Düşünce fırtınası

Varlık yalnızca maddeden ibarettir derler

Maddi varlığın içinde güzellik var derler giderler

Gerisin geriye boş kazançla dönerler

Maneviyatsız boşluk içinde biterler

Doğru yol karşıda hala yanlış yola dönerler

Asıl varlık düşüncedir, düşünen ise ruhtur derler

Ruhsuz yaşar ruhtan haberi olmaz gerzekler

Ruh yaşar her şeyi beden ruhun gömleği

Akıl düşüncenin merkezi düşüncenin gereği

Aramazsan kul bulamazsın gerçeği

Gerçek nasıl bilinebilir diye sorarlar

Gönül kapısını bilmezler kendilerini yorarlar

İdrak ile imanı bilmez gönül kapısından içeriye girmez

Arayan tabi ki bilmez

Mutlulukla gülmez

İnsan hiç mi sevmez

Hayat sevgisiz de bitmez

Çile içinde adımlar gitmez

Varlığı, gerçek var olanla

Elbette tanımlamak mümkündür

El elden her daim üstündür

Akıl akıldan elbet üstündür

Âşık olmayanın gözü kördür

Veren el, alandan bin kat üstündür

Misafirlik ise derlerse de üç gündür

Üç günden sonrası gönül'e güzeldir

Üç günlük misafirden sonrası özeldir

Bu zamanda misafir bulursan güzeldir

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

En önemlisi içinde misin oyunun ?

