İman Değil Mi Bizde

---

	İman ile merhametle gözümde yaşlar döküldü Zalim zulmü inler insanlar gönlüm yerinden söküldü İman ki kâinatı inşa eder zulmü yıkar gönülde yok Kurşun yemiş gibi yaram kanar kırk yerinde değen değil ok Kimin elinde gönlümüzün yuları İman ile olmak gerekir ey Allah’ın kulları İman ile açalım dikenli yolları Kurşun yemiş gibi yaram kanar kırk yerinde değen değil ok İman değil mi bizde gönül arar kendini gülüşünde Yürü zalime karşı iman ile suratına at Tokat’ı gülüşünle Dünya gülsün gönül gülsün imanın ışığında gelişiyle Kurşun yemiş gibi yaram kanar kırk yerinde değen değil ok Mehmet Aluç

 

Dizdin

Bu ne öfke bu ne trip

Karşımdasın kral gibi

Gönlüm kırarsın dal gibi

Zalim zalim zalim yârim

Uzatmadın gönül elin

Kesemdin zehir dilini

Bilmedin benim halimi

Zalim zalim zalim yârim

Kul Mehmet aldın aklını

Helal etmem ben hakkımı

Ver aldığın bu canımı

Zalim zalim zalim yârim

Mehmet Aluç

Silinsin

---

	Sen gönlümde açan çiçek Sana olan sevgim gerçek Sevelim gönüllerde açsın çiçekler Silinsin gönül yarası Yok, olsun hasret sancısı Sevmeyenler çeker çile Bülbül ne için konar güle Gül açar sevgiyle bülbülle Sevelim açsın çiçekler Silinsin gönül yarası Yok, olsun hasret sancısı Koyma kabir’e sevgiyi Seven özler sevgiliyi Kul Mehmet’im bırak öteyi beriyi Sevelim gönüllerde açsın çiçekler Silinsin gönül yarası Yok, olsun hasret sancısı Mehmet Aluç

İman İle

---

	Güneş iman ile göründü Gönüller merhamete büründü Merhameti olmayan ateşini aldı mezarına yürüdü İman ile olan mezarını güllere bürüdü Bağda açar güller başında öter bülbüller İman ile olursa gönüller kainat gönüldeki iman ile müminle güler İmansız olan gönül ölüdür başında leşler bekler perişan gezer İman ile olan merhametle gönüllerde cennette gezer Kul Mehmet iman ile olmayan merhametten gönülden ne anlar Nefis ile şeytan ile olur gönülleri yıkar Cehennem de yer kaplar İman ile olan merhametli olan kulda cennete Rahman ile Resul ile olur canlar İman ile olan merhametle gönüllerde cennette gezer Mehmet Aluç

 

Uyanır Gönüller Rahmanın İzniyle İmanın Işığında

---

	Uyandım sabah namazına Rahmanın İzniyle iman ışığında Güller açar bülbüller öter Şeyda Şeyda ezan okunduğunda Uyuyan gönüller uyanın icabet edin ezan okunduğunda Uyanır gönüller Rahmanın İzniyle İmanın Işığında Hani yıllar önce kükreyen gençliğim nerde Gözüme çekilir ömrün sonuna doğru azar azar perde Nefis şeytan sürükler seni hep süründürerek yerde Uyanır gönüller Rahmanın İzniyle İmanın Işığında Nefis şeytan dünya malı gönle verir tüm dertleri Açarken soldurur imansız gönüller tüm çiçekleri Gülümseyerek taşı gönlünde dağıtarak merhameti Uyanır gönüller Rahmanın İzniyle İmanın Işığında Kul Mehmet’im derki Rabbime binlerce kez şükürler olsun Uçuruma düşerken elimden tuttu nefis şeytan elinden kurtardı daha ne olsun Gönlümde iman merhamet çiçeklerini açtırdı şükürler olsun Uyanır gönüller Rahmanın İzniyle İmanın Işığında Mehmet Aluç

Göz Göre Göre

---

	Aşk yoluna çıktım aşk için ben verdim fire Yar bana gülmedin bu dünyada sen bir kere Aşkıma güldün gittin sen göğsün gere gere Yazık ettin bana yar aşka göz göre göre Yüreğime attın sen sanki çözülmez düğüm Sanki aşkın sonunda yar vardı sana ölüm Bu yaz yapalım dedim seninle kırda düğün Yazık ettin bana yar aşka göz göre göre Kul Mehmet’im bu aşka bulamadım bir çözüm Sensin bu dünyada tek sevdiğim iki gözüm Haydi, bırak inadı gel bana üzüm gözlüm Yazık ettin bana yar aşka göz göre göre Mehmet Aluç

 

Bilmem ki

---

	Yar gönlüne çekilmiş senin kapkara perde Düştüm Senin yüzünde yar ben bulunmaz derde Bana bakarken neden yüzün hep eğik yerde Bana ait kalbim bilmem ki sende nerede Ben kendimi buldum yar senin o gülüşünde İsterim ki bana gelesin yürüyüşünle Yanağımda gülleri açtırır öpüşünde Bana ait kalbim bilmem ki sende nerede Kalbimdeki açtığın yara senin yarandır Gönlümde sürdüğün o kara senin karandır Gözümde akan o yaşlar senin eserindir Bana ait kalbim bilmem ki sende nerede Benim sevgime inan yar inan ki yar gerçek Sensin kalbimde açan sevgi dolu bir çiçek Bana gülümsesen sen ne olursun ki bir tek Bana ait kalbim bilmem ki sende nerede Yağmur saçına yağar gülüşün yüreğime Ya beni şimdi sev ya da söyleme tek kelime Kul Mehmet muhtaç senin tatlı bir gülüşüne Bana ait kalbim bilmem ki sende nerede Mehmet Aluç

  

Selam ve dua ile..

