Elfi Elfi Selfi Selfi

Şimdilerde moda bu selfi

Sensiz çekilmez ki muhabbetin keyfi

Karşıdan gelen bizim Zülfi

Patron insafa gelse verse de bir terfi

Ah şelfi vah şelfi bakışların değil menfi

Boş ver gel yine yapalım biz selfi

Elfi elfi selfi selfi

Benim kafam zaten kel ki

Biraz yaklaşırsın sen selfi ile belki

Nefsi nefsi sen gel gör ki

Selfi seninle hayat çekilmez ki

Hayat ne senin ki ne benim ki

Yaşıyoruz hayatı zaten birinci mevki

Boş ver gel yine yapalım biz selfi

Elfi elfi selfi selfi

Benim kafam zaten kel ki

Biraz yaklaşırsın sen selfi ile belki

Selfi bize teknolojiden hediye

Rahat çekim var iken ne gerek var selfi ’ye

Osmanlının parası idi mecidiye

Yaşadıklarım hayat boşa geçmesin diye

Boş ver gel yine yapalım biz selfi

Elfi elfi selfi selfi

Benim kafam zaten kel ki

Biraz yaklaşırsın sen selfi ile belki

Elfi elfi selfi selfi

Benim kafam zaten kel ki

Biraz yaklaşırsın sen belki

Yaşadığımız zaten çelişki

Konuşuyor zaten afaki

Elfi elfi selfi selfi

Benim kafam zaten kel ki

Biraz yaklaşırsın sen selfi ile belki

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)

Dönersin Diye Bekledim

Gönlünü gönül bildim girdim

Bizzat senden fazla seni sevdim

Gülüşün yalanmış şimdi bildim

Kan yuttum şerbet içtim dedim

Dönersin diye bekledim

Döşeğim artık oldu taştan

Bilseydim sevmezdim baştan

Gözümde durmaz yaşlar

Kan yuttum şerbet içtim dedim

Dönersin diye bekledim

Dedim zorluk ile gelir vuslat

Nefret nasıl sana oldu musallat

Bir adım at sevgiyi başlat

Kan yuttum şerbet içtim dedim

Dönersin diye bekledim

Göğsümü yakar hasret yarası

Duymaz mısın çektiğim külfet

Haydi, gel ne olur afet

Kan yuttum şerbet içtim dedim

Dönersin diye bekledim

Yaptığın sanma marifet

Sevgi diye nefret giydiğin kıyafet

Sana dar geldi

Gel sende olsun biraz zarafet

Kan yuttum şerbet içtim dedim

Dönersin diye bekledim

Kul Mehmet’im aşkı ben yolda bıraktım

Sevgi yerine ben zehri sende tattım

Bu canı ben yolda bilmem kimlere sattım

Kan yuttum şerbet içtim dedim

Dönersin diye bekledim gelmedin

Matem tutmadan terk ettim bu şehri sen bilmedin

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)

Sana geldim Rahmanım

Gözümdeki yaşım ile günahım ile

Eğmedim kimseye kaşım

Altmışa geldi yaşım

Rahmetine affına muhtacım

Sana geldim Rahmanım

Şaşkın halde yolda kaldım

Nefis şeytan elinde şaştım yandım

Derman diye sana koştum

Rahmetine affına muhtacım

Sana geldim Rahmanım

Derdim senden başkasını görmeyim

Gül kokan Resul yolunda eriyem

Bu fani dünyaya gönül vermeyim

Rahmetine affına muhtacım

Sana geldim Rahmanım

İman ile donat gönlümü dilimi

Merhamete uzat elimi

İman ile nasip et ölümü

Rahmetine affına muhtacım

Sana geldim Rahmanım

Bu dünyada ben saparsam

Sen yolumu saptırtma

Senden başkasına taptırtma

Gönlümü başkasına kaptırtma

Rahmetine affına muhtacım

Sana geldim Rahmanım

Senden başka bu âlemde dost bulunmaz

Gül Resul gibi gülümseyen yoldaş olmaz

Nur kuran gibi rehber bulunmaz

Rahmetine affına muhtacım

Sana geldim Rahmanım

Sensin Rabbim kulun günahını temizleyen

Sensin kulunu gece gündüz gözleyen

Kulun seni Resulü özleyen

Rahmetine affına muhtacım

Sana geldim Rahmanım

Dünyada demeyeyim ah

Nefis şeytan çektirir vah

Ahirette dedirtme eyvah

İman ile hayatımı eyle şah

Rahmetine affına muhtacım

Sana geldim Rahmanım

Seher vaktimi edersin hoş

Sensiz hayat ömür boş

Gül Resul güler ne hoş

Rahmetine affına muhtacım

Sana geldim Rahmanım

Mümin kulun gece kalkar

Secde ile sana şükür yapar

İman ile olanı kimler kapar

İmansız olan yolda sapar

Rahmetine affına muhtacım

Sana geldim Rahmanım

Mehmet Aluç© (Kul Mehmet)

