Şimdi Salaklığıma Gülerek Hayatımı Renklendiriyorum.

---

Rüzgârla beraber çektin gittin yıkık duvarların arasında, yıkık bıraktın beni yolların ortasında. Mumlar gibi eridim yalnızlığımın ortasında sen yok iken, yalnızlığım bana ilaç oldu sen uzaklarda iken.

Her aynaya baktığımda seni görüyorum, kırdım tüm aynaları aynasız oldum, çokta mutlu oldum. Sezgilerim köreldi hasretin ile keskin ettim, masal ülkemin kuşları yok oldu başımda sen var iken hep kaka edelerdi başımda.

Anladım artık düş diye bir şey yokmuş, düşlerin ihanet sonucu oluşturduğu hayal kırklığı varmış geçte olsa anladım bu oluşumu, sev bir vefasızı hayal kırıklığı okyanusunda boğul elden ne gelir hala gülüyorum bu halime, yani ağlamaktansa gülmek en iyisi.

Seninle düşlediğim çizmek istediğim tablo, tablo olmaktan çıktı cansız yalanları aks eden renklerin karanlığında bir çığlığın hatta bir aşığın karanlıklarda boğulduğunu resm ederken yırttım attım tıpkı seni gönlümde çekip attığım gibi.

İkimize tek kişilik bir dünya ve mezar kazarken ne yazı ki her şey iki kişilik oldu, gönlümüzde büyüyen aşkımız, dev çınarlar gibi büyümesini görmek isterken, mezarımızı çınarın altında hazırlamayı düşünürken olmadı! Hayatımız aşkla dolmadı, yolumuz ayrı oldu her ne ise sanki iyi oldu yoksa bu cansız aşkla, hayat hiç çekilmezdi şimdi salaklığıma gülerek hayatımı renklendiriyorum oleyyyyyy...
Mehmet Aluç-Kul Mehmet

__________________
Mümin tövbe ile merhamet ister Rabbin'de affı için
Selam ve dua ile...

Yoksa Dilde Şirinlik Muhabbet Arama Sen

Linki tıklayarak okuyabilirsiniz yarışma şiirimi, yorumlarınızı eksik etmeyin...


http://kayipmurekkep.com/yoksa-dilde-sirinlik-muhabbet-arama-sen-mehmet-aluc/

Aklın Gereksiz Gücü İle Aşırı Sebepsiz Kuvvetinin Tufanı.

Linki tıklayarak okuyabilirsiniz öyküyü, yorumlarınızı eksik etmeyin...

http://kayipmurekkep.com/aklin-gereksiz-gucu-ile-asiri-sebepsiz-kuvvetinin-tufani-mehmet-aluc/

Ozanlarımız.

Ozanlar değil mi gönülde seven söyleyen

Ozanlar değil mi aşığın halinden bilen

Ozanlar değil mi aşkla o güldüren gülen

Ozanlarımız bizim şehri gönül gözümüz

Ozanlar yoksa bizim bir tarafımız yarım

Ozansız sazlar türküler ağlar sızım sızım

Ozanlar yanında ben elbet her an ben varım

Ozanlarımız bizim şehri gönül gözümüz

Ozanım gece gündüz söyledin hiç durmadın

Ağladın çile ile hiç bir fiske vurmadın

Zalimden kaçtın mazlum yanında oldun kaldın

Ozanlarımız bizim şehri gönül gözümüz

Ozanım akan sele bent oldun göğsünle sen

Gurbette yarin den habersize yel oldun sen

Sevdin insanları acı içinde olmadın el sen

Ozanlarımız bizim şehri gönül gözümüz

Kul Mehmet'im ozanları heceyle çağırdım

Ozandan aşkı dinlerken aşkla ben sarıldım

Ozan candan sever gördüm sanmayın yanıldım

Ozanlarımız bizim şehri gönül gözümüz

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Ölü bedende aşk ne işe yarar.

Hayranım ben  güzel senin aşkına

Sensiz dönüyorum inan şaşkına

Gel sar beni sende Allah aşkına

Tende can var iken sev de sar beni

Ölü bedende aşk ne işe yarar

Aşkı olmayan gönül neye yarar

Aşksız ömür zaten bedene zarar

Haydi, güzel düşünmeden ver karar

Sevda dolu aşkın gönlüme yarar

Ölü bedende aşk ne işe yarar

Narin kolların bu bedenim sarar

Sevda nedir bilmeyen bize bakar

Aşkla olalım canlar aşka koşar

Aşk ile sevenlerde elbet coşar

Ölü bedende aşk ne işe yarar

Kul Mehmet'im yıllardır seni arar

Gelirsin diye sen tüm yola bakar

Sen geldin ya şimdi gönlüne akar

Sen geldin ya kim bu dünyaya bakar

Ölü bedende aşk ne işe yarar

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

İnsanlık Geldi Yok mu Alan ?

