Engelli Değildir.

Bedenin eksik olması sakatlık değildir

Bedeni çalışmayan özürlü değildir

Bedeni adım atmayan engelli değildir

Fikri duygusu niyeti bozuk olan

Eksiktir

Özürlüdür

Engellidir

İnsan hayatını çalmaya kalkan

Fikri ile fikirleri yok sayan

İnsan hayatına pranga vuran

Duygusu olmayan

Hissi olmayan

Eksiktir

Özürlüdür

Engellidir

Sevgi nedir bilmeyen

Af etmeyi sevmeyen

Kendin başka hayatın üstünü çizen

Eksiktir

Özürlüdür

Engellidir

Yarınları yıkan

Kendine sadece yarınlar kuran

Düşleri karanlığa boğan

Soluğu nefret kokan

Eksiktir

Özürlüdür

Engellidir

Bedeni eksik olmak sakatlık değildir

Bedeni çalışmayan özürlü değildir

Bedeni adım atmayan engelli değildir

Olsa olsa hayata bir sıfır yenik girmiş kul denir

Olsa olsa hayatı bir adım geride yürüyen kul denir

Bir sokağın karşısında karşındayım

Senden ayrı değil seninle aynı duygudayım

Hayatın telaşında seni unutmuş değilim

Ağlasan da gülsen de hep yanındayım

Sensiz olursam ben engelli özürlü sakat olurum

Sen varsan yanında ben tamım

Ben seninleyim adım adım

Sensin benim gönül bağım

Mehmet Aluç-Kul Mehmet

Rahman'dan Uzağa Kaçma Kaçışı Yokluk.

