Candan Geçtim

Aradım âlemi Rahmanı buldum

Tenime gönlüme aşkını esir kıldım

Nefis şeytanı Rabbim izni ile kovdum

Beş vakit secdede izni ile candan geçtim

Kabul etti huzuruna divanına durdum

Günahlarım çok idi vardım tövbe kapısına,

Merhametini Rahmetini buldum

Rüsva halimle merhametinde can buldum

Beş vakit secdede izni ile candan geçtim

Rabbim yardımıyla dertlerime derman buldum

Rabbim yardımıyla ona candan kul oldum

Rabbim tanımasaydım kendimi karanlıkta bulurdum

Beş vakit secdede izni ile candan geçtim

İsterim cümle kullar hak yoluna dönsün

Kul Mehmet’in elinden tutup yüzüne gülsün

Dünya malı peşinde koşmasın candan sevsin

Beş vakit secdede izni ile candan geçtim

Mehmet Aluç ( Kul Mehmet)

Malatya’m

Malatya’m sen oldun gurbette uzak

Kaybettim ben yolunu nasıl bulak

Sanma unuttum ben kaldım da uzak

Gelmesem de gönlümdesin Malatya’m

xx

Malatya’m kabir azabı hasretin

Senden ayrı gülmek inan çok çetin

Güzelliğin gönlümde sen bilesin

Gelmesem de gönlümdesin Malatya’m

xx

Ol dedi Rahmanım kaysılar oldu

Hastalıklara şifan canla doldu

Gül yüzün kaysıyla bal gibi oldu

Gelmesem de gönlümdesin Malatya’m

Mehmet Aluç  (Kul Mehmet)

Aşktan güzel dost bulmadım

Seyyah olup cümle âlemi gezdim

Aşkı Gönlüme kendim kefen biçtim

Nefret kinden kendim anında geçtim

 Aradım Aşktan güzel dost bulmadım

xx

Fanidir cümle kullar âlem fani

Dünya benim benim diyeler hani

Güzel gördüm gönlünü sevdim yâri

 Aradım Aşktan güzel dost bulmadım

xx

Gönül kuşum sevdi de candan uçtu

Sınırsızdır bu aşkın can boyutu

Mecnun sanmayın leylasın unuttu

Aradım Aşktan güzel dost bulmadım

xx

Geçti ömrüm tenim bu aşk içinde

Ben yokum sanki o zikrin içinde

Şekil verdi tenime gül içinde

 Aradım Aşktan güzel dost bulmadım

xx

Kul Mehmet’im hor görmedim kimseyi

Gönül candan sever yaşar neşeyi

Mest olmuş gibi yaşar can zaferi

 Aradım Aşktan güzel dost bulmadım

Mehmet Aluç © (Kul Mehmet)