İnsanlık geldi yok mu alan

Yok, mu alıp gönlüne saran

Yaralarına yok mu dermanla saran

Yok, mu alıp dünyayı insanlığa salan

Ağlayan bebelerin gözyaşını silen

Zalimin Müslümanlar üzerinde oyunun bozan

Güçlüyüm diyen dünya ülkelerini dize getiren

Mazlumu yıkan suçluyu koruyanı yok mu hakkını veren

İnsanlık geldi bedava yok mu alan

Dağ başında yok mu ateşi söndürecek olan

Vefasız gönüllere yok mu onunla ayar verecek olan

Tükenen umutları yok mu onunla yeşertecek olan

Hayal kurarken hayallerin çalan çapulculara yok mu onunla ders verecek

Ucu yanık gülleri budayarak yeniden yeşertecek

Gülleri ezerek görmeyerek suçu bülbüle atanı yok mu haddini bildirecek

Bülbül yerine gönül bahçesine baykuş şahin besleyenlerin

Gülleri solduran niyetsizliğini bozacak olan

Yok mu?

İnsanlık geldi

Bedava

Yok, mu alan

Gönül içinde saklayacak olan

Onunla yola çıkacak olan

Önüne

İnsanlığa onunla bakacak olan

İçinde merhameti hazır imanı

Yok, mu alacak olan

Hükümsüz nefreti onunla tuş edecek olan

Alıp gönül toprağına ekecek olan

Rahmanın hükmü ile hüküm edecek

Zalimi nefsi şeytanı dize getirecek

Arkadan kalleşçe saldırana soluksuz bırakacak

Karlı dağların yolunu açacak olan

Ağlayana derman olacak

Dünyayı alt ederek insan kanı akıtan

Tüm zalimleri soluksuz bırakacak olan yok mu?

İzbe köşelerde yalnız kalana dost olacak

Kör ve yorgun bakışlara fer olacak olan

Yıkılmış gönülleri şehirleri

Yok, mu insanlık ile inşa edecek olan

Sabah erkenden yangını söndürmek için çıkacak olan

İşgal edilmiş uzak diyarları işgalden kurtaracak olan gönülleri saran

Yok mu?

İnsanlık geldi hanım

Yok, mu alan

Bedava

Dinlenmiş ihtiyar çınarlar gibi huzur dolu

Ölüm kusan gözleri oyacak olan insanlığa güller sunan

Nefret ile nefretin bağrını açana haddini bildiren nefret sinesini merhametle delecek olan

Yok mu?

İnsanlık geldi

Yok, mu alan

Mehmet Aluç-Kul Mehmet

İman Rahmandan Kula İhsan.

Kul imandaki sesin güzelliğin bir duysan

İman deryasına sen bir koşarak bir aksan

İman güzeldir görsen Rahmandan kula ihsan

Cümle güzellik onda açılır cümle lisan

İnsan değil mi iman ile olur o insan

İman yoksa bir kulda peşinde koşar şeytan

İman ile bulunur cümle dertlere derman

Cümle güzellik onda açılır cümle lisan

Nefis şeytan peşinde koşma kul sende yanma

İmanla ol kötülük gelmesin cümle cana

İman ahrete varış kurtuluş vardır cana

Cümle güzellik onda açılır cümle lisan

İmanla merhametle kul sende nur hakka var

İman yoksa gönülde dünya mezar olur dar

İmanla merhametle sen kulları durma sar

Cümle güzellik onda açılır cümle lisan

Kul Mehmet'im bu iman akan berrak bir ırmak

İmanla hak yoluna çık basamak basamak

 İmanlı kulu Rahman cennetinde ağırlar

Cümle güzellik onda açılır cümle lisan

Mehmet Aluç-Kul Mehmet

Yazılır Bir Kenara.

