Matemde Kalmış Gibi Durma Silkelen

Aşk ile iman etmek, gönülde hiç saklanmaz

Saklamak, insanlığın bilgisine fayda sağlamaz

Her adımında sözünde davranışında, belli olur

Onunla yaşayan ve yaşatan, mutlu mesut olur

Saklanırsa gönülde, gönüle hayata zevk vermez

Gerçek manada o kapıdan içeriye girilip, alınan fayda etmez

İcraata dönmez ise gerçek olmaz, asılsız kalır deva vermez

Onunla yaşayan ve yaşatan, mutlu mesut olur

Ezelden söz verdik aşk ile gönülden, ne çabuk unuttun

Gökler yoktu belki altındaydı demedin mi, Elestü bi-Rabbiküm

Muhkem dur ayaklarınla gönlünle, sana kudret verdi Kudret sahibi, oldun üstün

Matemde kalmış gibi durma, silkelen dereyi görmeden de verme, peşin hüküm

Saklama, saklarsan sana fayda ile vefa vermez, imanın merhameti aşkı ile yürü

Bağlılığın zora girer, göstermek gerekir, düşme kendinle kara savaşa, elinde olsun hoşgörü

Kendinde görmen lazım, özüne layık mı, sen ona layık mısın diye, kabul eden olduğun bilinmeli

Matemde kalmış gibi durma, silkelen dereyi görmeden de verme, peşin hüküm

Anla bil bakalım hayat bilmecemidir değimlidir

Yoksa kusurları görünce söylemeden silmece midir?

Bugünkü kazandığın tavuk yarınki komşunun kazdan iyidir

Yüce Allah âlemde her şeye kadirdir

Unutma sakın kuşkulu uykuda her zaman evin bekçisidir

Kul Mehmet’im, sen var bildiğine saklama kabul eden ol, ol vasıl

Paylaş iman ile aşkını, kendinle içinde konuşma, fısıl fısıl

Paylaş, söyle bakalım o zaman, bunların tadı rengi nasıl

Matemde kalmış gibi durma, silkelen dereyi görmeden de verme, peşin hüküm

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)

Emek = Alın Teri = Helal Kazanmak = Helal Yemek-1

Alın teri emek harcamayan emeğin hakkını inan hiç veremez

Emeğin hakkını veremeyen insanların gerçek hakkını veremez

İnsanların hakkını vermeyen ülkenin hakkını inan veremez

Zaten bunların hakkını veremeyen hepsi alır da kendi yer gülemez

Alın teri harcamayan emek harcamayan helal olanı hiç yemez

Helali yemeyen olana alışık olmayan haramı yer hiç doymaz

Hiç doymayana ülkeyi verin yer daha yok mu der önüne hiç bakmaz

Önüne bakmayarak insanları görmeyen ter emek onlar nedir der

Emek demek ter demek ter demek helal kazanıp da helal yemek demek

Yan gelip yatmak ne demek çalışmadan kazanıp yan üstü gelip yemek

Yan gelip yatmak ne demek emek harcamadan faizle kazanıp yemek

Faizle kazanmak insanları soymak cehenneme düşmek yanmak demek

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)

Aşkın Yolu Gönlün Kapısını Açmakla Başlar

                                 

Karanlık sokağın başında karanlık düşüncelerle gezen kulun gönlüne aşk düşerse, dünyası ile sokaklar aydınlanır, gönlü kuş olur âlemi uçarak gezer. Bir mum gibi yanar etrafına da ışık saçar. Hayran kalır aşk'a, aşk ona hayran olur, kullar ondaki aşkı bilemez, ona deli der güler geçer gider. Şeytan da olmayan bir hal ve bundan dolayı insanı kıskanır, onu da kendi halinde olmasını ister, çabalar durur. Yüce Allah’ın gönüle yerleştirdiği bir güzelliktir. Kalplerimiz aşk mührünü vurdu ve kulu âleme gönderdi, kapısını açması için de kadını yarattı, yanına gönderdi.

