Şiirlerin Konuşan Dili

Hani "Özlüyorum. Demiştin de, ashabın: "Anam babam sana kurban olsun ey Allah'ın Resulü, neyi özlüyorsun? Diye sormuştu. Sen de: Ahir zaman kardeşlerimi özlüyorum. Demiştin. İşte sana ahir zamandan sesleniyoruz ya Resulullah. Tek özlemimiz ve ümidimiz senin bu hitabının muhatabı olabilmektir...

Sana ümmet olabilmek, Rahmanın yüzümüze bakacak bir yüze sahip olmak, yüzümüze Rahman ile sen bakarken, yüzüne bakılabilen bir insan kul ve ümmetin olabilmektir.

Gönlümüzün kiri Rahmanın tövbe ise seni anınca siliniyor huzur buluyor, gerçek olan Yüce Allah ve Habibi âlemlere rahmet olan sensiz ey Resulullah.

Afet bizi Yüce Rahman sen af edensin, sana kul habibine ümmet olmayı biz kullarına nasip eyle yüce Rahman âmin.

Mehmet Aluç

Yârim vuslatımı unuttu

Yâr gelmezse ömrüm hapı yuttu

Dayan yüreğim sen az daha dayan

Sanmam ki yar gitti beni unuttu

Ayrılık yolun yayan yürürüm

Yar hasreti ile sürünürüm

Gelen yorgun ben yorgun

Sanmam ki yar beni unuttu

Ateşe döndü sönen külüm

Ayrılık inan dünyada ölüm

Takılır ayağım gurbete

Sanmam ki yar beni unuttu

Kul Mehmet umudun yitirme

Yar gelmez diye karaları giyme

Umudun şerbet et iç dökme

Sanmam ki yar beni unuttu

Mehmet Aluç

Karşı dağı aşarım

Yârim gelmedi şaşarım

Bülbül sesim yâre götürsün

Ben yarsız nasıl yaşarım

Hangi kervan yârimi götürdü

Götürdü de beni dünyada öldürdü

Dayan yüreğim sen dayan

Ben yarsız nasıl yaşarım

Kul Mehmet’im ağıtlarım yazarım

Aklımı yitirdim yarsız ararım

Önüme gelene yâri sorarım

Ben yarsız nasıl yaşarım

Mehmet Aluç

İmansızlık fikirsiz’lik gönüle batan diken

Şer başını almış gider iken

Kimdir şirreti ile gülen

Sende bir gün öleceksin şirreti ile gülen

Azrail yakandan tutacak

Cehennem seninle yanmaya başlayacak

Gülüşün alev alaz yakacak seni

Ey şirreti ile gülen

Fikirsiz’liği ile gönülleri ezen

Yarın bana kalan diyen

Ölüm gelmez diyen

Sende bir gün öleceksin şirreti ile gülen

Azrail yakandan tutacak

Cehennem seninle yanmaya başlayacak

Gülüşün alev alaz yakacak seni

Fikirsiz ‘ligin imansızlığın kokar mı gül

Sen git kendi çöplüğünde öl

Mehmet Aluç

Gurbet benim dertli ağlayan bülbülüm

Sevdalıyı alır içinde eritir, sanki ölüm

Gurbette aklımdasın benim can gülüm

Yakamı tutmuş gurbet göndermem seni diyor

Gözünde yaş akıtsan hiçbir zaman görmez

Yârin hasreti ile yansan bir tas su vermez

Bir yol ver gideyim yar göreyim desen duymaz

Yakamı tutmuş gurbet göndermem seni diyor

Gecelerde hayalin ararım göstermez

Esen rüzgârda kokun ararım rüzgarı esmez

Uçan kuşlardan haber beklerim kuşları uçuşturtmaz

Yakamı tutmuş gurbet göndermem seni diyor

Ekmek kavgası bağlar elim kolum

Ararım gelmek için yoktur yolum

Her gece sızlar yanar benim canım

Yakamı tutmuş gurbet göndermem seni diyor

Kul Mehmet üzerimde hasretin çekilmez gurbet

Yar yanımda olsa da içsem elinde buzlu bir şerbet

Bilmem gurbet elde be olur bilinmez akıbet

Yakamı tutmuş gurbet göndermem seni diyor

Mehmet Aluç

Hasretinle yar yolun beklerim

Gelmezsen yârim boynum bükerim

Sensiz yar ben nereye giderim

Dön gel bana yârim sen artık

Hasretinle yollar eksittim

Yolum sensiz kaybettim

Sensiz gözyaşı dökerim

Dön gel bana yârim sen artık

Kul Mehmet’im sensiz gülemem

Ne haldeyim hiç bilmem

Sensiz yaşadığım cehennem

Dön gel bana yârim sen artık

Mehmet Aluç

Işıkları Kapat

Can ecel oku ile giden bir nefes

İman ile ol sende ol enfes

