar vururken

Geldi Âlemlere Rahmet

Nur Muhammed s.a.v.

Beklenilendi

Gelendi nur ile kâinata

Kâinat gelişi ile aldı soluk

Kanlar akardı zulümle

Oluk oluk

Yüce Rahman gönderdi dedi az alın soluk

Her kuluna merhameti ile koşan Rahman

Kulu ile beraberdi her an

Kulu uzaklaşsa da bir an

O uzaklaşmayan yanında olandı her zaman

 Bu gece, Kadir gecesinden sonra

 En kıymetli kutlu nurlu gecedir

 Bu gece, melekler iner o gün gibi saf saf

 Peygamber efendimizi ananları seyreder

Sevap yazar kat kat

Bu Gece Nur Muhammed

Doğduğu için sevinenler af olunur

Bu gece, Nur Resulullah efendimizin

Nurlu doğum zamanlarında görülen hâlleri,

Mucizeleri bol bol okumak, dinlemek,

Öğrenmek çok çok kat kat sevaptır

Arkasında yılbaşı gelir Mekke'nin fethi

Müslüman yılbaşı kutlamaz

Kutlayacak nurdan geceleri vardır

Ne yaparsa bu gecelerde kardır

Yılbaşı Müslüman'ı yakan hardır

Mevlidi şerif yazdı gönlü ihlâslı

Rahmanın Süleyman kulu

Gönüllere akar o ihlâslı nurlu yolu

Müslüman ister İmanla

Kelimeyi tevhitle gelsin sonu

Bundan başka işe yaramaz diğer konu

Gelişi ile zulmün yıkıldı dağları

Viran oldu nefretten bağları

İslam sardı dört bir diyarı

Gelişinle Nura gark oldu âlem

Sana olsun binlerce salâvat ile selam

Senin yolunda hayat eder nurla devam

Kul Mehmet der nur yolunda her an kalam

Derdime nurunla İslam ile derman bulam

Sana varmadan nurlu gecelerinde seni anam

Hoş geldin Ya Rahmetellil âlemin

Hoş Geldin nurdan nur nur Muhammed

Senin gelişinle bitti cefa

Kâinat doldu deva

Doğduğun oda küçücük bir olsa da oda

Cümle kâinat âlemler sığdı o ana

Hayat geldi cümle cana

Bekleyenler çoktu seni yana yana

Gelişinle nurlar doğdu gönüllere kana kana

Cümle mümin vermişti canını sana

Zalim denilen cümle dana

Yalan söylüyor diyordu inkârla sana

İstiyordu merhamet değmesin cana

Yıkıldılar bir bir nefretle koşarken sana

Ne olur gelsen o nurunla bir defa daha

Zalimler ortalıkta bir daha çıkmasa ortaya

Nurunla tekrar dolsa âlem bin bir kat nurla

Seni gönderen yüceler yücesi Allah'a şükürler olsun

Binlerce kez hamd olsun

Mehmet Aluç-Kul Mehmet

Âlimleri küstürdük galiba

Etrafı sarmış cümle zalim

Hani nerede bunca âlim

Zalim âlime de sıra vermez mi?