Ama bu aşk yüce Allah’ı unutarak, sadece sevdiğimiz kadını aşk ile sevmesi olmaz, o zaman değerini yitirir gider. Aşkın yolu gönlün kapısını açmakla başlar, sanki daha önce gördüm seni sözleri sevinci ile devam eder gider. Görmesin o göz üzüm karası gözleri, selvi boyluyu, salınarak yürüyeni, o zaman dünya ayağının altından kayar gider…

sen gönlümde beni seviyor iken

ben seni gönlümde seviyor iken

söyle sene ey üzüm gözlüm selvi boylum
kim alır seni benden gönlümde isen
ben senin gönlünde isem beni senden kim koparır
kim koparır beni senden
sen bana gülümser isen
ben seni candan sever isem
ayrılığa kapımızı kapatmış iken
aşkın sahilinde gezer iken el ele
ölümden başka ne ayıra bilir ki bizi

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)

Emek = Alın Teri = Helal Kazanmak = Helal Yemek -1-

Alın teri emek harcamayan emeğin hakkını inan hiç veremez

Emeğin hakkını veremeyen insanların gerçek hakkını veremez

İnsanların hakkını vermeyen ülkenin hakkını inan veremez

Zaten bunların hakkını veremeyen hepsi alır da kendi yer gülemez

Alın teri harcamayan emek harcamayan helal olanı hiç yemez

Helali yemeyen olana alışık olmayan haramı yer hiç doymaz

Hiç doymayana ülkeyi verin yer daha yok mu der önüne hiç bakmaz

Önüne bakmayarak insanları görmeyen ter emek onlar nedir der

Emek demek ter demek ter demek helal kazanıp da helal yemek demek

Yan gelip yatmak ne demek çalışmadan kazanıp yan üstü gelip yemek

Yan gelip yatmak ne demek emek harcamadan faizle kazanıp yemek

Faizle kazanmak insanları soymak cehenneme düşmek yanmak demek

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)

Sen ağlama Filistinli küçük kız -2-

Sen ağlama Filistinli küçük kız

İçten selamını aldım götürüyorum

Sana söyleyecek kelamım şimdi yok

Gözündeki gönlündeki İmanın özünü de alıyorum

Gönlüme yerleştiriyorum artık gönül gönüleyiz

Filistinli küçük kız

Ağlaman yüreğimi yakıyor

Gözyaşlarını umutlarınla silmek isterdim ama şimdi sadece…

Sen sensin aslında yüreğinle

Ama ben ben değilim aslında

Aldılar beni benden almayın diyemedim direnemedim

Koşamadım senin hayallerin çalınırken

Biliyorum hayallerin hiç senin olmadı

Uzaktan bakışındaki masumluğunla baktın

Uzattın elini kırdılar

Kırmayın diyemedim

Karışmayın sözünü söyleyemedim

Ben geleceğim gelmezsem

Seni mutlu edecek geleceğinle selam göndereceğim

Hatta yüreğine kocaman bir gülümseme göndereceğim

Senin gençlik yüreğinde olmak ve yaşamak için

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)

Atışma (Ne olacak bu ümmetin hali)

 

           

