Rabbim Cümlemizi Korusun

 Kendini bilmezlerden

Şer nedir görmezlerden

Kaos ile gezenlerden

Rabbim cümlemizi korusun

Hak gelsin diyenlerden

Şeri def edenlerden

Merhamet ile gezenlerden

Eylesin Rabbim bizi

Umudu şer ile değiştirenden

Merhamete kini bulaştıranlardan

İnsan değerini bilmeyenlerden

Rabbim cümlemizi korusun

Umutsuzluğu umut ile değiştiren

Kini merhamet ile yıkayan

İnsan gönlünü merhamet ile gezenlerden

Eylesin Rabbim bizi

İman gelmesin gönüllere diyenlerden

Din dersi okullarda kalksın diyenlerden

İmansız dua ’sız gezelim diyenlerden

Rabbim cümlemizi korusun

Rahman’a secde edenler

İman ile hayatını devam edenler

İnsanlığın mutluluğu için çalışanlardan

Eylesin Rabbim bizi

Nefret kin ile yatanlardan

Şer ile ittifak edenlerden

Düzgün yola çukur eşenlerden

Rabbim cümlemizi korusun

Nefret kini iman ile def eden

Şer güçleri iman ile temizleyen

Çukur yolları merhametle düzleyenlerden

Eylesin Rabbim bizi

Merhamet gerekir cümlemize

Mutluluk getirelim evlerimize

Gülümseyelim gönüllere

Rabbim cümlemizi korusun

Kul Mehmet’im sen yaz söyle

Kötü doğruya gelmez bilmem böyle

Şer belli gözü görmez gündüz gözüyle

Rabbim cümlemizi korusun

Mehmet Aluç

Demedin

Nakış nakış seni gönlüme işledim

Gece düşümde gündüz hayalimde düşledim

Seni seviyorum ben her an dedim

Uzun zamandır bir öpücük vereyim demedin

Gizli gizli bana gülümsedin

Uzakta gördün seni seviyorum demedin

Naz yaparsın bana ben hemen bildim

Uzun zamandır bir öpücük vereyim demedin

Sevgi aşk ile yıkılmaz bir devdir

Haydi, gel onunla gönülleri sevindir

Mutlu yuvayı kuran o evdir

Uzun zamandır bir öpücük vereyim demedin

Nefret aşkı taşıyamadı

Aşk nefreti taşıdı merhametle tanıştırdı

Cümle âlemi barış ile yaşattırdı

Uzun zamandır bir öpücük vereyim demedin

Demedin yar demedin gülümseyerek öpmedin

Haydi gel aşk yuvamızda birlikte olalım demedin

Demedin yar demedin gel sarılalım demedin

Uzun zamandır bir öpücük vereyim demedin

Şiirimde seni beni cümlemizi yazarım

Cümle gönüllere sevgiyi dağıtmaya hazırım

Nefret kini gönüllerde iman ile kazımaya gelirim

Uzun zamandır bir öpücük vereyim demedin

Kul Mehmet’im sevgi aşk gönüllere yetti

Aşk geldi merhametle nefret kin gitti

Sanmayın bu şiirim burada bitti

Uzun zamandır bir öpücük vereyim demedin

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)

Yeni Bir Hayata Merhaba Diyebilirsiniz

Her sabah yeni bir hayata merhaba diyebilirsiniz

Bunun için seher vakti kalkıp sabah namazını kılabilirsiniz

Fiziksel aktive için cümle kullara dua edebilirsiniz

Kapınız çalacak olan imanın nuru ile gülümseyebilirsiniz

Her sabah yeni bir hayata merhaba diyebilirsiniz

Diyetle miyetle uğraşmayın az yiyin sık sık yiyin

Helal kazanıp helalinden yiyin dağıtın giydirin giyin

Kuran Gül Resul iman ile olun gönüllerde gezin

Her sabah yeni bir hayata merhaba diyebilirsiniz

Kuran Gül kokan Resul’ün tüyoları ile yeni yaşama adım atın

Mutluluğa merhametle mutluluk katın

Yüce Allah’a secde ile beş vakit şükür edin

Zararlı olan ne var ise yavaş yavaş terk edin

Her sabah yeni bir hayata merhaba diyebilirsiniz

Gülümseyebilirsiniz

Merhametli olabilirsiniz
İmanlı olabilirsiniz
İmanla gezebilirsiniz

Gözyaşlarını silebilirsiniz

Yaşam koçu olabilirsiniz

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)

