İman İle Gezen Kul İmiş

İman var iken âlem de

İmansızlık yolunda gezen şeytanmış

Kuran var iken âlem de

İmansız gezen şeytanla kul imiş

Dünya malı insanın gözünde

İman yok olmuş özünde

Merhamet var imanın içinde

İmansız gezen şeytanla kul imiş

Kul bilmeli helali haramı

Sen bil ey dünyanın adamı

İmansızlığın yoktur devamı

İmansız gezen şeytanla kul imiş

Kuran belirler insan rengini

Ara kul sende bul dengini

Kuran Gül Resul ile olan dünya zengini

İmansız gezen şeytanla kul imiş

Var kul iman ile ol

Şeytan ile olma iman eden ol

Kul Mehmet’im işte sana yol

İman ile gezen kul imiş

Kulda ki imanı gören ölen şeytan imiş

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)

Bir Daha

Nedir soran var mı diye çilen

Uygun mudur her gün yüze gülen

Sanma sana da gelmez dertli çile

İşte sana da geldi çile git artık güle güle

Bir daha gülmezsin artık bile bile

Kalmadı mı halden bilen

Kalmadı mı gönülden seven

Ses edince yok mu duyan gören

Halden bilmez sanda gelir halsizlik

İşte sana da geldi halsizlik duyan gören yok

Bir daha sağır kör olmazsın bile bile

Yok, mu yârin yolunu sevgiyle bekleyen

Gözlerinde seller akıtıp yol gözleyen

Mutluluk gülünü yok mu gönlünde yetiştiren

İşte kaldın gurbette yârsiz yol gözle artık

Soldu mutluluk gülleri kal gülsüz

Bir daha vefasız sevgisiz kalmazsın birle bile

Gülmeyi kendine sakın ola saklama

Kul Mehmet’im der ki nefret kin ile sakın yatma

Gözlerinde akan yaşları saklama

Dert var iken derman aramadan kaçma

Gönül sevmek var iken yolda kalma

Mutluluğu sevgiyi sırf kendin koklama

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)

Ağlayıp Sızlanmayı Kim Buldu

İlim irfan denizi nasıl kurudu

Hak ve adalet nasıl yok oldu

İyilik ve güzellikler nasıl unutuldu

Ağlayıp sızlanmayı kim buldu

Vefa sevgi anlayış nereye kayboldu

O güzelim öğretmenler nereye gitti

Yeni gelenler sevgiyi saygıyı terk mi etti

Bize terbiye verenler terbiyesi gönlümüzde yer etti

Ağlayıp sızlanmayı kim buldu

Vefa sevgi anlayış nereye kayboldu

Fikrim zikrim benzemese de sana

Senin fikrin zikrin benzemese de bana

Herkesin fikri birinci mevki derim herkese

Herkes bu âlemde yaşaması gerekir can cana

Ağlayıp sızlanmayı kim buldu

Vefa sevgi anlayış nereye kayboldu

Hak ve adalet biterse yönler şaşar

Elli lira zam verip otuz lira alırsan vatandaş nasıl yaşar

Sanmayın bu dünya kazanılan haksız kazanç size kalır

Hesap günü boğazınıza dizilir kalır ateş ile yakar

Ağlayıp sızlamayı kim buldu

Vefa sevgi anlayış nereye kayboldu

Herkes doğarken çıplak doğar

Ölürken tek başına kazandığı iyilikle gider

Kin nefret ile kazandığını götürme alevi seni yakar

Arkanda kalanlar sana nefret ile bakar

Ağlayıp sızlamayı kim buldu

Vefa sevgi anlayış nereye kayboldu

Yatmaya gelmedik bu dünyaya

İlim irfan yolunda yol açmaya geldik buraya

İthal ilim ile yol alınmaz çukura düşülür etrafı sarp kaya

Haydi, ilim irfan ile olalım çıkmalım düzgün karaya

Ağlayıp sızlamayı kim buldu

Vefa sevgi anlayış nereye kayboldu

Kul Mehmet’im iyi dinle Bekir hocam ne der

Teknolojide çağı yakalayıp hatta daha yükselelim

İlim irfan ile gönüllere yerleşelim

Hak adalet için gönüllere hak ve adaleti yerleştirelim der

İyi dinle bu sözleri bu sözler âleme sığmaz gönüllere sığar

Bu güzel sözlerle adım attığın yer batmaz

Bu sözler olmazsa gülümseyen şafaklar doğmaz

Ağlayıp sızlamayı unut gitsin düş ilim irfan peşine

Vefa sevgi anlayış bul selam sevgi ile var Bekir hoca’nın yanına

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)

