Yanmış kalbimle

Kayboldum bu aşkın içinde kendimi ararım

Seni bulurum da ben yüreğime aşkla sararım

Zemheri kış ayında kalmışım sıcaklığını ararım

Yanmış kalbimle ben yârim seni önüme gelene sorarım

Yanar bu yüreğim soğutacak karlar ararım

Kar yüreğimi soğutmaz gülen yârimi ararım

Mazinin arasında sıkıştım kaldım yolumu ararım

Yanmış kalbimle ben yârim seni önüme gelene sorarım

Bendeki hatıran ne kadar çok

Sensiz bu âlemde gönlüm ne aç ne tok

Gel de bu mutluluğu yüreğimin sarayına sok

Yanmış kalbimle ben yârim seni önüme gelene sorarım

Kul Mehmet’im sen gelmedin geçmişte seni bıraktım

Yeni bir yol bulmak için karanlık yollara bıraktım aydınlığa çıktım

Ağlayan gözlerimle arkama bir daha bakmadan yola çıktım

İlk defa sensiz ben bu kalbimde kendimi buldum

Mehmet Aluç

Gelen ecel ile ölümdü

Bahçemde açan gülümdü

Kokusu ile bir ömürdü

Ecel uzaklarda göründü

Gelen ecel ile ölümdü

Bahar ayım var diye güvenme

İhanet ile ömrünü çürütme

Helal var iken haramla mideni çürütme

Gelen ecel ile ölüm keser nefesin

İnsanlara kurma tuzak

Sakın birde olma uzak

Nefis şeytandan ol uzak

Tuzağını bozan Rahman var unutma

Gelen ecel ile ölüm keser nefesin unutma

Kul Mehmet’im iyiliğin önü kötülükle kapatılmaz

Kötülükle koşan gece gündüz rahat yatmaz

Rahat yatsa da ölüm gelirse ateş dolu mezarda yatmaz

Gelen ecel ile ölüm keser nefesin unutma

Mehmet Aluç

Gece gündüz beraber gezdiğim

Adını andıkça hep yandığım

Gece gündüz hep adını andığım

Beni sever diye sandığım

Gece gündüz beraber gezdiğim

Gittin en sonunda ellerin oldun

Gece gündüz hayalimde koynumda hayal ettiğim

Bal dudağın da bir buse alırım diye beklediğim

Kollarını açar da beni sarar diye yürüdüğüm

Gece gündüz beraber gezdiğim

Gittin en sonunda ellerin oldun

Seven gönlü söyle bu yapılır mı?

İhanet ile söyle yaşanılır mı?