Rahman Sevindirendir

İman ile gezen kâmildir

İmansız olan cahil zalimdir

Rabbim her şeye Kadir’dir

Mümin olanı Rahman sevindirendir

Rabbimden hidayet bekleriz

İman ile yolda yürürüz

Gül kokan Resul’ü candan severiz

Mümin olanı Rahman sevindirendir

Merhamet dergâhındayız

Mümin olmaz ahlaksız

Mümin olmaz amaçsız

Mümin olanı Rahman sevindirendir

Herkes kendine zalim

Müminde olmaz sahte âlim

Ne olacak der cümlemizle halim

Mümin olanı Rahman sevindirendir

İnsan kanı döken değil mümin

Ondan Müslüman olmaz olur zemin

Şeytanla geçti demin

Mümin olanı Rahman sevindirendir

Hak yolda değilsin sen cahil

Zalimsin anlamazsın çökmüşün e cahil

Seni nasıl düzeltsin âlim

Yaptığında sen değilsin ehil

Mümin olanı Rahman sevindirendir

Ramazan yaklaşır bakarsın

Herkesten önce koşarsın

Sanma insan kandırır coşarsın

Cehennemde odun olmaya koşarsın

Mümin olanı Rahman sevindirendir

Devran senin sanırsın

Boş sözlere kanarsın

Ecel gelince yanarsın

Eli boş sap gibi kalırsın

Mümin olanı Rahman sevindirendir

Melamet hırkasını giyersin

Pişkin arsız gülersin

Adamım diye gezersin

Şeytandan bir adım önde gidersin

Mümin olanı Rahman sevindirendir

İmansızlar cehennemde viran oldu

İman ile olanlar cennete doldu

Hani ölüm hesap yoktu ne oldu

Yalakaların nerede senden önce soldu

Mümin olanı Rahman sevindirendir

İşin gücün hep zarar

Yedin haram etmedin karar

Sandın yığdığın çaldığın yarar

İman sende ne arar

Cehennem yanman için arar

Mümin olanı Rahman sevindirendir

Dini rakip gördün sen

Aç gözlülüğünde hep dedin ben

Haydi, şimdi nefsini yen

Dediğini yaptın harfiyen

Haydi, nasıl yenersen yen

Mümin olanı Rahman sevindirendir

Kötü gözle kullara bakma

Çelme takanlara çelme takma

İman ile ol nefis şeytan ile yatma

Mümin olanı Rahman sevindirendir

Kul Mehmet sakın gönül yakma

Şer var iken sen yatma

İman var iken zalime seyirci kalma

Mümin olanı Rahman sevindirendir

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)

Öylesine Bir Şiir

                   

