İmanla

gönüldeki iman aleme yeter

iman ile cümle dertlerde biter

imanla kullar cennete gider

tevekküle koşalım haydi canlar

imanla nefretten yıkılır hanlar

kimse kimsenin rızkını hiç yemez

haram yiyende muradına ermez

 nefretle olan cenneti hiç görmez

tevekküle koşalım haydi canlar

imanla  nefretten yıkılır hanlar

vicdanına koy  haydi sen elini

sahip çık haydi kemiksiz diline

yönünü dön haydi hakkın yönüne

tevekküle koşalım haydi canlar

imanla  nefretten yıkılır hanlar

zalimin ahirette vay haline

nefreti katma sen açan gülüne

harama çözme sakın sen belini

tevekküle koşalım haydi canlar

imanla nefretten yıkılır hanlar

Nur Resul ahirette bizi bekler

ümmetim ümmetim diye o gezer

onu ansın haydi cümle bu diller

tevekküle koşalım haydi canlar

imanla nefretten yıkılır hanlar

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Saldım Gurbete Kendim...

                                                       

Seherde gördüm güzel baktı yüreğim deldi

Yanakları gamzeli aklım başımda gitti

Hasreti ölüm sanki gönlümü yaktı geçti

Saldım gurbete kendim bu kaderin eseri

Gel güzeller güzeli sensiz yüzüm gülmedi

Sendin gönlüm özeli beklerim yar gelmedi

Aşk gönlümde gezeli sanma yüzüm gülmedi

Saldım gurbete kendim bu kaderin eseri

Keremi sonsuz Rabbim bu güzeli bana yaz

Onun olsun bu kalbim etme yârim bana naz

Gamzelim olmasın el gönülden sevsin beni

Saldım gurbete kendim bu kaderin eseri

Ömrümü ona verdim alsın gülsün alsın haz

Gonca gülleri derdim senin için yar bu yaz

Gelmedin yar bekledim dondum çıktı bak ayaz

Saldım gurbete kendim bu kaderin eseri

Tez buldum geç kaybettim oldum ben bir serseri

Ben işte o an bittim oldum aşkın kanseri

Aldı o ecel seni elden ne gelir şimdi

Saldım gurbete kendim bu kaderin eseri

Kul Mehmet'im inledi feryadımla gökyüzü

Bittim kalmadı sözüm verdim ben namus sözü

Geleceğim yanına ecel bekletme bizi

Saldım gurbete kendim bu kaderin eseri

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Şuurlarımızdaki Dağınıklığı Korkuyu Yenerek...

   Şöyle az düşündüm de İstikbal için ne kadar yapan varsa ,ondan fazla yıkan var!Fikir ve aydınlanma ile yola çıkanları karalamak için bu kadar emeğin heba edileceğine,ona destek verilerek şimdi uzayda ikinci bir dünya kurmuştuk!O an düşünmediğimiz ve daha sonrasında pişman olduğumuz çok şeyler var ki hayatımızda, yazmaya kalksak roman olur.Sonrasında anlamak ve hüküm vermek ve ondan ders almadan, bir an sonra tekrar aynı düşüncesizlikle yola çıkmakta kimse elimize su dökemez!

   Bile bile sislerin arkasına saklanmak,düşüncesizlik kokan fikirlerimiz sislerin arkasında ortaya sermek en büyük maharetimiz olsa gerek!Sisler dağıldığında ortaya çıkan yüzlerimiz ve niyetsizliğimize rağmen yalan söyler ,delikanlı gibi ben söyledim ama bu sözümün buraya geleceğini yakıp yıkacağını bilemedim diyerek, gerçeği anlamanın erdemliğini takınmaz,hala maskelerin gölgesine sığınarak saklanırız.

   Geleceğe silinmez yarınlar düşünceler hisleri taşımaktan yorgunuz,gönül heybemiz o kadar gereksiz şeylerle dolu ki,yarınları güzel düşünceleri hayalleri almak için yer kalmıyor...Tedirgin ve küstahlık kokan adımlarımızla, doğru olmayanın peşinden giderken,sonunun iyi olmayacağını tahlil etmeden balıklamasına üzerine atlar,altında kaldıktan sonra kendimizi değil,başkalarını suçlar kendi hatamızı görmeyen körleriz! Düşünmeden kafa yormadan tahlil etmeden,yarınlara faydası var mı düşünmez illaki tıkanma noktasına, çıkmaz sokaklara koşmaktan hiç yorulmayız!