Can Ahmed’im Nur Ahmed’im

Can Ahmed’im nur Ahmed’im

Canlar sana kurban Ahmed’im

Ranzanda bize gülümsersin

Can Ahmed’im nur Ahmed’im

Cennete bizi beklersin efendim

Can Ahmed’im nur Ahmed’im

Sana tuzak kurdu zalimler gündüz gece

Sen imanı okudun gönüllere hece hece

Zalimler yok oldu bir gecede

Can Ahmed’im nur Ahmed’im

Cennete bizi beklersin efendim

Can Ahmed’im nur Ahmed’im

Kevser’e gider cennet yolu

Zalimlerin kırıldı kolu

Müminler yolu Kevser yolu

Can Ahmed’im nur Ahmed’im

Cennete bizi beklersin efendim

Can Ahmed’im nur Ahmed’im

Sensiz yakar nefis denen ejder

Bilmem kullar dünya malın neyler

Ömrü hayatını eyler keder

Mümin olan seni ister

Can Ahmed’im nur Ahmed’im

Cennete bizi beklersin efendim

Can Ahmed’im nur Ahmed’im

Mehmet Aluç

-Sinema Gurmesin de ..... Filmine Eleştiri Getiri Götürü Falan Filan-1-

Bu filmin Galasını halasını ilk seansını fırçasını kaçırmıştım şimdi izlemek ve okumak nasip oldu senaryosunu, yönetmenim sanki senaryoyu yazar iken masanın ayakları sallanıyordu galiba, yazarın eli kaymış biraz galiba dersinki neden niçin niye çeken yönetmenin gözü kaymış sakimine efendim şöylesine sesli düşünür isek düşünelim değil mi sonuçta misafirim yani, ilk girişteki günlüğü okuyan böylesine kanların yerlerde aktığı sahneyi karanlıkta çekelim aman Kızılay görmesin yoksa bipleniriz hem okuyan neden yüzünde korku ve çekinme azda hayretten izler yok, replik neden yazılmamış orada, sufleyi söyleyen sütlaç yemeye mi gitmiş acaba, bir soralım, hep o saatlerde ekran başında sinema kuyruğunda yedi yaşından küçükler var lütfen girişe bununla ilgili uyarı yazısını koyalım…
Sankimine işkence der iken sanki işkembe çorbasından bahis ediliyordu lütfen orada araya kaçan veya araya yanlışlıkla giren-c- harfini uyaralım ulu orta ortalıkta dolaşmasın sayın yönetmenim. Ondan sonra işkembe çorbasının güzelliğini düşünsün okusun oyuncu lütfen ama yani…
Gelelim üniversite bölümüne eskide olsa zor girerdin yazılırdın tonlarca para ödemek için neyse atlayalım ya da- kestik-
Sanki babamdan uzak der iken çok ayıp ama adam babası için böyle kelime kullanmaz şöyle olmalı idi

“Babamdan uzakta olsam da bana para gönderdiği ve yetiştirdiği için çok mutlu idim” şeklinde olacak, biraz utanma etrafına bakma ya da çaktırma…
Hem birkaç kuruşluk burs ile bir ay geçer mi bırakın para biriksin bankada, zaten adamlar aç gece gündüz para para diye aç geziyorlar” burada para para sözünün altını alt yazı ile belirgin çizelim. Kestik…

Motor hem o kadar güzel kızlar ile üç kuruş parayı çekmek için neden bankamatik kartı talep etmediniz bankadan acaba sayın yönetmen, sıraya gir sıran gelmez ise sabır içinde teşbih çek bunlar neden karede yoktu, siz Türkiye de yaşamıyor musunuz acaba? Susma sustukça sıra size gelecek, kestik…
Kısa anekdot öğrenci harç parası ile bir anlığına zengin mi olunur acaba alo ayakta uyumayın yönetmenim, biraz ciddiyet, kestik. Devam edeceğim bitti sanmayın şeffat olmalıyız yönetmen kardeşim, beyaz perde izlediğimiz filimde siyah anlara yer yok böyle biline.
Mehmet Aluç
Sinema Film Dizi Oyun Moyun Koyun Gurmesi
A.Ş. Müdürü Yani Genel Müdürü Gibi




__________________
Mümin tövbe ile merhamet ister Rabbin'de affı için
Selam ve dua ile...

http://www.tatliaskim.org/tatliaskim-sakamatik/650122-sinema-gurmesin-de-gazap-tohumlari-filmine-elestiri-getiri-goturu-falan-filan-1-a.html#post10133622

Kıydın Bana

Güneş doğmasın dersem yüzüne

Yağmur yağmasın desem tel saçlarına

Kuşlar ötmesin bahçende desem

Yazık ederim ben sana kıyamam

Sen terk ettin kıydın bana

Hüküm verdin sonun dedin idam

Hiç yakışmıyor sana terk edip gitmek

Seni seveni yüz üstü bırakıp dönmemek

Elinde kor ateşin yaktın yüreğimi bilmedin

İnsaf denilen hana yolun hiç mi düşmedi görmedin

Sen terk ettin kıydın bana

Hüküm verdin sonun dedin idam

Beter ol desem yakışmaz dilime

Yalnızlığın kor alevi ile yan desem uymaz gönlüme

Mutluluğa hasret kal desem gözüm arkada kalır yazık ömrüne

Sen terk ettin kıydın bana

Hüküm verdin sonun dedin idam

Kul Mehmet’im hasret kalsan da bir tebessüme

Sen terk edenlerin sokağında sakın yürüme

Nefreti kini insafsızlığı gönlüne alıp çürütme

Sen terk ettin kıydın bana ben kıyamam sana

Hüküm verdin sonun dedin idam bitmedi ki cezam

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)