    Bu beden bu bedense

Bedense kötülük kimdense

Kimdense bu tokat yedimse

Yedimse bir şey demedimse

Demedimse razı oldum denilmesinde

Hayat bir anda rotasın değiştirdi, sanki

Sanki gözler kör olmuş bakmaz ahlaki

Ahlaki sanki çelişki yumağı dağıtılan pilav ne ki

Ne ki ne ki bu pişkinlik edilmez ki telafi

Vefasızlık bizi sanki yaptı tiryaki

Ortalıkta kimdir yüreksiz gezen

Gezen yürekleri ezen

Ezen edepsizce gezen

Gezen değil mi ki tehlikeyi sezen

Sezen bakışlar ki yerdegezen

Yerdegezen işte odur boş nefretle gezen

Yollara güller ektik

Ektik gülümsersiniz dedik

Dedik yıkmayın boşa mı ümitlendik

Ümitlendik bindiğimiz dalı kestik

Kestik başları dimdik gökyüzüne diktik

Diktik doğmamış çocuğa kefen biçtik

Biçtik gökyüzüne çıkarken feryat

Feryat ile yağarken kulakları sağır eden ürperti

Ürperti kapasan da kulakları delip geçen

Geçen pişmanlıkla yeryüzünde çaresizlikle gezen çimdik

Çimdik ayıktır ’mayan ayvayı yedik

Yedik ne yediğimizi bilmedik

Bilmedik ümit ile gezmedik

Gezmedik sezmedik

Sezmedik önümüzü görmedik

Görmedik ne yaptığımızı bilmedik

Bilmedik gözyaşını hiç silmedik

Silmedik gönülde nefreti kini

Kini ile açılırken börekte ki sini

Sini kokar yanık ateş kini pimi

Pimi oda ne ki anladım ayar pimi

Ayar pimi kimin ki

Hayaldi rüya bitti mi?

Bitti mi nefret yok olup gitti mi?

Gitti mi güzel düşünen insan

İnsan denilen enteresan

Enteresan gökten yağmaz nefretinle ihsan

İhsan iman edene yağan dilinden anlar gönlünde lisan

Lisan ortalıkta gezer insan perişan

Perişan insan akıldan noksan

Noksan yeter kul Mehmet noktayı koysan

Ettimse sürçü lisan af ola

Af ola güzellikler âleme dola

Âleme dola yollarımız nur ile dola

Sonumuz ise hayırlı ola

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)

Biz Yeniden Yeniden Yeniden Başlayacağız

Çelme taktığınız yerde devam ediyoruz

Siz boşa kahkaha atsanız da biz yürüyoruz

En acısı dost diye görülenler sırtımızda vuruyor

Doğru yaptın sanıyor pişmanlıkla yanılıyor

Yağsa da Türkiyem'e ihanet dolu gibi

Bizdeki sevda yürek şemsiye zaten Türkiye’ye

Çaldığım her şarkıda ihanet kokusu buram buram

Kaç şarkı kaldı ihaneti hatırlatmayan belirsiz

Umudun kollarını kökünden kestiler

Şimdi hepimiz aynı acıyı hissediyoruz

Şimdi umutsuzluk denizinde umudu arayacağız

Belki okyanusta boğulmayacağız, ama

İhanetin bir kaşık suyunda boğulacağız

Bizde umut tükenmez Rahman var iken yanımızda

Sizde umut sıfır Rahmandan çok çok uzak iken

E yani yaşam tarzı düşünce inanç farkı o kadar olacak

Siz sona koşarken biz yeniden yeniden yeniden başlayacağız

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)

Kapatıyorum Gönül Evimin Tüm Işıklarını Sana

Keşke söylediklerimi kendime söyleseydim de sana söylemeseydim, söyler iken yüreğimin aşk dalları birer birer kırılıyor, benimle beraber soluyor…

Sana uçan kanatlarımı kendi ellerinle kırdın, sana uçamıyorum ayaklarım kırıldı yürüyemiyorum… Bana koş gel diyorum hiç duymuyorsun vefasız, bana bakarken gamzende güller açıyordu şimdi ayrılık okları ile dolu yüreğime her somurttuğunda yüreğime saplanıyor, ama sen görmüyorsun bilmiyorsun işte bu beni, ahların içinde ıstırapların içinde yaşıyorum…

Yüreğimin sahillerinde ellerinde diken ile yüreğimi parçalıyorsun, bu isteksizlik nefret nereden çıktı bilemiyorum, anlayamıyorum! Söylemiyorsun,  anlatmıyorsun! Her muamma cevabını bulur, ama suskunluğunun cevabı sanki mezarda bulacak korkusu, yüreğimi yakıyor. İnsanlık hali yanlışlıkla kırıcı söz söylemiş olabilirim ve hatırlayamıyor olabilirim veya birileri hakkımda sana doğru olmayan bir şeyler söylemiş olabilir, söyle bana çözüm bulalım diyorum, hiç yüzüme bakmıyorsun, konuşmuyorsun… Öfkelisin nedenini bilmiyorum! Kendine merhamet etmediğin gibi bana da merhamet etmiyorsun! Nasıl olacak? Çözüm nedir? Söylemiyorsun…