Gel seninle atışalım

Doğru yolda buluşalım

Yalanla gerçeği ayrıştıralım

Hoş geldin atışmaya

Selam verdim geldim işte

Derdin var ilk görünüşte

Ah çekersin bir nefeste

Hoş geldin sende atışmaya

Hangi derdimizi söyleyeyim

Çare yanımızda mı bilelim

Uzak illere mi gideyim

Ne olacak bu ümmetin hali

Bölünmüşüz paramparça

Önüne gelen atar fırça

Ben söylerim sen anladıkça

Her şeyin derdi Yüce nur Kuran

Her şeyin devası nur sünnet

Evlerimizde duvar da asılı

Ölen olursa kapağı açılı

Halimiz ağır yaralı

Ne olacak bu ümmetin hali

Az olmalı delikanlı

Sonrasında ağır başlı

Gidişimiz çift taraflı

Yüreğimizde Allah sevgisi eksik

Söyledikçe kimse duymaz

Duyan olsa hiç uymaz

Allah sevgisi kula uymaz

Ne olacak bu ümmetin hali

Yıkılmalı şüphenin kiri

Arkasında parçalamalı gafletin zinciri

Kuran Sünnet olmalı kalbimizin gülü

Her şeyin derdi Yüce nur Kuran

Her şeyin devası nur sünnet

Gaflet dediğin gök kubbe gibi gönülde

Yıkmak için gerekli güçlü sevgi

Hani nerde kullarda gerçek bilgi

Ne olacak bu ümmetin hali

Gönül kapısıdır iman

Adaletin başıdır iman

Kula lazımdır ilim irfan

İmanla yıkanmalı vicdan

Ümmetiz demeliyiz hep bir ağızdan

Ağız dersen küfür dolu

Gönül dersen dünya malı dolu

İman için yer yok dolu sağı solu

Ne olacak bu ümmetin hali

Cenneti kazanılmaz bedavadan

Salih amel yoksa çık sen durma yoldan

Birbirimizi sevmeliyiz her iki koldan candan

Ümmetiz demeliyiz hep bir gönülden ağızdan

Yollarımız diken dolu

Yollar desen karışık değil hayat yolu

Yüreklerim ise acı dolu

Ne olacak bu ümmetin hali

Kur’an sünnet ile yollar durulur

Merhametle acılar gözyaşlarına çare bulunur

Kul Kur’an Sünnet ile aslına döner umulur

İşte birlik beraberlikle cümle ateşler söner

Kul Kur’an Sünnet ile aslına döner

Dönmeye adım atacak halimiz yüzümüz yok

Nefret kin zan gönülde birikmiş çok

Helal kazanmayız helale karnımız tok

Nasıl vicdanın kapısı açılacak

Nasıl Kur’an Sünnet gönülde olacak stok

Bize lazım az biraz gayret

Ondan sonra sen gel sabret

Kur’an Sünnetle yaşa kalırsın hayret

Arkasında zaten gelir gayret

 Yüce Allah’a Kuran Sünnet’e vardır hasret

İnsanları vuslat kapısına getirmek gerek

Teslim olmak lazım dersin

Vecde dalmak gerekir eksik dersin

Namaz kılmak gerekir dersin

Biz bunlardan uzağız nasıl gelirler dersin

Önce yıkılmalı şuursuz çaba

Söylemlerimiz ise çok kaba

Merhametli olmak için eylemeli çaba

Anlatılmalı İslam önce akrabaya

Herkese gülümseyerek diyelim merhaba

Az gayretle edelim çaba

Çaba dersin onlar yaba anlar

Birbirine güvenmez cümle canlar

Etrafımızda Siyonistler nefret sağarlar

Birbirine güvenmez insanlar

Söyle şimdi ne olacak bu ümmetin hali

Yılanın başını ezmek gerek

Bunun için beraberlikle hak yolda yürüyerek

Fikrimiz zikrim hak olmalı müşterek

Sözler olmamalı zehir zemberek

Bize İslam ruhu gerek

Bunu da Kur’an sünnette var varırız inceleyerek

Buda olmazsa yatakta geberek

Fazla söz söyleme yeter haydi gidek

Çok güzel söyledin kardeşim

Önce insan sonra kul olmak gerek

Hayatı yaşamalıyız bilerek

Merhametle gülümseyerek

Gönülleri birleştirerek

İyiyi kötüyü ayırt ederek

Şeytana da birliktelikle azap gerek

Haydi, gidelim uzun yol var yola yolcu gerek

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)

Olgular Dayatmalar Bizleri Öyle Bir Hale Getirdi Ki Bizi, Sadece Onların Dediklerini Yaptıklarını Benimser Hale Gelmişiz…

İnanmak çok güzeldir, hele iman eden olmak daha da güzeldir, ama neye inanmak veya neye iman etmek işte asıl mesele budur. Yaşadığın hayatına ve onu sana dayatmalar ile boş vaatler ile sana sunulana inana bilirsin veya bu yaşadığına dinde diyebilirsin, nefsine inanabilirsin, dayatmalara inanabilirsin ama iman etmeye gelince, Yüce Allah ‘a Kitabına nur peygamberine iman etmek yerine aşka bir şeye iman edersen o zaman-buna iman etmek değil ,iman etmemek,imansız yaşamak– yanlış yoldasın uçuruma koşuyorsun hatta cehenneme uçarak gidiyorsun. 
 