Ey nefsim kâinata bak

Nefreti bırak merhametle ol ak

Merhameti seni beni âlemi yarattı hak

Haktan uzağa kaçma kaçışı yokluk

Kaçtığın yerlerde tuzak var mutluluk yok var burukluk

Şeytan senin benim düşmanım

Çok peşinde koştuk ben pişmanım

Yüce Rahmandan vardır dermanım

Rahman'dan uzağa kaçma kaçışı yokluk

Kaçtığın yerlerde tuzak var mutluluk yok var burukluk

Rahmandan uzağa kaçışta hayat yok

Şeytanla tek başına çıkılmaz başa

Kaçışta sonu gider pişmanlığa

Rahman'dan uzağa kaçma kaçışı yokluk

Kaçtığın yerlerde tuzak var mutluluk yok var burukluk

Rahmandan kaçanlar uçuruma düştü gittiler

Mutlu olmadan gülmeden yok olup gittiler

Nefis şeytan peşinde yoklukla öldüler

Rahman'dan uzağa kaçma kaçışı yokluk

Kaçtığın yerlerde tuzak var mutluluk yok var burukluk

Rahman her zaman yakın olmak lazım

Dünya âleminde yaşarken dememeli neme lazım

İmtihan dünyası bazen çileden yaramız sızlasa sızım sızım

Derman o sızının içinde sabırla gizli etmeli hazım

Rahman'dan uzağa kaçma kaçışı yokluk

Kaçtığın yerlerde tuzak var mutluluk yok var burukluk

Aksa da gözlerimizin yaşı

Yüce Rahman her şeyin başı

Cümle müminler bir birinin kardeşi

Muhabbetle gönülde yapmalı söyleşi

Rahman'dan uzağa kaçma kaçışı yokluk

Kaçtığın yerlerde tuzak var mutluluk yok var burukluk

İmanla gez gör merhametin nurdan yüzünü

İmanla ol aç gönül gözünü

İmanla merhametle söyle sen sözünü

Cennete taşı imanlı olan bedeni bu özünü

Rahman'dan uzağa kaçma kaçışı yokluk

Kaçtığın yerlerde tuzak var mutluluk yok var burukluk

Kul Mehmet'im zalim olanların serildi leşi

Dünyada inatla şeytanla dost oldular üçü beşi

Nefretle zalim gönülleri yaktı yönelttiler yaylım ateşi

Şimdi zalimi bekliyor kızarmış cehennem ateşi

Rahman'dan uzağa kaçma kaçışı yokluk

Kaçtığın yerlerde tuzak var mutluluk yok var burukluk

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Ölümden Önce

Günahı için sen ey kul ağlayan

Namaz senin için indi Müslüman

Secdede beş vakit haydi sen uyan

Dünyaya malına kim var bak doyan

Ölümden önce hey uyanda sen kalk

Bunca yıldır yeter artık bu uyku

İlimde geri  kaldık bu ne uyku

İmanla aç ilim kapısı oku

İlimi bilimi âleme doku

Ölümden önce hey  uyanda sen kalk

Geri kalmışlığın sesi duyulan

Nefret kinle gönül her gün oyulan

Gönül gündüz gözü ile soyulan

Vatanın dağından gelen boğulan

Ölümden önce hey uyanda sen kalk

Gönüldeki imana söyle kim karşı durur

Top tüfekle gelse düşman iman vurur

Ecdadını bil oku vatan nasıl kurtulur

Düşman sendeki çekil iman ile yıkılır

Ölümden önce hey uyanda sen kalk

Kul Mehmet'im namazı kıl unutma

Vatan emanet sana dokundurtma

Düşman ayağı ile sen ezdirtme

Dünya malına kanma kendini sen unutma

Ölümden önce hey uyanda sen kalk

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Namaz Zaman

Zaman ile nur namaz

Namaz ile nur zaman

Aman verir mi zaman

Zaman der işte aman nurdan namaz

Namaz işte sana kaldı bu zaman

İçinde buldun işte sen bin derman

Namazı farz kıldı ya yüce Rahman

İşte kula nurdan Rahmetten orman

Durma çalış yakışmaz ki oturman

Yol yüksek çileli olsa da sabırla tırman

Rahman çilenin içinde saklamış var derman

Mehmet Aluç

Ne Hükmü Var ?

İnsanlık için can etmeli kıyam

Uykuyu unutup olmalı adam

İnsanlık etmeli yola hep devam

Üç günlük bu dünya olmasın makam

Yıkılırsa bu arş nefrettendir bil

Dünya vatan mezar kul son vatanın

Sor bakalım neler almış yatanın

Şehit'in bıraktı işte vatanın

Şehit oldu cennet işte atanın

Yıkılırsa bu arş nefrettendir bil

Bir zümreye ait değil bu vatan

Hangi çılgındır bu vatanı satan

İman nefer görmez körle o yatan

Kendi nefretiyle kör olup batan

Yıkılırsa bu arş nefrettendir bil

Değil miyiz yalan dünyada yolcu

Ne fark eder ki ha sağcı ha solcu

Bir metre kefenle bizler hep yolcu

Nefretle gezmezsin hem sağcı solcu

Yıkılırsa bu arş nefrettendir bil

Ne hükmü var senin benim tüm sözün

Son nefese uyan değilse özün

Ecel gelir söz biter açılır gözün

Eyvah feryadımı o lal dilde hüzün

Yıkılırsa bu arş nefrettendir bil

Kul Mehmet'im sende düşme yeis'e

Gönlüne imandan giy bir elbise

 İmanla gezer kul etme endişe

Nefret içinde yok olmaz pürneşe

Yıkılırsa bu arş nefrettendir bil

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Nefret Senden Çıkar Mı Bir Adam ?