  Diyalogdan kaçarak,kadir bilmez tutum içerisinde olmakla,fikrin iffetini soyarak iffetsiz söylemlerle baskılarla bir yere varılmayacağı tarihimizde pek çok acılı yaşanmışlıklarla mevcut.İzahların karmaşasında kalmak için uğraşacağımıza ,izah etmenin,anlamanın,anlayışlı olmanın engin denizinde yüzer isek, şuurlarımızda ki dağınıklığı korkuyu yenerek, her şey kısa zamanda hal olacak,yüz yıldır atamadığımız adımları bir kaç yılda atmış ve ilerlemiş olacağız.Yıkıcı olan düşüncelerin merkezine koşmak yerine ,inşa eden düşüncelerin merkezine koşmak,aramızdaki sen ben çatlağını,biz denilen merhem ile iyileştir isek,inzivaya çekilmeden elimizi taşın altına hep birlikte korsak, inanın dünyamız daha güzel olacak.

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Gönül Bahçesinde Koşarım...

Bülbül oldum dost bağında öterim

Gül oldum gönül dağında açarım

Makas oldum dosta libaslar keserim

Seven gönüllerin gönül bahçesinde koşarım

Hak yolunda dil oldum kelam söylerim

Nur açan yollarda kelebek oldum uçarım

Dağ başında kalanları sevgiyle kucaklarım

Seven gönüllerin gönül bahçesinde koşarım

Dünyanın hali bellidir meyil vermem

Dünya malına gönül verene koşmam

Mazlum ağlarsa gözyaşında akarım kaçmam

Seven gönüllerin gönül bahçesinde koşarım

Gönülden sırrını vereni açığa vermem

Namert olanın yolunda hiç gezmem

Tevekkül ederim gönülleri severim küsmem

Seven gönüllerin gönül bahçesinde koşarım

Hak yolunda adımlar açar yolumuz

Hani bilirim ölüm ile bitecek sonumuz

Hak yolunda yürüyen Rahmanın kuluyuz

Seven gönüllerin gönül bahçesinde koşarım

 Gönüller Rahmanın nazargahı bildim

Gönülleri sevdim hep güldüm

Ölüm gelince gülen Azrail ile gittim

Seven gönüllerin gönül bahçesinde koşarım

Kendimden çok insanları sevdim değer verdim

Gönül dergâhımda ne varsa önlerine serdim

Gönül heybeme gülüşlerini doldurdum gezdim

Seven gönüllerin gönül bahçesinde koşarım

Gönül yolunda yorulmadım hep yürüdüm

Benlik kokan bedenimi çıkardım hep güldüm

Seven gönüllerin gülüşü içinde öldüm

Seven gönüllerin gönül bahçesinde koşarım

Yüce Rahman gösterir seven gönüllere cemali

İman gönülde varsa verilir düzgün ahiret suali

Gönülde açık olmalı her daim sevgi sinyali

Seven gönüllerin gönül bahçesinde koşarım

Kul Mehmet'im aldım elime yazan kalemi

Gezdim seven gönlümle cümle âlemi

Hak yolunda söyledim gönüllere hak kelamı

Seven gönüllerin gönül bahçesinde koşarım

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Kalmadı Yakmadığın Can.