Hayat mı bir sahne

Sahne de yaşanan mı hayat

Verilmiş rolü oynamak mı oyunculuk

Kendi rolünü oynayan mı sanatçı

En önemlisi içinde misin oyunun

Dışında mısın ona yön veren

Görünmez tehlikeyi gören

Tehlike ile çorap mı ören

Ver cevabını al yerini

Gör o zaman geleceğini

Ya da gelmeyeceğini

Sürünerek öleceğini

İnsan gibi öğreneceğini

Aslında cevabı çok basit

Bazen dökersin üstüne asit

Yanarsın görmezsin olmazsın müsait

Görürsün dökmeden önce almazsın eline

Yanmazsın kapılırsın gönül seline

Sahip çık az diline sahip çıkmazsan

O zamanda kapılırsın nefret seline

Seline beline diline dikkat et eline

Birde dikkat et şerefine nefsine

Kim olduğuna ver karar

Verdiğin güzel karar ülkeye yarar

Yoksa gelecekte geçmişte görür zarar

Sonra pişmanlık neye yarar

Zarardan sonra ağlasan da neye yarar

Ağlamasan da neye yarar bu karar

Eylesen de ülkeden firar

Ne kalır namus ar

Önemli değilse senin için ar namus kar

Ölene kadar başına yağar kar

Dünya sana olur her an dar

Ara bul kendini o gönüllere kar

O zamanda birisi olur sana yar

İşte bundan sonra gel de yaraları sar

Yazında bahar

Kışında bahar

Başına yağsa da kar bahar kokar

Namus ar dediğin gönülde yaşar

İster gel insan ol başar

Yâda tostlara ol kaşar

Düzgün yolda araban şaşar

İnsan değil âlemde nefretin yaşar

Senide alır götürür uçuruma arkandan bakar

Hem seni hem bizi yakar

İnsan olmadıktan sonra kim yüzüne bakar

Bakan olsa da çıkarı için yanında yatar

Sonra bir kenara atarda kaçar

Nefretini seninle ülkeye saçar

O zaman güzellikler kaçar

Yaşayacak ülken olmaz kalırsın naçar

Naçara ne yazsın yazar

Yazar yazar seni nefreti ile görür şaşar

Ne yapsın anlamazsın oda kalır naçar

Yüce Rahmana koşar yazar

Dua ile bunları yazar azar azar

Bana müsaade artık yeter

Bu yazar şimdilik kaçar

Uykusu gelince yatar

Uykusuz kalınca hep yazar

İnsanlar gülümseyince kalmaz naçar

Yazar

Gönüllere güller saçar

Kuşlar gibi gönüllere uçar

Atalım bir adım el ele adımlar çağ açar

Merhametle gönüllere bizimle akar

Merhametsizi kim koluna takar

Yola çıkmadan yoldan atar

Koluna da takarsa beraber çamura leşe batar

İnsanları utanmadan satar

Ölünce de cehennemin dibinde yanarak yatar

Bir batar bir yatar yanarak cehennemin dibine batar

Merhametli olursan Cennet seni kucaklar

Kul Mehmet'im yeter artık anlamayanla uğraşma

Ahirette olur en güzel açık duruşma

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Birlik Beraberliğiniz ile Nefretin Göğsüne Saplarız Kazık...

Doğru yolda olmazsak hep yeriz kazık

Canıma can olduklarım ayıkalım bu millete yazık

Sanmayın gönüller küskün sayımızla bizler azık

Birlik beraberliğiniz ile nefretin göğsüne saplarız kazık

Rahman her kulunu düşünür verir herkese bir rızık

Bakar gözlerinde nefretle inan ona çok yazık

Sözleri nefreti ise gizli değil hep açık saçık

Her adım attığında kaçar kabul etmez hiç açmazlık

Nefreti sabırla eritelim yok olsun bu saçmalık

Birlik beraberliğiniz ile nefretin göğsüne saplarız kazık

Rahman her kulunu düşünür verir herkese bir rızık

O merhametsizin imansızın olmaz ki hiç imanı

Peşinde giderken ne ararsın yok ki onda dermanın

Azat eyleyelim merhameti gönülde budur güzelliğin fermanı

Merhametle dolduralım gönülleri gülümsesin yaşasın her anı

Artık nefreti merhametle geldi yıkmanın zamanı

Birlik beraberliğiniz ile nefretin göğsüne saplarız kazık

Rahman her kulunu düşünür verir herkese bir rızık

Od ile korkmaz yiğit yüreğinde vardır od davasıdır

Cihan gönlün içindedir açmasını bilene solmaz bahardır

Gülüşünde bülbüller açar seversen gönülde dünyada bu kalandır

Bundan gayrisi abesle iştigal nefretle ömrü heder eden yalandır

Haydi, Allah aşkına az gülümse de şu âlemi canlandır

Birlik beraberliğiniz ile nefretin göğsüne saplarız kazık

Rahman her kulunu düşünür verir herkese bir rızık

Kul Mehmet'im gülüşünde sabaha olsun biraz fer

Az gayretle iyiliğe doğru yürü sırtından alnından aksın ter

Bu cihanda merhametinle yıkamazsan zalim sana vermez bir karış yer

Artık sen ömrünü nereye istersen hangi gönül'e istersen ser

Gönülden anlamayan merhameti bilmez her daim şer der

Birlik beraberliğiniz ile nefretin göğsüne saplarız kazık

Rahman her kulunu düşünür verir herkese bir rızık

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Uzun Adam Derler Cumhurbaşkanıma O Bir Babadır...