Def ol nefret sen def ol uzağa git

Senin mayanda hiç çıkmaz ki yiğit

Sen var git önce sen kendini eğit

Eğit sen kendini ol babayiğit

Senden çıkar mı bir adam o meçhul

Sanma sakın güçlü kolun kırılmaz

Sanma merhamete yollar varılmaz

Senin nefretinle insan dağılmaz

Birlikle geçecek yol hiç açılmaz

Senden çıkar mı bir adam o meçhul

İnsan merhametle dolup taşmalı

Tüm zorlukları el ele aşmalı

Zalimleri yıkmak için koşmalı

Sel olup gönülde yara sarmalı

Senden çıkar mı bir adam o meçhul

Bak gör vatan emek toprak üstünde

Çanakkale de son nefer önünde

Şehit yatar nurdan toprak içinde

Sende gireceksin günün birinde

Senden çıkar mı bir adam o meçhul

Toprağa gömme sen emellerini

Mazlumlar bekler bak birilerini

Yıkma sende bini ümitlerini

İmanla zalimin yık emelini

Senden çıkar mı bir adam o meçhul

Çanakkale de nur millet ölmedi

Şehit oldu bin bir canda dirildi

Düşmanın nefreti şimdi bilindi

Vatan toprağını almaya geldi

Senden çıkar mı bir adam o meçhul

Şimdi bizden binlerce adam çıkar

Nefreti senin leş sinene sokar

Kul Mehmet'im sen gör yetimler bekler

Feryadı ile o bir yardım ister

Uzamasın feryat insanlık biter

Eceli gelen kul göçerde gider

Senden çıkar mı bir adam o meçhul

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

O Zaman.

Rüzgâr da esen o saçını öpsem

Dinle gönlümün sen diyen sesini

Seni hep yanımda gülerken görsem

O zaman sevdanın bükülmez kolu

Mazinin kapısını artık kapatmalı

Yürekleri yakan sözü yakmalı

Gülen o yarına hemen varmalı

O zaman sevdanın bükülmez kolu

Aşkla bu gönülden hemen taşmalı

Engelli olan tüm yolu aşmalı

Aşk bayrağını aşk ile takmalı

O zaman sevdanın bükülmez kolu

Kul Mehmet'im sen sev gönülden aşkla

Yar gözünde aşka bak hayranlıkla

Sevince zorluklar biter bir tıkla

O zaman sevdanın bükülmez kolu

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Yalnızlığımızın İzini Sil Gözlerinde.

Hasretine uzaktan mahpus kalalı nefesini hala gönlümde saklıyorum, bir lokma ekmek yanında kazanamadım, gurbet elde nasipmiş bir lokma ekmek, elden ne gelir güzelim... Ölümü düşün hani yeniden diriliş hesap verme, işte gurbeti de böyle düşün, kısa süreliğine ayrı olsak bu hasret bitince yeniden birbirimize kavuşunca daha çok birbirimizi sevecek bir lokma ekmeği birlikte hasret olmadan yiyeceğiz güzelim...

Hani bir eşikte atlayarak aradaki çukuru atlayarak geçeriz hani, bu gurbetlikte öyle güzelim, aramızdaki çukurları aşmam için uzun bir atlama san güzelim.  Gönlümüzdeki sevgi ziyneti hala pırıl pırıl duruyor, içine saplanan bu hasret yüreğini acıtmasın güzelim sen dediğim gibi bil bu hasreti, gülsün her zaman gözlerin, ben penceremde sana bakarken hep o gülen gözlerini göreyim. Bakarsın bir sabah sessizce evimize gelirken ahşap merdivenlerimiz hani o gıcırdayan o basamağa basarken, sen geldiğimi duyarsın koşarsın boynuma sarılırsın yanaklarıma buselerini kondurursun güzelim, sanki gözlerinde akan gözyaşların izi kaldı haydi sil onları az gülümse bakayım. 

Zifiri karanlık düşünceleri haydi gülümseyen sevgimizin hatırına unut gitsin, aydınlık gülümseyen sözlerin hecelerin sahilinde gez ben karşıda sana el sallarken beni göreceksin, haydi çık dışarıya kendini eve hapis etme, yokluğumu komşulara gösterme.

Arkandaki gölgen gibi peşindeyim, dinlediğin şarkılarda okuduğun şiirlerde, romanlarda düşlerde hep yanındayım, yalnızlığımızın izini sil gözlerinde kimse görmesin, yokluğumun titrek soğukluğunu sevginle ısıt ki bende gurbette üşümeyeyim. Tutsak değiliz bu hasrete bitecek bir süre sonra, geleceğim yanına saracaksın beni kollarına bakacağım gözlerine, hasreti sırtına saplanmış bir hançer gibi görme, sırtın bükülmesin, doğrul dimdik yürü yoksa ben burada üzülürüm. Dilinin ucunda hep vuslat ile visal olsun, sözlerinde hasret hecelerini saklama vuslat ile visal sözcüklerini kullan haydi az gülümse bak ben penceremde sana bakıyorum, gülümse artık göreyim de yüreğim rahat eysin senden önce gülümsesin güzelim.