Vefasızlıkla bir ömür beni süründürdüğün

Gece gündüz beraber gezdiğim

Gittin en sonunda ellerin oldun

Şimdi ihanetinle ben beraber sürgün yaşıyorum

Kendi elinle kazdığın mezarda yatıyorum

Gece gündüz gelirsin diye yollarına bakıyorum

Gece gündüz beraber gezdiğim

Gittin en sonunda ellerin oldun

Kul Mehmet’im ömrüm yolunda süründü

Gül koklarım dedim dikenlerin önümü bürüdü

Beklemekten usandım şimdi başka illerde mutluluk bana göründü

Gece gündüz beraber gezdiğim

Gittin en sonunda ellerin oldun

Mehmet Aluç

Kalmadı

Var mıdır aşk ile gönlü kuş  gibi pır pır atan uçan

Aşkın vadisinde yâri bekleyerek gece gündüz yatan

Mutsuz ömrüne mutlu gülümseyen aşkı içine katan

Leyla mecnundan sonra kalmadı aşkı yüreğine alan kalmadı

Aşkı için mecnun leylasını aradı mesken eyledi gönlünü çöllerde

Leyla suskunlukla bekledi dermansız yollarda mecnunu bekledi o günlerde

Vuslat yollarına ilmik ilmik düğüm atıldı kavuşamadılar ahirete kaldı kavuşma

Leyla mecnundan sonra kalmadı aşkı yüreğine alan kalmadı

Aşk’a giden mutluluk yolunun kapısı kapandı

Aşkın yapısı bozuldu aşk ne yapsın küstü karanlıklara saklandı

Kul Mehmet’im elimizde kaldı mutsuzluğun sapı

Leyla mecnundan sonra kalmadı aşkı yüreğine alan kalmadı

Mehmet Aluç

Dünyada Bulunmaz Senin Eşin Çanakkale

Ey Çanakkale’m dünyada bulunmaz senin eşin

Torağının bağrına yatar nur şüheda ne güzeldir gülüşün

Seni yıkmak istedi gönlü olmayan üç beş imansız gönüllü

Sen sığmazsın gönüllere imanla çağlarsın bilemedi birkaç sümüklü

Toprağında şüheda kanı ile dalgalandı semada bayrağın

İmanla şüheda koştu senin için akın akın

Bir karış toprağını vermez canın verir bu nefer

Giremezsin bu toprağa diye son nefesini verdi nefer gülümseyerek

Üstadım ne güzel demiş medeniyet denilen tek dişi kalmış canavar

İşte o nedenle iman dolu göğsü yıkamadı düşman denilen hain davar

Üstadım ne güzel yine demiş hangi çılgın bana zincir vuracakmış şaşarım

Gözleri şaştı inanamadılar birkaç silaha güvendi coştular coşkularında boğuldular alçalışla

Nefer iman dolu göğsü ile akın etti dünyada var mı ondan daha asil

Düşman denilen edepsiz merhametsiz suratsız bir alçak sefil

Afak toz duman yağarken gökte mermiler bir bir

Bir devir kapandı açıldı yeni diye bir devir

İmanla vatan aşkı ile doluydu her kazılan siper

Gözü kırpmadı şehadete koştu vatan için tüm nefer

Bize bırakıldı bu vatan nur nur şüheda kanı ile iyi bilin

Her adımda bunu bilin

Gökte dalgalanırken Şüheda kanı ile yıkanmış bayrağıma selam ile gülümseyin

Mehmet Aluç

Gönlümüz O Kadar Issız Ki

Hayatımız o çok sevdiğimiz hayatımız ve dünyamız, vaz geçemediklerimiz… Bizi ölümün bağrına doğru yaklaştırırken usul usul veya aniden pençesi ile ensemizden tutarak bizi başka bir âleme götürecek olan ölüme doğru sürüklemekte, biz farkında olsak ta olmasak ta.

Düşlerimiz hayallerimiz yarına doğru yürürken olmayacak olan yarınımızın bir anda olmaması, gönül dalımızda açan yaprakların bir anda solması ile ölüme koşan bizler aşk sevgi ile bir birimizi sevmeden ve aniden veda ederken sonrasında bin pişmanlıkları yaşayan yine biz.

Yaşarken karşılıklı susan biz, ölüm geldikten sonra suskunluğun pişmanlığı ile kahır oluruz, pişmanlığın acısı ile baş başa kalırız.

Kalbe düşünce ayrılığın oku, ona gülümseyememenin, bir seni seviyorum canım diyememenin acısı ile yanar yüreğimiz… Ah keşke ona seni seviyorum diyebilseydim deriz, ama artık faydasız son pişmanlık bazen faydasız ve çaresiz kalıyor.

Baharlar kâinata gelirken bize der ki, ey insanoğlu senin gönlünde her zaman baharlar var aç kapısını gör der, ama biz her zaman o yüreğimizde karlar yağdırırız, dondurucu zemheri soğukluğu ile doldurur ve kapısın kapatırız o soğukluk ile donarcasına yaşarız.

Bizi mutluluğa götürecek olan gönül atlarım yola çıkmak için şahlanmış bekler, lakin biz onu aç bırakarak öldürürüz. Yanlış mı söylüyorum bilmem var mıdır bunun başka bir izah yolu?

Gönlümüz o kadar ıssız ki bunu farkında bile değiliz, haydi gönlümüzdeki baharları yaşatacak olan bahar mevsiminin kapısını ardına kadar açalım, hatta kapısını sökelim atalım bir daha kapanmasın, bizi yalnızlığın ıssızlığın anaforunda yok etmesin…

Elimizdeki yüreğimizdeki cam kırıklarını atalım, yüreğimiz kesiyor kanatıyor haydi bir adım atalım açalım gönlümüzün sevgi kapısını, sonuna kadar.

Mehmet Aluç

Birazda gülelim mi ?

TELSİZ TELEFON

 Cemal bilim adamı iken bir arkeoloji araştırmaları konferansına davet edilir. Amerikalılar anlatmaya başlar;
-Biz ülkemizde yaptığımız kazılarda 25 metre aşağı indik ve telefon kabloları bulduk. Öyleyse bizim atalarımız asırlar önce telefon kullanmışlardır.
Sıra Türkiye`ye gelir ve Cemal başlar anlatmaya:
-Biz ülkemizde yaptığımız kazılarda 50 metre aşağıya indik ama hiç birşey bulamadık. Öyleyse bizim atalarımız telsiz telefon kullanmışlardır.