Eğer kalbini veya gönül kapını Yüce Allah’a Nur Resule açmadı isen, yön olarak o yönü seçmedin ve yürümüyor isen nereye açarsan aç boştur ve geçersizdir. İşte buna inanmak ve iman etmek güzeldir. Bundan gayrisi şeytan ve nefis ve zalim peşinde gitmek ona inanmak ve sonunda hüsranı yaşamaktır.”İyi” ve Kötüyü” bize anlatacak olan gösterecek olan çok önemlidir. Sen Nur Kuran ve Sünnet ile bakmazsan yanılırsın niye mi, beşeriz şaşarız bugün beyaz dediğimize yarın kirli beyaz, karamış beyaz yok, yok yok bu siyah beyaz değil karasız aklını bir yere gerçek olana sabitlemeyen insanın o anlık sözüne itibar edilmez ve güvenilmez, hem insan ölümlü değil mi? Ölümsüz olan var iken ölümlü olanın fikri ile yaşamakta nedir?

Olgular dayatmalar bizleri öyle bir hale getirdi ki bizi, sadece onların dediklerini yaptıklarını benimser hale gelmişiz ki, onların çizdiklerinden başka bir şey yapamaz ve onlarsız mutlu olamıyoruz. Dinmiş! İhlâs’mış! İbadetmiş bizim için basit bir isim olmaktan öteye geçmeyen terimler olarak kaldı. Zulüm varmış aman rahat duralardı veya Siyonizm’in uşaklarının etiketlediği dinsiz imansızların önüne bir -İslam-terimi koyarak ortaya çıkardığı zalimleri dinle alakaları varmış gibi lanse ederek o güzelim nur-cihat-kelimesini zulmün önüne yamayarak insanları katl edenleri dinde varmış gibi lanse ederek vahşice insan katl etmeleri ile İslâmı karalamalarına inanarak o güzelim Mukaddes dini karalamalarına seyirci bırakmaları ve bizimde inanmamız bizim için zulüm ve onlara köle olarak kalmamıza sebebiyet vermektedir, Yazıklar olsun bize ki önümüzde Nur Kuran Nur saçan nur kokan Peygamberin (S.A.V.) sünneti var iken dinsiz imansızların sözüne itibar ediyoruz. Aklımız, izanımız adımlarımız Nur Kur’an ve sünnete doğru değilse yanlış yoldayız yanlışı yaşıyoruz! Rabbim hakkımızda hayırlısını nasip etsin kardeşim, selam ve dua ile kalın muhabbetle kucaklarım kardeşimi.
 
Sen ağlama küçük kız zalim olanlar özgürlüğünü yarınını aldılar seni bıraktılar
Ya peki ben ne yaptım senin yarını almalarına göz yumdum
Beni benden alıp koparmalarına göz yumdum ağlayamadım sessiz kaldım
Sen ağla küçük kız sesini bir duyan insan çıkar belki senin gibi ağlayan
Ağla gözyaşlarınla zalimi boğ küçük masum kız belki ben gözyaşlarınla dirilirim
Belki sen sancılara son vereceksin ağlama küçük kız dayanamam ağlama kahr olurum
Sileyim gözyaşların gel kucağıma ağlama sen dur ben senin yerine ağlayarak ayağa kalkayım
Silkeleneyim bana o gözlerindeki umuttan ver küçük kız
Gözlerin gibi doğan güneşi ver gözlerime küçük kız 

sen ağlama dayanamam kahr olurum
Ölürüm desem de ölemem, ölüm bundan daha beter olur, sana sahip çıkamadığım için
Ölüm azap değil tarifi mümkün olmayan demektir sana sahip çıkamadığım için
Haydi, tut ellerimde al götür beni düşlerinin ülkesine
Sen kal orada ben düşlerin için çıkayım yola
Sen sadece gülümse küçük kız
Ben ağlarım senin yerine

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)

Sen ağlama Filistinli küçük kız...

