Allah ismi ile çarpsın yüreğimiz

Allah ismi ile çarpsın yüreğimiz

Her an onun için çalışsın elimiz bileğimiz

Hak yolunda düzeltsin eğrileri

Uzanmayan ellere uzansın elimiz yıkılmasın bileğimiz

Korkuyu yok etsin imanımız

Gül kokulu Resul canımız

Kur’an gül kokan Resul sevgisi ile dolsun her anımız

Uzanmayan ellere uzansın elimiz yıkılmasın bileğimiz

Sabahın seherinde kalkınca öter bülbüllerin

İman ile dolsun gülsün haydi cümle gönüllerin

İman ile zikir etsin anlatsın nurla dolsun dillerin

Uzanmayan ellere uzansın elimiz yıkılmasın bileğimiz

Seher vakti açar güller

Gülün başında öter bülbüller

İman ile nihayete varsın gönüller

Uzanmayan ellere uzansın elimiz yıkılmasın bileğimiz

Seher vakti Rahman Rahmet yağdırır

İman ile gönüller ömür arınır

Mümin olan gönüllere merhametle Rahman baktırır

Uzanmayan ellere uzansın elimiz yıkılmasın bileğimiz

İman nur yüzle Rahmanın huzuruna çıkarır

Cennete girin diye melekler çağırır

İman etmeyen cehennem narında bağırır

Uzanmayan ellere uzansın elimiz yıkılmasın bileğimiz

Nefis şeytan fikirsizlik yolda şaşırtır

Masum kulların yüreğini yaktırır

İman yolunda yoldan ayırtır

Uzanmayan ellere uzansın elimiz yıkılmasın bileğimiz

İmanı olmayan aç kurt gibi nefretle saldırır

Helali bilmez haram ile kendi kendini kandırır

Cennete koşmaz cehenneme koşar kendini yandırır

Uzanmayan ellere uzansın elimiz yıkılmasın bileğimiz

İman ile olan helal kazancını taştan çıkarır

Kazandığını ihtiyacı olan ile paylaşır

Helal kazancın huzurlu tadını çıkarır

Uzanmayan ellere uzansın elimiz yıkılmasın bileğimiz

Yol arayıp bulamadığında sana yol olsun iman

Her anında her derdinde sana olur derman

Bak her an seninledir yüceler yücesi Rahman

Uzanmayan ellere uzansın elimiz yıkılmasın bileğimiz

Kurtulmadan dermansız kaldığında sana yoldaş

Gönüllere al dağıt sende ol iman ile kardeş

İmandır görürsün o an insanlarla olursun fikir ’deş

Uzanmayan ellere uzansın elimiz yıkılmasın bileğimiz

Gönülde yok olur kasvet huzur ile dolar

Nefis şeytan iman ile anında solar

İmansız olan son anında saçın başın yolar

Uzanmayan ellere uzansın elimiz yıkılmasın bileğimiz

Doldurup saklama kazandığını ecel gelince geride kalır

İnfak et ihtiyacı olanla paylaş ahirete gitmeden gönder

Cennet kapıları gönül kapıları sana bir bir anında açılır

Uzanmayan ellere uzansın elimiz yıkılmasın bileğimiz

Lal olacak dil ile varma iman ile coşan dil ile var Rahman’a

Beş vakit namazda secdede nurlar dolsun her anına

Koş gönüllerin derdine sana da ona da huzur gelsin cümle cana

Uzanmayan ellere uzansın elimiz yıkılmasın bileğimiz

Sukut ile olma Kuran Resul ile konuşan dil ile ol

Sukut anında et sukut dilini gönlünü her an iman ile eyle bol

Merhameti al göğsüne sev insanları işte sana mutlu bir yol

Uzanmayan ellere uzansın elimiz yıkılmasın bileğimiz

Duyulmaz feryadın sen duymadın ki feryatları boşadır çırpınışın

İman ile olmadın ey nefsim sana söylediler yaptığın değildi ki akla yatkın

İman yolunda feryat edenlere hiç olmadı ki gülümseyerek bir katkın

Uzanmayan ellere uzansın elimiz yıkılmasın bileğimiz

Kur’an Gül Resul iman ile ol olsun senin de farkın

Bunlar ile dönsün gönlün ile kazancının çarkın

Bundan böyle ömrü hayatında olmazsın canı sıkkın

Uzanmayan ellere uzansın elimiz yıkılmasın bileğimiz

Kul Mehmet’im imanla sabırla dolsun her anın

