Bu Blogda Ara

10 Nisan 2015 Cuma

Rahman önünde eğil ol özgür




Rahmanın keremini lütfunu… Düşünerek edelim tevekkül
Rahman ile olunca cümle işler olur kolay olamaz müşkül
Gönüller toplansın Rahmanın etrafında kazan yeni teşekkül
Güvenme gücüne kuvvetine,
Zamanı gelince yok olur sanma kendini herkül
Can dediğin bugün var yarın yok,
Bir anlık ecel ile yok olan
Haydi, durmayalım tevekkül edelim,
Ne büyüktür Rahman suphanallah
Dökülür damla damla ağlarken ihlasla tövbe ile cümle günah
Uç kanatlı böcekler gibi tövbe kapısına,
Sonrasında koş var Resul kapısına kavuşturur Rahman
Onca beden sağlığına şükür et onca ter akmasın boşa,
İman ile koş Tevekküle
İman kapında gönlünde beklemez kapısın geç açmaya,
Ömür solar aniden bir ok ile gidersin
Gönlündeki iman üstünü örtme nefis şeytan dünya malı ile sen,
Yanılırsın rezil rüsva olursun sanma gülersin
Gel gönlüm koşalım Rahmana secde ile gürül gürül
Akla zarar fikirsizlik kapısında beklemek imansızlık ile yok olmak
Ne büyüktür Rahman Ne büyüktür keremi sonsuz Suphanallah
Döker açtığı tövbe kapısı ile kulun günahını Kerim olan yüce Allah
Bir bilsen durmazsın nefis şeytan kapısında ah bir bilsen ey kul
Eyleme gönlünü kendine nefisle şeytanla mezar
İman sarayında gez dolaş al gönlüne azar azar
Dünyada değil ölünce girilir mezara
Kalu belada ki akdine sadık ol haydi amil
İman ile kul elbet olur kâmil
Kıymet ver kullara ol kadri kıymet bilen,
Rahmandır kuluna değer veren kadri cemil
Bak kâinata Rahmet yağıyor nur nur
Rahman Batındır dünya aklı anlaşılmaz ey kul
Bahtı soldurur nefis şeytan imansızlık imandır sana okul
Gönlündeki kabullenemediğin sızıya son ver imanla ey kul ol makul
Dokunsun sana merhamet bırak kapatma kapını
Vicdan ile donat yapısını
Açılsın gönül gözü
Yakar imansızlığın közü
İman gönülde oku sen cüz cüz
Olsun Rahman Resul yanında bakılacak sende yüz
Lain iblis önünde eğilme
Seni yaratan o değil
Rahman önünde eğil
Ezilme
Rahman önünde eğil ol özgür
Mehmet Aluç



Batın: Allahü Teâlâ’nın Esmâ-i hüsnâsından (güzel isimlerinden). His (duyu) organları ile hissedilemiyen, hayâl gücü ile hayâl edilemeyen, akıl ile anlaşılamayan. Kur'ân-ı kerîmde meâlen buyruldu ki: Allahü Teâlâ Bâtındır. (Hadîd sûresi: 3)

Teşekkül: Belli bir varlık ve biçim kazanma, kurulma, örgüt

Amil: İslâmiyet’in emirlerini yapıp, yasaklarından sakınan
Kadri: Değer, kıymet, onurla ilgili


 Not allowed! Not allowed!

Gönlümüzü kaplasın


İman ile olsun zikrimiz açalım kapalı olan tüm fikri
Sinesini ezerken iman ile gururu kibri
Dilimizde düşürmeyelim Allah diyerek zikri
Gönlümüzü kaplasın merhametin imanın alın teri

Gönül sanki karanlık mezar yoktur gülüşü
 Karanlığı silmek için yatmak gerekir iman deryasında
Nazar değmesin gülüşlere gönül hanesinde kalınca
Gönlümüzü kaplasın merhametin imanın alın teri

Almayınca kalmayınca gönülle,
Gamzeli gülüş ile imanın gönlünün ortasında
Kaplar etrafını gurur denen o zalim lain kibir bakışı kapısında
Kayar ayak ile ömür feryat eder kâbus çukurunun tam başında
Gönlümüzü kaplasın merhametin imanın alın teri