Sen ağlama Filistinli küçük kız zalimler özgürlüğünü yarınını aldılar seni bıraktılar

Ya peki ben ne yaptım senin yarını almalarına göz yumdum

Beni benden alıp koparmalarına göz yumdum ağlayamadım sessiz kaldım

Sen ağla küçük kız sesini bir duyan insan çıkar belki senin gibi ağlayan

Ağla gözyaşlarınla zalimi boğ küçük masum kız belki ben gözyaşlarınla dirilirim

Belki sen sancılara son vereceksin ağlama küçük kız dayanamam ağlama kahr olurum

Sileyim gözyaşların gel kucağıma ağlama sen dur ben senin yerine ağlayarak ayağa kalkayım

Silkeleneyim bana o gözlerindeki umuttan ver küçük kız

Gözlerin gibi doğan güneşi ver gözlerime küçük kız sen ağlama dayanamam kahr olurum

Ölürüm desem de ölemem, ölüm bundan daha beter olur, sana sahip çıkamadığım için

Ölüm azap değil tarifi mümkün olmayan demektir sana sahip çıkamadığım için

Haydi, tut ellerimde al götür beni düşlerinin ülkesine

Sen kal orada ben düşlerin için çıkayım yola

Sen sadece gülümse küçük kız

Ben ağlarım senin yerine

Oyun çok büyük bozmam gerekir

Yerine yenisini senin hayallerine götüreni koymam gerekir küçük kız

Senin gönlüne diken batmasın üzülürüm küçük kız

Ver o dikeni bana ben saplarım gönlüme korkma küçük kız

Acıtmaz diri tutar feryadını çağrıştırır dayanılmaz sancını duyarım belki

Derinlere saplansam da bu ok beni o korkunç derinlikten kurtarır

Sana kendime yeni limanlar kurmak

Umutlarımıza açılan yeni bir kapı bulmak için önünde durmak için

Gidiyorum küçük kız sen bekle beni burada

Ben geleceğim gelmezsem

Seni mutlu edecek geleceğinle selam göndereceğim

Hatta yüreğine kocaman bir gülümseme göndereceğim

Senin gençlik yüreğinde olmak ve yaşamak için

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)

Yarına Koşturan Sözlerin Umutların Sokağında…

Umutsuzluk denilen his, insanı kemiren başını taşlara vurduran, çaresizlik onu takip eden elini kolunu bağlayan ve ardında ölüm gibi sessiz bırakan bu üç hal durum kelime mümin için hiçbir anlam taşımaz. Umutsuzluk, çaresizlik ve ölüm üçlüsü mümin için anlam ifade etmeyen Âlemleri yaratan yüce Allah(C.C.) teslimiyet ile anında yok olan bir olgu ve histir… Umutsuzluk müminde yoktur, olamaz her derdin çaresi umudu, sabır ile Rahmanda vardır bilir. Çaresizlik ise zaten kul çaresiz olduğunu bildiği ve Rahmana sığındığı anda çaresizliğine dertlerine, yine sabır ile çareler bulur, ölüm denilen inançsız kulların korkulu rüyası, mümin için yeniden sonsuz hayatın köprüsüdür. Rahman ve gül kokan Resul ile buluşma visaldir.

Mümin yüreğinde, hain düşüncelerin çırpınışlarına hiçbir zaman inancı gereği yer vermez, hatta fırtınasını estirtmez, hasret yüreğinde sahilde kayaları vuran dalgalar gibi yüreğini vursa da vuslatın en sonunda geleceğini bilir, fazlası ile üzülmez ve yine sabır dua ile Rahman’dan yardım ile bekler. Hayatın her anına birlikte rahat uyuyarak aralarında çelişki, vesvese katmadan her an yakalanmış bir sevda gibi, Rahmana teslimiyet ve ondan gelecek her türlü yardımı, sabır vadisinde denizinde yüzerek, sabırla ömrünü tamamlamanın ve beraber yaşadığı insanlara da, yardım ederek merhameti ile derman olmanın, peşinde hayatına devam eder.

