Sen Ol Hecemde

Sen Ol Hecemde

---

Aklımdasın yine sen şiirler yazarım ben
Gönlünde çıkan okla vurdun beni gönlümde
Mısralarım içinde gönlümde gezersin sen
Şiirler senle güzel sen ol benim ömrümde

Gönlüme düşen yıldız gibi sende güzelsin
Şiirlere sığmayan sen kalbime özelsin
Kitaba sığmayacak kadar hece neşesin
Şiirlerim seninle güzel sen ol çevremde

Salına salına sen gelsen benim yanıma
Hayran olsam ben sana gülsen benim canıma
Kara gözüne sürme çek gel benim yanıma
Şiirlerim seninle güzel sen ol ömrümde

Sana aşkım demekle açsın benim güllerim
Gözün içine bakıp geçsin benim günlerim
Sen bir anda olmazsan yanımda ben özlerim
Şiirlerim seninle güzel sen ol düşümde

Kul Mehmet’im anlamsız şiirler sana yazmam
Aşkın içine acı kahırdan kuyular kazmam
Vicdanım yastığımdır gönülleri hiç kırmam
Şiirlerim seninle güzel sen ol hecemde
Mehmet Aluç

__________________
Mümin tövbe ile merhamet ister Rabbin'de affı için
Selam ve dua ile...

Özgürlük Sarayının Kapı Kilidi

Özgürlük Sarayının Kapı Kilidi

---

Hayatta önemli olan değil midir gönlümüzde hissettiğimiz, gönlümüzdeki iman dolu bakış açısının gözü ve gözlüğüyle bakılan, oluşan düşünceler değil midir? Yoksa başkalarının düşüncelerini hangi gözle bakacağız? Nefis gözüyle mi? Şeytani gözlemi? Her an değişken olan insan gözüyle mi?

Bence, her şey iman gözüyle ve gözlüğünü takarak yarınlara bakmalıyız, mademki Müslümanız öyleyse ölçümüz bu olmalıdır.

Yoksa insanların sunduğu daha sonra acılarla sarılı olan sızıntı verilen, çaresi olduğu halde çare aranılmayan, düşünceler mi bize mutluluk verecek?

Bizi Yaratan Yüce Rahmanın bize uygun olanı sunduğu, düşünce yapısı elbette dünya ve ahirette mutluluk verecek. Gerçi dünya Müslümana biraz zindan, Ahirette mutluluk veren kapı olsa da biz, imanın bakış açısı ve gözlüğü ile düşüncelerimize sünnet, Kuran’ı katarak yön vereceğiz.

İnsanın düşüncesinde derin yalnızlık sızıntı veren sadece kendine layık bildiği düşünceler, kendisinden başka insanları, sürgünde yaşamaya mahkûm eden duygusuzluk yüklüdür hep ve bundan da hiç sızı duymaz!

Şeytani düşünce, yakıp yıkmayı değer vermemeyi, yok saymayı karşısındakini, hep zihnin güzel düşünen derinliğindeki yerini işgal eder, yıkar viran eder geçer!

İmanlı bir düşünce Kuran ve sünnete uygun olan, komşusu aç içen yatmamayı, insanların mutluluğu için uğraşmayı, herkes tarafından sevilmek için uğraş vermeyi, merhameti kesinlikle elinde, dilinde, gönlünde… Bırakmamayı… Emir eder.

Yol iki tane sunulmuş, seç beğen yaşa sonucuna katlan denilmiş, müdahalesiz biz insanlara.

Yalnızlığın bulvarlarında yaşamamak, bitmeyen yolların sancılarını yaşamamak, yaşatmamak var oluşun gereğini yapmak ve yaşamak bizim elimizde lakin birlik ve beraberliğimiz yanımızda olursa.

Özgürlük sarayının kapısının kilidi sadece bana aittir, benim istediğim olur mantığı dayatmadır, hödük'lüktür… Selam ve dua ile.

Mehmet Aluç

Hödük: Saygısız, görgüsüz…

Ol aşk ile seven bir kul

Ol aşk ile seven bir kul

---

Ey sevgilim ses ver kulak ver içimdeki seninle yanan aşk dolu çağrıma… Terk edenlerden olma çekip gitme.

Buz dağı bakışınla bana bakma, aşk ile içimdeki karları eriten bakışınla bak bana.