Özledim seni güzelim

Gözlerim ağlarcasına özledim

Kokundan yüreğime ağrı dağı gibi kar yağmış gibi özledim

Kahkahalara sarılmış gözlerindeki ışıltının parıltısının zenginliği kadar seni özledim

Mehmet Aluç-Kul Mehmet

Kayboldu İmgelerimiz Ne Yapsın Şair...

Arama sen dünyada bulunmaz

Var olan şimdi bulunmayan insanlığın eşi

İnsanlığa lanet okutuyor dünyada zalim

Fikirsizlerin aç gözlünün üçü beşi

Bak etrafına kaldı mı insanlığın

Merhametin izi muhabbetin eseri

Nefret ile koşan çok, insanlığa yok,

 Lanete destek veren beşer dersen çok

Paramparça olan insanlık nasıl parçalandı

 Nefret cihana meydan okuyor

Adım adım yürürken nefret

 İlmik ilmik gönül içinde sessizce dokuyor

Sefil dersen oldu asil durur karşıda sırıtır

 Sezgi dersen da ağacında sallanıyor

Nefret ile koşan çok, insanlığa yok,

Lanete destek veren beşer dersen çok

Şimşek hızıyla nefret inerken damarlara

 Yıkılıyor aslanlar bir bir

Kaçtıkça insan yalnızlığa yalnızlığında çoğalıyor

İyiliğe koşmadan eriyor

Öteye gitmeyen adımların ürpertisi zamanı parçalarken

 Eyvah dan dan başka ne denir

Nefret ile koşan çok, insanlığa yok,

Lanete destek veren beşer dersen çok

Şiirde imge ararken kayboldu imgelerimiz

Ne yapsın şair bunda ne suçu var

Şiir dersen ayrı bir dünya var içinde

 Gez ama oku yoksa hep yağar kar

Gerçi okusak da içindeki dünyaya girsek de

Şekil veren çok şekil içinde yerimiz oldu dar

Nefret ile koşan çok, insanlığa yok,

Lanete destek veren beşer dersen çok

İşgal altında tüm fikirler siperler sanki

 Kimsesizlik yağar sağanak sağanak bir asır

Kimsesizlik yok Rahman her an kulu ile ama

Rahman'a layık kul çok  ara bul sanki sır

Muhasır bir gönül çıksa çıkmadan tuş edilir

Cehennem yaşatılır ne yer demir nede gök bakır

Ufukta umut açtı gözlerini hakikat elinde

 Koşarak geliyor kaç nefret sığınacak bir yer bul

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Duvarda ki Saate

Hasret ateşi ile yanmak nedir kim bilir

Yakın ile uzağın perişan kor halini

Lal olan bu dilin kim kırabilir belini

Duvarda ki saate zamana hapis düşe

Hangi gönül perişan iken bakar gülümser

Gönül sayfanı aç ben bir ömür ben güleyim

Zamanın ilerleyen yolunda ben geleyim

Sabitlenmediği mi ben zamana bileyim

Duvarda ki saate zamana hapis düşe

Hangi gönül perişan iken bakar gülümser

Aç kolunu hiçliğin baskısında kurtulam

Bak gözüme de seni alan hiçlik mi bilem

Ondan sonra sen ayrı bende yoluma gidem

Duvarda ki saate zamana hapis düşe

Hangi gönül perişan iken bakar gülümser

Gideceksen umudu al götür sen yanında

Hasretle bakmayayım ben giderken arkanda

Bir dilenci gibi sen bırak sokak başında

Duvarda ki saate zamana hapis düşe

Hangi gönül perişan iken bakar gülümser

Issız sokak gökyüzü olsunda arkadaşım

Zamanla alışırım aramam ben anlayış

Şifa için yanımda artık olmasın bakış

Duvarda ki saate zamana hapis düşe

Hangi gönül perişan iken bakar gülümser

Kul Mehmet'im artık bu gönlüm kaldı bak yorgun

Aşk ile severken sen yedin işte bak vurgun

Bakışların sözlerin duygun olsa da durgun

Duvarda ki saate zamana hapis düşe

Hangi gönül perişan iken bakar gülümser

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

İman Gönül'e Yazılır...