Hem kendisi hem de diğer insanların geleceği için, güzel hayaller kuran ve bu yolda çalışan kulun haline inançsız olan, hiçbir zaman akıl ve sırrına erişemez, boş gözlerle anlamsız gözlerle bu halini anlatan, boş sözlerin sahilinde şaşkın gezerek bakar. Tabi idrak ederde imanı anlamaya gönlüne almaya kalktığı anda her şeyi anlar tebessüm ile gülümser, gözlerinde sevinç ve mutluluk yaşları şükür ile dökülür. Artık o kulda her an çaresine derman geleceğini ve âlemler yaratan yüceler yücesi, kerem Rahmet sahibine teslimiyet ile anlar ve o anlamsızlıklar ve kaos dolu başka düşüncesizlik, anaforunda kurtularak her an gülümseyerek hayatına devam eder.



Her gün artık yeni bir gülümseme ile uyanır, hayatın ne kadar kolay olduğunu-zorluk olsa da her zorluktan sonra kolaylığın geleceğini bilerek- anlar ve zorda olanlara yardım eli uzatır ve her an gülümser. Hayatın sonuna doğru gittiği ve bitmeye doğru gittiğini ve sonucunda yok olmayacağını ve yeni hayat ile hayat bulamayacağını bilir, eski anını unutur yeni hayatın başlangıcı ve vuslat ve visal ile karşılaşacağı ölüm için iyilikler yaparak, hayat heybesinin içini doldurmanın peşinde gülümseyerek koşar koşar koşar.


Artık nedensiz değildir, öylesine sakindir çıkarsız her şeyi sevmenin ikliminde diğer insanlar ile gezmenin, güzel ve çıkarsız hayaller ile el ele omuz omuza yaşamanın tadını çıkarır, işte iman ve teslimiyet böylesine güzel ve mutluluk vericidir. İşte bu nedenle şeytan ve yardakçıları kulun bu mutluluğu yaşamasına izin vermemenin telaşında olduğu gibi, kendisi de yaşayamaz! Sen anlarsın koskocaman âlemlere sığmayan iman aşkını yaşarsın ve ötelere taşırsın, bundan başka mutluluk var mıdır? Yüreğinde kıpır kıpır yarına koşturan sözlerin umutların sokağında huzur içinde yaşamaktan daha güzel ne vardır?Selam ve dua ile kalın kardeşlerim,muhabbetle kucaklarım cümlenizi.

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)

Hayat Denizindesin Ey Kul İnci Olmayı Denesene

İnsan olarak bu hayat denizinde yüzerken, bazen boğulmak için elimizden geleni yapar, hayat denizinde Kur’an ve gül Kokan Resul ile çizgileri belli olan hayat nizamının veya denizin dışına çıkarak nefis şeytan veya zalimlerin peşinde giderek ömrü heba etmenin, hayat denizinde boğulmayı seçeriz. Hayat denizindesin ey kul inci olmayı denesene, kıymetli ve değerli olarak, ömrüne değer kıymet versene Nur Kur’an nur sünnet ışığında.

Rahman seni yaratırken her şeyini tastamam sana yüklemiş, aklını yönünü Kur’an sünnet ile çiz demiş, Rıza yolunda yürü, yorulacaksan benim rıza yolumda nur peygamberin izinde koşarak yorul, bu yorulman tatlıdır, zorlansan da vazgeçemezsin, hele bir adımını at sen göreceksin, ama gel gör ki kul olarak, hakkı görmesi gereken gözlerimizi ve kulaklarımızı kapatır, hak olmayan yolda ömrümüzü perişan ederiz. Şimdi bazıları der nasıl inci olunur hayat denizinde, inci gibi değerli olan Nur Kuran Ve sünnet peşinde yürü inci gibi değerli olursun, Allahın rızasına erenlerden olursun, tende dilde gönülde şükür ile olmak her kula nasip olmaz bir güzelliktir, bunu da yabana atmayalım.