Gönlümün avuçlarında aşk sunduğum kar beyaz sana, okyanusların çırpınışında batmasın bakışların, aşkın denizinde gezsin sevgiyle bakan bakışların.

Titremesin bana uzanırken gönül elin, bana hasreti sunma sakın avuçlarında nazlı gelin.

Aşktan kaçarak kendini de beni de yakma, gel yudumlayalım aşkı bir yudumda doya doya nefretine uyma kanma. Yoksa çok büyük olur kayıplarımız…

Sana varmaya ulaşmıyor elim dilim deme sakın, bak gözlerine gönlüne ondan sonra karar ver sonradan etrafına bakın kararını ver güz güzeli…
Gönlüme düşmek için gönlündeki aşk çırpınmakta, gör bil anla öldürtme gönlündeki tap taze aşkı.

Gel etme aşksızlığı kabul
Ol aşk ile seven bir kul
Beden değil mi eskiyen bir çul
Açık olsun aşka ait yol

Mehmet Aluç

__________________
Mümin tövbe ile merhamet ister Rabbin'de affı için
Selam ve dua ile...

Neler Çektim

Boşa bekleme gönül bahçende bülbül ötmez

Çektiğin çilelere hiçbir derman bulunmaz

Gönlün viran olursa bahçende güller bitmez

İnsana boş gönülle mutluluklar sunulmaz

Boş gönlüne hakikat rüzgârları hiç esmez

Çiçek güle sorular sorma cevaplar vermez

Açmayan kokmayan gül başında bülbül ötmez

İnsana boş gönülle mutluluklar sunulmaz

Kul Mehmet’im gönlünü doldur aşkı sevgiden

Güllerin hepsi açsın hep aşk dolu sevgiden

Neler çektim ben haylaz bu gönlümün elinden

İnsana boş gönülle mutluluklar sunulmaz

Mehmet Aluç

İman Mezarda Bile Canlı Tutar Şuuru

İmana giden yoldur dost doğru giden yol

Düzeltmezsen önünü düşersin bak çamura

Önünde ki eğriyi düzelt merhameti bol

Git sen iman yolunda kavuşursun o nura

Dünya da İmanınla ahrete taşı canı

İmansız lain şeytan akıtır cümle kanı

İmanı taşı tende kur binlerce sen yapı

Git sen iman yolunda kavuşursun o nura

İmansız göremezsin sen burnunun ucunu

İmanla yarınlara taşı sen umudunu

İmanınla gör coşan Resule sen coşkunu

Git sen iman yolunda kavuşursun o nura

Kul Mehmet’im değil mi dünyada canın sonu

İmanınla Ölümden sonra sen gör coşkunu

İman Mezarda bile canlı tutar şuuru

Git sen iman yolunda kavuşursun o nura

Mehmet Aluç

Bekler Nur İman Yolda

Bekler Nur İman Yolda

---

Gül Resulüm uzandı cümlemize can kolun
İman tüm gönüllerde işte açıldı yolun
İmanı almayanlar almadı sizde solun
Gelenler varsa gelsin bekler nur iman yolda

Gül Resulüm sen varsın kırılmaz kol kanadım
Yolunda yürümekti benim candan muradım
Tüm müminleri kardeş ettin oldu kardeşim
Gelenler varsa gelsin bekler nur iman yolda

Bilirim iman bekler her an yolun başında
Hz Ali iman etti henüz on yaşında
Müslüman olan ilk o çocuktu o yaşında
Gelenler varsa gelsin bekler nur iman yolda

İmanı alan olur seninle nur yolunda
Cümlemiz yürüyelim hep sağında solunda
Kul Mehmet’im imanla varsın nurlu yoluna
Gelenler varsa gelsin bekler nur iman yolda
Mehmet Aluç

__________________
Mümin tövbe ile merhamet ister Rabbin'de affı için
Selam ve dua ile...

Bir Gün İyileşir Kırık Kolun Kanadın

Bir Gün İyileşir Kırık Kolun Kanadın

---

Tüm ezgilerde şiirde aşkı gönlünde sunan değil midir kadın? Erkek değil midir alan? Bazen gönlüne aşkı bilmeyen hödüklerce kırık oktan aşk diye saplan ayrılık değil midir ağlayan kadına?

Uzun aşkın yolunda yanında bir lokma ekmek pahasına yanımızda yürüyen, hatalarla sunulan aşkın hatasına bakmayan, umutları azar azar kirpiklerin de yaşlarla dökülen kadın biter bir gün inan elemin.

