Şimdi Ne Yapsan Boşa...

Bir gün kilitlenecek bu beden

Konuşmaya bulunmayacak neden

Ağlasan da ağlayamazsın

Azrail alınca tatlı canı

Ağlama artık boşa

Yıkardın giderdi hoşa

Şimdi kıvranma sen boşa

Cezanı çek koşa koşa

Kilitlenmeden aklın geleydi başa

Şimdi ne yapsan boşa

Yürüdün nefretle yan yana

Zehir akıttın her cana

Karışma yapma dedim sana

Karışma sen dedin bana

İşte şimdi hak ettin

Azap dolu mezarı

Bağırsan da duyan olmaz

Halin nedir bilen olmaz

Kilitlenmeden aklın geleydi başa

Şimdi ne yapsan boşa

Musalladasın yerin soğuk

Sıcak yerde yapma dedim

Olmaz dedim yatacak yerin

Şimdi kıvran dön dönemezsin

Bağırsan da duyan olmaz

Halin nedir bilen olmaz

Kilitlenmeden aklın geleydi başa

Şimdi ne yapsan boşa

Anlatma artık halini

Duyan olmaz soran olmaz

Mühür basıldı artık,

Azap senin hakkın

Doyasıya yaşa kendin takıl

Bağırsan da duyan olmaz

Halin nedir bilen olmaz

Kilitlenmeden aklın geleydi başa

Şimdi ne yapsan boşa

Kötü çıkardı nefesin

Kirletme yıkma dedim nefesi

Elinde nefret kafesi

İçinde gönülleri yıkma

Hapis etme dedim

Bağırsan da duyan olmaz

Halin nedir bilen olmaz

Kilitlenmeden aklın geleydi başa

Şimdi ne yapsan boşa

Şimdi deme ben yandım

Nefis şeytana ben kandım

Böyle olmayacaktı sandım

Nefsimle ben uydum daldım

Hata sende deme sakın yandım

Gitme dediler kendini adam sandın

Sandın sandın şimdi işte yandın

Bağırsan da duyan olmaz

Halin nedir bilen olmaz

Kilitlenmeden aklın geleydi başa

Şimdi ne yapsan boşa

Dilin dilin lal oldu dilin

Artık tutmaz oldu elin

Kırıldı işte belin

Ağlayamazsın artık derin derin

Yerin artık olmaz serin

Göründü işte kelin

Rahat değil artık yerin

Akmazdı helale terin

Şimdi yanarsın derim

Bağırsan da duyan olmaz

Halin nedir bilen olmaz

Kilitlenmeden aklın geleydi başa

Şimdi ne yapsan boşa

Kul Mehmet'im derim yalnız yerin

Bekleme artık gündüzü derim

Sana dedim yüce Allah kerim

Dedin ben her şeyi bilirim

Mezarda rahat değil dersin yerim

Yapmasaydın bunca kötü haltı derim

Sandın sandın şimdi işte yandın

Bağırsan da duyan olmaz

Halin nedir bilen olmaz

Kilitlenmeden aklın geleydi başa

Şimdi ne yapsan boşa

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Kör Ebe Oynuyor Zalim...

garip gelmiyor artık dünya

insanlık bittikten sonra

sallayan sallayana

ucu kime değerse

kör ebe oynuyor zalim

atıyor bombayı kime ederse isabet

garip gelmiyor artık dünya

mutluluk gittikten sonra

masum gülmedikten sonra

çocuklar yetim kaldıktan sonra

kör ebe oynuyor zalim

atıyor bombayı kime ederse isabet

garip gelmiyor artık dünya

sözler garip sessiz

kelam ile selam kayıp olmuş

cefa zulüm varken

yok olmuş deva

kör ebe oynuyor zalim

atıyor bombayı kime ederse isabet

garip gelmiyor artık dünya

nefret görüyor kabul

masum bakıyor melül melül

adımların önü kesik

önü kesilir yolların

kör ebe oynuyor zalim

atıyor bombayı kime ederse isabet

garip gelmiyor artık dünya

namazda kalmadı huşu

namaz taşımıyor yarına kulu

yok dillerde vahşet için

Rahmana niyaz

kör ebe oynuyor zalim

atıyor bombayı kime ederse isabet

garip gelmiyor artık dünya

odundan farkımız kalmadı

cehennem odun lazım

beklenen yolcu uzakta gelir

gelene kadar öldürülen ölüyor

bakan sessizce bakıyor

kör ebe oynuyor zalim

atıyor bombayı kime ederse isabet

artık kör ebe oynamıyor zalim

kör kuyuda leş gibi yatıyor

arkasında olanlar

leş olmuş üst üste yatıyor

dök üstüne kireç

at toprağı dök üstüne beton

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Mantıksız Modası Geçmiş Korku Hobileri ile Uğraşa Şer Odakları...