Ne bakarsın yürek yakarsın

Sağımdan solumdan geçersin

Git dersem gitmezsin

Söyle sen ne istersin

Akıtırsın yüreklerde kan

Kalmadı yakmadığın can

Kalbinin hayâ mührü sökülmüş

Aldatmanın kıymıkları yüreğine batmış

Her çıkarttığın da birisine saplarsın

Uğultuların matemini yaşar

Matem vermek için koşarsın

Şiddetle arzularsın

Nefretle kovarsın

Ne söylersem dinlemezsin

Bakarsın yürekten

Yakarsın kaçarsın

Ben yoruldum senden kaçmaktan

Sen yorulmadan yakmaktan kaçmaktan

Ne istediğini bilmezsin

Deliler gibi gezersin

Güzelliğinle gönülleri kesersin

Yakarsın yıkarsın sonra kaçarsın

Bakarsın yürekten

Yakarsın kaçarsın

Bayraklaşan rüyaları çaldın

Sonra gittin güldün

Bukalemun gibi renk değiştirdin

Karanlık kafile yolcularına öncülük ettin

Cehenneme inen merdivenlerde gezindin

Şimdi kendin yan bakalım

Hudutlarda salgın hastalığa yakalanan

Çaresi olmayan ihanetinle yan

Silik şahsiyetsizliğin ile kal baş başa

Şuursuz kininle yaşa

Ne söylersem dinlemezsin

Bakarsın yürekten

Yakarsın kaçarsın

Aldanmam artık sana

Bak yaptıkların geldi başa

Yalnız kaldın baş başa

Haydi, şimdi çektirdiğinle yaşa

Yaşa yaşa olamazsın gönüllere paşa

Çok söyledim dinlemedin

Yanarsın dedim kulak vermedin

Baktın yalandan yaktın yürekten

Yakarsın dedim neden kaçarsın dedim

Şimdi ağla haline gül bakalım

Yan haline gül haline

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Yüreğimizde imanın mührü hale duruyor Filistinlim...

   Ey hayat denizinde yalnız kalan, boğulmalara terk edilen Filistinlim, ey gözyaşlarını sessizce yüreğine akıtan Mescidi Aksa'm, gecenin karanlığında o karanlığı delen umutların hala taptaze, beyin felcine uğramış zalimler ve onun yardımcıları olan Siyonist zalimlerce saldırıya uğrayan Filistinlim mescidi Aksa'm, bizlerde sizler gibi elimiz ayağımız bağlı sanki, beyin felci geçirenlerin haddini bildirmek için sonsuz arayış içinde, yüreğimiz sizinle, gözyaşlarımız sizin için akmakta... Size doğru bir adım atarken yorulduk, adım atamaz hale geldik, haklısınız Ümmet olamadık, birbirimize sahip çıkamadık, yanıldık, şaşırdık dünya malı peşinde sabahladık, şimdi ayıktık yüreğimiz yaralı, kanımız yüreğimizde akmakta, buna derman olacak iman karşımızda, ümmet olma şuuru karşımızda bizi bekliyor, yine  hızlı bir adım atmaktan aciziz, bağışla bizi Filistinlim, Mescidi Aksa'm...

   Zalimler size saldırırken, bizimde sanki elimiz kolumuz bağladılar seyirci kaldık, ah ümmet olamadık! Dünyanın sefasına kandık... Bahar gibi toprakta tazelik fışkıran Ümmet olmayı bir kenara attık, hep kışları bahar diye yaşadık, bir ayıktı ki, etrafımız sarılmış dünya zevki ile yıkılma ile savaş ile bereketli yarınlarımız ipotek altına alınmış, tazecik fidanlarımız olan Ümmet olma fidanlarımız kırılmış kurumuş kalmış, ama yılmadık yeniden fidanlar diktik, yeniden baharlara doğru adım atmak için silkelendik, bir destan yazma'sakta şimdilik yanınızdayız, gönlümüz düşlerimiz yarınlarımız seninle Filistinlim Mescidi Aksa'm...

   Yüreğimizde imanın mührü hale duruyor... İdeolojik düzenle rezillikle yoluna devam eden zalim Siyonist İsrail ve uşakları yıkılmaya mahkûmsunuz haberiniz olsun... Erkekçe ve mertçe savaşmaktan kaçan hain işbirlikçilerinle trajediyi yaşayan zalim aşağılık komedyayı oynayanlar o perdeniz kapandı, ayakta sizi alkışlayan kalmadı, suratınıza tükürenlere rağmen boşuna pişmiş kelle gibi sırıtmayın... Ufukların çizgilerini yerinden silerek yeniden yazmaya çalışanlar, ufuktaki o umut iman dolu çizgileri silmeye gücünüz yetmeyecek, dağlarınız çöl olacak uğultusunda yatamayacaksınız, günahlarla dolu bahçenizdeki o kan ve feryatlar sizleri boğacak o kanlar ve feryatlar içinde boğulacaksınız...