Televizyonları da mı ele geçirdi zalim

Yüreklerdeki iman nasıl durur

Bir söz söylemez âlim

Zalim istemese de çıkacağız sağ salim

Yaptığı edepsizce mezalim

O nefretle boşa eylese de talim

Yüreklerdeki iman nasıl durur

Bir söz söylemez âlim

Âlimleri biz mi küstürdük çıkmaz ortaya

Biliriz âlim düşmez hataya

Kaybolmalar nasıl oldu arka arkaya

Zalim oynarken hoplaya zıplaya

Yüreklerdeki iman nasıl durur

Bir söz söylemez âlim

Ölüyor yazık bunca kuzular

Şahadetle varıyor cennette

Bizim bu toprakta yetişmez zalim biliriz

Bat ı denilen zalim gönderir

Yüreklerdeki iman nasıl durur

Bir söz söylemez âlim

Kul Mehmet'im zalime uzanmaz halk olarak elimiz

Dünya kaygısı sarmış gönülleri kırılmış sanki belimiz

Kaybettik sanılmasın Kâbe'ye dönüktür yönümüz

Yüreklerdeki iman nasıl durur

Bir söz söylemez âlim küstürdük galiba

Ondan çıkmaz  ses alimde

Mehmet Aluç-Kul Mehmet

Yalnızlık dolu bir şafakta

Yalnızlık dolu bir şafakta

Umutlar ver bana seni beklerken ayakta

Biraz senden ben olsam da uzakta

Kokun gezer etrafımda kıyıda bucakta

Geceler gözyaşımla ıslanırken seccadeler

Duamda sen varsın her hücremde

Cehennemi yaşasam da son dönemde

Secde ile kurtuldum akıllı bir biçimde

Yüreğimin gücü seni sarmaya hazırken

Bir yumruk gibi sert sözün batarken diken diken

Yanımda dururken beni sevmemen ne saçma

Seni severken bak gözlerime ne olur kaçma

Gücendin ise sözlerime özür dilerim yüreğimi yakma

Sesiz sesine ses olmaya hazırım

Sessizliğine sessizlik olmak istemem

Aşk ile sen yüreğimde bir parçasın

Eğer bir parçam olmasaydınız

Terk eder giderdim senden önce

Mevsimler gülüyor sen gülünce

Yalnızlık dolu bir şafakta

Umutlar ver bana seni beklerken ayakta

Kalbine girmek için bekliyorum şafakta

Görürsün beni sen bir bakışta

Budur senden dileğim bu son yalvarışta

Yüreğimde kopan fırtınaları gel gör

Yüreğim sensiz zaten hasta

Gelmeyeceksen haber ver

Kendimi hazırlayayım en başta

Son nefesimi de vereyim şuracıkta

Sende mutlu yaşarsın uzaklarda

Bende kurtulurum bu ıstırap dolu yaşamda

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Kuran'ın Bulunmaz Eşi

Kuran'ın bulunmaz eşi

Bunu bilmeli evvela

Odur insanlığın güneşi

Hayat nizamıdır o kula

Zalimin gezer üçü beşi

Zalim dersen süründü leşi

Nur Nebi gönüllerin güneşi

Âlem de bulunmaz onun eşi

Bunu bilmeli evvela

İslam'ın yoludur sünneti ile kula

Zalim kaybetti Nur Resulle güreşi

Zalimin gezer üçü beşi

Zalim dersen süründü leşi

İslam'a katılmayan oldu sefil

İslam ile olanlar oldu asil

İslam ile yetişti nesil

İslam'a karşı çıkan oldu rezil

İslam sönmeyen âlemin güneşi

İslam'ın bulunmaz başka eşi

Zalimin gezer üçü beşi

Zalim dersen süründü leşi

Mümin her an Yüce Allah'ı anar

Cenneti alaya dünyada bakar

Nur Kuran Sünneti koluna takar

Mümin olmayan Cehennem de yanar

Zalimin gezer üçü beşi

Zalim dersen süründü leşi

İslam ile açılır cümle lisan

İman ile döner zaman

İman ile yaşar mümin her an

İman gönül'e olur canan

Zalimin gezer üçü beşi

Zalim dersen süründü leşi

İman nuru yağar mümin gönlüne

Yağar gönül'e sağanak sağanak ömrüne

Merhametle bakar önüne

İman gözü ile bakar açar gözünü

İtibar edilir Müslüman'ın sözüne

Zalimin gezer üçü beşi

Zalim dersen süründü leşi

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Kahrediyor.