Etrafımıza bakarsak, onu yer kan gölü vahşet katliam ile birlikte olan zalimlerin kötü emelleri kendi çıkarları ile İslam'ı karalayarak, Müslümanları zan altında bırakarak korkakça, işlenen zulümler katliamlarla şiddeti zulmü kanı katliamı kabil etmeyen, İslam hatırlamamak aldığım katarak kendilerine bir çıkar para çıkararak, korku imparatorluğu ile halkı bölmeye çalışanların şerri ile ülkeler kaynamaktadır. Mantıksız modası geçmiş korku hobileri uğraşan şer kardiyak hiç bir zaman emeline ulaşamayacaktır, değişik yaşantıları olanların bir araya geldiği, değişik kültür ve milletlerden oluşan insanları kucaklayan bir din topluluğu olan İslam ve kardeşliği, Nur Kur Kur Kerim ve sünnet Ile sımsıkı olan Müslümanları, az yaralasa da yıkmaya muktedir olmayacaktır.

Garip gelse de bu yaşadığımız zaman asır, başkalarının aklı ile yola çıkanların hazin sonu vahşet... Gönlümüzü toprağa gömdük demesinler Yusufları, Züleyhayı toprağa gömmedik gönlümüzün derinliklerinde hala duruyor dip soğutma üretim... İslam İMKB temel betimi olan Kur Kur Kerim ve Sünnet sevgi birlik kardeşlik üzerine kurlu, ey sapık kendini bilmezler siz bilmezler ancak gözleri kapalı olanları kandırırsınız kendinizle birlikte...

Müslüman kardeşlik birlik beraberlikle uzun asırlar boyunca, el ele ırk, renk ve coğrafyaları farklı dilde safra olsa, inanç ve amel noktasında el ele birlik ve bütünlüklerini canı gönülden korudukları gibi, sevgi konusunda da az anlayışı olan toplumları, iman ve kardeşlik ile çok geniş bir anlayış birlikteliğini insanlara sunmuş birlik ve beraberliği sağlayabilmiş bir dinin sahibidirler... Biz Müslümanlar muhabbet, sevgi, gönül, vefa, onur, haysiyetten rahmet ve merhametten söz ederken, onlar hala nefretle kinle gönülleri yıkarken, kendileri de gönüllerde ve âlemde nefretleri ile yıkılmaktadırlar...

İnsan yüreğinde taşıdığı değerle değer kazanır veya yok olur gider. Yüreğinde Nur Kur Kerim Nur Sünneti merhameti taşıyan nurlanır gönüllerde sevilir güzelleşir. Ancak gönlünde nefreti Bonita taşıyanlar o nefretle gönüler nefreti kazanırken, karanlığın çamuruna batarken yok olacaklardır, yok eden, yok olur... Kanatları kıranların kanatları kırılır, kanat takanları kanatları çoğalır de...

Haydi olsa da tel tel, merhametle güller açmaya dikmeye gidelim yol gönüllerde sevgi gönlümüzdeki merhamet hepsini yok edecektir dikenli tel karanlık. En derin yaralar açanlar bu yaraların irinlerin de boğulurken, bizler merhametle bu yaraları saracağız haydi yaraları sarmaya, uzaktan değil yakından sevmeye gülümsemeye...

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Alemlere Nursun Ya nebi

Nur Muhammed Can Ahmed...

Gelişin canlara can

Nurunla doldu cihan

Sen damarda dolaşan

Nur Muhammed Can Ahmed

Şaşırmıştı o beşer

Neler yapardı neler

Etrafta vardı hep şer

Nur Muhammed Can Ahmed

Zalime dünya dar

Yüreğinde var har

Sensiz mezar çok dar

Nur Muhammed Can Ahmed

Doğdun bir güneş gibi

Gülüşün cennet gibi

Gelişin vuslat gibi

Nur Muhammed Can Ahmed

Gelişin müjde bize

Zalimler geldi dize

Putlar yıkıldı işte

Nur Muhammed Can Ahmed

Seni gönderdi celil

İnanmaz ister delil

Sonunda oldu rezil

Nur Muhammed Can Ahmed

Cümle ikrar eyledi

Seni Peygamber bildi

Tevhit kabul edildi

Nur Muhammed Can Ahmed

Nurla doldu bu cihan

Secdeye vardı insan

Gelişin kula ihsan

Nur Muhammed Can Ahmed

Merhamete var talep

Buna oldun sen sebep

Sensin nurdan bir edep

Nur Muhammed Can Ahmed

Gelişin ihsan kula

Seni kaybetmiş bula

Seni cümle dil ana

Nur Muhammed Can Ahmed

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Cümle Müslüman Hayrandır Nuruna...