   Bu kaçıncı defadır yüreğimiz parçalanıyor, imanlı namuslu fikir evlatları yetişerek geliyor Filistinlim, Mescidi Aksa'm, yavaş yürüse de yolunda dönmemek üzere geliyor, fikirsizlik değirmenini yıkmak, yeniden fikir dolu iman dolu merhamet dolu yarınları inşa etmek için geliyor...

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Rezil israil...

Ey israil zalim gömeceğiz seni nefretine toprağa

Sen az daha gülümse tutan olmayacak matemini

Gönül yapanlar yolda geliyor sonun iyi olmayacak

Nefretinle boğulacaksın yatacak mezarın bulunmayacak

Yakışır sana nefretinde cehennemde yanmak zalim İsrail

Kirpikleri bularsın kana bakmazsın karşında insan mı değil mi?

Senin nefretini yıkanlar gelirken bakmayacak yazık olur mu canına

Bundan sonra sana bahar yok hep yolun çıkacak zemheri kışına

Nefretinle boğulacaksın yatacak mezarın bulunmayacak

Yakışır sana nefretinde cehennemde yanmak siyonist İsrail

Ya rabbim sen gariplerle berabersin duamızı kabul et gönlümüzü şad et

Siyonist rejimle bir olup Müslümanlara zulüm edenleri sen kahır et

Rahmetin yardımınla ile siyonistleri yıkacak azim acı kuvvet ver bize

Nefretinle boğulacaksın yatacak mezarın bulunmayacak

Yakışır sana nefretinde cehennemde yanmak rezil İsrail

Kul Mehmet'im Rabbim yolunda boşa gezenlerden eyleme eyle yardım

İmanla zafere doğru yürüyelim yıkılsın zalim iman yolunda adım adım

Zafer senin yardımınla bilirim kalmadım beklerim sende Kadir isminle yardım

Nefretinle boğulacaksın yatacak mezarın bulunmayacak

Yakışır sana nefretinde cehennemde yanmak siyonist İsrail

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Hemen Varmalı O Yâre

Nasip olur mu varmak o nazlı yâre

Yüreğim parçalanmadan pare pare

Dağlar sıralanmış önüme sıra sıra

Hemen varmalı o yâre olmadan divane

Ey gönlüm aş dağları arama bahane

Yoksa ömrün geçirdiğin yer olur çilehane

Yatar kalkarsın yatak hanen olur meyhane

Hemen varmalı o yâre olmadan divane

Sevmezse o yar aşka ne olur söyleyin çare

Gönül yıkılır kalır sokaklarda yaşar biçare

Haydi, koş aşkını sun olma boş gezen avare

Hemen varmalı o yâre olmadan divane

Kul Mehmet'im önün olmasın karanlık

Nefsine uyarak yıkma gönlü sen bir anlık

Yaklaş o yâre aranızda olmasın uzaklık

Hemen varmalı o yâre olmadan divane

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Derman Ararsan Boldur(Gülce- Tuğra- şiiri)

Dünyanın cefası çoktur, cefasız kulun uğraşı yoktur

Derman ararsan boldur, insan dersen Allah'a kuldur

İyilik güzellikten başka yol arama, sonu uçuruma gider

Cefası olan kul çoktur, nefret kapısını kapat onu soldur

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Bencil olanın gönlünde yara, bulunur mu ona çare

Kul dünyada düşer dara, dünyada boş gezme sen avare

Deli gönül güzel görünce âşık olur düşer onun peşine

Aşk ile sev yüzün olmaz kara, aşk yüzünde çoğu oldu divane

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Aşk ile sevki muradın olsun, aşksız yollar gidersen çoktur

Aç gönül kapını merhamet dolsun, aşk ile cümle gönüller toktur

Gönlüne bul bir sultan sen gönül tahtına oturt sende gül

Nefreti bırak at uçuruma solsun, merhametle haydi gönlünü coştur

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Ölüm işte sana nasihat, gülümse neşeyi tat

Gez dünyayı işte hüsnühat, ister gez istersen yat

sinende açan gülü sev istersen sevdiğine ver

Ömür geçiyor heyhat, ister sev yaşa ya da kin kat

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Yoksa Dilde Şirinlik Muhabbet Arama Sen.

