Hayat Denizindesin Ey Kul İnci Olmayı Denesene

İnsan olarak bu hayat denizinde yüzerken, bazen boğulmak için elimizden geleni yapar, hayat denizinde Kur’an ve gül Kokan Resul ile çizgileri belli olan hayat nizamının veya denizin dışına çıkarak nefis şeytan veya zalimlerin peşinde giderek ömrü heba etmenin, hayat denizinde boğulmayı seçeriz. Hayat denizindesin ey kul inci olmayı denesene, kıymetli ve değerli olarak, ömrüne değer kıymet versene Nur Kur’an nur sünnet ışığında.

Rahman seni yaratırken her şeyini tastamam sana yüklemiş, aklını yönünü Kur’an sünnet ile çiz demiş, Rıza yolunda yürü, yorulacaksan benim rıza yolumda nur peygamberin izinde koşarak yorul, bu yorulman tatlıdır, zorlansan da vazgeçemezsin, hele bir adımını at sen göreceksin, ama gel gör ki kul olarak, hakkı görmesi gereken gözlerimizi ve kulaklarımızı kapatır, hak olmayan yolda ömrümüzü perişan ederiz. Şimdi bazıları der nasıl inci olunur hayat denizinde, inci gibi değerli olan Nur Kuran Ve sünnet peşinde yürü inci gibi değerli olursun, Allahın rızasına erenlerden olursun, tende dilde gönülde şükür ile olmak her kula nasip olmaz bir güzelliktir, bunu da yabana atmayalım.

Yok, kabul etmezsen de iman etmeyi yürü azap yolunda, pişmanlıkla bataklık yolunda, unutma ki bazen tövbe kapısına varmadan hayat son bulursa ahiret hayatın dünya hayatın gibi hüsranla sonuçlanır.

Gizemde sırda alem de ve sende saklıdır, gönül kapısını açan anahtar sensin açarsan gizemlere ve sırlara erişir bu harikulade güzelliği hem dünyada hem de ahiret hayatında yaşarsın, bazen hayatına düğüm atarsan çözülmez sanırsan başvur Kur’an ve sünnet’e hemen çözülür, gafil olma Kuran ve sünnetten, gözüne ömrüne karanlık perde inmeden hayat son bulmadan haydi at bir adım Kuran, Sünnet iman dünyasına. Ölümden sonra Yüce Rahman huzuruna varınca Yarabbi dünya hayatında rızana taliptim o yolda yürüdüm, Rızanla yanına geldim diyenlerden olabilmek için. Selam ve dua ile…

Ey kul imanla şerefle yaşa

Yaşarken neler gelir başa

Sen gel iman ile yaşa

Şeytanla sen çıkamazsın başa

İman gerekir sana iman ile yaşa

Kalkıp seherde var secdeye

Değiştirme dünyanı geçersiz bir akçeye

İman en büyük sermaye

Şeytanla sen çıkamazsın başa

İman gerekir sana iman ile yaşa

Yolda secde ile ver bir mola

İmanınla sen çık yola

Nefret kinle bakma sağa sola

Şeytanla sen çıkamazsın başa

İman gerekir sana iman ile yaşa

Kul Mehmet’im iman ile olan cehennemde yanar mı?

Nefret kin ateşini imandan başkası söndürebilir mi?

İman eden o güzelliği bırakır nefis şeytan peşinde gider mi?

Şeytanla sen çıkamazsın başa

İman gerekir sana iman ile yaşa

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)