Ecel oku acıtmasın rahat verilsin son nefes

İman ile ol hür ,Rahmanı eyle tevekkül

İman ile secde ile hür olmak kula en büyük ödül

Nefis şeytan ile karanlık köşelerde kalırsın melül melül

İman ile ol gönül bağında açsın gonca gül

İman ile ol hür ,Rahmanı eyle tevekkül

Yanlış yola düştün ey gönlüm eyvah ki eyvah

Gece gündüz derdinle sen çek ah

İman ile ol sen var tövbe kapısına bağışlasın Yüce Rahman

İman ile ol hür ,Rahmanı eyle tevekkül

Kul Mehmet’im iman ile gusl et gönlünü bedenini

İslam’dan başka yoktur bil hak dini

İman yoluna çevir durma haydi gönül gemini

İman ile ol hür ,Rahmanı eyle tevekkül

Mehmet Aluç

Nefsinle olursan iman'dan kaçarsın köşe bucak

Elbette şeytanla da olursan iman sana açmaz kucak

İman ile ol nefsin kaçsın köşe bucak

İman açsın sana kucak şeytan kaçsın köşe bucak

Nefsim ile oldum iman pınarında su içemedim

Şeytana da uydum iman yoluna hiç gelemedim

İman ile oldum iman pınarında su içtim nura gark oldum

İman ile nura gark oldum şeytan paramparça oldu ben mutlu oldum

İmansız taş gibi ağır ayrılık düştü başıma

Şeytan ile yol aldım sormayın neler geldi garip başıma

Nefis şeytanla olmak kuru karanlık bir umutsuzluk çulsuzluk sorumsuzluk

İman ile olmak gülümsemek umut ile dolmak hoşnut ile dolmak almaktır sorumluluk

İman ile oldum melekler nur yağdırdı başıma

Nurlar yağdı başıma benimle olan şeytanın taşlar düştü başına

Mehmet Aluç


	Rahmetellil Âlemindir Peygamber (Kutlu doğum haftası kutlu mübarek olsun) Yüceler yücesi Allah Peygamberidir Resulullah İnsanlar çekerdi azap ile ah İnsanlık çökerken Düşler yitirilirken Kız çocukları diri diri gömülürken Bedhah zalim gülerken Gönderdin Nur Muhammedî (S.A.V.)Yüce Rahman Bu ne güzel bir mutluluktur bizlere suphanallah Kör sağır şükür etti Rahman’a Zalim etmedi şükür koştu lain şeytana Gafletin pençesinde kurtuldu iman eden Gönderdi Rahmeti Kuluna Yüce Allah Rahmetellil âlemindir Peygamber, gönderdi yüce Rahman Bedhah zalimin kesildi nefesi peygamberi ile Suphanallah Ümmetim ümmetim der ağlardı Peygamber ümmetine erişsin felah Günah bir anda yolun değiştirdi kesildi onca kibir İnsanlar Gönülden getirdi tekbir Gönülden ümmetin Rahman ile seni ediyor zikir Seninle akıllara geldi fikir İzanlar seninle yolunu buldu eyledi hemfikir Zalimlerin kesildi yolu düşündüler derin derin Alınlarında döküldü sıcak ter bulamadılar serinlik Ümmeti şimdilerde yolunu değiştirdi eyvah ki eyvah Fesuphanallah ne oldu bize kaybettik sanki peygamber yolunu, İsterdi o ümmeti olsun en iyi yani feriştah Bak etrafımıza sarmış ham ervah, hafazanallah Gül kokuna doyamadı ümmetin Peygamberim Allah Allah Özlerim seni görmeyi isterim gösterir nasip eder yüce Suphanallah İnsanlar gelmese de peşinde ben gelirim bizim iledir Yüce Rahman Gece gündüz Rahman ismi yanında ismin zikir eyleriz her an Cümle âleme şefaatçisin ey gül kokulu Nebi peygamberim Günahımla geliyorum yanına kabul eyle yüce Rahman, ey nebi derim Ateşten duvar cehennem çevrelerken etrafımı, Yetiş Yüce Allah halim ne olacak derim Gül kokan peygamberin şefaati ile af eyle günahımı, Yüce Rahman isterim Kıyamet günü kul dirilirken, Kirpiğinde ki ıslak için kulunu af eden yüce Rahman’a giderim Peygamberin Şefaatine kavuştur cümle müminleri, Sensin Kerim Sensin Rahman Yüce Allah Allah Allah Mehmet Aluç Bedhah: Başkasının kötülüğünü isteyen, kötü yürekli Ham ervah: Yersiz, yakışıksız söz ve davranışları olan kimse, çiğ adam.