Uzun Adam derler cumhurbaşkanıma o bir babadır

Bilmez çocuğu olmayan aile olmayan gönlü uzundur candır

Gözlerinde parıldar sevgisi,  musallada yatan görmez

Ülkesi için yatar kalkar yüreği yanar imanı ile gezer

Musallada yatan gönül görmez bilmez hakikati güngörmez

Uzun Adam derler cumhurbaşkanıma o bir babadır

Gönül kıymetini bilir her zaman üzülür o baş

Her Cumhurbaşkanın gözünde akmaz yaş

Görmeyen görmez onun gözü her zaman bakar şaş

Ne söylersen anlamaz o insan olmayan gönlü taş

Musallada yatan gönül görmez bilmez hakikati güngörmez

Uzun Adam derler cumhurbaşkanıma o bir babadır

Geleceği karanlık eller sararsa durmaz yol alır

Onu yıkmaya çalışanlar halkı görmez yanılır

Bir babadır gönlünde sevgisi çağlar sanmayın yalnız kalır

Gönlümüzdesin en güzel yerindesin sana yan gözle bakan yıkılır

Musallada yatan gönül görmez bilmez hakikati güngörmez

Uzun Adam derler cumhurbaşkanıma o bir babadır

Kul Mehmet'im sevilmez mi böyle güzel insan

Gönlünde sevgisi olmayan sen git kendi derdinle yan

İmanı ile gezer Cumhurbaşkanım dipdiri merhameti söyler lisan

His yok duygu yok olan sevmez, bilmez değildir baba eş kardeş

Musallada yatan gönül görmez bilmez hakikati güngörmez

Uzun Adam derler cumhurbaşkanıma o bir babadır

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Gülümseyen Gönlün İzi Kalır Âlem de

Ömür biter gönül çürür gider

Sevenler buluşur ömür biter

Ayrılık yolunda adımlar seker

Ecel gelir ne seven kalır nede adımlar

Gülümseyen gönlün izi kalır âlem de gönül ölse de

Sanma gülümseyen izler zaman geçer çürür

Bu âlem de it ürür kervan devam eder yürür

Gam çökse de gönül'e gülümseyen izler onu görür

Yürü gülümseyen izlere ne gam kalır nede keder

Gülümseyen gönlün izi kalır âlem de gönül ölse de

Ağlarken gözler gönül yürür ahenkle duyulur yankıları

Gece gündüz her adımda kararır sanma ufuk akşamları

Seversin gönülde insanları yaşarsın her gün bayramları

Kâinat güler peşin sıra sevinç nağmeleri sen duyarsın

Gülümseyen gönlün izi kalır âlem de gönül ölse de

Bir umuttu gözlerinde gölge gibi sakladığın

Bülbül güle küsmez gül solmaz ise boşadır ağladığın

Parçalama gülü bin parçaya yazıktır nefrete bel bağladığın

Gönül kapısın açmazsan sırrına eremezsin boşadır sakladığın

Gülümseyen gönlün izi kalır âlem de gönül ölse de

Efkan'ın dağlasa da yüreğin geçer zamanla bu hallerin

Seni hiç yalnız bırakmaz gülümseyen gönlün olursa sevenlerin

Ruhun bir heykel gibi kalsa da sessiz âlemde canlandırır gülümseyenlerin

Hayat bu az uğraş düşerse başa taş ne yapsın baş sabırla bekler

Gülümseyen gönlün izi kalır âlem de gönül ölse de

Kul Mehmet'im dünyanın işine kanma bestelenmiş matemi

Sen hem dünyaya hem ahirete çalış üzme sakın el âlemi

Merhameti yaz gönlünden sevmeyi yaz bırakma elinde kalemi

Ukbaya varınca merhametli olan gönülden seven bulur seni

Gülümseyen gönlün izi kalır âlem de gönül ölse de

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Ukba: Ahiret, öbür dünya, baki olan âlem

Efkan: Istırap ile haykırma, bağırıp çağırma; inleme bağrışma.

Gönül gülümsemeyen bakışların sokağında gezmekten yorgundur.

Her hazan mevsiminde gönül yine yanar kavrulur tek başına, gönlün sesi kısılır bir fısıltı şeklinde konuşur gözlerinde damlayan kor alev damlalar halinde, sararmış hatıralar uzaktan el sallar giderken gönül evinden, bazen pişmanlıklar gönül kapımızı çalmadan içeriye girer yakar savrulur gönüldeki gülümseyen mutluluklar buz tutar titretir yüreği...

Kelimeler sözler lal olmuş sararmış yapraklar gibi dökülür birer birer gönül toprağına, gönülden gönül'e köprüler yıkılacakmış gibi sallanır duyguların hazan mevsiminde, inmek istersin aşkın derinliklerine bahar kokan yollarına lakin hazan mevsimidir sevgiler solamaya başlar, duygular hissizleşir, aslında bir gülücükle yeniden bahar mevsimleri açar lakin gönül sanki yorgundur, her gülümsemeyen bakışların sokağında gezmekten yorgundur.

