Sen ağlama Filistinli küçük kız...

Sen ağlama Filistinli küçük kız zalimler özgürlüğünü yarınını aldılar seni bıraktılar

Ya peki ben ne yaptım senin yarını almalarına göz yumdum

Beni benden alıp koparmalarına göz yumdum ağlayamadım sessiz kaldım

Sen ağla küçük kız sesini bir duyan insan çıkar belki senin gibi ağlayan

Ağla gözyaşlarınla zalimi boğ küçük masum kız belki ben gözyaşlarınla dirilirim

Belki sen sancılara son vereceksin ağlama küçük kız dayanamam ağlama kahr olurum

Sileyim gözyaşların gel kucağıma ağlama sen dur ben senin yerine ağlayarak ayağa kalkayım

Silkeleneyim bana o gözlerindeki umuttan ver küçük kız

Gözlerin gibi doğan güneşi ver gözlerime küçük kız sen ağlama dayanamam kahr olurum

Ölürüm desem de ölemem, ölüm bundan daha beter olur, sana sahip çıkamadığım için

Ölüm azap değil tarifi mümkün olmayan demektir sana sahip çıkamadığım için

Haydi, tut ellerimde al götür beni düşlerinin ülkesine

Sen kal orada ben düşlerin için çıkayım yola

Sen sadece gülümse küçük kız

Ben ağlarım senin yerine

Oyun çok büyük bozmam gerekir

Yerine yenisini senin hayallerine götüreni koymam gerekir küçük kız

Senin gönlüne diken batmasın üzülürüm küçük kız

Ver o dikeni bana ben saplarım gönlüme korkma küçük kız

Acıtmaz diri tutar feryadını çağrıştırır dayanılmaz sancını duyarım belki

Derinlere saplansam da bu ok beni o korkunç derinlikten kurtarır

Sana kendime yeni limanlar kurmak

Umutlarımıza açılan yeni bir kapı bulmak için önünde durmak için

Gidiyorum küçük kız sen bekle beni burada

Ben geleceğim gelmezsem

Seni mutlu edecek geleceğinle selam göndereceğim

Hatta yüreğine kocaman bir gülümseme göndereceğim

Senin gençlik yüreğinde olmak ve yaşamak için

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)

Yarına Koşturan Sözlerin Umutların Sokağında…

Umutsuzluk denilen his, insanı kemiren başını taşlara vurduran, çaresizlik onu takip eden elini kolunu bağlayan ve ardında ölüm gibi sessiz bırakan bu üç hal durum kelime mümin için hiçbir anlam taşımaz. Umutsuzluk, çaresizlik ve ölüm üçlüsü mümin için anlam ifade etmeyen Âlemleri yaratan yüce Allah(C.C.) teslimiyet ile anında yok olan bir olgu ve histir… Umutsuzluk müminde yoktur, olamaz her derdin çaresi umudu, sabır ile Rahmanda vardır bilir. Çaresizlik ise zaten kul çaresiz olduğunu bildiği ve Rahmana sığındığı anda çaresizliğine dertlerine, yine sabır ile çareler bulur, ölüm denilen inançsız kulların korkulu rüyası, mümin için yeniden sonsuz hayatın köprüsüdür. Rahman ve gül kokan Resul ile buluşma visaldir.

Mümin yüreğinde, hain düşüncelerin çırpınışlarına hiçbir zaman inancı gereği yer vermez, hatta fırtınasını estirtmez, hasret yüreğinde sahilde kayaları vuran dalgalar gibi yüreğini vursa da vuslatın en sonunda geleceğini bilir, fazlası ile üzülmez ve yine sabır dua ile Rahman’dan yardım ile bekler. Hayatın her anına birlikte rahat uyuyarak aralarında çelişki, vesvese katmadan her an yakalanmış bir sevda gibi, Rahmana teslimiyet ve ondan gelecek her türlü yardımı, sabır vadisinde denizinde yüzerek, sabırla ömrünü tamamlamanın ve beraber yaşadığı insanlara da, yardım ederek merhameti ile derman olmanın, peşinde hayatına devam eder.

Hem kendisi hem de diğer insanların geleceği için, güzel hayaller kuran ve bu yolda çalışan kulun haline inançsız olan, hiçbir zaman akıl ve sırrına erişemez, boş gözlerle anlamsız gözlerle bu halini anlatan, boş sözlerin sahilinde şaşkın gezerek bakar. Tabi idrak ederde imanı anlamaya gönlüne almaya kalktığı anda her şeyi anlar tebessüm ile gülümser, gözlerinde sevinç ve mutluluk yaşları şükür ile dökülür. Artık o kulda her an çaresine derman geleceğini ve âlemler yaratan yüceler yücesi, kerem Rahmet sahibine teslimiyet ile anlar ve o anlamsızlıklar ve kaos dolu başka düşüncesizlik, anaforunda kurtularak her an gülümseyerek hayatına devam eder.