Dikenler içinde gül gibi dikenlerin batmasına aldanmadan açan, sabırla her sıkıntıya göğüs geren, gecenin sessizliğinde kirpiklerinde akan yaşlarla dinleyen, biter bir gün sana reva görülen vefasızlık…

Acı ve dertlerin içine gönlündeki aşk ile mutluluklar eken, Selvi boyu ile gönüllerde bahar rüzgârları estiren kadın bir gün iyileşir kırık kolun kanadın…

Mehmet Aluç

Hödük: Görgüsüz, kaba, anlayışı kıt (kimse)

__________________
Mümin tövbe ile merhamet ister Rabbin'de affı için
Selam ve dua ile...

Nurdan Muhammed

Nurdan Muhammed

---

Cümle âleme iman nuruyla nurlar saçan
Gece gündüz ümmetim diyerek hep üzülen
Ümmetini Kevser’in başında hep bekleyen
Adı güzel kendisi güzel nurdan Muhammed

Dünyayı tevhit için can kürsüler eyleyen
Rahmana secdelerde ümmetini isteyen
Cümle müminlere o nur şefaatçi olan
Adı güzel kendisi güzel nurdandır Ahmet

Resul süz biz dünyayı ahireti neyleriz
Ahrette ona komşu olmayı hep isteriz
Kevser’in başında biz buluşmayı dileriz
Adı güzel kendisi güzel nurdandır Ahmet
Mehmet Aluç

__________________
Mümin tövbe ile merhamet ister Rabbin'de affı için
Selam ve dua ile...

Rahmet seni neylesin

Dünyadan murad alan bana bir şey söylesin
Bağları gülistanda benim mi haberim yok
Güneş titrer didarım mah gönlünü eylesin 
Öfkeyle dolu gönlüm zaman beni neylesin
Kapısına varmazsan Rahmet seni neylesin

Seherde kâinatı dinle sen seyran eyle
Gül bülbül için nasıl açar goncaya söyle
Ömürdenen bir fasıl gelir geçerde böyle
Öfkeyle dolu gönlün zaman beni neylesin
Kapısına varmazsan Rahmet seni neylesin

Yalan dolanla ömrün söyle heba olduysa
Kapat artık kapıyı haram ile dolduysa
Yalan dolan ne yapsın ömrün bir an solduysa
Öfkeyle dolu gönlüm zaman beni neylesin
Kapısına varmazsan Rahmet seni neylesin

Günde beş vakitte hep okunur nurlu ezan
İman yoksa gönüller yaşarken olur mezan
Elbet bir gün sanada elbet kurulur mizan
Öfkeyle dolu gönlüm zaman beni neylesin
Kapısına varmazsan Rahmet seni neylesin

Kul Mehmet’im selamın olsun dostun üstüne
Koyun postu değişme sakın tilki postuna
Hakikatle sen bağlan candan gönül dostuna
Öfkeyle dolu gönlüm zaman beni neylesin
Kapısına varmazsan Rahmet seni neylesin

Mehmet Aluç
Düzenleme:Harun Yıldırım

Baksa O Resul Gülümsemeyle

Kabenin yollarına yol bulup vara bilsem

Hakikati ben kalem kalem gönlüme yazsam

Gül kokan Resulümün kokusu alabilsem

Ayrılmasam yanında sıdkı can ile kalsam

Dilimde can kuranla elimde imanımla

Tevhit ’im tüm dilimde ölüme can selamla

Resulün kapısında can alsam damla damla

Ayrılmasam yanında kalsam sıdkı can ile

Kabenin yollarında Resulümle yürüsem

Kalemimi elime alsam hep onu yazsam

Hayran hayran baksam gül cemaline sarılsam

Ayrılmasam yanında kalsam sıdkı can ile

Rahmanım cümlemize bunu nasip eylese

Nefisten kurtularak imanı gül eylesek

Kul Mehmet’im baksa O Resul gülümsemeyle

Ayrılmasam yanında kalsam sıdkı can ile

Mehmet Aluç

İmanla Yol Alırsan

İmanla Yol Alırsan

---

İman olmazsa gönülde düzgün yolda gidilmez
Nefis şeytanla yaşanılanların bir değeri olmaz
Gül olmazsa elbet bülbüller gül bağında ötmez
İmanla yol alırsan taşırsan gönülde ömrün solmaz