Ey gönül sen bulaşma bu dünyada belaya

Ara yolunu bul var sen gönülde Mevla'ya

Dermanında gelir çık  yola arka arkaya

Yoksa dilde şirinlik muhabbet arama sen

Yoksa gönülde sevgi arama sen

Yoksa yolda yolcular arama sen

Deme gönül ne zaman neden nasıl bozuldu

Gönülden sevenleri kimler neden kovuldu

Sen gönülden sev bak o işte halde olundu

Yoksa dilde şirinlik muhabbet arama sen

Yoksa gönülde sevgi arama sen

Yoksa yolda yolcular arama sen

Aşkla yola çıkmazsan gönülden hiç sorma sen

Aşkla açan gönülde bahçeler hani kimde

Sümbül nerede gülde öten bülbül nerede

Yoksa dilde şirinlik muhabbet arama sen

Yoksa gönülde sevgi arama sen

Yoksa yolda yolcular arama sen

Aramazsan çıkmazsan yola aşkı sevgiyi

Sana bayram mutluluk devran dünyada haram

Kul Mehmet'im bunlarda yoksa derindir yaram

Yoksa dilde şirinlik muhabbet arama sen

Yoksa gönülde sevgi arama sen

Yoksa yolda yolcular arama sen

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

En Güzel Yaşam Limanı.

Gönül merhamet iman varsa o kin mi saçar

Gönül aşkla gülünce gönül yolda mı çıkar

Gönülde gül aç bülbül başka yere mi konar

İşte gönlün ömrün en güzel yaşam limanı

Gönle ömre merhamet can verenler olmazsa

Kul aradığını bu dünyada bulamazsa

Yollar yol yolcusunu arar hiç bulamazsa

İşte gönlün kahrı bir ömrün ölü limanı

Helal kazan helalden sofraya konulmazsa

Bir menzil bulunmadan kul menzilsiz kalırsa

Hak yolcusu olmazsa yollar viran olursa

İşte gönlün kahrı bir ömrün ölü limanı

Kul Mehmet'im ara sen kendine bir menzil bul

Hak yolda yürüyen sen merhametli bir kul ol

Helal kazan sen viran yollara gül eken ol

İşte gönlün ömrün en güzel yaşam limanı

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Mahinur Tebessümlerimizle.

Mahinur geceleri tebessümlerimizle kutsallığa boyarken

Sıradanlık karşımızda cesurca uzaklaşırken gözlerin şafak kadar güzeldi

Adımlarınla açılan umut kapıların kolu güneşe doğru açılırken

 Anlamsızlık kokan düşler karanlık sokaklarda kayboldu

Kavuşmayı unutmuş caddelerde 

Birbirimize hasret kokan çiçeklerin kokusunda

Karanlıkta kalan kaldırımları ışıtarak sevinçle sarıldık

Caddeler kaldırımlar sanki asırlardır buluşmaları unutmuş

Gözlerimizde akan sevinç gözyaşlarına hasret

 Bilmem kaç yıllarca özlem duymuş gibi

Ayaklarımızın altında dans ediyordu adeta bizimle beraber

Kaldırımlar caddeler...

Ertesi güne hep kalan mutluluklar

Sevinçler...

Umutlar sanki bizimle güldü...

Yokluğumuzda ne kor alevlerde kalmış

Çiçeksiz solmuş baharları yaşayan

Gece ve kâinat...

Küsmelerin cehenneminde yatan gece gündüz

Bizimle beraber...