Sadaka Toplar Gibi

İslam âlemine sanki nazar değmiş

Aynı din mensubu çatışma içine girmiş

Bugünü yarını hiç düşünmemiş

Edepsizce çatışma içine girmiş

Kardeşi ile Müslüman

Bilinmez nedir bu çatışmada maksat

Yokluk için koşar sona nasıl bir hayat

Merhamet birlik için var iken fırsat

Edepsizce çatışma içine girmiş

Kardeşi ile Müslüman

Etrafımız sarmış fesat

Tükenmişlik sanki fırsat

Var olmak var iken nedir bu fesat

Edepsizce çatışma içine girmiş

Kardeşi ile Müslüman

Güzellik var iken gönlünde gezer kötü huy

Ne olur güzellik ile gönüllerde sevgi ile ol

Feryat yükselir sen o sesi duy

Edepsizce çatışma içine girmiş

Kardeşi ile Müslüman

Hukuk ve adaleti eksiksiz uygulamış olma

Adaletsiz gül gibi solma

Sen adaletsizliğe yol açma

Edepsizce çatışma içine girmiş

Kardeşi ile Müslüman

Ömür yolu bu kadar kısa iken

Dilde ne gerek var ince diken

Kuran gül Resul gülümsüyor iken

Edepsizce çatışma içine girmiş

Kardeşi ile Müslüman

Kuran gül Resul birlik kapımız

Gönülleri sevmek iman yapımız

Fikirlere tahammül etmek insanlık görevimiz

Edepsizce çatışma içine girmiş

Kardeşi ile Müslüman

Teknik ve teknolojide çağı yakalayalım

Yan gelip yatmayalım

İlim Çin de olsa gidin der gül Resul gidelim

Mutlulukla ileriye doğru koşalım

Edepsizce çatışma içine girmiş

Kardeşi ile Müslüman

Ayrılık dersen kanser türü

Hani nerede İslam kültürü

Vefa sevgi saygı her biri

Kalbimizin sevgi mührü

Edepsizce çatışma içine girmiş

Kardeşi ile Müslüman

Sadaka toplar gibi yardım toplamakla

 Ağlayıp sızlamakla

 İslam âleminin sorunları çözülemez

Gönülleri sevmek var iken

Nefret kin ile yaşanmaz

Edepsizce çatışma içine girmiş

Kardeşi ile Müslüman

Saygı edep önümüzde sıralanırken

Gönüller dünya malı ile karalanırken

Bir anlık mutluluk için gönüller yaralanırken

Edepsizce çatışma içine girmiş

Kardeşi ile Müslüman

Gönül derinden sevin derken

Ömür kısa yol ölüme yakın iken

Gülümsemek gönüllere yakışır iken

Edepsizce çatışma içine girmiş

Kardeşi ile Müslüman

 Ezilmişlik yokluk ve yolsuzluktan

Gönlümüzde sevgi mayası var iken

Kurtulmak var iken gelin kuralım barışı

Bitirelim yokluk yolsuzluk kin nefret yarışı

Edepsizce çatışma içine girmiş

Kardeşi ile Müslüman

Kul Mehmet’im Bekir hocasından ışık almış

Gülümser iken hocası ona doğru yol almış

Sanmayın güzelliğe giderken gönüller yolda kalmış

Mutluluk sevgi gönlümüze dünden yer almış

Olalım dünyada sevgi zengini

Merhametle silelim nefreti kini

Mehmet Aluç

Secde İle Ömrümüz Son Bulsa

Vaktimiz çok kısa

Merhametle yolumuz olsa

Gülümsemeler bize kalsa

Gönüller hiç ağlamasa

Secde ile ömrümüz son bulsa

Zalimlere tokat atan olsa

Nefret kin son bulsa

Fakir fukaranın karnı doysa

Gönüller hiç ağlamasa

Secde ile ömrümüz son bulsa

Gönlümüz zengin olsa

Cennet bizimle beraber olsa

Yetimlerin saçı okşansa

Ölüm bize gülümsese

Secde ile ömrümüz son bulsa

Kazancımız hep helal olsa

Tefecilerin soyu kurusa

Alım gücü ter dökenden yana olsa

Üç kuruş kazanca göz diken olmazsa

Secde ile ömrümüz son bulsa

Kul Mehmet’im dileğin inşallah olur

Gönüller neşe ile mutluluk bulur

Dünya yaşanılan cennet olur

Aç gözlülerin cehenneme odun olma telaşı olmazsa

Secde ile ömrümüz son bulsa

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)