İmanla yaşa ahirette vardır çokta fazla sefası
Nefis şeytanla olursan dünyada bitmez çilesi
Gönülde olmazsa iman olmaz hiçbir derdin devası
İmanla yol alırsan taşırsan gönülde ömrün solmaz

İmanla aç gözünü seyir eyle kâinatı eyle nazar
Son menzile doğru giderken el âlem mezarın kazar
İyilik yap ta nasıl yaparsan yap azar azar
İmanla yol alırsan taşırsan gönülde ömrün solmaz

Kul Mehmet İbadeti neşeyle taşı her vakit yanında
Gül Kokulu Resulün sevgisi her an olsun canında
Tevhidin nuru her an dolaşsın imanla kanında
İmanla yol alırsan taşırsan gönülde ömrün solmaz
Mehmet Aluç

__________________
Mümin tövbe ile merhamet ister Rabbin'de affı için
Selam ve dua ile...

İman Güzelliğini Nefis Darlıkta Tanır

İman Güzelliğini Nefis Darlıkta Tanır

---

Oy Nefis denilen beden gezgini
Yakar yıkar geçer hala beğenmez
İmandan kaçar Şeytan’nın dingili
Çaresiz kalır da imana dönmez nefis

Kendini bedenin kralı sanır
Akıl denen melaikeyi mi tanır
İman güzelliğini nefis darlıkta tanır
Çaresiz kalır da imana dönmez nefis

Eski çarığı atar takım elbise seçer
İnsanlığı bırakır zulmetmeyi pek sever
Kırk yılda bir selam verir kendini över
Çaresiz kalır da imana dönmez nefis

Patron ya etrafını tozdan duman attırır
Kaçak katın üstüne haramla kat yaptırır
Bilgiden mahrum olan hödük dost kaçırır
İlim irfan kapsını açar onu beğenmez

Çamurlu yoldan hödük uçuruma gider
Asfalt yoldan gezer de çalmayı pek sever
Gönülde kalmayı hiç sevmez viran eder
Çaresiz kalır da imana dönmez nefis



Kul Mehmet’im der ki sen gezersen imanla
İmansızlarla nefsin kaçar donla tumanla
Nefisle şeytan kaçar kıçın’dan çıkan dumanla
İlim irfan kapsında sen ayrılma imanla
Mehmet Aluç

