Müminlerin Gül Bağı

İmanı al kalbine imansız insan olmaz

Seyir eyle âlemi gör göçen gönülleri

İmanın şafağında açan çiçekler solmaz

Hicret eyle gönlünü gör uçan gönülleri

Özlemlerin dönüşsün sevinçlere her zaman

İmanınla derinleş yürü aman be aman

Hirasın da sukutları sarmış karadır duman

Hicretle eyle gönlünü gör kaçan gönülleri

İmansızlara zırhtan tokat örümcek ağı

Durdurulamazdı o doğan nur iman çağı

Yıkıldı Ebu cehil yıkıldı tümden dağı

İmanla ab-ı şerbet gör içen gönülleri 

Kul Mehmet’im imanla öksüz ömrü yenile

Güller kokan Rasûlüm salavatla anıla

Kul eşer ’de beşer ’de her zaman yanıla

İmanla açar işte gör biçen gönülleri

Yazan: Mehmet Aluç

Düzenleme: Harun Yıldırım

Resule Ümmet Olunan Yoldayız

İmanla gül kokulu Resulle başka âlemdeyim

Onun bakışıyla gülüşüyle başka bir andayım

Meğer ondan önce ben ziyanlardaymışım

Şimdi Resulle zamanın anlam kazandığı yerlerdeyim

Hak yolda hakka doğru yürünen hak yoldayız

Varlığımızla Gül kokan Resule ümmet olunan yoldayız

Zalimler şeytan yanar uçar iman denilen bu yolda

Dost düşman belli olur gözlerinde parlayan imanla

Yalan söylese de kalben sözü kalır havada gözler konuşur

İman yolunda Gül kokan Resul yanında gönüller barışır

Hak yolda hakka doğru yürünen hak yoldayız

Varlığımızla Gül kokan Resule ümmet olunan yoldayız

Gül Kokan Resulden önce boşa okumuş hayat bana gazeli

Nefis şeytan olur olmaza namerde muhtaç eyledi bildim bileli

Şeytan zalime dost eyledi seçemedim ben güzeli

Hiç solmayan gülüşüyle gül kokan Resulün gülüşü ezeli

Aradım bulamadım ondan daha gönlü hayatı ile güzeli

Hak yolda hakka doğru yürünen hak yoldayız

Varlığımızla Gül kokan Resule ümmet olunan yoldayız

  İman yolunda yürümek zor amma Resulle yürünür zamana

Hasret ile solan gönülleri birleştirir bir anda can gelir cana

Namertler insanı savurur boş yere yele Resul alır can ile sarar

Zalimler nefsi için verir karar Resul Kuran ile verir her an karar

Gül kokan Resulle ayrı yaşamak ömre zamana hayata her an zarar

Hak yolda hakka doğru yürünen hak yoldayız

Varlığımızla Gül kokan Resule ümmet olunan yoldayız

Bahar çiçekleri açar her an gül kokan Resul yanında

Madde zaman mekân yok olur Gül kokan Resul bakışında

Cana can gelir ahenksizliğe ahenk gelir Resul her sarışında

Kul Mehmet’im göremedin ise dünyada gül kokan Resulü

Rabbim nasip ederse görürsün inşallah gülümseyerek ahirette

Hak yolda hakka doğru yürünen hak yoldayız

Varlığımızla Gül kokan Resule ümmet olunan yoldayız

Mehmet Aluç

Gerçeği Yansıtan Sorular V/arsınız

                   

              

Korku düşlerinin sahilinde koşarken yarına, hissiz duygularım sensiz kırılgan iken ben zamansızlığın uçurumuna düştüm kaldım sensiz sıkılgan.  Çağırsam koşar gelir misin? Düşsüzlük ülkeme gelir düşlerime düş olur musun? Haydi, gel öyle ise asırlardır bekliyorum gelmiyorsun, yollarında yangın mı var? Adımlarında soluksuz nefesin soluksuzluğumu var?

Yere düşen şiirlerim gibi feryat sız sessizliğin uçurumuna mı düştün de gelmezsin? Ah bilsen seni ne kadar özledim, gözlerim beklemekten kör oldu karanlık gecelerde…

Ç/alıntı kelimelerin kifayetsiz denizinde gemilerin mi alabora oldu gelmezsin? Demsiz çaylarla yapılmayan muhabbetlerin uçurumuna mı düştün de sesin soluğun asırlardır çıkmaz?