Bazen az yazınca gönlü tüketirsin

Gönlü canlı tutmak için yazmalısın

Kahrediyor

Beklerken randevunun sessizliğinde seni beklerim çoktandır

Geciken sen sabırsızlık yıkıyor işte beni bu sensizlik yakandır

Akarak sokak arasında kaçarken yine ben senden kaçandır

Kahrediyor randevuların nefret ediyorum hicret ile gidiyorum

Hayat serbest aşk ile sevince bitiyor gönülde yar gülmeyince

Tutsak yaşarken aşk ile duyarsız sevgilin peşinde yetişmeyince  

Aşk mı hayalperest ben mi sevgilim mi gönül seçemeyince

Kahrediyor randevuların nefret ediyorum hicret ile gidiyorum

Aşk yolunda aşığa cefa çektirmek vefasızlık ise hepten haramdır

Aşk zaten gönül'e kendisi zaten hakikaten dermandır

Aşktan başka tüm sevmeler zaten bu dünyada yalandır

Kahrediyor randevuların nefret ediyorum hicret ile gidiyorum

Bu dünyada aşktan başka söyler misiniz ne kalandır

En akıllısı aşk ile aşk yoluna koruna koruna çıkandır

Nefreti olan nefreti ile ateşte bir girişte sonsuz kalandır

Kahrediyor randevuların nefret ediyorum hicret ile gidiyorum

Kul Mehmet'im aşktan ayrı gezmek gönül'e ziyandır

Aşk ile gönülde yürüdüğünde tüm yollarda açan bahardır

Nefret ile gezen dünden cehennemde nefretiyle yanandır

Kahrediyor randevuların nefret ediyorum hicret ile gidiyorum

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Gel

Gönül mezarına ben yattım boylu boyunca

Gözlerine doymadan ecel beni bulunca

Beklerim makberde ben seni günün dolunca

Hasretim sineni yar yakıp kavurmadan gel

Aşk gözüyle kokuna bu tenim doymayınca

Arayıp kendimi ben teninde bulmayınca

Mezarımda toprakla yar sensiz dolmayınca

Hasretim sineni yar yakıp kavurmadan gel

Nakşet makber üstüne yar sen kendi adını

Gece gündüz sen yâd et muhabbetle adımı

Mezarıma da dolan sensiz yakan sancımı

Mezarımı ateşle doldurmadan çabuk gel

Göremedim dost gibi atan o yüreğini

Duyamadım bende yar sevdim ben dediğini

Göğsünde koklamadım aşkın o yasemini

Yaseminler kokusu göğsünde bitmeden gel

Sinemde tutamadım ben arzunu yâdını

Sana açamadım ben gönlümün yapısını

Makber de anıyorum ben hasretle adını

Gönül kapını bana kapatmadan çabuk gel

Ben senin gönlünde aşk deryasında yar öldüm

Sanma sevgilim sende gülmeden öldüm gittim

Gönül sinene solmaz gülleri diktim gittim

Diktiğim güller aşksız kuruyup solmadan gel

Kul Mehmet'im gönlünde yaşarken ben ölmüşüm

Fani olan dünyada az seninle gülmüşüm

Seninle aşk badesi içmeden yar göçmüşüm

Aşk badesini yalnız içip bitirmeden gel

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Kendi Kazdığı Mezarda

İnsan kendi mezarını kazar

 Yakan nefreti ile içinde yatar

Geride kalanların günahını alır

Kendi kazdığı mezarda pişman figan eder

Bu kalem ah daha neleri yazarda

İnsan güzelliklerde neden kaçarda

Sonra pişmanlıkla hüngür hüngür ağlarda

Kendi kazdığı mezarda pişman figan eder

Utanmadan haksızlığın sazını çalar

Edepsizce yakar yıkar birde bakar

En sonunda içinde kendiside yanar

Kendi kazdığı mezarda pişman figan eder

Dört bir yanda kırılır umudumuz kolumuz

Musallada alınır nefret kokan soluğumuz

Pişmanlığa çıkar dört bir yanda yolumuz

Kendi kazdığı mezarda pişman figan eder

Gönülleri insan yakan yaktığını bilmez mi?

Yaktığı ateşte yanacağını görmez mi?

Merhamet varken merhametle sevilmez mi?

Kendi kazdığı mezarda pişman figan eder

Kapkara gözleri ile nefretin gözleri görülmez mi?

Nefret içinde masumların öldüğü sezilmez mi?

Karanlık yollarda kendi kaybolacağını insan hissetmez mi?