__________________
Mümin tövbe ile merhamet ister Rabbin'de affı için
Selam ve dua ile...

Resulü Anlatmaya Yetmez Sözüm

Baharın gülüşüydü nurlu gelişi

Gözyaşlarının her damlasını silişi

Merhametledir hep gülüşü         

Bu gece doğdu gül kokan Resul       

Bu geceyi kuşatan nurların nuru

Dilsiz oldu zulmün yüreğine saplandı oku

Rahman bırakır mı kulunu Rahmet’ siz

Bu gece doğdu gül kokan Resul

Nura gark oldu bugün âlem

Müminlerdir onu gönülden seven

Bu gece doğdu nurudur görünen

Bu gece doğdu gül kokan Resul

Bülbüller şen öter güle

İnayet Rahmandan gele

Gülüşün nurdan kâinata yeter bile

Bu gece doğdu gül kokan Resul

Kul Mehmet der ki Gül Kokulu Resulü

Görmedi dünya da iki gözüm

Gül Kokan Resulü anlatmaya yetmez sözüm

Ahirette Şefaatine nail eylesin Rahman

Bu gece nurla doğdu Gül Kokulu Resul

Mehmet Aluç

Rahmetellil Âlemin Doğdu Bu Gece

Rahmetellil Âlemin Doğdu Bu Gece

---

Özgürler ve köleler
Can ve mal güvenliği bilmez kimseler
Ticarette vardı hileli sahtekârlık çaresiz eller
Batıl zihniyet hurafeler etrafı kuşatmış aciz kullar
Hak yol kaybolmuş evde gönülde putlar
Kuvvetli zayıfı eziyor amansız kalıyor tüm kullar
Maddi manevi çöküntü yıkıntı tüm yollar
Gönüller beyhude çaresiz kollar
Sarılmayı bekler gönüller
Beklerler açsın solan gonca güller
Kimsesizliğin çaresizliğinde ağlıyor gözler
Titrer tüm dudaklar çeker ah ile dolaşır arşta sözler
Allah diye göğü kaplıyor gönüller
Toprak secdeye duyar özlem
Secde ’siz kuruyor soluyor kâinat toprak her an
Beklenen Şahadet için doğuyor işte günler
İnsanlığın kurtuluşu için
Miladın 571, Rebiyülevvel ayının 12.gecesi
Mekke ufukları ağarırken nur nur
Peygamber Efendimiz kâinata onur
Hz.Muhammed-ül Mustafa Sallallâhü Aleyhi ve Sellem
Dünyayı şereflendirdi o gün
O'nun doğduğu sabah, âlem başka bir âlem oldu,
Cihan nurla doldu o gün
O'nun teşrifleri sıradan bir hâdise değildi
Cibril ve melekler nuru yayıyordu kâinata bu gece
Bütün peygamberlerin
Geleceğini müjdelediği ins-ü cin'in ve melâikei kiramın
Teşriflerini beklediği bir peygamberdi O Rahmet ellil âlemin
Bu yüzden, geceler içinde benzeri yoktur
Kâinatın en azametli hâdisesi bu gece vukua gelmiştir
Bütün âlem bu geceyi bekliyordu
Nursuz secde ’siz kalan kâinat nurların nurunu bekliyordu
Gül kokan
Yanında kalan gül kokan
Elini veren güller gibi kokan geliyordu
Nakış nakış imanı gönle işleyen geliyordu
Kuşlar ötmezdi neden diyenler bilemezdi
Nura muhtaçtı kâinat kuşlar ötmezdi
Rahmet olmayınca nimetler bereketli olmazdı
Ağlayanlar gülmezdi
Beklenirdi seherde doğsun âlemlere rahmet nur nur
Doğdu işte nur kâinata bu gece
Nurla doldu kâinat o gece
Doğdu Mekke’de nur kâinata bu gece
Nur doldu kâinata hece hece
Nura imana muhtaç gündüzler geceler her gece
Cennette huriler güler bu gece
Kokusu cennet gülünden
Gülüşü cennet ilinden
Bakışı Rahmanın merhametinden
Doğuşu insanlığın kurtuluşu için Rahman’ın rahmetinden
İsmine halk olundu cümle cihan
İsmi anılır gönüldedir her an her zaman
Âlemlere Rahmet doğdu dokundu Rahman tenlere
Velvele düştü insanlara zulüm edenlere
Yıkıldı putlar saraylar söndü binlerce yıl sönmeyen ateş
Doğdu nurun ışığı doğdu ol güneş
Zalimlerin yüreğine saplandı ok
Artık bundan sonra onların ıstırabı çok
Zülüm görenlerin derdine artık derman çok
Doğdu Mekke’de nur kâinata bu gece
Bu nur sağırı körü uyandırdı
İnanmayanlar sonunda zaten kör ve sağırdı
Dünyada ve ahirette halleri pek ağırdı
Doğuşuyla kâinat gelişiyle uyandı
Artık kıyamdaydı dünya kâinat nurların nuru için
Toprak secdeyle berekete hazırdı
Ölüm ağırlığında dünyaya can geldi
Doğdu Mekke’de nur kâinata bu gece
Kâinat nurla oldu soluklanan
İnsanlık nurla oldu koklanan
Nur gül kokusuyla geldi can olan
Rahmetellil Âlemindir Nur Ahmet nurla kâinata dolan
Mehmet Aluç