Gönülden Münacaat

Gönülden Münacaat

Çok Şükür Rabbim sana secdedeyim seninle

Yeşeren yaprak gibi yeşerdim gelişimle

Duada ellerime yağarken Rahmetin nur

Senin huzurunda her an olmak kula onur

Her şeyi istesem de esirgemez verirsin

Ben istemeden aciz bu kula gönderirsin

Bildim acizliğimi Kadirsin sen isterim

Ruhum nuruna muhtaç sensin bilirim Kerim

İflas ederken ruhum kurtardın yüce Kerim

Kar etti aciz kulun helal kazanıp yerim

Yüceler yücesisin sen bunu hep bilirim

Günde beş vakit secde ile sana gelirim

Nurunla her gün nice güzel şafaklar doğar

İman ile şeytanı her gün kulların boğar

İslam zaten ufukta her gün nuruyla doğar

Görenler koşar nura görmezi şeytan boğar

Geldim açıldı nurdan kapılar bana bir bir

Yaratan sensin canı sana getirir tekbir

Şeytana uyma dedin ey kulum yok olursun

Bana uyarsan eğer ebedi kurtulursun

Sana uyan kul sana olsun yoluna kurban

Bilirim tüm dertlere sensin şifayla derman

Yolum sensin umudum hayatım senle dolu

Bilirim ben nurundan ihlâs yol İslam yolu

Binlerce tövbe ile gelir kul o sırrıyla

Sana değil sır bunlar bilirsin fazlasıyla

Kâinatı yarattın nimetleri bol verdin

Ey kullarım bana bir adım siz gelin dedin

Kulun çoğu gelmedi günah işler bilirsin

Pişmanlıkla siz gelin ben af ederim dersin

Nurdan Muhammed için yarattın âlemi sen

Bilmem hala kulların neden hep derki ben ben

Kirli olan gönüller hidayetle nurlanır

Nefret kin ile beden bu canlar yaralanır

Hidayetinle gözde akar mutlulukla yaş

Secde de şükür ile hiç kalkmasın cümle baş

Tadacaktır ölümü can Azrail elinde

İman ile yaşayan kalır cennet içinde

Kul Mehmet her duada gönülden seslenir

Bilirim kulların nur Kuran’ınla beslenir

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)

Ben Bilirim Ki İmanlı Gönül Merhametli Olur

Ben bilirim ki imanlı gönül merhametli olur, imanlı göz güzel görür çirkinlikleri siler, secde beş vakit olan baş, fikirsiz düşünceleri atar, izan ile idrak eder Kuran ile düşünür haksızlık yapmaz, haksızlığa dayanamaz karşı gelir. Yeri geldiğinde kendini yok sayar insanlığın mutluluğu için çalışır, gül kokan Resul de böyleydi kendisi de Gül kokan Resul izinde yürür. İnsanlığın ve dünyaya geliş amacımızda insanlığın mutluluğu için değil mi? Yüce Rahman gül kokan Resulü de bu nedenle Âlemlere Rahmet olarak göndermedi mi?

Yine bilirim Kuran Gül kokan Resul ve iman ile olan şımarık değildir, şımarıklık ile sadece kendisini hiç düşünmez, yüreğindeki kalp atışları insanlığın kurtuluşu mutluluğu içindir. Sonsuz Ahiret için çalışır Rahman ile gül kokan Resul rızasına ulaşmayı hedefler, insanlarda çıkar beklemez hep gönlündekini verir almayı hiç düşünmez. Tarifi mümkün olmayan imanın kalp atışlarının sabırsızlığı ile derman olmak yardımcı olmak için dertli olan kulların yardımına koşar. Gönlü vicdanı para karşısın da, dünya malı karşısında eğilmez Kuran Gül kokan Resul iman ile dimdik durur, kendisi yıkılsa da insanlar yıkılmasın diye uğraşır durur.

Dünyada insanların hakkını yiyerek oturanlara, kapılarında sopacılarla oturanların gözlerine yüreğine o sopayı haksızlığı güzellikle sokar, o haksızlığın önünü keser. İnsanların yarınlarına ait düşlerine hayallerine sınır koyanların ayaklarına engel olur, düşler ve hayallerin yoksul kimsesiz boynu bükük kalmasında asla müsaade etmez. Gönülleri kırmaz inşa eder.
Yine bilirim Kuran Gül kokan Resul ve iman ile olan kendisi ağlar, insanların ağlamasına izin vermez tıpkı gül kokan Resul gibi. İşte İslam ve mümin Müslüman budur, bundan başka model var ise o İslam değildir onu yaşayan mümin ve Müslüman değildir. O sadece nefis ve şeytanın yardakçılarına ve şeytana esir olmuş zavallı bir mahlûktur, mahlûktur diyorum, çünkü insan bu değildir. Selam ve dua ile…