Her gün artık yeni bir gülümseme ile uyanır, hayatın ne kadar kolay olduğunu-zorluk olsa da her zorluktan sonra kolaylığın geleceğini bilerek- anlar ve zorda olanlara yardım eli uzatır ve her an gülümser. Hayatın sonuna doğru gittiği ve bitmeye doğru gittiğini ve sonucunda yok olmayacağını ve yeni hayat ile hayat bulamayacağını bilir, eski anını unutur yeni hayatın başlangıcı ve vuslat ve visal ile karşılaşacağı ölüm için iyilikler yaparak, hayat heybesinin içini doldurmanın peşinde gülümseyerek koşar koşar koşar.


Artık nedensiz değildir, öylesine sakindir çıkarsız her şeyi sevmenin ikliminde diğer insanlar ile gezmenin, güzel ve çıkarsız hayaller ile el ele omuz omuza yaşamanın tadını çıkarır, işte iman ve teslimiyet böylesine güzel ve mutluluk vericidir. İşte bu nedenle şeytan ve yardakçıları kulun bu mutluluğu yaşamasına izin vermemenin telaşında olduğu gibi, kendisi de yaşayamaz! Sen anlarsın koskocaman âlemlere sığmayan iman aşkını yaşarsın ve ötelere taşırsın, bundan başka mutluluk var mıdır? Yüreğinde kıpır kıpır yarına koşturan sözlerin umutların sokağında huzur içinde yaşamaktan daha güzel ne vardır?Selam ve dua ile kalın kardeşlerim,muhabbetle kucaklarım cümlenizi.

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)

Hayat Denizindesin Ey Kul İnci Olmayı Denesene

İnsan olarak bu hayat denizinde yüzerken, bazen boğulmak için elimizden geleni yapar, hayat denizinde Kur’an ve gül Kokan Resul ile çizgileri belli olan hayat nizamının veya denizin dışına çıkarak nefis şeytan veya zalimlerin peşinde giderek ömrü heba etmenin, hayat denizinde boğulmayı seçeriz. Hayat denizindesin ey kul inci olmayı denesene, kıymetli ve değerli olarak, ömrüne değer kıymet versene Nur Kur’an nur sünnet ışığında.

Rahman seni yaratırken her şeyini tastamam sana yüklemiş, aklını yönünü Kur’an sünnet ile çiz demiş, Rıza yolunda yürü, yorulacaksan benim rıza yolumda nur peygamberin izinde koşarak yorul, bu yorulman tatlıdır, zorlansan da vazgeçemezsin, hele bir adımını at sen göreceksin, ama gel gör ki kul olarak, hakkı görmesi gereken gözlerimizi ve kulaklarımızı kapatır, hak olmayan yolda ömrümüzü perişan ederiz. Şimdi bazıları der nasıl inci olunur hayat denizinde, inci gibi değerli olan Nur Kuran Ve sünnet peşinde yürü inci gibi değerli olursun, Allahın rızasına erenlerden olursun, tende dilde gönülde şükür ile olmak her kula nasip olmaz bir güzelliktir, bunu da yabana atmayalım.

Yok, kabul etmezsen de iman etmeyi yürü azap yolunda, pişmanlıkla bataklık yolunda, unutma ki bazen tövbe kapısına varmadan hayat son bulursa ahiret hayatın dünya hayatın gibi hüsranla sonuçlanır.

Gizemde sırda alem de ve sende saklıdır, gönül kapısını açan anahtar sensin açarsan gizemlere ve sırlara erişir bu harikulade güzelliği hem dünyada hem de ahiret hayatında yaşarsın, bazen hayatına düğüm atarsan çözülmez sanırsan başvur Kur’an ve sünnet’e hemen çözülür, gafil olma Kuran ve sünnetten, gözüne ömrüne karanlık perde inmeden hayat son bulmadan haydi at bir adım Kuran, Sünnet iman dünyasına. Ölümden sonra Yüce Rahman huzuruna varınca Yarabbi dünya hayatında rızana taliptim o yolda yürüdüm, Rızanla yanına geldim diyenlerden olabilmek için. Selam ve dua ile…

Ey kul imanla şerefle yaşa

Yaşarken neler gelir başa

Sen gel iman ile yaşa

Şeytanla sen çıkamazsın başa

İman gerekir sana iman ile yaşa

Kalkıp seherde var secdeye

Değiştirme dünyanı geçersiz bir akçeye

İman en büyük sermaye

Şeytanla sen çıkamazsın başa

İman gerekir sana iman ile yaşa

Yolda secde ile ver bir mola

İmanınla sen çık yola

Nefret kinle bakma sağa sola

Şeytanla sen çıkamazsın başa

İman gerekir sana iman ile yaşa

Kul Mehmet’im iman ile olan cehennemde yanar mı?