İman gönül'e yazılır satır satır ayetle okunur anlaşılır

Mümin herkesi sever gönülden büyük gayretle iman eder

Ondaki imanın şevkidir bu bak kal hayretle eyle takdir

Her işi düzgün ayetle düşünür hassasiyetle nur yüzünde görülür

Helal kazanır her zaman helal yer afiyetle olmaz onda celal

İman böyledir kul için cennet yanında bulunur sünnet

İman ile gez sende olmasın cinnet kimseye eyleme minnet

Rahmanı bil ona et minnet senin için yaratıldı bu cennet

Âlemleri yarattı Zülcelâl yolunda kula var istiklal ile istikbal

İmanlı kulda olmaz izmihlal yanında olmaz melal ile celal

İşte nur Kâbe'nin üstünde çıkmış ezan okuyor o nurlu Bilal

Bayrak üstündeki hilal şehit kanıyla nurlandırdı Zülcelâl

Vatan imanla olur vatan imansız olmaz vatan tanı sen odur atan

İman ile olanda olmaz ihlal pınarda akan değil mi iman gibi zülâl

Mümin yanında gezmez çakal gönlünde merhamet var çok al

İman gönül'e olur eşkâl iman sabittir onda var anlayış yani intikal

İslam'a girmek ya da girmemek nefis şeytanla ölmek

Zül celale teslim olmak ya da olmamak cehenneme düşmek

Nur Kur'an sünnet yolunda gitmek ya da gitmemek yok olup gitmek

Seç beğen yaşa imanla ol gönüllere paşa cennet içinde yaşa

Seç beğen yaşa imansız cehenneme koşa koşa cehennem içinde yaşa

Bak gör eyle temaşa sende yaşa paşa paşa çıkarma kargaşa

Bak görme etme temaşa yaşama paşa paşa koş ateşten ateşe et münakaşa

Her gelene de deme ağa paşa sende ol ağa paşa imanla yaşa

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Varalım İmanla Gül Kokan Resule

Tövbe bedende siler günahla kiri

Mümin imanla gezer dünyada hep diri

Nur Muhammed güllerin en güzeli

Müminler Allah'ın kulu en özeli

Varalım imanla gül kokan Resule

Varalım gönülde imanla varalım

Dünyada mazlumların gönlüne sarılalım

Zalimleri yerin dibine imanımızla tıkalım

Ölmek için gelmedik mi biz dünyaya

Nedir bu gönüldeki fiyakalı alım çalım

Gönülde imanla mezara varalım

Oradan da gül kokan nur Resule varalım

Varalım imanla gül kokan Resule

Varalım gönülde imanla varalım

Dünyada mazlumların gönlüne sarılalım

Zalimleri yerin dibine imanımızla tıkalım

İmansız yaşadığımız hep bunalım

İmanla Allah'a kul Resule ümmet olalım

Cümle gönülleri imanla saralım

İmanla cennete varalım

Varalım imanla gül kokan Resule

Varalım gönülde imanla varalım

Dünyada mazlumların gönlüne sarılalım

Zalimleri yerin dibine imanımızla tıkalım

Kul Mehmet'im haydi gül Resule koşalım

Nur Kura'nla buluşalım gönüllerde coşalım

Âlemi merhametle biz buluşturalım

Zalimi dersen cehenneme savuşturalım

Varalım imanla gül kokan Resule

Varalım gönülde imanla varalım

Dünyada mazlumların gönlüne sarılalım

Zalimleri yerin dibine imanımızla tıkalım

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-