Merhamet ile

Gönül dergâhına varmadan önce

Merhametle gönlünü yıka gir öyle

Merhametsiz gözde akan yaş kandır

Gel merhamet ile gönlümü sar

Haydi, merhamet ile düş yola

Hiç bakma nefretle sağa sola

Gidişin kutlu mutlu ola

Gel merhamet ile gönlümü sar

Merhamet ile olmazsak halimiz nice olacak

Nefis şeytan evimize yolumuza dolacak

Kuran iman ile nefis şeytan yok olacak

Gel merhamet ile gönlümü sar

Âlemlere Rahmettir nur Peygamber

Ümmetine Kuran’dan verir haber

Nefis şeytan ile daralır hayat denilen çember

Gel merhamet ile gönlümü sar

Kur’an Sünnet müminin yolu

Merhametle açılır kolu

İman ile kucağı sevgi dolu

Gel merhamet ile gönlümü sar

Mümin önem vermez paraya

Yarım eder fakir fukaraya

Gönülde açmaz hiç yara

Gel merhamet ile gönlümü sar

Müminin yüzü olmaz kara

Derdin varsa gel yaranı sara

Secde’de ise bekle bir ara

Gel merhamet ile gönlümü sar

Sanma yalan ile gönül avunur

Yalanı görünce ötelere savrulur

Kuran sünnet ile gönüller kurulur

Gel merhamet ile gönlümü sar

Kuran sünnet ile ol hayret edersin güzelliğine

Haydi, az gayretle varalım Kuran sünnet dergâhına

Okuyalım hece hece ayetleri nimetlerin şükrüne sevabına

Gel merhamet ile gönlümü sar

 Kuran sünnettir bu dünyada büyük servet

Kul ahiret’te sevabına varacak elbet

Kuran Sünnet ile âleme sağlanır adalet

Gel merhamet ile gönlümü sar

Mümin olan Kur’an Sünnetten vazgeçer mi?

Dünya malı için hiç gönüllere küser mi?

Mümin Kuran Sünnet yolundan başka yol seçer mi?

Gel merhamet ile gönlümü sar

Kuran sünnet dışında insan güler mi?

Nefis şeytan ile bir ömür sürer mi?

Kul Mehmet’im İnsan dünya malı peşinden gider mi?

Gel merhamet ile gönlümü sar

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)

Ey Aşk

Gel ey sevgili aşkın tövbesi ile gönlümü yıka

Aşkın gülen gözleri ile elimi yüzümü yıka

Gelmez geceleri getiren ey aşk ömrümü yıka

Seninle gönüller seveceğini arar

Sen değilsin inan şerbetli çilenle zarar

Seven içinde her an kendini arar

Sende seven gönlü merhametli kollarınla sararsın

Ey aşk

Kürek kemiklerimi mutlulukla kıran aşk

Sıtma nöbeti ile yârin gözlerinde beni güldüren aşk

Ve işte dudaklarımı senin isminle her an açıp kapatıyorum

Yollarda hayalimle bana gülen aşk

Eksik olan beni tamamlayan aşk

Sana kimler zincir vuracak

Kim önüne set çekecek ağlatacak

Sen bendesin ben sendeyim

Ne ben sendeyim ne sen bendesin

İkimizde yüce Rahmanın önünde secde eden iki yüreğiz

İkimizde Yüce Rahmandan bir nefesiz

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)

Ey Sevgili Ey Dostlar Yüreğe Zincir Vurulur Mu?

Ey sevgili ey dostlar yüreğe zincir vurulur mu? Yürek zincirden anlar mı? Bir sevmeye görsün kalem kaşlıyı, üzüm gözlüyü, sırma saçlıyı, selvi boyluyu… Parçalar kendisini, karşısındakini parçalamaz Dicle nehri gibi durgun sevgilinin gönlüne akmaya çalışır.

Siz onun sessiz feryadını göremezsiniz ancak karşısında gönülden seven aşka gönül kapısını açan sevgilisi duyar hisseder. Aşk denizinde her kulacı bir ummandır, lakin o yavaş atar kulaçlarını, yudum yudum sevgilinin gönlüne akmak için, bal dudağında aşkı damla damla içmek için, ıtır kokan sinesinde aşk kokusunu nefes nefes sinesine çekmek için…

Onu bir meczup gibi görenler anlamaz aşk’tan sevgiden, ne zormuş derler bu aşığın hali, oysa ona aşksız yaşamak zordur çiledir kahırdır bilmezler…

O her sabah nazlı yârin gözlerinde uyanmak, gülümsemek adım atmak ister, ona merhamet ile yürümek aşkın bahçesinde yetiştirdiği yaseminleri sunmak ister bıkmadan usanmadan bir ömür boyu…