Yol uzun sanma mezarda bir gün gelir biter

Hayat bitmez sanma bitmez dersin bir gün biter

Söylenen söz kalmaz havada unutulur sen sanma

Yazılır bir kenara mezara girince görürsün o anda

Hakikat bağında imanla gül yetiştirmeyen hakkı bilemez

Güzel olanı kalpte taşımayan insanlığı merhameti bilemez

Gonca gülü hoyratça ezen asi kul âlemde aşkı bilemez

Girme ey insan sen tilki postuna insanlık ölür

Değer ver sen kendi değerini bilen dostuna

Dikkat et insan girer bazen tilki postuna

Bazen çıksa da hayat dik yolun yokuşuna

Girme ey insan sen tilki postuna insanlık ölür

Nedir bu kibir ey kul acizsin işte neyin bu edası

İnsan ahirette güzel amel ile sürür sefası

İman merhamet ile bulunur dertlerin devası

Girme ey insan sen tilki postuna insanlık ölür

Bak dünya âleme dünya merhamet iman ile dönüyor

Her yaşayan kul bir metre bezle mezara giriyor

Zengin olana sanma ayrı muamele ediliyor

Girme ey insan sen tilki postuna insanlık ölür

Kul Mehmet'im yarın ne olacak sen bilemezsin

Yarın niyetine ne çıkar elbet sen göremezsin

Ecel gelir başa son bir bardak su bile içemezsin

Girme ey insan sen tilki postuna insanlık ölür

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Yaşamak İçin Geldik Biz Dünya

Yaşamak için geldik biz dünya hanesine

Öldürmeye gelmedik insanız biz aksine

Ey canlar insanlığa ne oldu böylesine

İnsan katl edilir mi ah hiç delicesine

Yüce Rabbim tanıştır bizi en iyisine

                                                                    

Cennet kokusu yansıt sende tüm gülüşüne

İnsanlık yaşamalı insan bu dercesine

İnsan pisipisine yaşamaya gelmedi

İnsan katl edilir mi ah hiç delicesine

Yüce Rabbim tanıştır bizi en iyisine

Atlı yaya gezdi o  ecdat cümle âlemi

Merhametle elinde bırakmadı kalemi

İman ile merhamet dolu o iç âlemi

İnsan katl edilir mi ah hiç delicesine

Yüce Rabbim tanıştır bizi en iyisine

Onlarla hep gülerdi tüm canlılar âlemi

İnsan mutluluğuna aitti tüm söylemi

İnsan pisipisine yaşamaya gelmedi

İnsan katl edilir mi ah hiç delicesine

Yüce Rabbim tanıştır bizi en iyisine

Elveda demeden kul bakarsın ömür biter

Hayat bu biter ey kul hesap vermeye gider

Sanmayın dünya sizin olur bu hayat sürer

İnsan katl edilir mi ah hiç delicesine

Yüce Rabbim tanıştır bizi en iyisine

Bir nefesle gelen kul bir nefes ömrü biter

İnsan imanı ile yaşar gülümser gider

İnsan geldik biz acep insan gibimi gider

İnsan katl edilir mi ah hiç delicesine

Yüce Rabbim tanıştır bizi en iyisine

İnsan gibi kokanın emri başım üstüne

Merhametsiz ise kul kapı kapat yüzüne

Merhametsiz yaşar kör koşar körü körüne

Kör gözü ile parmak sokar elin gözüne

Yüce Rabbim tanıştır bizi en iyisine

Kul Mehmet'im dokunsun iman her gülüşüne

Merhametli ol gelir güzellik her düşüne

Merhametsiz olanın şeytan düşer peşine

İnsan katl edilir mi ah hiç delicesine

Yüce Rabbim tanıştır bizi en iyisine

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Kuşkuları Yakacağım Bedeninde

Hatırlayamadan yaşamak

Yaşamadan koşmak

Umursamamanın karyolasında yatmak

Doğum sancısına eşlik etmek

Oradayım ama oraya ait değil gibi

Buradayım burası bana ait değil

Ait olmadığım anın karanlığında

Anın karanlığında kayboluyorum

Ama buradayım kaybolan düşlerim

Kuşku yüreğimde bir saplantı

Oradayım kuşkunun içinde

İkna etmenin dışındayım

Karanlıkların silsilesinde dolaşan

Ben olmayan benin dışında

Kayboluyorum

Kaybolan ben değilim düşlerim

Ayaklarımın izinde koşarken

Kayboluyorum

Nedensizliğin vurgusu belirsiz iken

Çözemediğim dünyamın içinde kayboluyorum

Naftalin kokan sokaklarda

Kaybolan ben değil düşlerim

Arıyorum

Kaybolmuşluğuma dalarken

Bütünsellik ararken

Yansımayan bendeki benliğimin

Katran karası gözlerinde kaçan

Düşlerimi arıyorum

Bensiz gezen

Bensiz var olmaktan uzak

Ürkekliği ile kaçan

Azgın sularda boğulmaya terk edilmiş gibi

Boğulmanın nefessizliğin de

Boğulmaya mahkûm düşlerim bensiz

Beni yorarken benden habersiz kaçan

Kaçma gel koynuma

Umursamamanın karyolasında

Artık yatmayacağım

Kuşkuları yakacağım bedeninde

Gözlerimde bedenime ak

Düşüncelerimle seviş

Yeniden doğ düşüncelerimde

Kaçma bende olmayan benden

Anlamanı sağlar mı bendeki belirsizlik ifadesi

Hatırlayamamanın sancısı ile

Uykuya dalıyorum

Gel uyandır beni düşlerim

Ya da bırak sensiz hiç uyanmayayım

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Kâinatı Cennetin Nefesleri İle Soluk Aldırtmak.

