Merhamet Eyle

Merhamet Eyle

Işıkları Kapat

Sen kapıma geldin de ben mi açmadım

Sen beni sevdin de ben mi sevmedim

Sen güldün de ben mi seni ağlattım

Merhamet eyle hançer vurma sineme

Can tene gelsin gel öldürme beni

Bilirsin candan severim ben seni

Ne olur candan sevsen sen bu teni

Merhamet eyle hançer vurma sineme

Bakışların alevden sanki bir kordu

Sevda yolunda aşkın beni yordu

Senin için ben terk eyledim tüm yurdu

Merhamet eyle hançer vurma sineme

Kul Mehmet'im hüzün kapımı çaldı

Mutluluk senin ile mazide kaldı

Tüm hayallerim senin ile yandı

Merhamet eyleme artık hançeri vur sineme

Mehmet Aluç

Ozanların Şiirlerini Severim

Ozanların Şiirlerini Severim

---

Kendi halimde şiir yazarım
Ozanların peşinde iz sürerim
Heceleri mısra mısra dizerim
Ozanların şiirlerini severim

Ozanlar dokunur gönül sazına
Kışı getirir bir anda yaz ayına
Çiçekleri açtırır gönül bağında
Ozanların şiirlerini severim

Bazen çok uzun yazıyorum
Şiirin sınırlarını aşıyorum
Kalemime dur diyemiyorum
Ozanların şiirlerini türkülerini severim

Ozanlar ki gönlünden geçeni getirir dile
Değmesin ellerine gönüllerine taş bile
Taşı dile getiriler tatlı dilleri ile
Ozanların şiirlerini severim

Ozanlar hiç gönülden silinir mi
Ozansız gönül yolu görülür mü
Ozansız sazsız türkü söylenir mi
Ozanların şiirlerini severim


Yürürler gönül sazları şiirleri ile geceye gündüze
Gönülleri her daim her dem çiçek gibi açar taze
Halkın içindedirler her zaman bakarlar yüz yüze
Ozanların şiirlerini severim

Ozanlar ki kuruyan gönülleri sularlar
Sevgi yolunda bazende çile çekerler
Kimi zaman aç tok gezerler
Canım ozanları çok severim

Ellerinde hiç düşmez kalem ile saz
Haydi, az sende onlar gibi yaz
Onlar gibi yazamam çalamam saz
Canım ozanları çok severim



Kul Mehmet'im az daha oku yaz şiiri
Gönlüne değsin ozanların tatlı dili
Gönül bahçemde açar ozanlar ile şiirlerin gülü
Ozanların şiirlerini severim
Mehmet Aluç

__________________
Mümin tövbe ile merhamet ister Rabbin'de affı için
Selam ve dua ile...

Vakit Olmayacak

Sen mi ben mi daha çok para kazanmak için

Girdik kendi çıkarımız için insanların kanına

Sen mi ben mi insanların mutluluğu için

Kendi çıkarımız için mutsuzluk ile değiştirdik

Hangimiz kumkapıda hamalın sırtındaki ağır yükü ile

Alnında damlayan sırtındaki yükten ağır olan

Alın terini çaldık

Sen mi ben mi sokada oynayan masum bir çocuğun

Ayağındaki ayakkabıyı giymeye lâyık değil diyerek elinden aldık

Sen ben almadık ise neden insanlar mutsuz

Yarınları kaygılı gözyaşı dolu

Neden hamalın kazandığı evdeki mutfağın harcamasına yetişmiyor

Neden fakir çocukların ayağında ayakkabısı yok

Neden bu sancı bitmiyor insanların yüreğinde

Neden bu yorgunluk var bedende

Niçin umutsuz bakışlar var gözlerde

Bir gün uzanacak eller

Bunu reva gören senin veya benim yüreğime

Bu utancı silmek için param parça edecek

İşte o an aynada kendimize bakmaya

Kendi hatamızı düzeltmek için kendimizin boyuna bakmaya

Bize bir fırsat verin demeye vakit olmayacak

Mehmet Aluç

Bir Lokma İçine Şükür Katmak Gerekir

Nefis şeytan ile pusuda yatar

Ele geçirdi mi ortalığı birbirine katar

Gözü bir şey görmez her şeye dalar

Dostunu düşmanına satar

Olur, olmaz yerde herkese çatar

Diken gibi ömrüne batar

Utanmadan bedeninde yatar

Anlaşılmaz muamma hainlik dolu niyeti

Yoktur nefis ile şeytan da fikir

Allah'ı istemez ki edesin zikir

Onları ele alıp sıkı sıkı zincirlemek gerekir

Zincire vuramazsan da hemen onlardan kaçmak gerekir

Para dersen ise elden akan kir

Paran yoksa kalsan da fakir

Önemli olan bir lokma içine şükür katmak gerekir

Rahmana her zaman ol yakın

Nefis şeytan rahat bırakmaz Rahmana olmazsan yakın

Yoksa başını döndürür çektirir çile

Besmele ateşini söndürür muhabbetli dil ile

Herkese verilmeli değer

Yalnızlık Allah'a mahsusmuş, meğer

Kul secdede Rahmana boyun eğer

Rahman da ona verir değer

Az çileli olsada hayat ahirette gülmeye değer

Besmele şeytan ile nefsin önünü keser

Sil gönlünde zikir ile pasını

İman kokmalı tenden

Nefis şeytan korkmalı senden

Mehmet Aluç

Kendi Halimde

Kendi halimde serbest şiir yazarım

Şiir yazamazsam uzunlamasına yatarım

Şiir yazarak hayatıma az mutluluk katarım

Yinede şiir yazamazsam uzun koşu yaparım

Hecelerle mısraları birbirine karıştırırım

Beğenen olsa da olmazsa da ben yazarım

Gönlüm'de dökülenlerin içine şiirsel yolculuğu katarım

Yorulunca kalemi bir kenara bırakırım

İlham ile ilhan gelince yine yazmaya başlarım

Mehmet Aluç

Katmak isterim

Şiirleri yazdım kâğıda
Şiirlerim döndü ağıda
Acizliğimle çıktım kapıda
Şiir ile yolculuk yapamadım

Gönül işidir şiir işi
Aç karnına durur mu kişi
Şiir yazmazsam çekilir, sanki fişim
Fişim çekilmiş haberim yokmuş

Hece yazmayı hiç beceremem
Serbest yazarım yazdım diyemem
Lâl olur dilim bir şey söyleyemem
Edebi şiire katmak isterim

Uçan kuşa şiir yazdım
Kafama pisledi kaçtım
Elimde kalem kaldı ben şaştım
Kendimi şiirin içine katamadım gittim

Şiir gönül işidir diye gönlümü kattım
Şiir söz ile olur dedim özümü kattım
Hecelerle yattım mısralarla kalktım
Kendimi şiirin içinde bulamadım

Mısraların içine daldım
Şiirin içinde tek başına kaldım
Heceleri sıraya dizeyim dedim yazdım
Şiir beni edep ile sıraya dizdi şaşırdım kaldım

Kul Mehmet derki yalan söz yazamadım
Kendimi de şair sanmadım
Şair gibi iki mısra yazarak gönlümü avutamadım
Var git az daha erenlerin ozanların tozunu yutta gel
Mehmet Aluç