AMERİKALI JAPON VE TÜRK

  Bir Amerikalı, bir Japon ve Türk safari'ye çıkmışlar. Son teknolojik silahlarını da birbirlerine nazire yapmak için yanlarına almışlar. Derken uzakta bir aslan görünmüş. Amerikalı lazer tüfeğini doğrultmuş ve aslana ateş etmiş. Ama karavana. Hemen Japon uydudan yönlendirmeli tüfeğini doğrultup ateş etmiş. Fakat o da karavana. Aslan bizimkileri fark edince üzerlerine doğru gelmeye başlamış. Amerikalı ve Japon silahı bırakıp acı sonu beklemeye başlamışlar. Türk botlarını çıkarıp spor ayakkabılarını giymeye başlamış. Amerikalı sormuş : " Ne o, aslandan hızlı mı koşacaksın ? "
" Yoo, sizden hızlı koşsam yeter " ..

UNUTKANLIK

   Adam doktorun karşısındaki koltuğa oturdu.
- Durum çok kötü doktor bey, bir dakika önce olan her şeyi unutuveriyorum.
- Peki niçin hatırlamaya çalışmıyorsun.
- Neyi?

Spikerlik Sınavı

-Hayrola nereden?
-Be be ben mi? Rad rad radyodan geliyorum...
-Ne vardı radyoda?
-Spi spi spi spiker sı sı sı sınavı vardı da...
-Eeee, ne oldu?
-Bı bı bı bırak yahu? Kı kı kıravat tak tak takmadık diye almadılar.