Kızgın bakışlarında cevap arıyorum kahır buluyorum, yeter artık ya cevap ver ya da bu defa ben terk ediyorum seni. Sanki bulunmaz Hint kumaşı gibisin, sen sevmezsen beni seven birini arar bulurum asıl sen üzül seni candan sevenini kaybettin, şimdi kendi kahrın nefretinle karanlığınla kal baş başa o zaman anlarsın belki kıymetimi, gerçi bundan sonra anlasan da anlamasan da fark etmez, ben sana gönül kapımı kapattım gidiyorum… Unutmakta bir nimettir seven için, her ne ise bizi bu duruma düşüren arayalım bulalım cevabını… 

Susuyorsun, öyle ise sonsuza kadar sus nefretinle, yenilgiye cesaretinle karşı yürüme korkaklığınla kal baş başa artık bundan sonra, yüreğim ağlasa da yağan yağmur gibi rahmettir diyorum seni terk ediyorum, ben istemesem de bir mülteci gibi yanında kalamam bu kendime ve aşkıma ihanet olur…

Aşksız nursuz karabasan rüyalarla kal, en katı yüreğinin kuytu köşelerinde sokaklarında bensiz yürü… Arkamda bize ve aşkımıza ait tüm izleri silerek gidiyorum artık arasan da bulamazsın izimi, ukde kalsın yüreğinde bize ait anıların dehlizinde karanlığında kal ya da belki ben iyi değilim söylemedin olabilir, şimdi benden kurtuluyorsun diyorum ve kapatıyorum gönül evimin tüm ışıklarını sana…  

Yeniden bir seven bulana kadar, ben aşkımı sandalına binerek aşkın derya denizinde yavaş kürekleri çekerek senden uzaklaşıyorum… Dilara bakışlımı aramaya gidiyorum, vuslat ile gönlüm saracak hep benim gibi gülümseyecek olan sevenime doğru gidiyorum… Dilimde dualarla dilinde dualar olanıma doğru yavaş yavaş yol alıyorum ve gülümsüyorum, yüreğimde gülümseyen umutlarımla.

Mehmet Aluç

Mutluluk Neşe

Nefret ne elem dolu acı

Nefret ile olmaktansa gelsin sancı

Nefret ile dolacaksa kasalar olmam ben yancı

Hepimiz iki günlük dünyada gelip giden hancı

Nefret ile sahte gülüşü yaşamak ıstırap

Nefret'siz çöllerde yaşamak mutluluk neşe, değil serap

Nefret ile âlem yanar gönüller yanar

Nefrete cahil akılsız bir sözle kanar

Gülümseme ile nefret gam yanar yok olur

Nefret ile sahte gülüşü yaşamak ıstırap

Nefret'siz çöllerde yaşamak mutluluk neşe, değil serap

Kul Mehmet’im yanarım merhamet muhabbet adına

Gönül dilimle koşarım gözyaşları silerim sevabına

Merhamet ile olmayan cümle kul ise cahildir, değil kâmil

Nefret ile sahte gülüşü yaşamak ıstırap

Nefret'siz çöllerde yaşamak mutluluk neşe, değil serap

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)

Ey sevgili

Ey sevgili

Gülüşün ruhumu sarsa

Bakışların beni çağırsa

Adım diline dolansa

Aşkınla koşmanın hazını duysam

Sarılsan kollarıma âlem benim olsa

Eğme kaşlarını öldür beni

Dayanılmaz ecel hançerini vurma sineme

Ay gibi yıldız gibi doğ geceme gündüzüme

Bırakma beni hasretin cehenneminde

Dikenli gül bahçesinde bekletme

Kapat gözlerini ben geldim desem

Sarılalım bir beden olalım diye sevsem

Gönülde hep bulalım birbirimizi diye gülümsesem

Gönül kapını aralar mısın seni seviyorum desem

Açar mısın gönül pençeni  gönlün nur yüzünü görsem

Koşar mısın her zaman kollarıma ey sevgili

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)