İman ile olan gönül merhametli olur

Rahmana ulaşır kendi yolunu bulur

Her an gönlü olur inan neşeli

İman yoluna aşk ile düştü düşeli

İmansız gönül benzer değersiz çakıl taşına

Nefis şeytan ile gezer neler gelir başına

Mutlulukla olmaz gönül gelmez tatlı pınar başına

Bir karış kefen için değimli son bu nefret niye

İman ile nefret şeytan çöktü

Nefret şeytan zaten gönüle yüktü

Zalim imanı görünce karanlık dehlizlere gönüldü

Bir karış kefen için değimli son bu nefret niye

İman ile gönüller paklandı

Şeytan bir anda yok oldu saklandı

Nefret ile iftiraya uğrayanlar aklandı

Bir karış kefen için değimli son bu nefret niye

İmandır gönülleri dindiren

Gönülde sevgiyi aşkı yeryüzüne indiren

Nefreti değimli, iman söndüren

Bir karış kefen için değimli son bu nefret niye

Kul Mehmet’im iman gerekir kullara âleme

Nefret ile kötü söz gelmez yazan bu kaleme

Her duanda iyilik güzellikten başka bir şey dileme

Bir karış kefen için değimli son bu nefret niye

Mehmet Aluç

Türkiye’min İnsanlarıdır

Vatan için yola çıkan

Vatan ile can ciğer olan

Bir karışı için can veren

Türkiye’min insanıdır

Vatanı için her an can vermeye hazır

 

Sabırlıdır cana yakın

Çok kızarsa yaklaşma sakın

İhaneti sevmez koşar akın akın

Türkiye’min insanlarıdır

Vatanı için her an can vermeye hazır

 

Aç kalır satmaz vatanını

Kızar satmaz dostunu

Canı yansa sermez kin postunu

Türkiye’min insanlarıdır

Vatanı için her an can vermeye hazır

 

İhaneti hiç af etmez

Kini versen kabul etmez

Ağlayan var ise hiç gülmez

Türkiye’min insanlarıdır

Vatanı için her an can vermeye hazır

 

İnsanları çok sever

Dinini çok sever

Secdeye koşarak gider

Türkiye’min insanlarıdır

Vatanı için her an can vermeye hazır

 

Kalbinde iman nurunu taşır

Rahat durmayanın sırtını kaşır

Nur Muhammedi sevmezse batar

Kuran sünnet ile yatar kalkar

Türkiye’min insanlarıdır

Vatanı için her an can vermeye hazır

 

Merhamet için koşar

Sevgi için coşar

Vatan din için yaşar

İmanını gören şaşar

Türkiye’min insanlarıdır

Vatanı için her an can vermeye hazır

 

Arar Rahmeti bulur

Hak yola yol olur

Sanmayın umudu yok olur

İmanı ile hep hazır durur

Türkiye’min insanlarıdır

Vatanı için her an can vermeye hazır

 

Görenler insanlık yerde sürünür derken

İnsan olmayan insanım derken

İnsanlığın merhameti ile yürürken

Nefret kin bir bir sönerken

Türkiye’min insanlarıdır

Vatanı için her an can vermeye hazır

 

İslam kardeşsiniz der iken

Nefret kini onlar uçuruma atarken

Ülkesini bölmeye çalışanlara dik dururken

İnsanlığı başına taç ederken

Türkiye’min insanlarıdır

Vatanı için her an can vermeye hazır

 

Yıkmaya çalışanlar yıkıldı derken

O yıkmaya çalışanlara yıkılmadım diye yürürken

Hataları bir bir açıklamadan gizlerken

Yanlışlığı bir bir silen

Türkiye’min insanlarıdır

Vatanı için her an can vermeye hazır

 

Vatanın bekçisi

Namusun gözcüsü

Hakkın doğru sözlüsü

Bazen çıksa da yüzsüzü

Yok, eder yüzsüzü

Türkiye’min insanlarıdır

 

Vatanı için her an can vermeye hazır

Dünyada lazım bilir iman

Ahirette gereklidir kurara mekan

Merhametle yoluna eder devam

Cümle kullara verir selam

Türkiye’min insanlarıdır

Vatanı için her an can vermeye hazır

 