Boşuna soruyorum ben bu soruları biliyorum. Nakarat korkuların hücresinde bana uyanıklık veriyor bu sorular, gerçeğin aynasında bu sorular bana senin imgesizlikten ne kadar uzakta olduğunu nankörlüğünü hatırlatıyor.

Ah bu sorular gerçeği gün yüzüne çıkaran sorular. Ölmüş gülüşlerinin morgunda soğukluğunu meydana çıkaran sorular iyi ki v/arsınız, sizsiz gerçekler nasıl çıkar meydana, nasıl düşer maskeler suratsız suratlarda?

Kangren düşsüz gözlerinde hayat bekleyen ben, ne kadar aptalmışım derken şiirlerimin kefenine sarılı bedenim beni öpen şiirden, buselerle ben hayatı yaşıyorum şiirlerin beşiğinde artık, gelme artık gelmene gerek kalmadı.

Demir ağlarla örülü hayatının zindanında, aşılmaz dağlar ardındaki mahzeninde sen kal gelme bu bana yeter.

Mehmet Aluç

Benden Başkası Çekemez Senin Kahrını

---

Kahrın çekilmez yönünü kaybedersen
Bakışlarında hınca hınç kin kokarsa
Adım attığın yollar kapanırsa yüzüne
Sana kapım açık gel yanıma
Benden başkası çekemez kahrını

Çılgın seller gibi acılar yoluna çıkarsa
Kıymet vermediklerin yoluna çıkarsa
Ah çekip ahların yüreğini parçalarsa
Sana kapım açık gel yanıma
Benden başkası çekemez kahrını

Çölden beter gönlünde sancıların başlarsa
Vicdansız gönlüne zemheri karları yağarsa
Uzatılması gereken ellerin hep kırdıysa
Sana kapım açık gel yanıma
Benden başkası çekemez kahrını

Kul Mehmet’im hatalarını tokat gibi suratına vurmam
Sen ağlarken sancılar çekersen ben rahat uyuyamam
Sancılarla dolu gönül defterin kapkara diye sana kızmam
Sana kapım açık gel benim yanıma
Benden başkası çekemez senin kahrını
Mehmet Aluç

__________________
Mümin tövbe ile merhamet ister Rabbin'de affı için

Boş Yere Gezdin Yeter Uyan

 Ey Gönül için kapkara dolu kir

Yıkanmak için İmanı al çek zikir

Yoksa sonun karanlık al az fikir

Haydi, ne olur beni kendini de yakma

Boş yere gezdin yıktın yeter uyan

Uydurdun bin bir yalan ile dolan

Kandırdın kendini insanları şaklaban

Haydi, ne olur beni kendini yakma

İman yolundan sakın sakın ola kopma

Dünya malına kanıp sakın ona tapma

Rahman’ın kapısında sen hiç kaçma

Haydi, ne olur beni kendini yakma

El aç semaya yardım dile Rahmandan

Nur nur yağar göğsüne iman inanırsan

Şeytan ile nefsini uçurumdan atarsan

Haydi, ne olur beni kendini de yakma

Dik kafalılığınla şeytana yardım edersin

Şeytan yarı yolda bırakır sen nereye gidersin

Pişman ol Rahmanın kapısına yönel

Rahman merhameti ile bekliyor kaçma

İsyan ile olursan sonun cehennem

Vallahi gülemezsin sen her dem

Gemisini kurtarandır her zaman kaptan

Yeter artık ömür bitiyor vakit geçmeden uyan

Bak ömrünü boşa geçirme vaktin olur ziyan

İman ile Kuran ile ol Rahman koşar sana her an

Mutlulukla gülümsersin insanlara her zaman

Ahirette karşılığını alırsın inan her an

Kul Mehmet’im imanı al göğsüne ol kâmil insan

İnsanlara yardım et Rahman verir sana ihsan

İnsanların derdine koş olabilirsin derman

Rahman bunun için yarattı eline verdi ferman

Mehmet Aluç

Vakit Geç Değil, Koş Rahman’a

---

İman kucak açmış yolda bekliyor ey nefsim neden kaçarsın? Nefsin şeytanın kucağıma bin bir çile kahır çekmek için koşarsın? Şaşkın azgın deliler gibi ömrünü heba eder zamanını boşa harcarsın?