Gönlün ana vatanı olan aşktan uzaklaşan gönlün adımları yorgundur, son bir adımla bahar mevsimlerinin kapısında girilmek üzere iken gönlün adımları gerisin geriye gider, gönlün aşk merkezine yolculuk için uzatırsın elini elin uzanmaz, işte o anda nazlı yar gülümseyerek koşar gelir peşinde, gözlerinde aşkın gülümseten ışığı gülüşü ile tutar elinde yorgun adımların şahlanır, gülümsemeyen bakışların sokakları canlanır bahar çiçeklerinin kokusu ile şenlenir, kelimelerin anlamsızlığında kıvranan dil bir anda bülbül olur şakır yâre doğru, aşk cümlelerinden birer demet gül olur nazlı yârin gönlünde açar, solar hazan mevsimi yok olur, aşk sahilinde bahar mevsimleri açar açar açar.

O an o umutsuzluk anında gönlün elleri Sema'ya açılmış yüce Rahmana dua ederken çaresizliğin karanlığında kurtulmak için, şimdi bin bir çare içinde Yüce Rahmanın izni ile bahar mevsimleri açar gönlünde, duanın gönülden kanat çırparak Yüce Rahmana ulaştığı anda çare olarak merhem olarak dönmesi gönlün kulun yetim olmadığının işareti, hazan mevsimlerin, bahar mevsimine çevirenin gönülde sevmenin istemenin sonucunda Yüce Rahmanın veren olduğunun bilinmesine işarettir.Şimdi neşelen gönül bahar çiçeklerinin kokusunun içinde,kon nazlı yarin gönlüne bir kelebek gibi usulca,sarıl nazlı yarin narin kollarına, başını yasla nazlı yarin bahar kokan sinesine uyku yok gözlerinde artık aşk var,nazlı yarin gülümsemesi var uç havalarda kuşlar kadar özgürsün artık...

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Can Kaldıysa Beden Kaldıysa (Hece)

	Sana koştum koşmadın sen bana kaçtın yârim Kaçtın da sanki sende mutluluğumu tattın Benim gibi virane yolda süründün yattın Haydi, gel ayrı gönüllerimizi birleştir Ortada gönül beden kaldıysa can kaldıysa Feryat figan etme sen hiç artık ömür bitti Seven gönüllerimiz bizi terk etti gitti Aşk yolunda mı gittik nefretle ömür bitti Haydi, gel ayrı gönüllerimizi birleştir Ortada gönül beden kaldıysa can kaldıysa Umuttu aşkımız aşk vadisinde beklerken Gönül ırmaklarımız bize doğru coşarken Aşk yüreğimize sığmaz etrafa taşarken Haydi, gel ayrı gönüllerimizi birleştir Ortada gönül beden kaldıysa can kaldıysa Hiç bir umudum yeşermedi gönül dalımda Yaşarken kimse kalmadı gönlümün yanında Ayrılık oku değdi canım aldı canımdan Haydi, gel ayrı gönüllerimizi birleştir Ortada gönül beden kaldıysa can kaldıysa Gönlümüz paslandı viran duvara yaslandı Kul Mehmet'im artık senin bedenin yaşlandı Yar dersen ayrılık hasreti ile haşladı Haydi, gel ayrı gönüllerimizi birleştir Ortada gönül beden kaldıysa can kaldıysa Mehmet Aluç -Kul Mehmet- 06123562

  

Gece Gündüz Yazarım...