Gül kokan Nur Resul geldin figana yetiştin

Gelmeden önce cihan olmuştu bak tarumar

Sanki cihana değdi kör gözlerden bir nazar

Feryadı figana sen geldin de buldu huzur

İnsanlık verdi karar olacaktı bineva

Yetişti ikrarın o zalimin tüm kinine

Kifayeti yetmez ki senin nur ikrarına

Yüce Kur'an yetişti bu güzel kararına

Gücü yetmez zalimin Nurun yayılmasına

 İnsanlık verdi karar yoksa sonu berheva

Ah o diller ki ne edepsizdi o dil harap

Sen yok iken veremedi insanlık hiç karar

Her geçen gün o cihan insan ederken zarar

Yetişti ikrarın o zalimin tüm kinine

Kifayeti yetmez ki senin nur ikrarına

Seninle insanlık verdi karar buldu meva

Cevher sendin geldin de cihan nura boyandı

Sende nuru cevheri görmez küfre bulandı

Yoluna çıkan zalim cehennemi boyladı

Seninle Müslümanlar canı eyledi feda

Onlar İslam yolunda oldular bir şüheda

Seninle insanlık verdi karar oldu neva

Sen gönlümüzdesin etmedin bize hiç veda

Gönlümüzde olsa da hasretinle bir şule

Yolunda gidenlerde bırakır hoş bir seda

Cihanda dilde sesin sensin hala zirvede

Derdimize Rahman'dan başka bulunmaz deva

Seninle insanlık verdi karar bu kamreva

Seninle yürümeyende saadete ermez

Nur Kura'nla olmayan hakka hiç yürüyemez

Sensiz insan cahildir hakikati bilemez

Cahil insana söyle söyle hiç kabul etmez

İman yolunda geri kaçar biraz yürümez

Seninle insanlık verdi karar oldu deva

Aşkla iman yolunda koşan zorda değildir

Bilenle bilmeyen hiç bir zaman bir değildir

Cümle Müslüman hayran candan nuruna sana

Nur yolunda hiç zarar gelmez cümle bu cana

 Biz cennete varınca sarılırız can cana

İnsanlık verdi karar koşar sana can cana

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Kamreva: İsteğine kavuşan erişen.

Neva: Ses.

Meva: Sığınılacak yer, yurt.

Berhava: Kaybolmuş.

Bineva: Zavallı, muhtaç

Kifayet: Yeterli olmayan

İkrar: Saklamayıp doğruca söyleme

Şule. Alev, yalım

Biraz Önce Sendeleyen...

Vakti grafiklerle ölçtük ölçüye uymadı

Uymayı grafiğe vakti uymaya çalıştık tutmadı

İşleri kâhyalara verdik yüzüne bulaştırdı olmadı

Ne zaman bize uydu ne biz zamana

Suskunluk bize uydu oda bir numara büyük geldi

Hiçlik ülkesinin yapmacık insanları

Zorla gülümseyen her lokmayı yutan

Kartal kanatları ile serçeleri öldüren

Serçelerin leşi ile beslenen

Kapanacak hesabını yaptığınız bilanço

Açık verecek her adımınız hesabınız

Ne zaman bize uydu ne biz zamana

Suskunluk bize uydu oda bir numara büyük geldi

Utanç içinde sessiz kalan

Sessizlik içinde kaçan

Kaçarken ayağı mazlumun ayağına takılan

Mazlumu çiğneyerek yol alan

Gülüş olmayan gülüşleriniz sizi boğacak

Samimi olmayan yürekleriniz çatlayacak

Tabut parçalayan tabuta sığmayan

İstediğin kadar parçala içine gireceksin

Vahşetinle

Yada iskelede sallanırken

Kokmuş bedeniniz

Paramparça olurken

Kartalların sevinç çığlığında

Paramparça olurken

Ne zaman bize uydu ne biz zamana

Suskunluk bize uydu oda bir numara büyük geldi

Can evini taşlayanlar

Taşlanacak can eviniz yarında

Bir lokma ekmek için en önde olan

Sandınız ekmeğinizle oynayacak

Bir lokma istediği aş siz attınız taş

Yardınız boydan boya kaş

Çok gördünüz bir lokma

Tökezlerken öndeki aç

Sana yok artık kaçacak yer ey gözü doymaz aç

Arasan da Tura Sina da sana yok sığınak

Varmadan önce kanını bulaştırdın

Mazlumun ahı orayı çığlığı ile çalkalanır

Ne zaman bize uydu ne biz zamana

Suskunluk bize uydu oda bir numara büyük geldi

En sonunda uydu bize zaman

Nur Kur'an Nur sünnet ışığında

Mazlum kaçarken sığındı zamana

Nurdan zaman kucaklarken

Yıkıldı zalim

Kartal kanadı ile

Serçe öldürenler

Serçelerin leşi ile beslenenler

Sürüm sürüm sürünürken

Yeryüzü toprak tiksindi

Açtı kucağını

En dibe

En dibe

Gömdü

Söyleyin onlara kimdi

Neredeler

Ne zaman var oldular

 Şimdi var mı varlıkları

Şimdi en önce bir lokma

Aş için biraz önce sendeleyen düşen

En önde

Elinde bir lokma aş

Bölerken elindeki bir lokmayı

Arkasında sıra bekleyenle

Zaman işte şimdi bize uydu

                                  Mehmet Aluç-Kul Mehmet