Kalk silkelen soluğa soluk katalım

İradeye atılsa da nefretle çelme

Yeter daha geri geri gelme

Dağılsın nefret göğsün hançerle delme

Kalk silkelen soluğa soluk katalım

Düşme ile ebedi yol bırakılmaz

Hayaller karasa titreyen kalp unutulmaz

Yollar çetin ise dava bırakılmaz

Kalk silkelen soluğa soluk katalım

Ne çıkar yol olsa çetin yokuş

Göz kararsa değil bu yok oluş

Araya girse de nefret değil yok oluş

Kalk silkelen soluğa soluk katalım

Kulun derdi yıkmak dertle ilgilenmek değil

Secde ile beş vakit namaz kılmak değil, sen eğil

Hayat oyununda oynan son perde değil aradır bil

Kalk silkelen soluğa soluk katalım

Ne çıkar bir anlığına soluksuz kalsak

Dava milletin davası azda uykusuz kalsak

Nefret kini görmeden gönüldeki saflığa baksak

Kalk silkelen soluğa soluk katalım

Kul Mehmet’im uçan kuş olsa da yaralı

Evlerde ötse de baykuş viran değil yüzü karalı

Şehit yakını yetim ağlar dertli dertli ağlamalı

Kalk silkelen soluğa soluk katalım

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)

Medya Seçkilerim

                                                   Feride'nin Günlüğü

                                                   Şekerim düştü, Sevilayım yükseldi!

Truva atları kişnemeye başladı!

Düşenin değil düşürenin dostları, lağım borularını açtı. Bismillah. Allah bizi terk etmesin yeter. Allah zaferi ertelediyse biz bir şey söylüyordur. İslamcı lolipoplar gibi eski yaraları yalayarak iktidara vurma zamanı değil, asla vurmayacağım. Biz Nişantaşı taburelerine terfi eden Beyazıt Meydanı ruhunu geri aldığımızda dirileceğiz. Biz, kucağındaki Musa’yı ağlayarak emziren annenin duasından yeniden geçtiğimizde dirileceğiz. Filistin’de Muhammed Durre babam diye yeniden bize sarıldığında dirileceğiz. Doğu Türkistan’da bizim coğrafyamıza hüngür hüngür ağlayarak sarılan mazlumların kalbini inşirahla teskin ettiğimizde dirileceğiz. Biz Veda Tepesinin Muhammedine veda etmeyip ümmeti silkelediğimizde dirileceğiz. Bitmedik, başlayacağız. Susmadık, gürleyeceğiz. Allah yeniden başlayanların yardımcısıdır.

Lakin içimizde yükselip, rant tarlasını düşmanın yağdırdığına süren alçaklara bir çift sözüm var.  Çetesini toplayıp Halkların Cüzdan Kardeşliğine sığınan, parayla masaj yapıp dava ateşiyle değil sauna dumanıyla terleyen Sevilay Yükselir’e bir çift sözüm var. Ey İslamcı kardeş demedim mi sana, bunlar atacakları okun, saplayacakları hançerin zengini. Demedim mi sana, bunlar senin yangınında gizli ızgaracılar, demedim mi sana, bunlar senin derdine ortak değil düşmanın hilesinde yancılar.

Demedim mi sana , Bunlar sen güçlüyken Sevilay, biraz tökezle oldu mu sana Sıvışay! Demedim mi sana, bunlar kaportada aslan, gemide fare. Demedim mi sana bunlar senin arkanı ciplerinin dikiz aynasından kollayan acemi dost. Demedim mi sana, bunlar senin omzundan Yükselir, ve o omuza çemkirerek alçalır. Demedim mi sana bunlar senin Sabahına tüneyip akşamına pusuya yatarlar. Demedim mi sana, sen secdede beklersin bunlar tetikte, sen dava dersin bunlar para. Sen Akabe biatında, bunlar arbede fiyatında. Ve demedim mi sana bunlar sana kardeşlerini unutturur üveyliğini dayatır.

Ey Sıvışay! Diyorsun ki parallerle mücadeleme devam edeceğim. Etme. Bizi sayma, git kitaplaştırdığın paralarını sayfa sayfa say. Sen o paralellerin besmeleyi unutup dağı yağlayan bozguncularla bir oluşuna sırıt sonra da buna mücadele de!