Selam ve dua ile..

Bugün günlerden Pazar

Hey bakın şair ne yazar

Nefis şeytan kuyun kazar

Arkasında gülerek bakar

Kuyuya düşmeyince çelme takar

İyilikle olmazsa kul

Melekler elbet günah yazar

Ömür bitiyor bak azar azar

Kalk bir iyilik yap değmesin nazar

Nefis şeytan der yat

Sen kalk bir güzellik ömrüne kat

Kendin gül insanlık gülsün

Hayata güzellik kat

Az birazda imandan tat

Dilinde az olsun tat

Ondan sonra düş yat

Mehmet Aluç©


	Bilirim yüce Rahman kerim İsmini gece gündüz zikir ederim Dostların sırrını gizlerim Gönlümü beş vakit secde ile süslerim Hayatta hiç olmaz küstüklerim Dert gelirse sabırla duayla derman beklerim Yüce Rahman beni sınar yetişir hemen bilirim Gönlümü beş vakit secde ile süslerim Yüce Rahmanın yardımıyla olur her işlerim Gül kokulu Resulü görmedim görmeyi isterim Şefaatine nail olup elinden Kevser suyu içmeyi dilerim Gönlümü beş vakit secde ile süslerim Bilirim Yüce Rahman nur Kuranında kuluna seslenir “Ey iman edenler ve Salih ameller yapanlar” diye seslenir Bu kulvar da olmayı secde ile Rahman da dilerim Gönlümü beş vakit secde ile süslerim Soluk soluğa süratle koşan, (koşarken ayaklarını) vurarak ateş çıkaran, Sabah erkenden baskın yapan, Orada tozu dumana katan Ve düşman topluluğunun ortasına dalan atlara and olsun ki, İnsan gerçekten Rabbine karşı pek nankördür ayetinden Nankörlerden olmamak için Secde ile Rahmana sığınırım Mehmet Aluç

Selam ve dua ile..