Mahinur tebessümlerimizle kutsallığa boyandı

Gülümseyen gözler birden etrafımız sararken

Sevinçlerin aldanışların prangasın da

Koşmalar yıkılışın zincirinde kurtulurken

Bizimle tebessüm edenler geceyi sabaha kadar

Birbiri ardına mutluluğa boğdu

Sırtımıza vurulan ihanetler tek tek kayboldu

Gecenin karanlığında

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Sözlerim...

Gönülden anlamak için, gönül kapın açık olmalı ya da derman nedir bilen kul olmalı...

Aşka gerekir ferman,yaraya da gerekir derman,en önemlisi derman olacak gönlü bulmak gerekir.

Önce yönünü hakka dön,sonra hakkın  sözünü al gönlüne yola çık.

Aşkı al gönlüne, coşkusu ile dolaş dağı bayırı ovayı,gönlüne göre bulamazsan gönlündeki aşkın kokusu, dağı bayırı ovayı sarar,sen bulamazsan da aşk arayan arar seni bulur.

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

İmkânsız!

	Halimden anlamadın Bende yüzüne bakmadım Gülümseyen aşkı uçuruma attık Sen başka bir yöne ben başka bir yöne yelken açtık Boş bir inat uğruna boynumuzda ayrılık zinciriyle yaşadık Hayatı birbirimizden habersiz sarılmadan yaşadık Ne sen mutlu oldun ne ben mutlu oldum galiba Sen mutlu oldun mu bilmem ben olmadım acaba Artık olan oldu gülümsemekte boşu boşuna Artık ikimizde kendi zulmümüzle perişanız zoru zoruna Bir sahrada sen ayrı ben ayrı soğuk mekânsız yaşıyoruz bilmem ne uğruna Tüm dermanlar neden derman olmadı demekte artık boşuna Yaşadığımız bu kahır dolu hayat elbet gidecek hoşumuza çıksa da yokuşuna Bırak kalemi elinden kalem ağlıyor kul Mehmet Def olun gidin ta cehennemin dibine der gibi Size söz tesir etmez kahır dolu kışlar vız gelir size yaşayın doyasıya tek başına Mehmet Aluç-Kul Mehmet

  

Mümin tövbe ile merhamet ister Rabbin'de affı için
Selam ve dua ile...

Şiir Gönüllere Sevgi İle Yaklaşmak Değil Midir?

Edebiyat dünyasına girdim gireli kimseyi üzmeden rencide etmeden yazmaya özen gösterdim. Anlatmak istediğimi kişi olarak baz almadım genel olarak baz aldım, bugün ise Türkiye'm kazandı adlı şiirimi bazı sitelerde yayınlarken kesinlikle parti ismi vermeden Türkiye'm kazandı diye şiir yazdığım için Siyasi şiir yazmakla suçlandım. Ben şu kazandı şu kaybetti diye bir ifade kullanmadım kazananın bizler olduğunu ifade ettim, yani Türkiye'm istikrar kardeşlik birlik beraberlik kazandığı için sevincimden bir şeyler karaladım ve orada partinin rengini ismini cismini yazmadığım halde her şeyi çok ama çok çok iyi bilen site sahipleri maalesef böyle bir art niyet ve düşünce ile sayfalarca yazı yazmışlar, canları sağ olsun silerim orada şiirimi, bana orada şiirim yayınlanınca Nobel ödülü de vermeyecekler...

Duygularımı şiire dökemezsem ne diye şiir yazıyorum ki-Kimseyi incitmeden art niyette bulunmadan insanları candan severek fikri zikri ne olursa ayırt etmeden-Ne diye duygularıma gem vurayım ki, sevinç olunca sevinci, hüzün olunca hüznü yazamadıktan sonra neye yarar şiir?

Şiir gönüllere sevgi ile yaklaşmak değil midir? Şiir gönüldeki sevinçlerin mutlulukların telkini değil midir? Birlik beraberliğin parlayan ışıltısında yüreğin kabarması, mısraların gönülden tek tek mısralara dökülmesi değil midir? Güçlü gönüllere uzanan el değil midir Şiir? Neden ellere pranga vurmak için bu kadar çaba sarf edilir? Atılan adımların yönünü kendimiz değil neden başkası belirler?