KAYNAK:http://hersey-guzel.tr.gg/FIKRALAR.htm

Vuslat Bekleyenindir

Yokluk hasreti ile

Umutsuzluk ateşi ile

Yüreğini kor alev yakma

Vuslat bekleyenindir ey sevgili

Hayat ölüm bir iple birbirine bağlı olsa da

Hasret ile yollar gözyaşı ile dolsa da

Tam kavuştum derken elem kahır gönlünde taht kursa da

Vuslat bekleyenindir ey sevgili

Aşk yolunda önüne çıkar düşmanın üçü beşi

Aşk bu kıskananı çok olur dünyada bulunmaz eşi

Kavuşmaya çalışanı kavuşturmak istemezler aşk’ın bulunmaz neşesi

Vuslat bekleyenindir ey sevgili

Gamzende yetişirse kederin dikenleri

Aşk mutluluktur bil onunla gülenleri

Karanlık gecene doğsa da gam geceleri

Vuslat bekleyenindir ey sevgili

Zamansızlık paradoksu ile keder uçurumunda gezinme

Şahlanır durgun bakışlar aşkın bakışı ile sen üzülme

Umutsuzluğun mırıltılı naaşını göm karanlık mezarlara geriye dönme

Vuslat bekleyenindir ey sevgili

Kul Mehmet’im mutsuzlukla gönül evine mezar kazma

Kazdığın mezara umutsuzluk karartısı ile sen yatma

Sakın ola dünyalık mal için kimseyi sakın ola satma

Vuslat bekleyenindir vuslat yolunu gözleyenindir ey sevgili

Mehmet Aluç

Gelmedin

Yıllar var ki yolların gözledim

Bin derdim üstüne bir dert daha ekledim

Gelirsin de gülerim diye yollarını bekledim

Gelmedin sızılar içine kendimi kilitledim

Söyle yapılır mı sevene böyle eziyet

Sevende sevilende olur aşk ile meziyet

Söyle nedir sendeki bu asabiyet

Gelmedin sızılar içine kendimi kilitledim

Seni çok sevdiğimi biliyorsun, yani

Bilirsin üç günlük dünya zaten fani

Uzaklaşma yanıma yaklaş az bari

Gelmedin sızılar içine kendimi kilitledim

Sevdim seni dönmem kovsan bin kere

Belki kavuşmak nasip olur öteki sefere

Ömrümüz geçmesin sevgisiz boş yere

Gelmedin sızılar içine kendimi kilitledim

Nazar mı değdi bu gözlere gönüllere

Dikkat et dilinden çıkan o sözlere

Mutluluk kapımız çalsa gülümsese bizlere

Gelmedin sızılar içine kendimi kilitledim

Kul Mehmet’im adın düşmez bu dilde

Gel yürüyelim el ele sefa ile gönülde

Kulaklarımızı kapayalım kem sözlere

Gelmedin sızılar içine kendimi kilitledim

Mehmet Aluç

Medya Yazarları Seçkilerim

Silah tiryakilerini barış öksürtüyor

Suç değil sus duyurusu

Kafada migren,  ilaç  potporisi eşliğinde yaşayınca  hapı kimlerin yuttuğu üzerine gündemi de kaçırmıyorum. Gündem hatun çantası gibi karışık da olsa bize lazım olanları ayıklıyorum. Dağ hijyeni şart. Diken üstünde değil tetik üstündeydik. Etli şarjörlerin, takım elbiseli tüfeklerin sevinmediği yerde barış üşengeç değildir. Seçim öncesi ağır sıklet provokatif cümleler savuranları üzecek gelişmeler olunca yazmak farz oldu. İktidar uyuzluğundan sırtını dağa dayayıp kaşıyanların arasından geçip Sırrı Süreyya Önder’in açıklamalarına kilitlendik umarım bu kilidin çilingiri hiç bulunmaz. Elinde sadece çözüm süreci malzemesiyle kaos iştahını demleyenlerin renkten renge gark olmaları güldürdü. PKK’ya yapılan Silahı Bırak çağrısı bol felahlı barış ezanı gibi geldi, pozisyon şükür secdesi.

Buraya kadar her şey olağan . Asıl yazmak istediğim Gezi sırasında sosyal medyada tozutanların suskunluk gevezeliği. Şaşırdık mı ? Hayır. Dağdan inenlerin bağdaki masumun canına ot tıkama gaddarlığına dur deme çağrısı, soldan yemlenen büyükbaş yazarların hoşuna gitmedi. Biri çıkıp “ Kürtler, solcuları sattı” deyince küçük dilim boşlukta parende attı yutmaya zamanımız yok. Ne olacaktı peki. 6  7 Ekim olayları hayal cephelerini süslerken böylesi müthiş bir gelişmenin posasında morardılar. Ne istiyorlardı? Şehit cenazelerinde yavrusunun resmini bağrına götürüp ah ile yaş döken anne feryatları duymayınca kürtler solcuları sattı oldu. Öcalan’ın barış duyurusundan nemalan bunca imitasyon barışseverin susması çenelerini tetikte bıraktı. Silah tiryakisiydiler, barışı duyunca öksürmeye başladılar.

Hep yazmıştım hep yazacağım. Siz neyi umuyorsanız Allah umduğunuz dağlara barış yağdırandır. Siz hangi damardan kan istiyorsanız Allah o damarı kurutandır. Emziği düşmüş bebe gibi ciyak ciyak susmanın ihtişamlı komedisi umarım bundan sonra da devam eder. Selahattin Demirtaş’ın rengini attıran neyse barış o renk olsun. Gezide ortalığı toma fotosuyla tutuşturanların, kahve yudumlayıp kan koçluğu yapanların enerjisi nereye kayboldu diye sormuyorum bile. Alın klavyenizi dağa çıkın, bırakılmış silahlara bakıp trajik yazılar yazın. Dedim ya vicdan, ahlak, lekesine karşı Dağ hijyeni şart. Anladınız.

Esra Elönü
elonue@gmail.com
Twitter:@elonue

Kaynak:http://www.haber7.com/yazarlar/feridenin-gunlugu/1311461-silah-tiryakilerini-baris-oksurtuyor

Manis-Maniler

Ask the brevity of the nightly prayer

Too short to say

Ask the wistful longing

Allah will say to get me

Mehmet Aluç

Gecelerin kısalığını gece ibadet edene sor

Çok kısa diyecek

Hasret çekene hasretini sor

Allah bana yetecek diyecek

Mehmet Aluç

Our state of the moon God

You trust in Allah

Look then

Stunning devil

Rock bottom of the foot

Mehmet Aluç

Halimiz Allah’a ayan

Sen Allah’a dayan

Bak o zaman

Nefis şeytan

Ayağın altında kayan

Mehmet Aluç

Bekler İsyan İmdat Çığlığında Geceleri

 

