Şiirlerin Konuşan Dili

6 Nisan 2015 Pazartesi

İmanla


	İmanla Yalvarırım ben Allah’a Ömür gitmesin Eyvah’a Silinir tövbeyle günah Yalvaralım ben Allah’a İmanla gönül neşeli Günahla ömür pişeli Şeytan çukura düşeli İmanla gönül neşeli İmanla sen gönüle var Gülümseyerek gönül sar İmansız insan darılır İmanla gönüllere var İmanla gönüle güller takılır İmanla yarınlara hep bakılır İmanla kul insanlıktan sayılır İmanla zalim çukura atılır İmanla gönüle güller takılır Mehmet Aluç

Feryat Etsem


	Akan gözyaşlarımı yârim görmedin Bir mendil alıp elinle sen silmedin Gönlüme aşkın çaredir sen bunu bilmedin Feryat etsem sesim duymazsın yârim bilirim Yüreğimde yerim senin gönlünle sinen Yok, mu acep âlem de aşkın kıymetin bilen Yok, mudur dünya da aşk ile hiç gülen Feryat etsem sesim duymazsın yârim bilirim Kaldım sokaklarda ben şimdi eyvah ki eyvah Derdime çaredir benim o Yüce Allah Bilirim çoktur yârim bizde ah o günah Feryat etsem sesim duymazsın yârim bilirim Kul Mehmet’im derdime ben nasıl derman bulayım Varıp ben şimdi kimin kapısını çalayım Alıp başımı gurbet illere mi kaçayım Feryat etsem sesim duymazsın yârim bilirim Mehmet Aluç

Gülümseyen Şiirlerin Mısraları İle Hiç Uyanamadı Türkiye’m

Orta ana dolunun bozkırları gibi yaralı ıssız yüreğim, yakar güneş gibi yarınsız ’lığımı gözlerin, şiirlerin yalnızlığı hecelerin gözyaşı gibi mısraların garipliği gibi feryat eder yüreğim…

Gülümseyen şiirlerin mısraları ile hiç uyanamadı Türkiye’m, yüreğini karanlıkta bıraktı bıraktık şiirlerin kendi karanlığı kendi karanlığımız gibi, açsaydı açsaydık gönlümüzü şiire aydınlanacaktı dünyamız, rüyalarımız ,yarınlarımız çocuk sevinci gibi şen neşeli…

Geçiştirdik boş sözlerin takırtıları ile şiirlerin bize söylemek istediklerini yetim bıraktık, yetim düşleri görüyoruz ağlayarak uyanıyoruz…

Bazen de kuru yavan birkaç mısra söylüyoruz söylemiş olmak için…

Zaman şiir’sizlik zamanı, zaman aşksız sahte sevgileri yaşama zamanı, zaman sahte gülücüklerin zamanı başka ne söylemeli, şiir olmadıktan sonra gönülde dilde, hece hece dizilmiş yâre söylenecek bir şiir söylenmedikten sonra yavan sözler ile yâri severek, şiir ile saramamanın hasretine ne söylemeli…?

Hasretler vuslata şiirle gönüllere ulaşmayınca, firari adımlar ile şiirden kaçınca ne Mevlana’yı , Ne Yunus’u, Ne Pir Sultan Abdalı ne de aşkı anlarız ne de aşkın ılık nefesini nefesimizde hissedebiliriz.

Gönüller sukutla yatar kalkar sukutla yârin gözlerine bakar, ararız sessizliğimize bir ses bulamayız, karşımızdadır şiir yâre gönül kapımızda sesleniş olan heceleri mısraları ile atarız kapısına bir tekme, yeriz ondan sonra önümüze her gelenden bir tekme…

Gönül Dostu Yunus Emre ne güzel demiş:

Bir kez gönül yıktın ise,

Bu kıldığın namaz değil.

Yetmiş iki millet dahi,

Elin, yüzün yumaz değil.

Ne erenler geldi geçti,

Bunlar yurdu kaldı göçtü.

Pervaz urup Hakk'a uçtu,

Hüma kuşudur kaz değil.

Yol odur ki; doğru vara,

Göz odur ki; Hakk'ı göre,

Er odur ki; alçak dura,

Yüceden bakan göz değil.

Erden sana nazar ola,

İçin dışın pür nur ola,

Belî kurtulmuştan ola,

Şol kişi kim gammaz değil.

Doğru yola gittin ise,

Er eteğin tuttun ise,

Bir hayır da ettin ise,

Birine bindir az değil.

Yunus bu sözleri çatar,

Sanki balı yağa katar.

Halka meta'ların satar,

Yükü gevherdir, tuz değil.

Yunus Emre

Pir Sultan Abdal ne güzel demiş:

Aç artık dost kollarını,