Kendi kazdığı mezarda pişman figan eder

Dermanı bitirir kaybettirir kul

Sonra der yandı eyvah canım

Be ey gafil ne ararsın

Canıma yok mu diye dermanı

Kendi kazdığı mezarda pişman figan eder

Kul Mehmet'im vade gelip dolunca

Mezarda kul yaptığı ile solunca

Cehennem ateşi har ile kulu yutunca

Kendi kazdığı mezarda pişman figan eder

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Şimdi Sağlıklı Nasıl Zayıflarız ?

Sağlıklı zayıflama, dengeli olarak uzun bir süre devam 

edecek olan,yediğimiz besin değeri  çok çok yüksek gıdalardan kaçarak,bu yönde oluşan sağlıklı ve sürekli bir beslenme ile bu kalorisi yüksek olan gıdalardan alınan kaloriden vaaz geçerek, gün boyu harcayabilecek kadar kaloriden az olanı ile beslenerek sağlayarak,aldığımız kalorileri yakarak, vücuttaki fazla yağ depolamasına izin vermeden azaltılmasına yönelik, kişinin ideal  olacak kilosuna almasını sağlayan bir beslenme şeklidir. Kişinin doğru beslenme veya sağlıklı  bir yöntemle zayıflamasını sağlayan bir yoldur..

Vücudunuz için gerekli olan tüm besin ögelerini (protein olsun, yağ, karbonhidrat olsun), vitamin ve mineralleri tam olarak aldığınız bir beslenme şekline sadık kalarak eninde sonunda ideal kilonuza mutlaka ulaşabilirsiniz. Çünkü sağlıklı  olan bu zayıflamanın gerçek hedefi, size aşırı olan sağlıksız kilo aldıran beslenme alışkanlıklarınızı kökten bıraktırarak  doğru beslenme  ile besin değeri yüksek ve kalorisi az gıdaları daha çok tüketmenizi sağlayarak zayıflatarak,kilonuzu kontrol ederek zayıflamanızı sağlamasıdır.

Hayatın Mutluluk Dolu Şifreleri Sabır'ın İçinde.

Yaşarken kendimizde kaçmak, kapılarımızı kapatmak, gökdelen gibi yüreğimizin umman deryasını görmeden kaybolmak, içten bizi yok eden samimi olmayan benliğimiz sesini dinleyerek kaybolmak, iç dünyanın bahçesinde yolculuğa çıkmadan bahçesindeki çiçekleri koklamadan hissizler korosuna katılarak içinde kaybolmak, benliğin peşinde koşmak, hayat insanlara sırtını dönerek her şeyi kaybetmenin peşinde koşmak, nedense insanoğluna hep cazip gelmiştir.

Ruhun içindeki güller kokan yolunu terk ederek, dikenlerle pisliklerle dolu kendini önemsemeyen hiç bir değeri olmadığını bilen insanların dalkavukların peşinde koşması çok acı ve elem dolu ve insanlık için utanç verici bir durum ve yaşantı. Kendi aydınlığında yürümeden, karanlığı gösteren insanların ardında yürüyerek hem yarınlarını hem de yarınları karanlığa boğmaya koşmaları ve yolun sonunda gerçeği görmeleri ve uçurumun dibine atılmaları bu gerçeği değiştirmemektedir. Yok oluş... Var oluş... Kör niyet ve körlük... İyi niyet ve gülümseyen yarınlar... Nedense hep seçilen kör niyet ve karanlık oluyor ve tarihi okumaktan aciz biz insanlar, hala o karanlığa koşmaktan zevk alıyor ve yok olmanın ıstırabında yok oluyoruz. İçimizdeki kuyulara düşerek az çekilen çile ile Yusuf misali imtihanla mısıra sultan olmaktan vaaz geçerek köle olmayı seçiyoruz, az sabrın koltuğunda oturmak yerine, zalim karanlık gönüllü insanların işkence dolu koltuğuna gözümüzü kırpmadan oturuyoruz!