Zihne düşmüş imansızlığın dinmeyen feryadın kor alev bakışı
Üstüne örtülmüş kabullenememenin ateist kör yapısı
Yok, olsun gitsin feryat kor alev bakış,
Ruhsal bozukluğun başı ateistlik, aç imanın kapısı
Gönlümüzü kaplasın merhametin imanın alın teri

Gönülde taşı imanı, kor alev har ile yanan eksikliği hissedilen, reddeden
Kahır dolu utanmadan birde “bilgi, bilgelik” diye adlandırılan Felsefeyi
Gerçekliği inanç yoluyla açıklamayı kabul etmeyen
Felsefi düşünce akımı olan ateistliği felsefe diyen kabul eden
Utanmaz fikirli düşünce akımlarını yıkalım imanın merhameti ile
Gönlümüzü kaplasın merhametin imanın alın teri
Mehmet Aluç



Çok Dardayım




Alaz mı beni yakan zordayım
Gözlerindeki ayrılık mı var ben kordayım
Çağırıp gelseydin yar oradaydım
Koş gel bana ben çok dardayım

Gittiğin yerdeyim kaldım ortadayım
Bakışında mahrum kaldım uçurumlardayım
Dikenlerin battı sözlerin ihanet demindeyim
Koş gel bana ben çok dardayım

Söylemedin bana nedir senin yar tasan
Ayrılığa ben değil sendin hemen koşan
Ayrılık hasreti yüreğimi kor alev yakan
Koş gel bana ben çok dardayım

Korkarım ikimizin gönlü birden solacak
Yarınlarımız bize bakarken yok olacak
Kul Mehmet’im bakışlarıma hasret dolacak
Koş gel bana ben çok dardayım

Mehmet Aluç

Gidiyorum Derken



Yar ucunu yakmış tutup
Bana göndermiş mektup
Yazarken gözyaşı damlamış
Ağlamış gönlüm okumuş
Terk edip gidiyorum derken

Kararlıymış çok net
Anlamak için gerekir kehanet
Anlamak için okudum defalarca daha net
Terk edip gidiyorum derken

Geçirdim o an cinnet
Geçerken hayatımız sanki cennet
Sanki bir anda okundu lanet
Terk edip gidiyorum derken

Gönlümüz birbiriney'di emanet
Giderken bıraktı yüreğime mihnet
Hayal oldu artık sükûnet kul Mehmet
Terk edip gidiyorum derken
Mehmet Aluç



9 Nisan 2015 Perşembe

İman Değil Mi Bizde






İman ile merhametle gözümde yaşlar döküldü
Zalim zulmü inler insanlar gönlüm yerinden söküldü
İman ki kâinatı inşa eder zulmü yıkar gönülde yok
Kurşun yemiş gibi yaram kanar kırk yerinde değen değil ok

Kimin elinde gönlümüzün yuları
İman ile olmak gerekir ey Allah’ın kulları
İman ile açalım dikenli yolları
Kurşun yemiş gibi yaram kanar kırk yerinde değen değil ok

İman değil mi bizde gönül arar kendini gülüşünde
Yürü zalime karşı iman ile suratına at Tokat’ı gülüşünle
Dünya gülsün gönül gülsün imanın ışığında gelişiyle
Kurşun yemiş gibi yaram kanar kırk yerinde değen değil ok
Mehmet Aluç


Not allowed! Not allowed!


Dizdin



Bu ne öfke bu ne trip
Karşımdasın kral gibi
Gönlüm kırarsın dal gibi
Zalim zalim zalim yârim

Uzatmadın gönül elin
Kesemdin zehir dilini
Bilmedin benim halimi
Zalim zalim zalim yârim

Kul Mehmet aldın aklını
Helal etmem ben hakkımı
Ver aldığın bu canımı
Zalim zalim zalim yârim

Mehmet Aluç

Silinsin






Sen gönlümde açan çiçek
Sana olan sevgim gerçek
Sevelim gönüllerde açsın çiçekler
Silinsin gönül yarası
Yok, olsun hasret sancısı

Sevmeyenler çeker çile
Bülbül ne için konar güle
Gül açar sevgiyle bülbülle
Sevelim açsın çiçekler
Silinsin gönül yarası
Yok, olsun hasret sancısı

Koyma kabir’e sevgiyi
Seven özler sevgiliyi
Kul Mehmet’im bırak öteyi beriyi
Sevelim gönüllerde açsın çiçekler
Silinsin gönül yarası
Yok, olsun hasret sancısı
Mehmet Aluç
Not allowed! Not allowed!