İman ile ol son anda nurla dolsun ecel alsın canın

Ey cümle kullar iman ile Rahmana bağlanın

Uzanmayan ellere uzansın elimiz yıkılmasın bileğimiz

Mehmet Aluç

Rahmana ol yakın kul- Zincir Bent-

Bırak sözlerim sana aksın yar akın akın

Akın akın gelsen bana yakın

Yakın baksan bana gülüşünü takın

Takın merhametini etrafına bakın

Bakın cümle âleme gönülleri yakmayın sakın

Sakın şeytana yaklaşma imanını gönlünüze alın

Alın ağlayan gönüllerin dertlerini merhametle yakın

Yakın olun gönüllere olmayın ırak

Irak gönülde merhamet bırak

Bırak benliğini Rahmana ol yakın

Ol yakın nefisle olma sakın

Sakın nefrette kinden uzaktan bakın

Bakın gönüllere olun yakın

Yakın olsun dilin merhamete yatkın

Yatkın ol secdeye koşun akın akın

Akın akın düşünceniz olsun Kur’an’a akla yakın

Yakın ol kul Mehmet Kur’an’a gül Resul ile takıl

Takıl beş vakit namaz kıl

Kıl namazı secde de Rahmana ol yakın kul

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)

Rabbim Cümlemizi Korusun

 Kendini bilmezlerden

Şer nedir görmezlerden

Kaos ile gezenlerden

Rabbim cümlemizi korusun

Hak gelsin diyenlerden

Şeri def edenlerden

Merhamet ile gezenlerden

Eylesin Rabbim bizi

Umudu şer ile değiştirenden

Merhamete kini bulaştıranlardan

İnsan değerini bilmeyenlerden

Rabbim cümlemizi korusun

Umutsuzluğu umut ile değiştiren

Kini merhamet ile yıkayan

İnsan gönlünü merhamet ile gezenlerden

Eylesin Rabbim bizi

İman gelmesin gönüllere diyenlerden

Din dersi okullarda kalksın diyenlerden

İmansız dua ’sız gezelim diyenlerden

Rabbim cümlemizi korusun

Rahman’a secde edenler

İman ile hayatını devam edenler

İnsanlığın mutluluğu için çalışanlardan

Eylesin Rabbim bizi

Nefret kin ile yatanlardan

Şer ile ittifak edenlerden

Düzgün yola çukur eşenlerden

Rabbim cümlemizi korusun

Nefret kini iman ile def eden

Şer güçleri iman ile temizleyen

Çukur yolları merhametle düzleyenlerden

Eylesin Rabbim bizi

Merhamet gerekir cümlemize

Mutluluk getirelim evlerimize

Gülümseyelim gönüllere

Rabbim cümlemizi korusun

Kul Mehmet’im sen yaz söyle

Kötü doğruya gelmez bilmem böyle

Şer belli gözü görmez gündüz gözüyle

Rabbim cümlemizi korusun

Mehmet Aluç

Demedin

Nakış nakış seni gönlüme işledim

Gece düşümde gündüz hayalimde düşledim

Seni seviyorum ben her an dedim

Uzun zamandır bir öpücük vereyim demedin

Gizli gizli bana gülümsedin

Uzakta gördün seni seviyorum demedin

Naz yaparsın bana ben hemen bildim

Uzun zamandır bir öpücük vereyim demedin

Sevgi aşk ile yıkılmaz bir devdir

Haydi, gel onunla gönülleri sevindir

Mutlu yuvayı kuran o evdir

Uzun zamandır bir öpücük vereyim demedin

Nefret aşkı taşıyamadı

Aşk nefreti taşıdı merhametle tanıştırdı

Cümle âlemi barış ile yaşattırdı

Uzun zamandır bir öpücük vereyim demedin

Demedin yar demedin gülümseyerek öpmedin

Haydi gel aşk yuvamızda birlikte olalım demedin

Demedin yar demedin gel sarılalım demedin

Uzun zamandır bir öpücük vereyim demedin

Şiirimde seni beni cümlemizi yazarım

Cümle gönüllere sevgiyi dağıtmaya hazırım

Nefret kini gönüllerde iman ile kazımaya gelirim

Uzun zamandır bir öpücük vereyim demedin

Kul Mehmet’im sevgi aşk gönüllere yetti

Aşk geldi merhametle nefret kin gitti

Sanmayın bu şiirim burada bitti

Uzun zamandır bir öpücük vereyim demedin

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)