Yok, kabul etmezsen de iman etmeyi yürü azap yolunda, pişmanlıkla bataklık yolunda, unutma ki bazen tövbe kapısına varmadan hayat son bulursa ahiret hayatın dünya hayatın gibi hüsranla sonuçlanır.

Gizemde sırda alem de ve sende saklıdır, gönül kapısını açan anahtar sensin açarsan gizemlere ve sırlara erişir bu harikulade güzelliği hem dünyada hem de ahiret hayatında yaşarsın, bazen hayatına düğüm atarsan çözülmez sanırsan başvur Kur’an ve sünnet’e hemen çözülür, gafil olma Kuran ve sünnetten, gözüne ömrüne karanlık perde inmeden hayat son bulmadan haydi at bir adım Kuran, Sünnet iman dünyasına. Ölümden sonra Yüce Rahman huzuruna varınca Yarabbi dünya hayatında rızana taliptim o yolda yürüdüm, Rızanla yanına geldim diyenlerden olabilmek için. Selam ve dua ile…

Ey kul imanla şerefle yaşa

Yaşarken neler gelir başa

Sen gel iman ile yaşa

Şeytanla sen çıkamazsın başa

İman gerekir sana iman ile yaşa

Kalkıp seherde var secdeye

Değiştirme dünyanı geçersiz bir akçeye

İman en büyük sermaye

Şeytanla sen çıkamazsın başa

İman gerekir sana iman ile yaşa

Yolda secde ile ver bir mola

İmanınla sen çık yola

Nefret kinle bakma sağa sola

Şeytanla sen çıkamazsın başa

İman gerekir sana iman ile yaşa

Kul Mehmet’im iman ile olan cehennemde yanar mı?

Nefret kin ateşini imandan başkası söndürebilir mi?

İman eden o güzelliği bırakır nefis şeytan peşinde gider mi?

Şeytanla sen çıkamazsın başa

İman gerekir sana iman ile yaşa

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)

Gönülden Münacaat

Gönülden Münacaat

Çok Şükür Rabbim sana secdedeyim seninle

Yeşeren yaprak gibi yeşerdim gelişimle

Duada ellerime yağarken Rahmetin nur

Senin huzurunda her an olmak kula onur

Her şeyi istesem de esirgemez verirsin

Ben istemeden aciz bu kula gönderirsin

Bildim acizliğimi Kadirsin sen isterim

Ruhum nuruna muhtaç sensin bilirim Kerim

İflas ederken ruhum kurtardın yüce Kerim

Kar etti aciz kulun helal kazanıp yerim

Yüceler yücesisin sen bunu hep bilirim

Günde beş vakit secde ile sana gelirim

Nurunla her gün nice güzel şafaklar doğar

İman ile şeytanı her gün kulların boğar

İslam zaten ufukta her gün nuruyla doğar

Görenler koşar nura görmezi şeytan boğar

Geldim açıldı nurdan kapılar bana bir bir

Yaratan sensin canı sana getirir tekbir

Şeytana uyma dedin ey kulum yok olursun

Bana uyarsan eğer ebedi kurtulursun

Sana uyan kul sana olsun yoluna kurban

Bilirim tüm dertlere sensin şifayla derman

Yolum sensin umudum hayatım senle dolu

Bilirim ben nurundan ihlâs yol İslam yolu

Binlerce tövbe ile gelir kul o sırrıyla

Sana değil sır bunlar bilirsin fazlasıyla

Kâinatı yarattın nimetleri bol verdin

Ey kullarım bana bir adım siz gelin dedin

Kulun çoğu gelmedi günah işler bilirsin

Pişmanlıkla siz gelin ben af ederim dersin

Nurdan Muhammed için yarattın âlemi sen

Bilmem hala kulların neden hep derki ben ben

Kirli olan gönüller hidayetle nurlanır

Nefret kin ile beden bu canlar yaralanır

Hidayetinle gözde akar mutlulukla yaş

Secde de şükür ile hiç kalkmasın cümle baş

Tadacaktır ölümü can Azrail elinde

İman ile yaşayan kalır cennet içinde

Kul Mehmet her duada gönülden seslenir

Bilirim kulların nur Kuran’ınla beslenir

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)