İman İle






Güneş iman ile göründü
Gönüller merhamete büründü
Merhameti olmayan ateşini aldı mezarına yürüdü
İman ile olan mezarını güllere bürüdü

Bağda açar güller başında öter bülbüller
İman ile olursa gönüller kainat gönüldeki iman ile müminle güler
İmansız olan gönül ölüdür başında leşler bekler perişan gezer
İman ile olan merhametle gönüllerde cennette gezer

Kul Mehmet iman ile olmayan merhametten gönülden ne anlar
Nefis ile şeytan ile olur gönülleri yıkar Cehennem de yer kaplar
İman ile olan merhametli olan kulda cennete Rahman ile Resul ile olur canlar
İman ile olan merhametle gönüllerde cennette gezer

Mehmet Aluç


 Not allowed!


Uyanır Gönüller Rahmanın İzniyle İmanın Işığında






Uyandım sabah namazına Rahmanın İzniyle iman ışığında
Güller açar bülbüller öter Şeyda Şeyda ezan okunduğunda
Uyuyan gönüller uyanın icabet edin ezan okunduğunda
Uyanır gönüller Rahmanın İzniyle İmanın Işığında

Hani yıllar önce kükreyen gençliğim nerde
Gözüme çekilir ömrün sonuna doğru azar azar perde
Nefis şeytan sürükler seni hep süründürerek yerde
Uyanır gönüller Rahmanın İzniyle İmanın Işığında

Nefis şeytan dünya malı gönle verir tüm dertleri
Açarken soldurur imansız gönüller tüm çiçekleri
Gülümseyerek taşı gönlünde dağıtarak merhameti
Uyanır gönüller Rahmanın İzniyle İmanın Işığında

Kul Mehmet’im derki Rabbime binlerce kez şükürler olsun
Uçuruma düşerken elimden tuttu nefis şeytan elinden kurtardı daha ne olsun
Gönlümde iman merhamet çiçeklerini açtırdı şükürler olsun
Uyanır gönüller Rahmanın İzniyle İmanın Işığında
Mehmet Aluç



Göz Göre Göre



 


Aşk yoluna çıktım aşk için ben verdim fire
Yar bana gülmedin bu dünyada sen bir kere
Aşkıma güldün gittin sen göğsün gere gere
Yazık ettin bana yar aşka göz göre göre

Yüreğime attın sen sanki çözülmez düğüm
Sanki aşkın sonunda yar vardı sana ölüm
Bu yaz yapalım dedim seninle kırda düğün
Yazık ettin bana yar aşka göz göre göre

Kul Mehmet’im bu aşka bulamadım bir çözüm
Sensin bu dünyada tek sevdiğim iki gözüm
Haydi, bırak inadı gel bana üzüm gözlüm
Yazık ettin bana yar aşka göz göre göre
Mehmet Aluç


 

Bilmem ki






Yar gönlüne çekilmiş senin kapkara perde
Düştüm Senin yüzünde yar ben bulunmaz derde
Bana bakarken neden yüzün hep eğik yerde
Bana ait kalbim bilmem ki sende nerede

Ben kendimi buldum yar senin o gülüşünde
İsterim ki bana gelesin yürüyüşünle
Yanağımda gülleri açtırır öpüşünde
Bana ait kalbim bilmem ki sende nerede

Kalbimdeki açtığın yara senin yarandır
Gönlümde sürdüğün o kara senin karandır
Gözümde akan o yaşlar senin eserindir
Bana ait kalbim bilmem ki sende nerede

Benim sevgime inan yar inan ki yar gerçek
Sensin kalbimde açan sevgi dolu bir çiçek
Bana gülümsesen sen ne olursun ki bir tek
Bana ait kalbim bilmem ki sende nerede

Yağmur saçına yağar gülüşün yüreğime
Ya beni şimdi sev ya da söyleme tek kelime
Kul Mehmet muhtaç senin tatlı bir gülüşüne
Bana ait kalbim bilmem ki sende nerede
Mehmet Aluç


  Not allowed!


Selam ve dua ile..

Yayınlarım

Bugünü Elinden Alına Adam Geleceği İçin Ne Yapabilir?

  Bugünü Elinden Alına Adam, Geleceği İçin Ne Yapabilir? Cevaplarınızı bekliyorum. Mehmet Aluç