Ömür bitecek ölüm meleği gelecek, yaptıklarından hesap soracak? Rahman diyecek ey kulum san sayısız nimetler verdim de bir gün beni anmadın, bana beş vakitte secde etmedin şükür edip benim nimetlerim ile beslendin, benim yoluma gelmedin ben hep senin yolunda seni bekliyordum bana dönmedin. Şeytanın ateşin yoluna koştun der ise ne cevap vereceksin ey nefsim? Bana cevap ver?

Susma boş gözlerle bakma bana, cevap ver haydi durma vakit bitiyor, ömür sona koşuyor? Akla ilme uymadın edepsizce gönül kırdın, şeytan sana oldu kumandan, işte ölüm gelince seni bırakacak yolda halin olacak pek yaman!
Allah’a, Kuran’a, Gül kokulu Resule, imana inansaydın da olsaydın gönüllere sultan, Rahman verirdi bol bol ihsan, sende olurdun insan gibi insan ey nefsim.

Az anla artık yeter uyuduğun çamurlara yattığın pis çöplüklerde sabahladığın yeter artık, dön iman yoluna artık. İnsanın kâmil olanı iman ile olur rezil ile olanı şeytan ile olur bırak inadı artık, dön aslına vakit son düdüğünü çalmadan ömür bitmeden koş haydi tövbeye Rahman’a vakit geç değil, koş Rahman’a koş imana…

Mehmet Aluç

Ne Kadar Yazsam Seni

Yetmedi artık seni bu gönlüme yazdığım

Bir gelsen de bendeki senin resmini çizsen

Oku sana yazdığım sen kokan şiirleri

Ne kadar yazsam seni gönlüme az geliyor

Aşkın zincirini sen gönlüme mi doladın

Seni sevdim de gönlüm senle oldu apaydın

Aşkın deryasında sen beni aşkla sınadın

Ne kadar yazsam seni gönlüme az geliyor

Seni sevdiğim için bana bedel ödetme

Dünyanın güzelleri hiç gönlüme girmeye

Sensiz inan dünyada ömrüm yüzüm gülmeye

Ne kadar yazsam seni gönlüme az geliyor

Kul Mehmet’im vefakar ömrümü sana verdim

Kıramadım hasretin zincirini pes ettim

Ben aşkın kapısını çalmaya geldim amma

Sen terk edip gidersin diye ödüm kopuyor

Mehmet Aluç

Neylesin ?

Terler derler de giren nedense hep hamama

Hamam söyle neylesin girip terlemeyeni

Cemaat gam ile keder vermesin tüm imama

Aşk söyleyin neylesin candan yar sevmeyeni

Şeytan seni arkadan tekme ile hop itip

Yalan sözlü olursan bunu yazarsa katip

Yazan garip neylesin zaten değil mi kâtip

Doğru söz söylemezse ne yapsın garip kâtip

İşte yerde bekliyor sarılı bir deste ip

Olmazsa kaderinde ne eylesin o nasip

Uyarmadan atarsan uçuruma sen itip

Yerde o uzanmayan sarılı ip neylesin

Altında var kocaman sükseli cillop bir cip

Söylese yanındaki fiyakan nasıl bir tip

Yanında bakıp duran değil mi bizim hasip

Cipe binemez ise söyleyin cip neylesin

Kaderinde var ise eğer sana bir nasip

Koşarak gelir almak için bizim kör hasip

Almak içinde eğer değilse yani münasip

 Söyleyin canım dostlar gelen nasip neylesin

Yere düşen değil mi hakkın olmayan para

 Korsan cebine eğer sen duymaz mısın yara

Elin yüzünü yıka bak olmuş kirden kara

Elin yüzün karaysa akmayan su neylesin

Sokaklarda atarsın deliler gibi nara

O yârin değil midir yüreğinde acı yara

Çok düşünme gurbette olursun sonra sara

Sözü dinlemeyeni hangi doktor neylesin

Koşarak geldiğinde son yer değil ki bura

Parayı atarsın da neden hiç gelmez tura

Şans olmayınca inan boş çekiliyor kura

Bak şansın olmayınca kura çeken neylesin

Kalbinde varsa iman hep koşar nurdan nura

Elinde o çaldığın değil mi telli cura

Yolda oturup kaldın nedense dura dura

Yürümezse ayağın söyleyin yol neylesin

 Gönlündeki sevgiyi sen değişme bir pula

Allah iman vermiştir almak isteyen kula

Kötü sözü doldurma dilindeki boş çula

Dil sahipsiz olursa söyleyin çul neylesin

Mehmet Aluç