Sana kavuşamadım dinmez yârim gönül sancısı

Her gece düşlerimdesin gezersin ömrümün yarısı

Alnıma sürdüğüm vuslata ermeyen aşkımın ak karası

Ne olur gel yârim dinsin gönlümün sensizlik sancısı

Ne olur bir dinle sen ne olur şu vicdanını

O zaman anlayacaksın bana karşı yaptıklarını

Anlarsın işte o zaman sen yârim kaçırdıklarını

Ne olur gel yârim dinsin gönlümün sensizlik sancısı

Yar hasretin yüreğimde kanar yârim ta derinden

Hançer saplanır, sanki kırk bir yerinden

Kanayan yaramdan sen sızarsın her bir yerinden

Ne olur gel yârim dinsin gönlümün sensizlik sancısı

Kul Mehmet’im der ki yârim gel merhem ol yarama

Sensiz tuz basıyorum feryatla kanayan bu yarama

Haydi, koşarak gelsen ne olursun sen bana

Ne olur gel yârim dinsin gönlümün sancısı

Mehmet Aluç

Yüce Rahman'ın Lütfü keremi

Yanına gidersen yarana sürer kremi

Ahirette güldürür dünyada yanına gelenleri

Kendinden uzak kaçan zalimler yaşar korkunç depremleri

Bakarsan etrafına görürsün iman ile gülen müminleri

Bakmazsan da iman ile göremezsin ömründe kaçırdığın güzellikleri

İmana hastır iman eden mümin olana hastır özellikleri

Seyreyle kâinatı tefekkürler ne güzel yaratmış Rahman bunca güzellikleri

Yok, et secde ile kükreyen benliğini anlasın acizliğini

Ez nefis ile şeytanı iman ile gönlün yaşasın tatlı huzur ile sevinçleri

Namaz ile secde de açtır içinde solan çiçekleri

Dua ile güldür istekleri mümin olana selam ile gönder dilekleri

Melekler seyrelesin yaptığın Rahmanın izni ile ibadetlerini

Son nefeste Rahmanın izni ile

İman ile götürsün melekler nurdan ruhunu gülümseyişlerini

Mutmain ile kapat ömrü gitsin Rahmanın Rahmeti …ile

Mehmet Aluç

Ah ne zordur insanın gençlik çağları

Sırtını vursa sanki yıkacak sanki dağları

Ne varsa ekmiş türlü meyveleri gül kokuyor bağları

Yoktur geçim derdi,

Tek derdi jöle ile sokakların güzel kızları kaldırımları

Yârden ayrı kalınca,

Gözünden akar damla damla gözyaşları

Gönlünde silemez saramaz gönül yarası

Cebinde olmazsa da ne eder arar bulur,

Cebindedir cigara parası

Gece geç gelir yığılır koltuğa

Sabah geç kalkar sanki evin ağası

Yüzüne gözüne bulaştırır gönül kapısın kapatır,

Yüzüne sürer karası

Kırıla kırıla yamalı bohçaya dönse gönlü,

Her kırığı yine sarmazsa da unutur iki nefes arasında

Yârden ayrı kalınca,

Gözünden akar damla damla gözyaşları

Çözer gömleğin düğmesi,

Yarışır rüzgâr ile giyer renk renk

Her gördüğüne âşık olur bir anda unutur,

Sevdiği ne renk sanki yoktur ahenk

En sonunda bulur sevdiğini,

O ışığın yansımasıyla beden hayatı dirilir

Güzelleşir dünyası sefa bulur, aşk ile tazelenir ömrü

Yârden ayrı kalınca,

Gözünden akar damla damla gözyaşları

Çoğu zaman itaatten uzaktır,

Yanlış gider saati her yürüyüşünde

Kapalıdır izanı anlamaya kelimeleri,

Şaşkın kendi şaşkın bellidir gelişinde

Yârden ayrı kalınca,

Gözünden akar damla damla gözyaşları

Sel olur taşar gönül kıymetin bilmez,

Eyvah’lar ile yaşar görürsün gözlerinde

Gezer uykusuz arkadaş peşinde kahvede,

Dünya ile uyku arasında kalmış anlarsın saçmalamasında

Yerini bulur eşin gönlünde sahiplenir erkek olmuştur

Üçer beşer öğrenir her şeyi,

Siler gönlündeki gençlik çağları yanlışları

Baba olur anlar kendisini güler geçer,

Gönülden sarılır hayata öğrenir bağlılıkları

Anlar insandır beşer

Her şeyi anlar üçer beşer

Dertlerin bağrını gülümseyerek koşarak deşer

Senelere bölünür anıları yaşlanır ağrılar yolunu keser

Mehmet Aluç

"Aşk, ne de güzel bir günahtır ki, Ona tövbe etmek kafirliktir.

O, öyle bir günahtır ki, ne arkasında kaçıp kurtulacak bir yol vardır,

Ne de önünde oturup dinlenecek bir durak var.''

Mevlana

Sema'da yıldızlar benimle secdede gülümserken kâinata

Engerek yılanı gibi Şeytan dolaşır damarda besmelesiz

Dilimde dökülürken besmele erir lain şeytan kalır nefessiz

Secde ile tefekkürün ortasına gönlüm sıyırmadı aklım balata

Kanata kanata acılardan izler bırakmıştı çaresiz kibir

Ağlatırdı hasret şükür ‘üzlük gönlümü durmadan ikide bir

Vardı huzura gönlüm dilinde düşmez artık Rahman ile zikir

Secde ile tefekkürün ortasına gönlüm sıyırmadı aklım balata

Düşsüz’lüğe götüren düşlerim çekin gidin sizden sıkıldım

Uçuruma götüren sizler terk ederken, nurlar içinde kendim buldum

Kul Mehmet’im etrafıma baktım baktım o anda secde de rahman ile oldum

Secde ile tefekkürün ortasına gönlüm sıyırmadı aklım balata

Mehmet Aluç

Takıldım kaderin rüzgârına giderim peşinde

Garip bir kulum Rahman yoluna döndüm yönüm

Bilinmezden sandalımı kırdım oturdum yolum çevirirken

Koştum karşımda kaderim gülümserken