__________________
Mümin tövbe ile merhamet ister Rabbin'de affı için
Selam ve dua ile...

Uyku Vakti Uyuyalım Haydi

Uyku Vakti Uyuyalım Haydi

---

Ölümler… Kıyımlar… Köşe başında bekler
Kimler saldı köşelere kan emicileri gözleri fal taşı gibi
Sonrasında alın yazısı kader trajedisi
Oraya bırakan kan emici siyah örtülü gözler bilinmez
Görülmez
S/ezilmez
Sofraya düşen acı
Tabutlara damlayan gözyaşı
Kucaklarda ninnilerle uyutturacak
Görülmez
S/ezilmez
Bir şey söylemez
Z/âlim
Anlaşılmazlık d/iz boyu
Hani nerede felsefe profesörleri
Okullarda demezler mi felsefe:
Engelleri aşmamıza ve gerçeğe ulaşmamıza yardımcı
Görülmez
Bilinme(sin)z
Söylenir de boşa
Çıkarlarına uygun bir dünya
Ölümler
Savaşlar
Kıyımlar
Özgürlüğe edepsizce t/aciz k/alanlar y/alanlar
Dirseklerle sıkışıklıkta yer açanlar
Dirsek çürütmeyenler dirsekle it/eleyenler
Bilinçler z/(t)ehirli
Altta/kiler
Üste/kiler
Yanda/kiler
Kucakta/kiler
Bir gün olurda biter()
Biter mi ()
Devam edip gider mi
Ezilenler suskun
İlişkilerin sak(y)atlığı
Ezenleri ezenler en b(t)aşta yatsın
Sebepler olaylar nerededir
Neyin neresin de
N/asıl girdi ortaya
İçsel gerçek ilişki sakatlığında mı gümledi
Masumiyet n(d)ere de yıkanır
Küf kokar yıkanır yıkanır küf kokar
Ah susmak
Uyuyan beyin u/yan bir an
Ya da dağılalım ayrı sokaklara evimize d(s)önelim
Uyku vakti uyuyalım haydi
Mehmet Aluç

__________________
Mümin tövbe ile merhamet ister Rabbin'de affı için
Selam ve dua ile...

Coşar Yazarım Bülbüllerle

Şiirleri yazarım seher esen yelinde

Âşık olurum candan gönüllere seherde

Cihana nurlar dolar her seherin vaktinde

Hecelerimle coşar yazarım her seferde

Hakkı bilen can kullar hakikatten kaçar mı

Seherde bülbül öter Aşk’la güller açar

Bülbüller ötmeden o aşkla güller açar mı 

Hecelerimle coşar yazarım bülbüllerle

İnayetle beklerim geceyi seherleri

Şiirlerime ilham olacak bülbülleri

Bülbüller gelir dile hecelerle yazarım

Hecelerimle coşar yazarım bülbüllerle

Kul Mehmet okuyana nefes için olurum

Aşk’ın badesini tüm gönlüme yoğururlar

Aşk’ın ateşi düştü özüme şiirime

Hecelerimle coşar yazarım bülbüllerle

Mehmet Aluç

Resule Varsam Aşk’la

Resule Varsam Aşk’la

---

Resulü göremedim hasret ateşi yakar
Ruhumda can özlemin var gözlerimde yaşlar
Özlemlerim hep candan hepsi bana da bakar
Resule varsam Aşk’la gözümde aksa yaşlar

Rabbim'den dilerim ben bu dileği yürekten
Kapısında olsam da hizmetçi hep gönülden
Bülbüller gibi ötsem Resul bağında birden
Resule varsam Aşk’la gözümde aksa yaşlar

Kul Mehmet der ki sardı beni Resulün aşkı
Kırmayalım hiç gönlü kusurda ağzımız sıkı
Melekler yeryüzüne insin olmasın baskı
Resule varsam Aşk’la gözümde aksa yaşlar
Mehmet Aluç

__________________
Mümin tövbe ile merhamet ister Rabbin'de affı için
Selam ve dua ile...

Rahmet Seni Neylesin

Beklemezsen seheri bülbüller elbet ötmez

Gönül yaram sarılmaz dost eline varmazsam

Rahmet bana ulaşmaz diye dert yanarsan

Rahmete giden yolda sen gidenden olmazsan

Kapıya sen varmazsan Rahmet seni neylesin

Seherde kâinatı dinle sen seyran eyle

Gül bülbül için nasıl açar bak gör neşeyle

Zaman zaman yanarsa bu gönlün hep öfkeyle

Öfkeyle dolu gönlün söyle zaman neylesin

Kapıya sen varmazsan Rahmet seni neylesin

 Yalan dolanla ömrün söyle heba olduysa

Yalanın kapısını kapatmadın dolduysa

Yalan dolan ne yapsın ömrün bir an solduysa

Doğru sözün kapısı kapalıysa neylesin

Kapıya sen varmazsan Rahmet seni neylesin

Günde beş vakitte hep okunur nurlu ezan

İman yoksa gönülde ömründe olur mezan

Yapmazsan gereğini neylesin söyle ezan

Kalbin olmuşsa viran söyle neylesin iman

Kapıya sen varmazsan Rahmet seni neylesin

Kul Mehmet’im selamlar olsun hak yolcusuna

Koyun postu değişme sakın tilki postuna

Hakikatle sen bağlan candan gönül dostuna

Hakikati değişme boğazın tokluğuna

Hakikatli olmazsan Rahmet seni neylesin

Mehmet Aluç

Mezan: Şüphe