Sabah namazına kalkar seherde

Gönüllerde nefreti yıkar açılır gönül perde perde

Şahlanır iman ile vatan için hani kaçar hainler nerede

Sanmayın hain gülünce durur bekler karanlık gecelerde

Türkiye’min insanlarıdır

Vatanı için her an can vermeye hazır

 

Kul Mehmet’im cennet vatanım

Yıkılmaz şehit kanı ile sulanmış her adım

Yıkmaya çalışanlar, her bölgesinde iman fışkırır milim milim

Nefretle çıkarsa kesilir o dilin

Türkiye’min insanlarıdır

Vatanı için her an can vermeye hazır

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)

Ecdadımın İmanlı Nefesi Kanı İle Sulanmış Türkiye’min Her Karışı Bilmesen De

Ey nefret sahibi nefreti göğsümüze çalışsan da dikmeye de

Bir an sanıp elimizden tutup peşinde sürükleyebilsen de

Yeşeren umutlarımızı ülkemin bağrında söndürdüğünü sanıversen de

Benim ülkemde hayal kırıklığına uğrarsın kazandığını sandığında

Ecdadımın imanlı nefesi kanı ile sulanmış Türkiye’min her karışı bilmesen de

Mezarında kükreyerek kalkar hem sana hem bana tokat atar

Hem senin hem de benim dünyam şaşar

Gönlümüzde vatanımızda imanım kardeşliğimizi kardelen çiçeklerini kopardığın anda

Ülkemde insanımın dinine imanına söz ettiğin o anda

Yakıp yıkmaya çalıştığında hezimete uğrarsın o zamanda

Haykırışımız sessiz ve yaralı olsa da yakıp yıkmaz ezer geçeriz

Seninki belki nafile bir çırpınış eceli gelen köpek misali izin vermeyiz

Yüreğimize kara kışı yerleştirsen de ülkemde her zaman bahar vardır

Ördük bu ülkeye iman ile kardeşliği el ele gönül gönüle imanımız vardır

Hücrelerimizin her zerresinde ecdadın duası vardır iman ile işlenmiş sana hayat yoktur

Düşen her damla gözyaşında şahlanır imanım sabırla bekler yere düşmeden avuçlarım

İmanımızla ezer geçeriz yaşarsın hezimeti burası Türkiye, ecdadımızın kanıyla sulanmış

Gönlümüzde vatanımızda imanım kardeşliğimizi kardelen çiçeklerini kopardığın anda

Ülkemde insanımın dinine imanına söz ettiğin o anda

Yakıp yıkmaya çalıştığında hezimete uğrarsın o zamanda

Hangi kelimen hangi sözünde güzellik var söyler misin?

Hangi bakışında hangi adımında hayat var bilir misin gösterir misin?

Hangi dilinde rıza var merhamet var

Nefret ile kusarsın yanımıza koşarsın edepsiz edepsizliğini bilir misin?

Utanmadan akılsızlığınla aklım var yok satarım der sırıtırsın

Canı avucunda ecelini arasın yok yere işgal edersin gönülleri yan gelir yatarsın

Gönlümüzde vatanımızda imanım kardeşliğimizi kardelen çiçeklerini kopardığın anda

Ülkemde insanımın dinine imanına söz ettiğin o anda

Yakıp yıkmaya çalıştığında hezimete uğrarsın o zamanda

Kul Mehmet’im tende dilde olmazsa şükür iman kardeşlik olmaz gönülde

Düşer tene azaplar dilde gönülde nefret kin olursa her yürüdüğünde

Yoksulları garipleri anaları ağlatır çocukları yetim bırakana dersini vermezsen her gördüğünde

Düşer tene azaplar dilde gönülde nefret kin olursa her yürüdüğünde

Bir düğüm atanın düğümünü sökeriz kardeşlikle düğümü ilmiği asarız boynuna yetimi gördüğümüzde

Gönlümüzde vatanımızda imanım kardeşliğimizi kardelen çiçeklerini kopardığın anda