Söyle Sözünü Sözü Yormadan

 Söyle sözünü sözü daha fazla yormadan

Nefret kinin içine sen yalanı katmadan

Gezersin merhametsiz yollarda utanmadan

Yollar yoruldu sende doğru sözlü olmadın

Merhamet yoksa söyle ne varır o Rahmana

Arama sen âlem de ötelerde huzuru

İşin gücünde gırgır ile alay tantana

Yollar yoruldu sende doğru sözlü olmadın

Arama huzuru sen geç oldu ömür bitti

Sanma kasanda'kiler senin ile bak gitti

Arkanda'kiler kavga ile bölüştü bitti

Yollar yoruldu sende doğru sözlü olmadın

Viran ettin sen gönlü yıktın cümle âlemi

Yazamadın da adam gibi sen o doğruyu

Ne taşırdın elinde kan damlatan kalemi

Yollar yoruldu sende doğru sözlü olmadın

Merhametle doldur sen gündüzle geceleri

Merhamet ile yaz sen sözleri heceleri

Merhamet ile kazan sen nurlu gönülleri

Yollar yoruldu sende doğru sözlü olmadın

Dokun merhametle sen sızlar sazın telleri

Gülümse önce mesken tutma sar gönülleri

Geldi geçti bak nefret ile her gün anılan,

Zalim sen gibi gönül yıkan o niceleri

Yollar yoruldu sende doğru sözlü olmadın

Gönül artık çiğneme şeytana da benzeme

Pişmanım de son nefes vermeden sen ne olur

Sürgün gitme zalimler gibi sen cehenneme

Yollar yoruldu sende doğru sözlü olmadın

Kul Mehmet der gönlünde yoksa güzel bir eser

Yerin belli sürgünsün sende o cehenneme

Yeter artık doğru ol yönün dön de kıbleye

Yollar yoruldu sende doğru sözlü olmadın

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)

Gönlün Seçtiğini Beğenmiyor

Açlıktan öldüm der inanmayın saklar kasalarda yemez

Kendi yemez yüzü gülmez yüzü güleni hiç sevmez

Kasalarda sakladığı bir gün ateş olur yakar hiç bilmez

Elinde fikirsizlik talan yalan var gönlün seçtiğini beğenmiyor

Müslüman görünür kan döker başı önünde ona inanmayın

Din düşmanları önüne ”Müslüman” sözü takar cani gönderir kanmayın

Bu dünya hiç kimseye fani değil aklıselim Kur’an ile olun yanmayın

Elinde fikirsizlik talan yalan var gönlün seçtiğini beğenmiyor

Camiye uğramaz kasanın başında kalkmaz gözünde akar yaş timsahtır

Sapı ile yutar paylaşmaya yoktur niyeti yaşadığı yer ise manastır

Doğru söyleyeni görünce çamur atar karalar ,

kendi sözü üstün olsun ister elinde satır

Elinde fikirsizlik talan yalan var gönlün seçtiğini beğenmiyor

Diker nefret denilen ağacı döker dibine benzini yakar köşe yolu tutar

Kendi fikrine uymayanları acımadan harcar çatır çatır bilmez hatır

Kendine her türlü unvanı layık görür vatandaşı soyulacak kaz görür lavuk

Elinde fikirsizlik talan yalan var gönlün seçtiğini beğenmiyor

Binlerce saray ile gönül yıkar utanmaz sonrasında sarayda'kini beğenmez

Yakar yıkar gönülleri gönüllerin kapısın açın gelin der umut beklenmez

Ahiretini dünyadan satar kazandım sanır, 

millet anlamaz sanır kendini sanır çözünmez

Elinde fikirsizlik talan yalan var gönlün seçtiğini beğenmiyor

Kul Mehmet sen söyle duymaz o lavuk işine gelince savuşur çarçabuk

Zaten tüm sözleri hayatı fikri düşüncesi abuk sabuk ve kendisi gibi yamuk

Her köşe döndüğünde doymaz fikirsiz ‘ligine devam eder

Elinde fikirsizlik talan yalan var gönlün seçtiğini beğenmiyor

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)