Nefret kin ateşini imandan başkası söndürebilir mi?

İman eden o güzelliği bırakır nefis şeytan peşinde gider mi?

Şeytanla sen çıkamazsın başa

İman gerekir sana iman ile yaşa

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)

Gönülden Münacaat

Gönülden Münacaat

Çok Şükür Rabbim sana secdedeyim seninle

Yeşeren yaprak gibi yeşerdim gelişimle

Duada ellerime yağarken Rahmetin nur

Senin huzurunda her an olmak kula onur

Her şeyi istesem de esirgemez verirsin

Ben istemeden aciz bu kula gönderirsin

Bildim acizliğimi Kadirsin sen isterim

Ruhum nuruna muhtaç sensin bilirim Kerim

İflas ederken ruhum kurtardın yüce Kerim

Kar etti aciz kulun helal kazanıp yerim

Yüceler yücesisin sen bunu hep bilirim

Günde beş vakit secde ile sana gelirim

Nurunla her gün nice güzel şafaklar doğar

İman ile şeytanı her gün kulların boğar

İslam zaten ufukta her gün nuruyla doğar

Görenler koşar nura görmezi şeytan boğar

Geldim açıldı nurdan kapılar bana bir bir

Yaratan sensin canı sana getirir tekbir

Şeytana uyma dedin ey kulum yok olursun

Bana uyarsan eğer ebedi kurtulursun

Sana uyan kul sana olsun yoluna kurban

Bilirim tüm dertlere sensin şifayla derman

Yolum sensin umudum hayatım senle dolu

Bilirim ben nurundan ihlâs yol İslam yolu

Binlerce tövbe ile gelir kul o sırrıyla

Sana değil sır bunlar bilirsin fazlasıyla

Kâinatı yarattın nimetleri bol verdin

Ey kullarım bana bir adım siz gelin dedin

Kulun çoğu gelmedi günah işler bilirsin

Pişmanlıkla siz gelin ben af ederim dersin

Nurdan Muhammed için yarattın âlemi sen

Bilmem hala kulların neden hep derki ben ben

Kirli olan gönüller hidayetle nurlanır

Nefret kin ile beden bu canlar yaralanır

Hidayetinle gözde akar mutlulukla yaş

Secde de şükür ile hiç kalkmasın cümle baş

Tadacaktır ölümü can Azrail elinde

İman ile yaşayan kalır cennet içinde

Kul Mehmet her duada gönülden seslenir

Bilirim kulların nur Kuran’ınla beslenir

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)

Ben Bilirim Ki İmanlı Gönül Merhametli Olur

Ben bilirim ki imanlı gönül merhametli olur, imanlı göz güzel görür çirkinlikleri siler, secde beş vakit olan baş, fikirsiz düşünceleri atar, izan ile idrak eder Kuran ile düşünür haksızlık yapmaz, haksızlığa dayanamaz karşı gelir. Yeri geldiğinde kendini yok sayar insanlığın mutluluğu için çalışır, gül kokan Resul de böyleydi kendisi de Gül kokan Resul izinde yürür. İnsanlığın ve dünyaya geliş amacımızda insanlığın mutluluğu için değil mi? Yüce Rahman gül kokan Resulü de bu nedenle Âlemlere Rahmet olarak göndermedi mi?

Yine bilirim Kuran Gül kokan Resul ve iman ile olan şımarık değildir, şımarıklık ile sadece kendisini hiç düşünmez, yüreğindeki kalp atışları insanlığın kurtuluşu mutluluğu içindir. Sonsuz Ahiret için çalışır Rahman ile gül kokan Resul rızasına ulaşmayı hedefler, insanlarda çıkar beklemez hep gönlündekini verir almayı hiç düşünmez. Tarifi mümkün olmayan imanın kalp atışlarının sabırsızlığı ile derman olmak yardımcı olmak için dertli olan kulların yardımına koşar. Gönlü vicdanı para karşısın da, dünya malı karşısında eğilmez Kuran Gül kokan Resul iman ile dimdik durur, kendisi yıkılsa da insanlar yıkılmasın diye uğraşır durur.