Yeni Bir Hayata Merhaba Diyebilirsiniz

Her sabah yeni bir hayata merhaba diyebilirsiniz

Bunun için seher vakti kalkıp sabah namazını kılabilirsiniz

Fiziksel aktive için cümle kullara dua edebilirsiniz

Kapınız çalacak olan imanın nuru ile gülümseyebilirsiniz

Her sabah yeni bir hayata merhaba diyebilirsiniz

Diyetle miyetle uğraşmayın az yiyin sık sık yiyin

Helal kazanıp helalinden yiyin dağıtın giydirin giyin

Kuran Gül Resul iman ile olun gönüllerde gezin

Her sabah yeni bir hayata merhaba diyebilirsiniz

Kuran Gül kokan Resul’ün tüyoları ile yeni yaşama adım atın

Mutluluğa merhametle mutluluk katın

Yüce Allah’a secde ile beş vakit şükür edin

Zararlı olan ne var ise yavaş yavaş terk edin

Her sabah yeni bir hayata merhaba diyebilirsiniz

Gülümseyebilirsiniz

Merhametli olabilirsiniz
İmanlı olabilirsiniz
İmanla gezebilirsiniz

Gözyaşlarını silebilirsiniz

Yaşam koçu olabilirsiniz

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)

Rahman Sevindirendir

İman ile gezen kâmildir

İmansız olan cahil zalimdir

Rabbim her şeye Kadir’dir

Mümin olanı Rahman sevindirendir

Rabbimden hidayet bekleriz

İman ile yolda yürürüz

Gül kokan Resul’ü candan severiz

Mümin olanı Rahman sevindirendir

Merhamet dergâhındayız

Mümin olmaz ahlaksız

Mümin olmaz amaçsız

Mümin olanı Rahman sevindirendir

Herkes kendine zalim

Müminde olmaz sahte âlim

Ne olacak der cümlemizle halim

Mümin olanı Rahman sevindirendir

İnsan kanı döken değil mümin

Ondan Müslüman olmaz olur zemin

Şeytanla geçti demin

Mümin olanı Rahman sevindirendir

Hak yolda değilsin sen cahil

Zalimsin anlamazsın çökmüşün e cahil

Seni nasıl düzeltsin âlim

Yaptığında sen değilsin ehil

Mümin olanı Rahman sevindirendir

Ramazan yaklaşır bakarsın

Herkesten önce koşarsın

Sanma insan kandırır coşarsın

Cehennemde odun olmaya koşarsın

Mümin olanı Rahman sevindirendir

Devran senin sanırsın

Boş sözlere kanarsın

Ecel gelince yanarsın

Eli boş sap gibi kalırsın

Mümin olanı Rahman sevindirendir

Melamet hırkasını giyersin

Pişkin arsız gülersin

Adamım diye gezersin

Şeytandan bir adım önde gidersin

Mümin olanı Rahman sevindirendir

İmansızlar cehennemde viran oldu

İman ile olanlar cennete doldu

Hani ölüm hesap yoktu ne oldu

Yalakaların nerede senden önce soldu

Mümin olanı Rahman sevindirendir

İşin gücün hep zarar

Yedin haram etmedin karar

Sandın yığdığın çaldığın yarar

İman sende ne arar

Cehennem yanman için arar

Mümin olanı Rahman sevindirendir

Dini rakip gördün sen

Aç gözlülüğünde hep dedin ben

Haydi, şimdi nefsini yen

Dediğini yaptın harfiyen

Haydi, nasıl yenersen yen

Mümin olanı Rahman sevindirendir

Kötü gözle kullara bakma

Çelme takanlara çelme takma

İman ile ol nefis şeytan ile yatma

Mümin olanı Rahman sevindirendir

Kul Mehmet sakın gönül yakma

Şer var iken sen yatma

İman var iken zalime seyirci kalma

Mümin olanı Rahman sevindirendir

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)

Öylesine Bir Şiir

                   