Farkında mıyız bilmem söylediğimiz sözlerin gönül kırdığını yaraladığını, gönlümüzde ne diye neden niçin ne diye sakladığımız o güzel sözlerle gönülleri sevmek sarmak var iken hala saklamanın saçmalığı edepsizliği aymazlığı ile yaşamaya devam ediyoruz! Çok konuşana kulak verdiğimiz kadar susanların suskunluğun da ki manayı anlamı anlayabilmek için az gönül gözü ile dinlesek ne kaybederiz? Tabi ki hiç bir şey. Gönlümüze tatlı bir öpücük konduracak sözleri söz söylemek yerine, içinde paslı hançer saklı sözleri söyleyerek gönülleri kanatıyoruz.

Müebbet hapis kokan sokaklarda müebbet hapis yatmaya koşan bizler, güzel sözlerle özgürlüğün tadına varmaktan uzak, yıkılmış faydası olmayacak hayaller peşindeyiz, ya da bu hayalleri bize yutturan serserilerin peşinde ömrümüzü heder etmekle uğraşıyoruz. Gözden yaş akıtacak kadar basit, bir tebessümle dünyalarda çiçek açtırmaktan uzak, gönlü zengin olanlardan değiliz!

Arzularıma ve nefsimize uymak bizi seviyesiz yaptığını göre göre hala bu edepsizliğin hayatsızlığın peşinde koşmaya da ben bir anlam veremiyorum! Geçip giden zaman bir daha geri gelmeyecek ve bu edepsizliğimiz nefretimiz bizi nefret dolu edepsizlik dolu mezara götürecek ve içini kendimiz nefretle günahla ateşle doldurduğumuzu bilmeden farkına varmadan.

İnsan öylesine güzel yaşamalı ve sözleri öylesine güzel olmalı ki ecel gelip dostlarının elinde aldığı zaman, dostları onun yokluğunu, aldıkları nefesin zorluğunda anlasınlar ve desinler ki ne güzel bir insandı yanımızda iken cennet kokan nefesleri alırdık gülümseyerek mutlu yaşardık, bunu nasıl becerdi, bak aramızdan ayrıldı biz bunca insan onun yaptığını yapamıyoruz, gelin hep birlikte onunla yaşadığımız anları tekrar gözden geçirelim onun gibi kâinatı cennetin nefesleri ile soluk aldıralım. 

Pişman olamayacak kadar birbirimize sarılalım, yokluğumuzu belli edecek güzellikleri yaşayalım yaşatalım, bunun yolu da kendimizi sevdiğimiz kadar karşımızdakini de seveceğiz bu kadar basit ve anlaşılır bir durum. Bizimle bir kaç saat yaşayan insanlar beş dakika ayrı kaldığında, yanımızda olmanın tadını öylesine tatmalılar ki, bizsiz ayrı geçen bir anları dakikaları ayrı olmasın, bizden ayrılırken bile başka insanlara aynı tadı güzelliği sunabilsinler tattıra bilsinler. Selam ve dua ile

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Yakar Yıkar Şeytana Uyan.