Dünyada insanların hakkını yiyerek oturanlara, kapılarında sopacılarla oturanların gözlerine yüreğine o sopayı haksızlığı güzellikle sokar, o haksızlığın önünü keser. İnsanların yarınlarına ait düşlerine hayallerine sınır koyanların ayaklarına engel olur, düşler ve hayallerin yoksul kimsesiz boynu bükük kalmasında asla müsaade etmez. Gönülleri kırmaz inşa eder.
Yine bilirim Kuran Gül kokan Resul ve iman ile olan kendisi ağlar, insanların ağlamasına izin vermez tıpkı gül kokan Resul gibi. İşte İslam ve mümin Müslüman budur, bundan başka model var ise o İslam değildir onu yaşayan mümin ve Müslüman değildir. O sadece nefis ve şeytanın yardakçılarına ve şeytana esir olmuş zavallı bir mahlûktur, mahlûktur diyorum, çünkü insan bu değildir. Selam ve dua ile…

İman ile olan gönül merhametli olur

Rahmana ulaşır kendi yolunu bulur

Her an gönlü olur inan neşeli

İman yoluna aşk ile düştü düşeli

İmansız gönül benzer değersiz çakıl taşına

Nefis şeytan ile gezer neler gelir başına

Mutlulukla olmaz gönül gelmez tatlı pınar başına

Bir karış kefen için değimli son bu nefret niye

İman ile nefret şeytan çöktü

Nefret şeytan zaten gönüle yüktü

Zalim imanı görünce karanlık dehlizlere gönüldü

Bir karış kefen için değimli son bu nefret niye

İman ile gönüller paklandı

Şeytan bir anda yok oldu saklandı

Nefret ile iftiraya uğrayanlar aklandı

Bir karış kefen için değimli son bu nefret niye

İmandır gönülleri dindiren

Gönülde sevgiyi aşkı yeryüzüne indiren

Nefreti değimli, iman söndüren

Bir karış kefen için değimli son bu nefret niye

Kul Mehmet’im iman gerekir kullara âleme

Nefret ile kötü söz gelmez yazan bu kaleme

Her duanda iyilik güzellikten başka bir şey dileme

Bir karış kefen için değimli son bu nefret niye

Mehmet Aluç

Türkiye’min İnsanlarıdır

Vatan için yola çıkan

Vatan ile can ciğer olan

Bir karışı için can veren

Türkiye’min insanıdır

Vatanı için her an can vermeye hazır

 

Sabırlıdır cana yakın

Çok kızarsa yaklaşma sakın

İhaneti sevmez koşar akın akın

Türkiye’min insanlarıdır

Vatanı için her an can vermeye hazır

 

Aç kalır satmaz vatanını

Kızar satmaz dostunu

Canı yansa sermez kin postunu

Türkiye’min insanlarıdır

Vatanı için her an can vermeye hazır

 

İhaneti hiç af etmez

Kini versen kabul etmez

Ağlayan var ise hiç gülmez

Türkiye’min insanlarıdır

Vatanı için her an can vermeye hazır

 

İnsanları çok sever

Dinini çok sever

Secdeye koşarak gider

Türkiye’min insanlarıdır

Vatanı için her an can vermeye hazır

 

Kalbinde iman nurunu taşır

Rahat durmayanın sırtını kaşır

Nur Muhammedi sevmezse batar

Kuran sünnet ile yatar kalkar

Türkiye’min insanlarıdır

Vatanı için her an can vermeye hazır

 

Merhamet için koşar

Sevgi için coşar

Vatan din için yaşar

İmanını gören şaşar

Türkiye’min insanlarıdır

Vatanı için her an can vermeye hazır

 

Arar Rahmeti bulur

Hak yola yol olur

Sanmayın umudu yok olur

İmanı ile hep hazır durur

Türkiye’min insanlarıdır

Vatanı için her an can vermeye hazır

 

Görenler insanlık yerde sürünür derken

İnsan olmayan insanım derken

İnsanlığın merhameti ile yürürken

Nefret kin bir bir sönerken

Türkiye’min insanlarıdır

Vatanı için her an can vermeye hazır

 

İslam kardeşsiniz der iken

Nefret kini onlar uçuruma atarken

Ülkesini bölmeye çalışanlara dik dururken

İnsanlığı başına taç ederken

Türkiye’min insanlarıdır

Vatanı için her an can vermeye hazır

 

Yıkmaya çalışanlar yıkıldı derken

O yıkmaya çalışanlara yıkılmadım diye yürürken

Hataları bir bir açıklamadan gizlerken

Yanlışlığı bir bir silen

Türkiye’min insanlarıdır

Vatanı için her an can vermeye hazır

 