Ölüm Gerçek Dünya Fani

Ölüm gerçek dünya fani

Dünya benim diyen hani

Toprak oldu gitti, yani

Ölüm gerçek dünya fani

Yeter artık uyan fani

Ölüm gelir alır canı

İman ile uyan yani

Ölüm gerçek dünya fani

İmana gelmeyen fani

Sezince eyvah dedi, yani

Anladı dünya fani

Toprak oldu gitti hani

Ölüm gerçek dünya fani

Okunur duymazdı ezanı

Sonra kılarım derdi fani

Yığdı malı gani gani

Ölüm geldi aldı ani

Yok, oldu gitti, yani

Ölüm gerçek dünya fani

Dünya benim diyen kul hani

Ecel geldi verdi canı

Dünya malı peşinde koşardı nefsani

Ölüm geldi aldı ani

Ölüm gerçek dünya fani

Dili Allah demezdi değildi insani

Merhamet yoktu her işi nefsani

Ölüm gelirken tutuldu lisanı

Her şey oldu yalan yani

Ölüm gerçek dünya fani

Sabır taşında durmazdı

Ateş gibi gürlerdi azardı

Rahman gönül yıkma derdi anlamazdı

Ölüm geldi aldı ani

Anlamadığını anladı fani

Her şey oldu yalan yani

Ölüm gerçek dünya fani

Mehmet Aluç©

Sensiz

Sabırla Aşk deryasında ben gezdim

Seni seviyorum dedim sen güldün

Beni kapı dışarı ettin zalim

Sensiz ne olacak bilmem ki halim

Çile ile ömrümü sen doldurdun

Acımadın ömrüm yar sen soldurdun

Sevmedin yüreğim çile doldurdun

Beni kapı dışarı ettin zalim

Sensiz ne olacak bilmem ki halim

Dediklerin yar birbirini tutmaz

Sevdim seni bu gönlüm unutmaz

Sensiz gönlüm yar yolunu hiç bulmaz

Beni kapı dışarı ettin zalim

Sensiz ne olacak bilmem ki halim

Kul Mehmet’i en sonunda unuttun

Bilmem nasıl unuttun nasıl küstün

Gönlüme olmadın sonunda hatun

Beni kapı dışarı ettin zalim

Sensiz ne olacak bilmem ki halim

Mehmet Aluç

Birazda Gülelim Haydi

Güvercin Uçuverdi(fragman)

Seksenler'de Sergen Rüzgarı Devam Ediyor!

Rahmanın Emrine Uyalım

Rahmanın Emrine Uyalım

---

	Hançerin kınında çekme ey nefsim Ahımla tutuşursun yavaş yavaş Sen bensin ben senim iyi bil nefsim çıkarmayalım savaş Uymayalım şeytana atalım gönülde kapı önünde edelim paspas Rahmanın emrine uyalım huzurla dolalım yavaş yavaş Unutma şeytanın gönlü boş anlamaz sevgiden yıkar geçer Kalbimize gönlümüze değil kiracı talancıdır oturur edepsizce çeker gider Yönümüzü kaybettirir okyanusta tek başına bırakır boğar güler gider Sen bensin ben senim iyi bil nefsim çıkarmayalım savaş Rahmanın emrine uyalım huzurla dolalım yavaş yavaş Ey nefsim isyankâr eder şeytan yaklaşma yanına Ağlata ağlata çamurlarda süründürür girmesin kanına Rahmanı alalım yanımıza Şeytan yakışmaz imanla yanına Sen bensin ben senim iyi bil nefsim çıkarmayalım savaş Rahmanın emrine uyalım huzurla dolalım yavaş yavaş Baş tacı eder şeytan kandırır ateşlerde yandırır Haklı gösterir haksızlık yaptırır aptalcasına kandırır Fırsatını buldu mu azgın boğa gibi saldırır Sen bensin ben senim iyi bil nefsim çıkarmayalım savaş Rahmanın emrine uyalım huzurla dolalım yavaş yavaş Kul Mehmet’im aç gözünü uyma nefsine şeytana Kalırsın sen günahınla uçurumlarda yan yana Rahmana var secde ile gülümse huzuru al iç kana kana Sen bensin ben senim iyi bil nefsim çıkarmayalım savaş Rahmanın emrine uyalım huzurla dolalım yavaş yavaş Mehmet Aluç

0