Önümüzde hayatın mutluluk dolu şifreleri sabrın içinde gizli iken, atılan bir kaç adımda o şifrelere kavuşmak yerine, sırtımızı dönerek bir anlık karanlıkta kalmaktan kaçarak bir ömür boyu karanlığa koşuyoruz. Aslında sabırla, o karanlığı döşek olarak üzerinde uyuma ile karanlığı yok eden güneş üzerimize doğacak ama biz o güneşte den korkarak, esaret altında neden niçin koştuğunun cevabını vermekten uzak, kör hisleri ile esir aldığı vahşetle dolu karanlığa koşmaktan bir an olsun geri kalmıyoruz.

Allah nur Kuranda ve Resulü ile bize bildirdiği İslam'a sarılmadan onun yolunu izlemeden dik duruşu gerçekleştirmediğimiz için hala sürünmekte, hala yaralara derman ve merhem olamamaktayız. Cahillerin ihtişamlı dünya hayatına kapılarak-Onların cehennem hayatını görmezden gelerek- onların utancının peşinde gitmesi dünya ve ahretimizi yok etmekten başka bize hiç bir yararı olmayacaktır. Bunu idrak edene kadar, hala kendimizi hislerimizi yarınlarımız uzaktan yok olmaya devam edeceğiz. Rabbim uyanmayı bizler nasip etsin, İslam yolunda İslam'ın istediklerini yaparak dirilişle dünya ve ahireti kazananlardan eylesin. Selam ve dua ile kardeşim.

Mehmet Aluç

Yeniden Aşk İle Doğuyorum.

Bizi kimse yıkamaz ayıramaz demiştin

Söylerken gururlanmış gülümsemiştin

Ölüm tekrar bizi buluşturur demiştin

Bir anda terk ettin nasılda gittin

Söylediğin sözleri hep kulağımda dinledim

En sonunda sensiz ben yaşlandım

Beni bu halimle görme diye hep saklandım

Yüreğimdeki nefretini görme diye her gün yıkandım

Gelmeyince bütün gemileri yıktım ve usandım

Söylediğin sözleri hep kulağımda dinledim

En sonunda sensiz ben yaşlandım

Yüzümüze dokunmasın dediğimiz gözyaşları mesken tuttu

Bu gönüllerimizi aşkımızı unuttuk hasret bizi yuttu

Sözlerinden başka bir şey kalmadı zor bela oda avuntu

Söylediğin sözleri hep kulağımda dinledim

En sonunda sensiz ben yaşlandım

Doğum günlerini hep gözyaşlarımla kutladım

Her sabah günaydın her akşam sana iyi geceler diledim

Üstün açık kalmasın diye seni ısıtsın diye gecelere seslendim

Söylediğin sözleri hep kulağımda dinledim

En sonunda sensiz ben yaşlandım

Rüzgârda bir haber salmadın

Ben yüz binlerce selam saldım belki duymadın

Aşkımız gönlümde sakladım oda dondu buz tuttu

Söylediğin sözleri hep kulağımda dinledim

En sonunda sensiz ben yaşlandım

Burada her şey yine sensiz aynı

Hıçkırıklar sokağına döndü sevda sokağımız

Kulakların çınlasın diye adını her köşeye kazıdım

En sonunda adımızı ecel defterine yazdım

Söylediğin sözleri hep kulağımda dinledim

En sonunda sensiz ben yaşlandım

Şimdi sokağın başındayım yalnızım

Kokun yok olmuş gözyaşları kokuyor birde sızım

Senin şimdi  kahkaha ile gülen sesini duyuyorum

Ben sızımla gözyaşımla o günleri hala inadına yaşıyorum

Söylediğin sözleri hep kulağımda dinledim

En sonunda sensiz ben yaşlandım

 Sevenler yalnız sever yalnız ölürmüş

Herkes gülerken o aşkın deryasında tek başına yürürmüş

İnsanlar güldüğünü görmese de

 Ona aşk gülümserken sonsuza kadar gülermiş

Söylediğin sözleri unuttum aşkın melodisini dinliyorum

En sonunda sensiz ben yeniden aşk ile doğuyorum.

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-