Duvar gibi soğuk bakışlara, duvar bloklara karşı karşıya gelmek maruz kalmak,gönlün hırpalanması  gerçekten çok üzücü!Önce bir şiir ülkesine veya şairin ülkesine doğru yavaş yavaş  gidin göz gezdirin sondan sonra akıl vermeye kalkın,hem şiir herkesin zevkine göre şiirde yazmaz!İşte ozanların sözlerinden bazıları:

Bir ozan her dizesine kendi yaptığı dilden, kendi yaptığı dil bilgisinden kata kata en sonunda hem büyük dilini, büyük dil bilgisini yaratır; hem okuyucusunu oralara ulaştırır." diyor Fazıl Hüsnü Dağlarca.

"İlk dize tanrı vergisidir. ondan sonrası da çaba." Bir şiir hiç bitmez, yalnızca terk edilir." 

"Şiir, zamana direnen şeydir."

"Bazı şairlerin ölümüne yanarız, ancak onların şiirleridir ki, yıllar sonra soğuklarda gene ısıtır bizi." diyor Behçet Necatigil.

"

Şiir, bozulmuş olanı güzelleştiren bir aynadır." diyor Percy Shelly.

"Düş olmazsa şiir olmaz. Şiir olmazsa bu yaşama katlanılmaz." der Pasteur Valiery Radot.

Neyse hayat bu bazen ayağına çelme takmak isteyenler çıkacak bir adım zıplayarak yazmaya gönülleri sevmeye girmeye devam...Selam ve dua ile...

Mehmet Aluç-Kul M

Bir An Tökezlese De Şaşar Kalkar Seninle Beşer Türkiye'm.

Yıkılır mı imanla çevrilmiş çelikten kalen Türkiye'm

Ey Türkiye'm insanların hepsi olmuş neferin

Seninle yarınlara gidilir mutluluktur seferin

Bir an tökezlese de şaşar kalkar seninle beşer Türkiye'm

Boşanır gönüller senin için tufan olur yakar

Zalim düşman imanın dolu kaleni görür şaşar

Yıkılır sandığı yıkılmayınca utanmadan kaçar

Bir an tökezlese de şaşar kalkar seninle beşer Türkiye'm

Yağsa da nefret üzerine sağanak sağanak

Savrulur nefret bin parçaya kalmasa da olanak

Şehitlerimin ruhu var izin vermez silkeleniriz bir bak

Bir an tökezlese de şaşar kalkar seninle beşer Türkiye'm

Açık sinelerde çiçek gibi açar kardeşlik

Hiç solar mı her gün yeşeren birlik beraberlik

İman dolu sinelerle hepimiz bir gün olacağız ahiretlik

Bir an tökezlese de şaşar kalkar seninle beşer Türkiye'm

Çelikten zırha bürünse de nefretle Abad olamaz

Abad'sız olanda yarınlara ışık yürek bulunmaz

İmanla vatan aşkıyla açan çiçekler hiç solmaz

Bir an tökezlese de şaşar kalkar seninle beşer Türkiye'm

Sürü halinde gezse de toprağında nefret güdenler

Kardeşlik birlik beraberlikle yok olup bir bir giderler

Ram eğmeyiz eğdiremezler gülüşüne hayran olan milleti biterler

Bir an tökezlese de şaşar kalkar seninle beşer Türkiye'm

Toprağında yetişen asil millet seninle olmaz sefil

Çanakkale de yenildi yenilgiye doymaz o rezil

Senin her karışına cennetten gülümseyen şehitlerimiz kefil

Bir an tökezlese de şaşar kalkar seninle beşer Türkiye'm

Sıksam toprağını şehit kanı fışkırır şehit kanı

Düşman sarsa da nefreti ile dört bir yanı

Son neferin ölmeden vermez tek bir karışını ve canı

Bir an tökezlese de şaşar kalkar seninle beşer Türkiye'm

Kul Mehmet'im makber kazanlar içine düştü

Son ana kadar sanki şehitlerimiz biraz küstü

İman vatan aşkıyla insanlar yollara merhametle düştü

Bir an tökezlese de şaşar kalkar seninle beşer Türkiye'm

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-