Gönüllere Girmezse Kapanmaz Yaralar

 Bunca âşık sanma ki yârden yüreği yaralı

Dünyanın çivisi çıkmış yerinden ondan ağlamalı

İman silinmiş sanki gönüllerde ondan sazın teli kırk gönlü yaralı

Gönüllere girmezse merhamet ile iman kapanmaz bu yaralar

Âşık vurur sazın teline yüreği ile sanki çalmaz

Ey kullar bu dünya ne bana ne size hiç kalmaz

Merhamet iman olmayınca kimse bu âlem de gülmez

Gönüllere girmezse merhamet ile iman kapanmaz bu yaralar

Şerha şerha olmuş düşünce ile fikirler yollar

Âşık ne yapsın uzanmaz herkesi sarmaz kollar

Bilmem ne işle uğraşır boşuna bu cümle kullar

Gönüllere girmezse merhamet ile iman kapanmaz bu yaralar

Âşık der bilmez mi insan gönlü yaraladığını

Mezara girdikten sonra hesap vereceğini

Karanlık fikirler ile yarınların gülmeyeceğini

Gönüllere girmezse merhamet ile iman kapanmaz bu yaralar

Öksüzü öksüz görmeyin Rahman’dır sahibi

Değmeyin ona yıkılırsa Rahman yıkar cümlemizi

Sar onu okşa başını fışkırır yanında merhamet denizi

Gönüllere girmezse merhamet ile iman kapanmaz bu yaralar

 Değmezse gönüle merhamet, yoktur âlem de sanmayın

Yaptığın cezasız kalırsa yaptığın yanına kar kalır yanılmayın

Aşığın yüreği gördüğü merhametsizlik ile yaralı onları anlayın

Gönüllere girmezse merhamet ile iman kapanmaz bu yaralar

Öter bülbüller sabah kalkar âşık secde ile varır Rahman’a

Alır gönül sazını varır cümle kullar yanına

İman ile heceleri harmanlar söyler cümle canına

Gönüllere girmezse merhamet ile iman kapanmaz bu yaralar

Kul Mehmet’im ne yazayım ne diyeyim bundan fazla bilemedim

Âşık dizin dibinde oturup merhamet ile sazın teline vuramadım

Sarmayınca gönüller üzülme kendini yaralama daha sabah olmadan

Gönüllere girmezse merhamet ile iman kapanmaz bu yaralar

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)

Bak İman Resul İle Kucak Açıyor

İmansız hayat ömür kurur

Sanma ki mümin imansız durur

İman ile cümle alem zalime karşı olur

Bak iman Resul ile kucak açıyor

İmansız ömürler soluyor

İman ile gönülde güneşler açıyor

Nefis şeytan zor kaçıyor

Bak iman Resul ile kucak açıyor

Mümin gönüllerde huzuru kondurur

Merhamet ile herkesi sarar gönüllere sevgi doldurur

Hasta kulları iman ile şifa eder yollarına gül kondurur

Bak iman Resul ile kucak açıyor

Sanma mümin olan gülmez

Dünyanın kahrını çeker müminin bileği bükülmez

Rahmandan başkasının önünde eğilmez

Nur Kur'an Gül Resul İman ile devrilmez

Kahrı sabır ile güldürür bitirir sanma erişilmez

Ahirette sefasını sürür iyilikleri hiç bitmez

Bir göz ağlarken bilir diğer göz gülmez

Bak iman Resul ile kucak açıyor

Bulunur imanın izi gülüşünde

Taşır bu izi mümin kalbinde

Belli olur müminin imanı yürüyüşünde

Bak iman Resul ile kucak açıyor

Mehmet Aluç  (Kul Mehmet)

Mümin İman İle Yatar Kalkar

Hele bir düşünün hele

Düşünün yine düşünün öyle böyle

Düşünce olsun

Bakış açısı olsun

Kabullenmeler

Fikirler

Yoldaki kılavuz olsun

İnsan olursa

Nefis şeytan olursa

Mutluluğa gider mi?