Vatanın bekçisi

Namusun gözcüsü

Hakkın doğru sözlüsü

Bazen çıksa da yüzsüzü

Yok, eder yüzsüzü

Türkiye’min insanlarıdır

 

Vatanı için her an can vermeye hazır

Dünyada lazım bilir iman

Ahirette gereklidir kurara mekan

Merhametle yoluna eder devam

Cümle kullara verir selam

Türkiye’min insanlarıdır

Vatanı için her an can vermeye hazır

 

Sabah namazına kalkar seherde

Gönüllerde nefreti yıkar açılır gönül perde perde

Şahlanır iman ile vatan için hani kaçar hainler nerede

Sanmayın hain gülünce durur bekler karanlık gecelerde

Türkiye’min insanlarıdır

Vatanı için her an can vermeye hazır

 

Kul Mehmet’im cennet vatanım

Yıkılmaz şehit kanı ile sulanmış her adım

Yıkmaya çalışanlar, her bölgesinde iman fışkırır milim milim

Nefretle çıkarsa kesilir o dilin

Türkiye’min insanlarıdır

Vatanı için her an can vermeye hazır

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)

Ecdadımın İmanlı Nefesi Kanı İle Sulanmış Türkiye’min Her Karışı Bilmesen De

Ey nefret sahibi nefreti göğsümüze çalışsan da dikmeye de

Bir an sanıp elimizden tutup peşinde sürükleyebilsen de

Yeşeren umutlarımızı ülkemin bağrında söndürdüğünü sanıversen de

Benim ülkemde hayal kırıklığına uğrarsın kazandığını sandığında

Ecdadımın imanlı nefesi kanı ile sulanmış Türkiye’min her karışı bilmesen de

Mezarında kükreyerek kalkar hem sana hem bana tokat atar

Hem senin hem de benim dünyam şaşar

Gönlümüzde vatanımızda imanım kardeşliğimizi kardelen çiçeklerini kopardığın anda

Ülkemde insanımın dinine imanına söz ettiğin o anda

Yakıp yıkmaya çalıştığında hezimete uğrarsın o zamanda

Haykırışımız sessiz ve yaralı olsa da yakıp yıkmaz ezer geçeriz

Seninki belki nafile bir çırpınış eceli gelen köpek misali izin vermeyiz

Yüreğimize kara kışı yerleştirsen de ülkemde her zaman bahar vardır

Ördük bu ülkeye iman ile kardeşliği el ele gönül gönüle imanımız vardır

Hücrelerimizin her zerresinde ecdadın duası vardır iman ile işlenmiş sana hayat yoktur

Düşen her damla gözyaşında şahlanır imanım sabırla bekler yere düşmeden avuçlarım

İmanımızla ezer geçeriz yaşarsın hezimeti burası Türkiye, ecdadımızın kanıyla sulanmış

Gönlümüzde vatanımızda imanım kardeşliğimizi kardelen çiçeklerini kopardığın anda

Ülkemde insanımın dinine imanına söz ettiğin o anda

Yakıp yıkmaya çalıştığında hezimete uğrarsın o zamanda

Hangi kelimen hangi sözünde güzellik var söyler misin?

Hangi bakışında hangi adımında hayat var bilir misin gösterir misin?

Hangi dilinde rıza var merhamet var

Nefret ile kusarsın yanımıza koşarsın edepsiz edepsizliğini bilir misin?

Utanmadan akılsızlığınla aklım var yok satarım der sırıtırsın

Canı avucunda ecelini arasın yok yere işgal edersin gönülleri yan gelir yatarsın

Gönlümüzde vatanımızda imanım kardeşliğimizi kardelen çiçeklerini kopardığın anda

Ülkemde insanımın dinine imanına söz ettiğin o anda

Yakıp yıkmaya çalıştığında hezimete uğrarsın o zamanda

Kul Mehmet’im tende dilde olmazsa şükür iman kardeşlik olmaz gönülde

Düşer tene azaplar dilde gönülde nefret kin olursa her yürüdüğünde

Yoksulları garipleri anaları ağlatır çocukları yetim bırakana dersini vermezsen her gördüğünde

Düşer tene azaplar dilde gönülde nefret kin olursa her yürüdüğünde

Bir düğüm atanın düğümünü sökeriz kardeşlikle düğümü ilmiği asarız boynuna yetimi gördüğümüzde

Gönlümüzde vatanımızda imanım kardeşliğimizi kardelen çiçeklerini kopardığın anda

Ülkemde insanımın dinine imanına söz ettiğin o anda

Yakıp yıkmaya çalıştığında hezimete uğrarsın o zamanda

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)