Çökmüş isyan bulutları kör karanlık gecelere

 Bekler kıskacına almak için hüzünlü gönülleri

 Tozlu yollara unutulmuşluk ekmiş başak çiçekleri gibi açılan 

 Kara gözleri ile bekler geceleri,

 İmdat çığlığında, sessiz akan göz pınarlarına gizlenmiş isyan 

Saplanmış hançer gibi, yetim bir çocuk masumiyeti ile bekler yollarda 

Bekler yollarda, yok oluşa giden yolun köşesinde yol ayrımında 

Bekler, tüm çiçekler solsun tüm renkler yok olsun diye

 Kararsın notalar, kelimeler gülüşler sözler diye 

Haince, sinsice bekler yanaklar solsun diye

Açar aşk güneşi gönüllerde, kör eder isyanı

Açar gönüllerde, zevki sefayı

Gör gözünle ahu gözlü Leyla’yı 

Öp dudağında, görsün aşkı sevdayı

Yazık deme, geçen onsuz gecelere 

Seni hazırlıyor, dudağında dökülecek kelimelere

Aşkı ruhuna üfleyen gecelerle

 Gör de sarıl onunla geçen günlere, o sözlerle

 Kul Mehmet der, Ağla gözlerim o yârin göğsünde, 

Selam olsun, seven tüm gönüllerde, sevdiğini yüreğinde sevenlere

Bırak geçmişi, yaşa bugünü, aşk tüten gecelerde

Kalmasın, kavuşmak mahşerde, hüzünlü beklemelerde

Kuramadığı Hayallerin Mezarında Ölsün

Gül dudakların ile dudaklarımdan öpmeyeceksen

Çek git öyle ise bırak ölüm öpsün

Beni sımsıcak kolların ile sarmayacaksan eğer

Çek git uzaklaş bırak kara toprak sarsın kollarına

Ağlayan gönlümün feryadını duymayacaksan

Bırak matemler duysun gönlümün feryadını

Ağlayan gözyaşlarımın içindeki sensizliği görmeyeceksen

Çek git öyle ise gözyaşlarımı çaresiz ıstıraplar görsün

Beddua ediyorum sanma sakın sevgili

Aşk susayan gönlümün feryadıdır bu

Vuslata varmayan gönül aşksız neylesin hayatı

Bırak kuramadığı hayallerin mezarında ölsün

Mehmet Aluç

Regret not be late

My tears dripping in the darkness of night

Drip freezes my cheek at a time

My memories of the suffering of innocent children against my face

My tears dripping in the darkness of night

Which I'm in town uncertain

Should I do not live there when I do I lackluster

I walk in the dark of the evening unclaimed

Withered flowers composing my melancholy

I'm desperate steps you running the streets

Sahilind the evening I hide my reticence

I walk the streets in the absence of the city winded outdated

Now I cry in the darkness of night with a feeling of regret

Mehmet Aluç

Geç kalmışlığın pişmanlığı

Gözyaşlarım damlıyor gecenin karanlığında

Yanağıma damlarken donduruyor bir anda

Anıların çocuk masum yüzünde acılarım karşımda

Gözyaşlarım damlıyor gecenin karanlığında

Hangi şehirdeyim belirsiz

Var mıyım yok muyum yaşadığım zaman fersiz

Sahipsiz akşamın karanlığında yürüyorum

Solmuş çiçekler besteliyor hüznümü

Sana koşan adımlarım çaresiz sokaklarda

Suskunluğumu gizleyen akşamların sahilindeyim

Soluksuz köhne şehrin caddelerinde yokluğuna yürüyorum

Geç kalmışlığın pişmanlığı ile ağlıyorum gecenin karanlığında

Mehmet Aluç

 