    Bu beden bu bedense

Bedense kötülük kimdense

Kimdense bu tokat yedimse

Yedimse bir şey demedimse

Demedimse razı oldum denilmesinde

Hayat bir anda rotasın değiştirdi, sanki

Sanki gözler kör olmuş bakmaz ahlaki

Ahlaki sanki çelişki yumağı dağıtılan pilav ne ki

Ne ki ne ki bu pişkinlik edilmez ki telafi

Vefasızlık bizi sanki yaptı tiryaki

Ortalıkta kimdir yüreksiz gezen

Gezen yürekleri ezen

Ezen edepsizce gezen

Gezen değil mi ki tehlikeyi sezen

Sezen bakışlar ki yerdegezen

Yerdegezen işte odur boş nefretle gezen

Yollara güller ektik

Ektik gülümsersiniz dedik

Dedik yıkmayın boşa mı ümitlendik

Ümitlendik bindiğimiz dalı kestik

Kestik başları dimdik gökyüzüne diktik

Diktik doğmamış çocuğa kefen biçtik

Biçtik gökyüzüne çıkarken feryat

Feryat ile yağarken kulakları sağır eden ürperti

Ürperti kapasan da kulakları delip geçen

Geçen pişmanlıkla yeryüzünde çaresizlikle gezen çimdik

Çimdik ayıktır ’mayan ayvayı yedik

Yedik ne yediğimizi bilmedik

Bilmedik ümit ile gezmedik

Gezmedik sezmedik

Sezmedik önümüzü görmedik

Görmedik ne yaptığımızı bilmedik

Bilmedik gözyaşını hiç silmedik

Silmedik gönülde nefreti kini

Kini ile açılırken börekte ki sini

Sini kokar yanık ateş kini pimi

Pimi oda ne ki anladım ayar pimi

Ayar pimi kimin ki

Hayaldi rüya bitti mi?

Bitti mi nefret yok olup gitti mi?

Gitti mi güzel düşünen insan

İnsan denilen enteresan

Enteresan gökten yağmaz nefretinle ihsan

İhsan iman edene yağan dilinden anlar gönlünde lisan

Lisan ortalıkta gezer insan perişan

Perişan insan akıldan noksan

Noksan yeter kul Mehmet noktayı koysan

Ettimse sürçü lisan af ola

Af ola güzellikler âleme dola

Âleme dola yollarımız nur ile dola

Sonumuz ise hayırlı ola

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)

Biz Yeniden Yeniden Yeniden Başlayacağız

Çelme taktığınız yerde devam ediyoruz

Siz boşa kahkaha atsanız da biz yürüyoruz

En acısı dost diye görülenler sırtımızda vuruyor

Doğru yaptın sanıyor pişmanlıkla yanılıyor

Yağsa da Türkiyem'e ihanet dolu gibi

Bizdeki sevda yürek şemsiye zaten Türkiye’ye

Çaldığım her şarkıda ihanet kokusu buram buram

Kaç şarkı kaldı ihaneti hatırlatmayan belirsiz

Umudun kollarını kökünden kestiler

Şimdi hepimiz aynı acıyı hissediyoruz

Şimdi umutsuzluk denizinde umudu arayacağız

Belki okyanusta boğulmayacağız, ama

İhanetin bir kaşık suyunda boğulacağız

Bizde umut tükenmez Rahman var iken yanımızda

Sizde umut sıfır Rahmandan çok çok uzak iken

E yani yaşam tarzı düşünce inanç farkı o kadar olacak

Siz sona koşarken biz yeniden yeniden yeniden başlayacağız

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)

Kapatıyorum Gönül Evimin Tüm Işıklarını Sana

Keşke söylediklerimi kendime söyleseydim de sana söylemeseydim, söyler iken yüreğimin aşk dalları birer birer kırılıyor, benimle beraber soluyor…

Sana uçan kanatlarımı kendi ellerinle kırdın, sana uçamıyorum ayaklarım kırıldı yürüyemiyorum… Bana koş gel diyorum hiç duymuyorsun vefasız, bana bakarken gamzende güller açıyordu şimdi ayrılık okları ile dolu yüreğime her somurttuğunda yüreğime saplanıyor, ama sen görmüyorsun bilmiyorsun işte bu beni, ahların içinde ıstırapların içinde yaşıyorum…

Yüreğimin sahillerinde ellerinde diken ile yüreğimi parçalıyorsun, bu isteksizlik nefret nereden çıktı bilemiyorum, anlayamıyorum! Söylemiyorsun,  anlatmıyorsun! Her muamma cevabını bulur, ama suskunluğunun cevabı sanki mezarda bulacak korkusu, yüreğimi yakıyor. İnsanlık hali yanlışlıkla kırıcı söz söylemiş olabilirim ve hatırlayamıyor olabilirim veya birileri hakkımda sana doğru olmayan bir şeyler söylemiş olabilir, söyle bana çözüm bulalım diyorum, hiç yüzüme bakmıyorsun, konuşmuyorsun… Öfkelisin nedenini bilmiyorum! Kendine merhamet etmediğin gibi bana da merhamet etmiyorsun! Nasıl olacak? Çözüm nedir? Söylemiyorsun…