İnsan ki her an fikri değişen

Sadece kendi düşüncesinden

Fikrinden başkasına tahammül etmeyen

Sömürmeye dayalı yapısı ile

Bir anı bir anına uymayan

Yarına çıkacağı belli olmayan

Nefis ile şeytana gelince

Sadece kendi düşüncesinden

Fikrinden başka fikir ile kabul etmeyen

Merhametsizlik ile boy ölçüştüren ateşe çeken

İle hangi yolda yürünür

Tabi ki

Nur Kuran

Nur gül kokan Resul

İman yolunda çekinilmeden

Korkmadan gözü kapalı yürünür

Kulu yaratan Rahman

Rahmetellil diye Âlemlere Rahmet olanı gönderen

Kulun yarattı her ihtiyacını bilen

Tabi Rahmanın yolu emindir Resulü gibi

Kuranı gibi iman gibi

Neyin peşindeyiz

Hele bir düşünün hele

Düşünün yine düşünün öyle böyle

Öyle böyle şöyle düşünelim

Aklıselim

Ben desem de kelim

Düşünürün aklıselim derim

Az rahmanın önünde secde ile olalım az diz çökelim

Dünya peşindeki hesabımızı iyi düşünelim

Tartalım

Bölelim

Ölçelim

Gözlemleyelim

Görelim

Az da iman ile gülelim

Karşılıksız bir şey istemeyene

Sadece gelin diyene

Sadece bizim iyiliğimizi düşünene

Samimiyet ile gelene gülene gidelim

Olalım kalbi selim

Helal lokma yiyelim

Neşe içinde birbirimize gülelim

Açın halinden anlayalım

Fazla tokluk ile olmayalım

Kul kendi hali ile kalırsa azar

İnsan gönlü değil satılacak azar azar Pazar

Bilmem ne diye arkalarda kuyular kazar

Düzgün olan yolu kendi nefsi için neden bozar

Rahman ona azap ile ateşi bol verir çoğar çoğar

Kulda o ana bağırır çoğar çoğar kim duyar

Candan geçiren canından feryat ile geçer

İman ile olmayan imansız göçer

İmansız ahireti dünyası ecel ile çöker

Azrail dikenlerden ateşlerden kefen biçer

Ey kul sensin fani

Dünya benim diyenler hani

Zulüm ile yaşayanlar hani ateşlerde yani

Var yolunu baki sonsuz olan Rahmanın yolunda yürü haydi

Pişmanlık elem dolu ey fani

Nefis şeytan niyeti bozuk insan seni yolunda yutar

Fani değil midir tüm kullar

İmandır cümle kapıyı nur ile açar

Çek gönlüne yırtık olsa da iman ile astar

Nefis şeytan niyetsiz kullar insanları satar

Gece gündüz utanmadan yatar

Bir yalan içine binlerce yalan katar

Benden bu kadar

Mümin iman ile yatar kalkar

Ne olur iman ile olalım bir miktar

Gerisi gelir azar azar

Kul Mehmet ancak bu kadar yazar

Mutluluk bizimle olsun isterim olsa da azar azar

Mehmet Aluç

İman İle Tokat Atmayınca

Nefis şeytan ile olan kul yeme ile doyar mı?

İman ile tokat vurmayınca susar mı?

Zalim zalimliğini bilir durur mu?

İman ile tokat atmayınca yolun bulur mu?

Zalim Ebu cehil Resul Rıza’sın da durur mu?

Onu takip edenler zalimliklerin de geri durur mu?

Mümin onları merhamet ile temizlemeden rahat olur mu?

İman ile tokat atmayınca yolun bulur mu?

Mümin Gül Resul ile olmaya doyar mı?

Nur Kuran ile olan kul Rahmetten bıkar mı?

Mümin yoluna cahilin gözü ile bakar mı?

İman ile tokat atmayınca yolun bulur mu?

Gül kokan Resul Allah’ın habibi

Cümle kulların derdinin tabibi

Kuran Resul ile kul nefsin galibi

İman ile tokat atmayınca yolun bulur mu?