İnsanlardan ayrı gezenin gör başına ne gelir

Hak yol var iken şeytan yolunu hak bilir

Uzun zaman geçse tek başına doğru zor bilinir

Yakar yıkar şeytana uyan kadir kıymeti unutur

Yürüdüğümüz bu asırda yollar dikenli çok zor

Herkesin yüreğinde yanar alev alev ateşten kor

İnsan mıyız değil miyiz bilinmez sen gel de sor

Yakar yıkar şeytana uyan kadir kıymeti unutur

Nasıl ne zaman kim düşürdü insanı bu hale

İnsan böyle zalim olmaz ki göz göre göre bile

Nasıl nefret ile insan düştü zalim peşine güle güle

Yakar yıkar şeytana uyan kadir kıymeti unutur

Bu gidişle uçurumdan başka menzile varılmaz

Nefret kin ile gönüller insanlık böyle parçalanmaz

İnsan der yanına yaklaşınca yıkarcasına davranılmaz

Yakar yıkar şeytana uyan kadir kıymeti unutur

Dünya değil mi bir günlük konaklamak için han

Herkesin bedeninde taşıdığı seninki gibi can

Bu nefrete son vermezsek daha çok  akacak kan

Yakar yıkar şeytana uyan kadir kıymeti unutur

İnsan değil mi muhabbetle yaşayan yürüyen bir anda

Bu beden bu can değil mi emanet bize bu canda

Ölümden sonra sormaz mı bize dünya halimizi Rahmanda

Yakar yıkar şeytana uyan kadir kıymeti unutur

Kul Mehmet'im Rahman kâinatı yıkmamız için yaratmadı

Merhameti almadık kini aldık tam bir eşek inadı anlaşılmadı

Ecel gelir bu canı alınca çetin olacak hesap kaale alınmadı

Yakar yıkar şeytana uyan kadir kıymeti unutur

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Bir Gün Görüşemedik.

Bir gün görüşemedik seninle biz yüz yüze

Ondan belli el ele biz çıkamadık düze

Karşıdan gözlerinle baktın sen süze süze

Gönlümü sana verdim ben aşkımla yükseldim

Sen aşkımı etmedin kabul aşkta kaybettin

Kime neden sen kırgın oldun ben bilemedim

 İşte ben bunun için hayatımda gülmedim

Uzun uzun susmayı artık senden öğrendim

Dudaklarında aşka dair sözler aradım

Aşka dair bir damla nefes de bulamadım

Gözyaşına dair bir gölge aradım yoktu

Gönlümü sana verdim ben aşkımla yükseldim

Sen aşkımı etmedin kabul aşkta kaybettin

Kime neden sen kırgın oldun ben bilemedim

İşte ben bunun için hayatımda gülmedim

Uzun uzun susmayı artık senden öğrendim

Yüreğinde kanında müebbetli hapisler

Tenine dokunmuş bak viran eden virüsler  

Kırmaya alışmış o kalp de yok eden göçler

İhanetin karalar giymiş gelirken gördüm

 Gönlümü sana verdim aşkımla ben yükseldim

Sen aşkımı etmedin kabul aşkta kaybettin

Kime neden sen kırgın oldun ben bilemedim

İşte ben bunun için hayatımda gülmedim

Uzun uzun susmayı artık senden öğrendim

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Kavuşamamanın Bin Bir Pişmanlığında.

Bataklık kurul üyeleri

Bataklıkta oturum için oturdu

Seyirciler

Ağzına katar

Batmış durumda bataklığa

Nefes almak bir nimet

Nefes almamak sürgün

Kaçınılmaz isyana davetiye

Kırbaçların şakırtısında

Sessizlik bir sevgili

Tepkinin geri tepmesi

İçe dönük olmayan tepkinin

İçe dönmesi

Düşünceler Fransız

Çevirmen ararken

Bataklıkta telaş

Telaşla çamur oldu beşik

Boğulmalar ardında

Ölüm mutlak son

Hiçlikten

Varlık arayanların feryadı

Varlıktan uzak olmanın dehşeti

İnlerken bataklığın kucağında

Bencilliğin ninnisinde uyurken

Uyanması mümkün mü?

Sözcüksüzlük kitabında

Aranırken bir çare

Yokluğun korkunç haz alan bakışı

Ne anlar çareden

Devirmişken düşüncelerin

Atmosferinde hayalleri

İlham perisi ne gezer

Korsanlığın bataklığında

Batarken

Seyirciler

Alkışsız batarken

Köhneleşmiş fikirler pişmanlık gözyaşında

Sakatlanmış heceler

Elini uzatmaktan bitap

Batarken hep birlikte

Bembeyaz düşler

El sallıyor

Kavuşamamanın bin bir pişmanlığında

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Boşuna Mı Ümitle Bekliyorum

Bekledim bütün gece gündüzüm hiç olmadı

Sevdayla geldim gönlün beni sen hiç anlamdın

Döndün yolunu bensizliğin yoluna gittin

Arkanda gelen sevdam yolundan alamadı

Gelmedin bekledim gelirsin diye zamanla

Sönmedi hiç yürekte ateşim ağlamamla

Ömrün geçti yolunda yoluna bakmakla

Arkanda gelen sevdam yolundan alamadı

Gitmene arıyorum sebep bulamıyorum

Sensiz bir an bu âleme ben sığamıyorum

Yollarda beklemeye ben dayanamıyorum

Arkanda gelen sevdam yolundan alamadı

Arıyorum seni bulmak için yürüyorum

Kul Mehmet'im ararken hala sürünüyorum

Gelirsin diye boşuna mı ümitle bekliyorum

Arkanda gelen sevdam yolundan alamadı

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-