Sen git kan toplayan sahte barış güneşine yaman! Senin öttüğün yerde susarak Allahın planını beklemek şereftir. Git kapılarda makam dilen, safları işgal etme.

elonue@gmail.com
 Twitter:@elonue

Kaynak: http://www.haber7.com/yazarlar/feridenin-gunlugu/1403669-sekerim-dustu-sevilayim-yukseldi

Çift Maaş Var Çıksın Ağıtlar

Milli irade dedik

Şer ile ettik ittifak

Ellerimiz doldu kan

Sırıtırız istediğin kadar yan

Soframızda kul sütü olacak

Hatta fazladan ikramiye yağacak

Maaş almayan ülkede kalmayacak

Sırıtırız istediğin kadar yan

Koştuk olduk serseri şaşı

Şimdi kaldıramadık başı

Aksın dedik boş ver şehit gözyaşı

Çifte maaş alacağız gerek yok dedik olsa da ahlak dışı

Attık elimizdeki gönlümüzdeki kin ile taşı

Şer verdi elimize başlamak için kanlı bayrak başlattı yarışı

Yıkım ile başladık serbest istediğin kadar dağıt

Bırakın dedik duymasın kulaklar çift maaş var çıksın ağıtlar

Yiyeceğiz artık sınırsız yutun yutacağınız kadar

Yanına soğuk çay ya da biskevüt ye akşama kadar ele geçerse ar

Bekliyoruz alacağız çuval çuval çoklar çoklar kadar

Bırakın dedik duymasın kulaklar çift maaş var çıksın ağıtlar

Kaynak dersen lan buluruz yolun ulan manyak

Kaynaşmak dersen leş kokar cıvık cıvık Avrupa’dan gelir

Beraber oynadık ya oyunu gelir oradan kucak kucak

Gelmezse de bir dahakine almadan oynamayız karakucak

Sanki kan kokar her yer kurban mı kesiliyor

Doyacağız ete buda oh ne güzel et kokusu esiyor

Yok, et değil galiba leş kokusu yanıldık telaş yok et birazdan geliyor

Bırakın dedik duymasın kulaklar çift maaş var çıksın ağıtlar

Yatırımlar hizmet aman boş ver kime lazım şer var iken

Yarınlara koşmaya ne gerek var cep dolsun mangırla

Ne gerek var kardeşliğe sabır’a insanlığa herkesi azarla

Bırakın dedik duymasın kulaklar çift maaş var çıksın ağıtlar

Kul Mehmet’im halay için varın şehit mezarları yanına

Girse de şer güçler mazlumun Mehmetçiğin kanına

Çifte maaş ikramiye var bunlar candır canımıza

Bırakın dedik duymasın kulaklar çift maaş var çıksın ağıtlar

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)

Gönül Gibi İsen Gel Gitme

            

Var mı sabırla beni dinleyecek saran aşk gibi

Viran eden sözler gibi dinleyeceksen gelme

Zaten giyinmişim gönlüme beyaz kefeni gülme

Canı canana veren gönül gibi isen gel gitme

Sabır yolunda bana sabırla yol olacaksan

Aşk yolunda aşk gibi konuşmadan saracaksan

Taze açan gül gibi gönlümde açılacaksan

Canı canana veren gönül gibi isen gel gitme

Saplanan hançeri sırtımda gülümseyerek çıkaracaksan

Sararan gönül ağacımı merhametin ile yeşerteceksen

Vefasızlıkla ağlayan gözyaşlarımı ellerinle sileceksen

Canı canana veren gönül gibi isen gel gitme

Ah ile yandı yüreğim maziyi geride bıraktım

Gülümserim diye umut ile dönersin diye yollara baktım

Mihnet ile kaldım yollarda düştüm dermansız kaldım

Canı canana veren gönül gibi isen gel gitme

Kul Mehmet’im gönül yıkan ettiğini bulur derim

Gönül yıkmam gönül inşa ederim gülümserim

Sevdiceğim gelir mi diye hala yolun gözlerim

Canı canana veren gönül gibi isen gel gitme

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)