Gönlünde de vardır Kuran İle gül kokan nur Resul ile iman onunla hayatına yön verir, bilir aşkı gönlüne yerleştiren yüce Rahman, onun mutluluğu ile secde de şükür gözyaşları döker, eğer aşk olmasaydı böylesine mutluk ve sevgi kapısı nasıl açılacaktı, kim gönle yerleştirecekti korkusunu yaşamaktan uzaklaştıran Yüce Rahman’a hep secde de şükür eder.  Hele birde içine baldan sabrı katmasaydı, nasıl vuslata kadar geçen zamanda nazlı yâri kollarında sarmak için bekleyecekti…

Islak olmayan kaldırımları aşkın gözyaşları ile ıslatırken, görür sevgili karşıda, hayran kalır gönlündeki aşk’a ve yasemin kokan kokusuna, bilir gönlündeki yaseminleri kendisi için yetiştirmiştir, gülümser edep ile… Perde perde gözü, gönlü aşk ile açılır yüreğinde tatlı aşkın huzurunu hisseder, karşısındaki seveni aşkı ile gönlünü titretir yasemin kokuları ile biraz önceki hava ile şimdiki hava değişmiştir, cennetten kokular gelir, kaşı kara, kalem kaşlı, üzüm gözlü nazlı nazlı sallanarak yürüyen genç kızın burnuna…

Bir anda şehri aşk boyamıştır baştan başa iki gönlün vuslatı ile müebbet hapis yemiş gönüllerin kapı sürgüleri paramparça olurken, ey sevgili ey dostlar yüreğe zincir vurulur mu? Yürek zincirden anlar mı? Bir sevmeye görsün kalem kaşlıyı, üzüm gözlüyü, sırma saçlıyı, selvi boyluyu… Parçalar kendisini, karşısındakini parçalamaz Dicle nehri gibi durgun sevgilinin gönlüne akmaya kavuşmaya aynı nehirde karışmaya birleşmeye çalışır.

Gel ey sevgili aşkın tövbesi ile gönlümü yıka

Aşkın gülen gözleri ile elimi yüzümü yıka

Gelmez geceleri getiren ey aşk ömrümü yıka

Seninle gönüller seveceğini arar

Sen değilsin inan şerbetli çilenle zarar

Seven içinde her an kendini arar

Sende seven gönlü merhametli kollarınla sararsın

Ey aşk

Kürek kemiklerimi mutlulukla kıran aşk

Sıtma nöbeti ile yârin gözlerinde beni güldüren aşk

Ve işte dudaklarımı senin isminle her an açıp kapatıyorum

Yollarda hayalimle bana gülen aşk

Eksik olan beni tamamlayan aşk

Sana kimler zincir vuracak

Kim önüne set çekecek ağlatacak

Sen bendesin ben sendeyim

Ne ben sendeyim ne sen bendesin

İkimizde yüce Rahmanın önünde secde eden iki yüreğiz

İkimizde yüce Rahman’dan bir nefesiz

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)

Ez Nefsini

 Hiçbir kula yakışmaz zillet

Millet dediğin tek bir ümmet

Kula ver gönlünde demet demet

Haydi, durma ez nefsini

Kulun malı değil ganimet

Kula yapılmaz eziyet

Kula yakışır meziyet

Haydi, durma ez nefsini

Yüce Rahmanın her işinde vardır hikmet

Merhametle gönüllerde eyle ikamet

Sonun bulursun inşallah selamet

Haydi, durma ez nefsini

Gökte yağar kula bol bol Rahmet

Âlemlere Rahmettir nur Ahmet

Kuran iman ile yoluna devam et

Haydi, durma ez nefsini

Gönüldeki yara merhametle geçendir

Ömür sona doğru son sürat gidendir

Mümin merhamet ile gülendir

Haydi, durma ez nefsini

Nefis şeytan kulu aldatır

Yarı yola gelince yolda bırakır

Dünya malı gönlü boşa aldatır

Haydi, durma ez nefsini

Mümin değildir susan

Kulu değil yarı yolda bırakan

Her zaman dertlere arar derman

Haydi, durma ez nefsini

Ey kul sen ölümsüz değilsin

Secdede başın eğilsin

Sen dünyada yalnız değilsin

Haydi, durma ez nefsini

Mümindir en güzel insan

Müminde bulunur vicdan

İmanla bakalım âleme camdan

Haydi, durma ez nefsini

Ecel gelince beden olur ceset

Hiçbir kula yakışmaz nefret

Kuran ile imanı teninde hisset

Haydi, durma ez nefsini

Bırakma gönül vicdanını

İmanla süsle irfanını

Kuran’a yakın eyle dünyanı

Haydi, durma ez nefsini

Kul Mehmet’im sonun bir avuç toprak

Rahman izniyle ağaçta düşer yaprak

Tevhit’tir âlemde dalgalanan bayrak

Haydi, durma ez nefsini

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)