Mehmet Aluç  (Kul Mehmet)

İnsanı Zül Eder Merhametsizlik

Misafir değil miyiz biz kullar bu Âlem ’de

Şeytan insanı peşinde sürükler yaktırır cehennemde

Merhameti silmemeli gönülde aman bir kalemde

İnsanı zül eder merhametsizlik densizlik yolunda

Rahmanı unutma sen bu sonu olan Âlem de

Bırak kaş çatmayı az biraz sen gülümse de

Varsın gelsin sana gülümser sonu olan ölümde

İnsanı zül eder merhametsizlik densizlik yolunda

Koş dermansız dertlere geç kalma bu Âlem ‘de

Bilmem dermanı deme Rahman seninle her demde

Teslim ol Rahmana çare gelir sabır metanetle her gününde

İnsanı zül eder merhametsizlik densizlik yolunda

Merhametsiz isen deme sakın yok tadım tuzum

Merhamet her zaman sana lazımdır a kuzum

Her zaman yanında ol ağlamazsın o mazlum

İnsanı zül eder merhametsizlik densizlik yolunda

Kul Mehmet’im deme sakın ben her şeyi bilirim

Ecel gelir gidersin hiçbir şeyi bilmem der giderim

Merhamet olmazsa kalbinde deme sakın gülerim

İnsanı zül eder merhametsizlik densizlik yolunda

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)

Gözyaşımız İle Rıza İçin Gönül Bahçesinde Yürümek…

Gözyaşımız ile rıza için gönül bahçesinde kuruyan gönül çiçeklerini sulayalım, fırtınaların şiddetine sabır sebat azmi ile karşı gelmenin gücü var bizde el ele verelim gönül kazanmanın rızasını almanın bakışı ile gönüllere girelim, ikamet edelim. Gamzeler de bahar gülücükleri açtırtmalıyız hece hece aşkı merhameti oraya yerleştirmeli sevgiliye gönüllere sunmalı değil miyiz?

Gönülde var ise nefret ’leşmiş nasır, inanın silinmez o bir asır o nedenle nefreti silelim kendi silinmez, biz silmez isek ölüm gelir cehennem ateşi ile siler işte o nedenle bakmamalıyız kusura, var ise kusuru yüzüne söylemeliyiz. Bilmeliyiz ki bülbül güle konar güzel sesi ile coşar sesini duyanda coşar güle doğru koşar. Gönüldür âlemi bir zerre merhameti ile güldüren ötelere cennete ulaştıran. Dünyanın serveti yerine gönülleri kazanmanın bir anına bir dakikasına saatine zaman ayırmalıyız, yoksa gerisi boş gereksiz meşgaleden ibarettir.

Gönülde sağlam merhamet olunca onu yıkacak bir Allah’ın kulu çıkamaz ve yıkamaz Allah’ın izni ile, sen merhamet ile yürü durma gündüz gece yolun hep aydınlık neşe, dert sıkıntı gelirse sabırla yardım iste yüce Rahman’dan, bunlar gelip geçici imtihanlardır gülümse tebessümle, ömür giderken son deme son nefesinle dalma sakın dünya nefis şeytan hevesine…

Nazlı yar seni senin gibi sevmese de sakın söyleme yüzüne sen sevmeye et devam, gönül kapını aç o sana evin kapısın açmasa ve eninde sonunda anlayacak gönlündeki sevgiyi merhameti güzelliği, başı önünde gelecek ve sana pişmanlığını gözyaşı ile anlatacaktır. Anlatmaz ise de sizin gönlünüzden bir şey eksilmeyecek bunun karşılığını ahirette kat kat alacağımız kesin, kısacası merhamet etmeyene merhamet edilmez ötelerde biline… Selam ve dua ile…

Mehmet Aluç

Ben Hayat Yolunda

Hayat yoluna yürürken

Sen çıktım karşıma sen gülümserken

Matem tutarken ben gülümsemez iken

Bana ne güzel yakıştı gülüşün

Ben hayat yolunda yalnız yürürken

 Bendeki ayrılık bu sevdaya yakıştı

Yalnızlık uçurumunda beni çekti çıkarttı

Ben derken uçurumlarda çıkamam

Kalbime saplanan oklar yayından çıktı

Bana ne güzel yakıştı gülüşün

Ben hayat yolunda yalnız yürürken

Aldığım vebalin yükü beni ezerken

Hasret yolunda karanlıklar beni boğarken

İnsafsız bakışlar ömrüme yağarken

Bana ne güzel yakıştı gülüşün

Ben hayat yolunda yalnız yürürken

Artık merhamet seninle benim kolumda

Sevgi ırmağı gülüşünle bakışın artık yanımda

Kapımdan kovdun yalnızlığımı sen sessizce bir anlamda

Bana ne güzel yakıştı gülüşün

Ben hayat yolunda şimdi seninle yürürken

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)