Kızgın bakışlarında cevap arıyorum kahır buluyorum, yeter artık ya cevap ver ya da bu defa ben terk ediyorum seni. Sanki bulunmaz Hint kumaşı gibisin, sen sevmezsen beni seven birini arar bulurum asıl sen üzül seni candan sevenini kaybettin, şimdi kendi kahrın nefretinle karanlığınla kal baş başa o zaman anlarsın belki kıymetimi, gerçi bundan sonra anlasan da anlamasan da fark etmez, ben sana gönül kapımı kapattım gidiyorum… Unutmakta bir nimettir seven için, her ne ise bizi bu duruma düşüren arayalım bulalım cevabını… 

Susuyorsun, öyle ise sonsuza kadar sus nefretinle, yenilgiye cesaretinle karşı yürüme korkaklığınla kal baş başa artık bundan sonra, yüreğim ağlasa da yağan yağmur gibi rahmettir diyorum seni terk ediyorum, ben istemesem de bir mülteci gibi yanında kalamam bu kendime ve aşkıma ihanet olur…

Aşksız nursuz karabasan rüyalarla kal, en katı yüreğinin kuytu köşelerinde sokaklarında bensiz yürü… Arkamda bize ve aşkımıza ait tüm izleri silerek gidiyorum artık arasan da bulamazsın izimi, ukde kalsın yüreğinde bize ait anıların dehlizinde karanlığında kal ya da belki ben iyi değilim söylemedin olabilir, şimdi benden kurtuluyorsun diyorum ve kapatıyorum gönül evimin tüm ışıklarını sana…  

Yeniden bir seven bulana kadar, ben aşkımı sandalına binerek aşkın derya denizinde yavaş kürekleri çekerek senden uzaklaşıyorum… Dilara bakışlımı aramaya gidiyorum, vuslat ile gönlüm saracak hep benim gibi gülümseyecek olan sevenime doğru gidiyorum… Dilimde dualarla dilinde dualar olanıma doğru yavaş yavaş yol alıyorum ve gülümsüyorum, yüreğimde gülümseyen umutlarımla.

Mehmet Aluç

Mutluluk Neşe

Nefret ne elem dolu acı

Nefret ile olmaktansa gelsin sancı

Nefret ile dolacaksa kasalar olmam ben yancı

Hepimiz iki günlük dünyada gelip giden hancı

Nefret ile sahte gülüşü yaşamak ıstırap

Nefret'siz çöllerde yaşamak mutluluk neşe, değil serap

Nefret ile âlem yanar gönüller yanar

Nefrete cahil akılsız bir sözle kanar

Gülümseme ile nefret gam yanar yok olur

Nefret ile sahte gülüşü yaşamak ıstırap

Nefret'siz çöllerde yaşamak mutluluk neşe, değil serap

Kul Mehmet’im yanarım merhamet muhabbet adına

Gönül dilimle koşarım gözyaşları silerim sevabına

Merhamet ile olmayan cümle kul ise cahildir, değil kâmil

Nefret ile sahte gülüşü yaşamak ıstırap

Nefret'siz çöllerde yaşamak mutluluk neşe, değil serap

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)

Ey sevgili

Ey sevgili

Gülüşün ruhumu sarsa

Bakışların beni çağırsa

Adım diline dolansa

Aşkınla koşmanın hazını duysam

Sarılsan kollarıma âlem benim olsa

Eğme kaşlarını öldür beni

Dayanılmaz ecel hançerini vurma sineme

Ay gibi yıldız gibi doğ geceme gündüzüme

Bırakma beni hasretin cehenneminde

Dikenli gül bahçesinde bekletme

Kapat gözlerini ben geldim desem

Sarılalım bir beden olalım diye sevsem

Gönülde hep bulalım birbirimizi diye gülümsesem

Gönül kapını aralar mısın seni seviyorum desem

Açar mısın gönül pençeni  gönlün nur yüzünü görsem

Koşar mısın her zaman kollarıma ey sevgili

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)