Senden Uzakta Uçurumlara Düştüm

Takvimsiz sarı yapraklar gibi düştün gönlümde

Şiirler yazamadım o takvim yapraklarına

Senin için

Akıp giden yorgunluğum mani oldu

Ulaşamadım sana

Yazamadım sana

Gülüşlerine yetişemedim

Bakışlarını göremedim

Bende takvimsiz yapraklar gibi düştüm

Sensizliğin uçurumlarına

Ondan sesimi duyamadın

Soğukta kalmış gibi üşüyorum

Sözcüklerim havada uçuşuyor

Yokluğuna bilet kesen hasret

Sensizliğin seansına yönetmen olan yalnızlık

Attı beni senden uzağa

Uyuşuk dudaklarım

Cenneti ve seni özler iken

Yüreğimde akan kan yüreğimi yakar sensiz iken

Küf kokusu sarmış etrafımı

Takvimsiz solan yapraklar gibi düştük

Sen ayrı bir köşeye

Ben senden uzakta uçurumlara

Hasretim sancılarımla sensizliğin doğumunda

Ha doğdu ha doğacak

Zaten sensizim

Doğsa da olur doğmasa da

Bir sokak çatışmasındayım

Ortada kalmış

Ne yana gitsem kurşun

Mutluluğumuz çalınmış iken

Ne yana kaçsam aynısı olacak

Ne bu telaş

Doğrul kalk

Ne olacaksa olsun

Kavganın peşinde yürü

Ya kazan

Ya kaybet

Kaçırdığın hayatın istasyonlarına koş

Kaçan yarınlarını dünü yakala

Yapraklı takvimlere aşkın yaz

Okusun anlasın aşkını

Yaz şiirlerini doldur koynuna

Okusun 

Gülsün

Mehmet Aluç

Anlamsızlıklar Korosunu Dinliyorum

Bakışların bir mızrak saplanıyor

Dinmiyor acılarım sensizliğim

Soğumadan hep sımsıcak

Tebessümün sessizlik sensizlik

Anlamsızlıklar korosunu dinliyorum

Feryat ediyor yıkıyor dünyamı

Tırmanamıyorum hayata

Yarı yolda kaldım

Sen yoksun sanma sensizim

Seninleyim ve yalnızım

Anlamsızlıklar korosunu dinliyorum

Feryat ediyor yıkıyor dünyamı

Hiç kimseye hoş geldin diyorum

Başım önümde senle meşgulüm

Ben huzurla senin gelmeni bekliyorum

Ara sıra belirsiz gülüyorum

Anlamsızlıklar korosunu dinliyorum

Feryat ediyor yıkıyor dünyamı

O gülüşünü buzdolabına sakladım

Açıp açıp bakıyorum donuk olsa da

Her gün sevdiğin yemekleri yapıyorum

Kapıyı çalar gelirsin diye

Anlamsızlıklar korosunu dinliyorum

Feryat ediyor yıkıyor dünyamı

Sakın üzülme yalnızım diye

Yalnızlıkta sensiz berrak ve nefis

Sen ile ellerinin sıcaklığı ile dolu

Kalemimle seni seni yazıyorum

Anlam dolu türküler dinliyorum

Hep seninle oluyorum

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)

İman İle Ol Ne Olur

Aç elini Allah’a sen yalvar

Ömrüne versin iman ile ayar

Bak nefis şeytana uyar

Daha sonra ayağın kayar

İman ile ol ne olur kalma naçar

Allah ile olmayan batar

Nefis şeytan yolda satar

Yalan üstüne yalan katar

Daha sonra ayağın kayar

İman ile ol ne olur kalma naçar

Nefis şeytan farzı atar

Nefret ile kini tutar

Bir anda seni satar

Daha sonra ayağın kayar

İman ile ol ne olur kalma naçar

İman ile açılsın bağlar

İmansızlık gönlü dağlar

Kul oturur ağlar

Daha sonra ayağın kayar

İman ile ol ne olur kalma naçar

İman ile güller açılır

Nefis şeytan kaçar

Mezarda kul iman ile yatar

İmanı olmayan bilmem ne yapar

İman ile ol ne olur kalma naçar

Kul imansız kalama naçar

İman gönle nur saçar

Ağam paşam diyenler kaçar

İman ile ol ne olur kalma naçar

Gül kokulu Resul merhamet saçar

Kuran ise onunla nurlar saçar

Mümin etrafında pervane olur imana akar

İman ile ol ne olur kalma naçar

Gül kokan Resul nur kuran gönüllere ahenk katar

Sanmayın mümin gece gündüz yatar

Tek kalınca Rahmanda yardım bekler duaya dua katar

Gönüller ağlayınca gece gündüz ağlar

İman ile ol ne olur kalma naçar

Kul mezarda yalnızdır

Kazandığı ailesi geri gidenlerdir

Sorgu suali tek başına verendir

Eyvah imanım yok derse hali nicedir

İman ile ol ne olur kalma naçar

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)