Ok eyledin

Bakışların ok eyledin

Sinemi yaktın kül eyledin

Bir tebessümü çok gördün

Istıraba gönlümü yol eyledin

Misafir etmedin beni gönlünde

Kor alevleri ok eyledin gönlümü

Bir gülümsemeyi çok gördün öldün mü

Türkü 'süz diyarlara attın her gün

Bakar körlük var sende

Bir öpücük versen de

Birazcık gülsem bende

Türkü ile gülsek hanende

Mehmet Aluç

İman ile olan

İmanın fırtınası Âlem de eser

İmanı bilmeyen hayata küser

İmansız kul yolda çukurlara düşer

İmanlı olan merhametle yola düşer

İmanlı olan merhamet ile pişer

İman ile olmayan tüketir kendisini

İman ile olan yükseltir dünya ahiretini

İman ile olmayan yaşar tasaları

İman ile olan yaşar ahiret mutlulukları

İman ile olmayan her şeyi ret eder umutsuz gezer

İman ile olan her an gülümseyerek umutla Rahmana şükür eder

İman ile olmayanın hayatında çatlaklar ile keder sızar

İman ile olanın hayatında mutluluklar ile kederleri çözer

İman ile olan kederleri veren Rahmanın sabırla şükür edin çağrısını duyar

İman ile olmayan keder ile çağrıları duymaz hayatın heder eder

İman ile olmayanın hayatı ıssız susuz gezer çöl olur

İman ile olan insanlara merhametle davranır gönüllere girer saray kurar

Durgun akan ırmaklar gibi göl olur çölde susuz gezenlere baraj olur ırmak olur

Mehmet Aluç

Yüreğimin Sokaklarında Devasa Çığlıklarım

Sensizlikle kırbaçlanan sevgimin feryadını duyuyorum

Hınca hınç kan akarken sevgimizin yüreğinde ben feryat ediyorum

Ben tedirgin senin o umursamaz bakışlarının altında eziliyorum

Bu kaçınılmaz bir tepki değil yüreğimin sokaklarında devasa çığlıklarım

Sen ucu kaçmış başı sonu belirsiz hayaller peşinde koşarken

Sen Aşk’ı öldüren sokakların karanlığında bensiz geziyorsun derken

Aklın karanlık dehlizlerinde solgun kaldırımlarda sefaletin acısını yaşıyorsun

Bu kaçınılmaz bir tepki değil yüreğimin sokaklarında devasa çığlıklarım

Umursamazlığının travmalarıyla ben migren nöbetinde seni beklerken

Sen kıstırılmış tükenmiş düşlerin uçurumlarında

Müebbet yaşamanın peşinde koşarken

Sana ulaşamayan ben illegal bir hayatın içinde kayboluyorum

Sana  ağlayarak bakarken

Bu kaçınılmaz bir tepki değil yüreğimin sokaklarında devasa çığlıklarım

Denizde yakamozlar bir bir sönüyor bizim gibi

Umursamaz  dibe vuran bakışlarınla

Denizin dibinde sürgün ruhlarımız boğulurken

Göz  kırpışımın sessizliğinde batıyorum

Sen avare bir gülümseyişle saçlarını tararken canım acıyor

Sen hala umursamaz tavırlarınla uzaklaşıyorsun

Bu kaçınılmaz bir tepki değil yüreğimin sokaklarında devasa çığlıklarım

Mehmet Aluç

Zaman Ve Hayat Seni Yüreğimden Kopardı Aldı

Zaman Ve Hayat Seni Yüreğimden Kopardı Aldı

---

Ayrılığın limanında gezerken yüreğim paramparça sevgilim, zamansız ve vedasız gittin. Kara toprak zamansız aldı seni benden!

Yıkılıp yere düşerken mezarının başında ağlayan ben değilim sevgilim, gökyüzünde yağan yağmurlardır sevgilim inan bana. Diyar illerden kokun geliyor bana hep yanımdaymışsın gibi sevdanın karası gibi, gözlerin bana uzaklardan bakıyor hissediyorum.

Zaman ve hayat seni yüreğimden kopardı aldı, ama kokunu bıraktı bana gülümseyen gözlerini rüyalarımda bıraktı gitti şimdi tek tesellim budur sevgilim, sen üzülme rahat uyu mezarında beni bekle yanına geleceğim ve yine seni sımsıkı saracağım.

Yok, yok sen beni yine sımsıcak gülüşün ile sımsıcak kolların ile saracaksın biliyorum ve hissediyorum.

Gönül dergâhımın kapısını gidişin kapatamadı, hep sana açık biliyorsun ve görüyorsun uzaklarda biliyorum, bekle beni bende geleceğim sevgilim.

Mehmet Aluç

__________________
Mümin tövbe ile merhamet ister Rabbin'de affı için
Selam ve dua ile...

Sensizlik Hasretinde Yaşıyorum

Uzaklaşma benden sevgilim

Gör duy acılarımı feryadımı

Acılarımla yan ağla bu günden

Sende yaşa sensizlik sancılarımı

Bu dağların ardında beraber gülmüştük

Birbirimizi ne kadar çok sevdiğimizi söylemiştik

Şimdi sensizliğin sancıları ile yaşıyorum

Uzaklaşma benden sende yaşa sancılarımı

Kul Mehmet’im her ne kadar sana kızsam da

Sensiz yaşayamıyorum günün her akşamında

Dalıyorum gülümseyen bakışlarının hatırasına

Seni sensizlik hasretinde yaşıyorum

Mehmet Aluç