Ben Bilirim Ki İmanlı Gönül Merhametli Olur

Ben bilirim ki imanlı gönül merhametli olur, imanlı göz güzel görür çirkinlikleri siler, secde beş vakit olan baş, fikirsiz düşünceleri atar, izan ile idrak eder Kuran ile düşünür haksızlık yapmaz, haksızlığa dayanamaz karşı gelir. Yeri geldiğinde kendini yok sayar insanlığın mutluluğu için çalışır, gül kokan Resul de böyleydi kendisi de Gül kokan Resul izinde yürür. İnsanlığın ve dünyaya geliş amacımızda insanlığın mutluluğu için değil mi? Yüce Rahman gül kokan Resulü de bu nedenle Âlemlere Rahmet olarak göndermedi mi?

Yine bilirim Kuran Gül kokan Resul ve iman ile olan şımarık değildir, şımarıklık ile sadece kendisini hiç düşünmez, yüreğindeki kalp atışları insanlığın kurtuluşu mutluluğu içindir. Sonsuz Ahiret için çalışır Rahman ile gül kokan Resul rızasına ulaşmayı hedefler, insanlarda çıkar beklemez hep gönlündekini verir almayı hiç düşünmez. Tarifi mümkün olmayan imanın kalp atışlarının sabırsızlığı ile derman olmak yardımcı olmak için dertli olan kulların yardımına koşar. Gönlü vicdanı para karşısın da, dünya malı karşısında eğilmez Kuran Gül kokan Resul iman ile dimdik durur, kendisi yıkılsa da insanlar yıkılmasın diye uğraşır durur.

Dünyada insanların hakkını yiyerek oturanlara, kapılarında sopacılarla oturanların gözlerine yüreğine o sopayı haksızlığı güzellikle sokar, o haksızlığın önünü keser. İnsanların yarınlarına ait düşlerine hayallerine sınır koyanların ayaklarına engel olur, düşler ve hayallerin yoksul kimsesiz boynu bükük kalmasında asla müsaade etmez. Gönülleri kırmaz inşa eder.
Yine bilirim Kuran Gül kokan Resul ve iman ile olan kendisi ağlar, insanların ağlamasına izin vermez tıpkı gül kokan Resul gibi. İşte İslam ve mümin Müslüman budur, bundan başka model var ise o İslam değildir onu yaşayan mümin ve Müslüman değildir. O sadece nefis ve şeytanın yardakçılarına ve şeytana esir olmuş zavallı bir mahlûktur, mahlûktur diyorum, çünkü insan bu değildir. Selam ve dua ile…

İman ile olan gönül merhametli olur

Rahmana ulaşır kendi yolunu bulur

Her an gönlü olur inan neşeli

İman yoluna aşk ile düştü düşeli

İmansız gönül benzer değersiz çakıl taşına

Nefis şeytan ile gezer neler gelir başına

Mutlulukla olmaz gönül gelmez tatlı pınar başına

Bir karış kefen için değimli son bu nefret niye

İman ile nefret şeytan çöktü

Nefret şeytan zaten gönüle yüktü

Zalim imanı görünce karanlık dehlizlere gönüldü

Bir karış kefen için değimli son bu nefret niye

İman ile gönüller paklandı

Şeytan bir anda yok oldu saklandı

Nefret ile iftiraya uğrayanlar aklandı

Bir karış kefen için değimli son bu nefret niye

İmandır gönülleri dindiren

Gönülde sevgiyi aşkı yeryüzüne indiren

Nefreti değimli, iman söndüren

Bir karış kefen için değimli son bu nefret niye

Kul Mehmet’im iman gerekir kullara âleme

Nefret ile kötü söz gelmez yazan bu kaleme

Her duanda iyilik güzellikten başka bir şey dileme

Bir karış kefen için değimli son bu nefret niye

Mehmet Aluç