İman Koşar Bize Nur Nur

Vardım bugün gözüm yaşlı dost kapısına

Naçar kalan cehennem gibi naçar kalmadı derdime

Hak dostun bir narasına naçar kalandır cehennem

Sardı dostum gözyaşıyla beni söndü ateşim derdim

Takat kalmadı âlem de sema ağlar oluk oluk

Hakka doğru uçtuk aşka kapısın açıp kalmadı bizde soluk

Dostum aşk ile dedi Allah cümle dertler yandı

Aşk sırrına eren âşık'lar gibi takat kalmadı dizlerde

Şükür ile coştuk neşe doldu dillere perde perde

İman koşar bize nur nur çaredir her derde

Nefis şeytan baktım yüzü koyun yatar yerde

Âşık'lar müminler katlanır sabır ile her derde

Aklı rahman'dadır olmaz başka bir yerde

Serelim seccadeyi duralım hakkın divanına bir yerde

Seherde durduk hak divanına nurlar açıldı perde perde

Allah nurunu saçtı kuluna ona secdeye durduğu yerde

Gözlerimizde akar yaşlar şükür ile gül renkleri açar önümüzde

Bu günlere kavuşturan Rahmana şükür nurlar doldu ömrümüze

Yalan dünya iman önünde viranedir

Dünyada imana giden yolda kılavuzdur kul bulduğunda ömür ne şahanedir

Baki olan yüce Rahman kulunu iman ile görmek ister,

 kul bu yolda sanma divanedir

Rahmandır bu âlem'de her şeye kadir ,imanı ile kulunu eder takdir

Bakın âlem'e bize anlatmak istediği şey nedir

Bunu anla bil sakın eyleme hata

Bedende eksik olmasın bir cıvata

İman yok ise akıl sıyırır balata

Mehmet Aluç

Çok Üzgünüm Sevgilim (Hiciv)

Çok üzgünüm sevgilim

Kredi kartı gibi sevgimi veriyorum karşılık bulamıyorum

Vadeli mevduat gibi beni sev sevgimi kat kat al diyorsun

Sevgimi veriyorum hüsran bakışlarını alıyorum biliyorsun

Repo yapayım diyorum sevgimi inişli çıkışlı yolarda yitiriyorum

Hazine bonosuna yatırıyorum sevgimi,

 değerleri düşüyor senin gibi anlamıyorum

Sevgini dowload yapayım dedim,

internet hızım yavaşladı bağlantı koptu

Gönlümün masa üstüne ekleyeyim diyorum,

 hata mesajı veriyorsun ekleyemiyorum

Sosyal medyada koşayım diyorum peşinde,

 takipçim yok utanıyorum kalıyorum yerimden

Enflasyon gibi hedef tutturmak için

seni görmek için hesap yapıyorum

tam seni görecek için lavuğun biri

yükseltiyor enflasyonu yükseliyor tansiyon

yine seni göremiyorum

Dengem bozuluyor TMSF Karşıdan geliyor

Ben kaçıyorum sevgilim

Mehmet Aluç

Mutsuz Olmak Hayatın Sonu Değil Ki

Sevmek nedir ki ?

Ben kadar sevmedikten sonra

Bakmak nedir ki koca âlemde

Ben her baktığım yerde seni görüyor iken

Senin bakmaların

Beni görmemelerin nedir ki

Beni görmedikten sonra

Sevmemek ayıp değil ki

Görmemek ayıp değil ki

Sevmediğini

Görmediğini itiraf etmen

Hatanı bilmendir en önemlisi

Yaşamak nedir ki

Benim seni yüreğimde

Ben ölürken yaşattığım kadar değil ise

Senin beni yaşatmadığın kadar mıdır?

Ben ağlar iken sen gülümse diye ağlar iken

Mutlu olmak gülmek midir?

Yoksa güldürmek için ağlamak mıdır?