Ülkemde insanımın dinine imanına söz ettiğin o anda

Yakıp yıkmaya çalıştığında hezimete uğrarsın o zamanda

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)

Aşk’a imanı kattık mutlu olduk

Aşk ile yorulmadık

Aşk ile yoğrulduk

Aşk’a imanı kattık mutlu olduk

Secde de her zaman olduk

Secde sonrasında hep güldük

Ömür bir gün biter bildik

Sevda ile piştik

Aşk ile sevdik gülüm

Aşk ile iman ile geldik iki gözüm

Aşk deryasında izler bıraktık

Aşkın kokan çiçekleri ile yıkandık

Aşk ile sevdik kimseyi yolda bırakmadık

Cümlesini aşk ile kucakladık

Hataları önümüze sermedik

Hataların önüne perde olduk hep gülümsedik

Gönlümüze aşk elbisesini giydirdik

Edep ile süsledik be gülüm

Kul Mehmet derki

Aşk hırkasını giydik

İmanı gönlümüzde bildik aldık kabul ettik

İnsanlara hep gülümsedik kardeş bildik

Hep aşk ile gülümsedik

Aşk bizim değil herkesin dedik

Aşk ile dünyaya geldik

Aşk ile kefen giydik gittik

Sanmayın sizleri terk ettik gittik

Size cennet çiçekleri yetiştirmeye gittik

Aşk ile var olduk dedik can gülüm

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)

İman Kula Ne Hoş Yaraşır İki Gözüm

Ey gönlüm ağlar mısın?

Güldüren yok bakar mısın?

Irmak olup çağlar mısın?

Yüce Allah’a ulaşmaz mısın?

Nefis şeytan bırakmaz dersin

Akıtma kanlı gözyaşın

Nefis şeytan kör taşın

Secde de kalkmasın başın

Nefis şeytan o zaman nefes almasın

Kaçar o zaman onları yakalayamazsın

Ey gönlüm avare gezersin

Laf söz dinlemez ezersin

Ölüm vardır bilmez misin?

Güzel güzel sevmez misin?

Dünya yakam bırakmaz dersin

Gel sen sığın Mevla’ya

Her zaman başvur duaya

Başın düşerse belaya

Hemen var secdeye

Dünya kaçar başka tepeye

Ey gönül elin yaralı

Merhamet etmek değil paralı

Boş gözlerle bakarsın yaralı

Aradın yârimi bulamadın ağlamalı

Ey gönül sende kalmamış vefa

Boşuna arama sen deva

Gönül haneni ziyaret et her defa

Dünyaya dalıp eyleme zevki sefa

Gönlüne gelene aç kapını

İman ile eyle yapını

Kimseye kapatma gönül kapını

Merhametle al gönül tapunu

Gönlünde çıkarma beyaz kefen

Mutlulukla iman sana gülen

Dosttur dar gününde sana gelen

Her daim ol gönülden seven

Her daim bakışın merhametle hoş ola

Gönlünde merhametler bol ola

Kur’an Sünnet sana yol ola

Salih amelin sıratta yoldaşın ola

Merhametli olan ne hoş kuldur

Dünyada imansız yol boş yoldur

Ağlayanları güldür bu âlem de çoktur

Kur’an Sünnetten başka mutlu yol yoktur

Garip olan derdini söyleyemez

Sen koş akmadan gözyaşı merhamet gizlenmez

Kur’an Sünnet ile olan yalan söylemez

Yalan söz söyleyende mümin olduğu söylenmez

Aklı olan Kur’an Sünnet ile amel eder

Aklı olmayan şeytan yolunda nefesi biter

Nefis şeytan yolunda kullar niye gider

Bak gör Kur’an sünnet sana gülümser

Ey kullar nefret ile yaptığınız nedir

Aslınız değimli bir zerredir

Akıl dersen büyük sermayedir

Kul ağlarsa ey kul senin dilindendir

İslam yolunda kalma yeri

Doldurun mescitleri

Ağlar iken güldürenleri

Cennettir varış yeri

Kul Mehmet’im Kuran sünnetle ver hüküm

Herkese de selamun aleyküm

İman kula ne hoş yaraşır iki gözüm

Bu kadarda yeter artık sözüm

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)