---

Oturur her gün şiir yazarım
Gönüller şen olsun diye yazarım
Sanmayın akşam olunca yatarım
Rabbimin yardımıyla gece gündüz yazarım

Bazılarına şiirim olmasa da şiir
İşte ben böyleyim demeyin şair
Gönlümde sevgi akar aşka dair
Rabbimin yardımıyla gece gündüz yazarım


Şair dediğin gönlündekini yazar
Aman okuyanların gönlüne gelmesin nazar
Dert dediğin beraberlikle biter azar azar
Rabbimin yardımıyla gece gündüz yazarım

Okuyanlar anlar benim dilimden
Gönül sazım çalarım en güzelinden
Daha güzel çalan kardeşim alsın elimden
Rabbimin yardımıyla gece gündüz yazarım

Herkese mutlu neşeli günler dilerim
Kul Mehmet’im yazdım şimdi giderim
Kıymet bilen gönülleri candan severim
Rabbimin yardımıyla gece gündüz yazarım

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

__________________
Mümin tövbe ile merhamet ister Rabbin'de affı için
Selam ve dua ile...

Hala Bana Gülümserken Mazinin O Sen Kokan Odasında…

---

Resimlerine son kez bakayım dedim bakamadım, sen gittikten sonra her resmine baktığımda gönlüm paramparça oluyor yakıyor yıkıyor bedenimi! Artık bakmaktan o gülen yüzünü gördükten sonra etrafımda seni göremeyince yıkılıyorum sensiz geçen zaman gibi, düşlerim hayallerim gibi…
Mazide kalan tozlu kırıntılar ve karanlık odada yaşamaktan bıktım, her girdiğimde mazinin tozlu odasına çıkamıyorum haftalarca, mazinin karanlık gözleri dörder beşer üzerime gelirken kaçacak yer bulamıyorum çıkamıyorum mazinin içinden...

Seni silemiyorum mazim den kolay değil, ama ben şimdi kendimi siliyorum mazinin içinde, gözlerine baktığım o saatten, gülümseyerek bana koştuğun her günden, yoksa böylesine yaşayamayacağım…

Şimdi vurdum kendimi karaya bana uzakta bakan kimsesizlik kokan sahillere ve o sahillerde ufka doğru yürürken kayboldum, seni bıraktım arkamda hala bana gülümserken mazinin o sen kokan odasında… Artık mahşeri yaşamıyorum, sensiz yağan yağmurlardan ürkmüyorum, kendimi de yaşamıyorum, gömdüm kendimi ufkun derinliğine, masumiyetinden gülümsemeyen yarınlarının bana yalvaran bakışlarından uzak, hayatsızlığı yaşıyorum, tek başıma…

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

__________________
Mümin tövbe ile merhamet ister Rabbin'de affı için
Selam ve dua ile...

Boşlukta Sallanan Bir Kırık Kurumuş Bir Dal Gibi Boşlukta Sallanma...

Aşkın vadisinde gezmeyen gönül, ne çabuk gönlünde sözlerin kelimelerin tükendi? Aç bir gönül kapını, hapis kalan duyguların gün yüzüne çıksın! Her zaman yoklukta kalmış gibi lal olmuş organların sanki az onları çalıştır, sev insanları değer ver, tatlı bir söz söyle!

Birkaç basit sözleri söylemeden, insanlara sevdiğine ömrün son bulacak… Anlamı manası değeri kalmamış bir eşya gibi, bir kenarda bekleme, kendine etrafındakilere az değer ver, o kalp oraya boşuna sadece kan pompalaması için koyulmadı ki!

Kendini anlatmak kendini kanıtlamak değerli kılmak, karşındakine değer vermek için aç gönül kapını içindeki sevgileri sözleri tüket, eğer tüketmez isen mezara girdiğinde gönünde ki sevgileri kullanmadığın için çetin hesap vereceksin bunu da unutma…

Boşlukta sallanan bir kırık kurumuş bir dal gibi boşlukta sallanma, silkelen kendine gel, gör bak anla âlemi, yüce Allah her şeyi anlaman görmen duyman hissetmen için seni donatmış, neden her şeyin fişini çekiyorsun? Tak fişi, fiş çekileceği zaman yüce Allah ecel ile fişini çeker, haydi at bir adım tak fişlerini, işletim sistemlerin çalışsın, kâinata alışsın, neşe ile etrafına bakınsın…

Mehmet Aluç-Kul Mehmet

__________________
Mümin tövbe ile merhamet ister Rabbin'de affı için
Selam ve dua ile...