Mutluluğun güzelliğini göstermek için

Mutsuz olmak hayatın sonu değil ki

Mutluluğa yürüme isteğin var ise

Hiçbir şeyin sonu yoktur

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)

Elveda’nın Hançeri

Ey yüreğimin yarası ayrılık

Evimi karanlığa boğan

Vicdanımı sızlatan

Ölüme eş değer ayrılık

Acılarına dayanmak nasıl olur

Gözlerim yollara dökülmüş iken

Nasıl etrafıma bakarım

Nasıl yatarım

Nasıl kalkarım

Rüzgârlar onun kokusunu getirmeden

Nasıl yeni bir güne başlarım

Şimdi her baktığımda

Her nefes aldığımda

Her adım attığımda

Her anımda yaşadığımda

El Veda’nın hançeri kalbime mi saplanacak

Hayatım labirentler içinde

Çıkmazların içinde

Gözyaşımı silmeye elimin uzanamadığı,

anlarımı yaşayacağım artık

Yok, mu bir devan

Yok, mu bir çaren

Yok, mu bir ilacın ey ayrılık

Susma konuşsana

Maden dilin yoktu neden gelirsin kapılara

Sabır var dersin

Hele şükür konuştun

Öyle ise sabrın vadisine gitmeli

Gece gündüz beklemeli

Yârin gelmesini gülmesini beklemeli

Ya da… Boş ver…

Boş ver en iyisi sabır ile beklemeli

Mehmet Aluç(Kul Mehmet)

Sokaklarımız Sürgünlük Vefasızlık Kokuyor

Daha düne kadar tüm sokaklarım Sana gülümseyerek çıkıyordu, senin de sokakların bana çıkıyordu neşeli şen cıvıl cıvıl, oysa şimdi matem havasında sokaklarımız! Yüreğimiz de onun gibi matem dolu ne bir sevinç be bir heves var… Yeni sokaklar aradım sana çıkan bulamadım, daha dün yüreğimizin adımları ta bir kilometre uzakta duyardık, oysa şimdi aramızda bir sokak var ne ses var sukutu yaşıyor her neden se bilemedim! Anlayamadım!

Sanki zehirli bir hançer yüreğimize saplanmış, ayrılığın mezarına sürüklenmiş bedenlerimizi! Seni kırdığımı, senin de beni kırdığını hatırlamıyorum! Sokaklarımız sürgünlük vefasızlık kokuyor, muamma… Önümüzdeki belirsiz anlamsız boşluk ne zaman geldi aramıza girdi? Eylül ayında yağan karların altında kalmış gibi üşüyorum, aramıza karaçalı olan anlamsız soruları gel terk edelim, bırakalım kendimizi aşkın engin kollarına sorgusuz sualsiz yoksa bu güzel anlarımız yok olacak.

Bırakalım anlamsız mırıltıların seslerini, cevabı olmayan soruların sesini konuşmalarını duymayalım, sanki gülerek yüzümüze tükürüyor, haydi yine bana gülümse, sarayım seni kollarıma ya da sen sar beni yumuşacık kollarına…

Bak düşersek ayrılığın yoluna paramparça olacağız, yok olacağız, sarı yapraklar gibi solmayalım haydi koş bana aşkım, bırakalım kendimizi aşkın engin kollarına sorgusuz sualsiz…

Mehmet Aluç

Ezgi Dolu Bakışınla

Beni sana sürükleyen ruhumu okşayan rüzgâr mıydı

Yoksa benim gönlümün güzelliği miydi bilinmez

Buzdan kafesimde ömrümü tamamlar iken çıktın karşıma

Ufukta kuşların kanadını okşarken sen yüreğimi ısıttın

Aramızda oturan beni esir eden buzdan kafesimin kilitlerini açan

Buz tutmuş ejderha gözü ile bana bakan yarınıma ışık olan sen ne güzel geldin

Beklentilerim

Zaman yerine geçen asırlar

Hamile ve doğuran bir kadın feryadı düşlerim

Karamsarlığımın imgesi

Lezgin olmayan adımlarım

Ürkütücü'lüğümün anlamsızlığı

Bir anda gelişinle yok oldu

Kuşkum ile yanına sokuldum

Tutkum akrep gibi sokar iken bedenimi

Tümülüs gibi yüksek Toroslar gibi gönlüme girdin

Anadolu oldum Trakya orta Asya oldum gönlünde

Tek düze doğal yapısının güzelliği ile süsleyen, 

Anadolu gibi ömrümü süsledin bakışınla

Kendimi bir anda holde gözlerine bakarak buldum

Arsız şehirlerim sokaklarım yok oldu

Lirik kaderimin kalem seslerini duydum o anda

Saçlarının Lüle’sinden tutundum

Dağlar sisli ovalar bahar çiçekleri ile açtı

Sevgi kırlangıçları başımızda uçarken

Öptüm dudaklarında asırlık bir öpüşle

Meteor hissizliğimi gökyüzüne fırlattım

Bir seyyah gibi damarlarında dolaştım

Sende bir Leyla misali damarlarımda coştun

Aştık tüm sarp yokuşları bir solukta

Sıcak iklimlerin sıcaklığı ile tenimiz sevgiye doyunca

Kelebek kanatlarımızla usulca yeryüzüne indik

Ezgi dolu bakışınla el ele yenidünyamıza doğru yürüdük

Mehmet Aluç