Kayboluşun kuytu köşelerinde

İyi olmazsa fikrin
İyi olur mu söyle zikrin
Kuru kalabalık sözlerin
Akla hayale gelmez engeller fikrinde
Umutsuzluk deryası avcunda
Dokunmasın ellerin kimseye
Seslenişin uzak şehirleri gösterir
Sesin duyulmasın aman sakın
Rüzgâra fısıldarsın yarınsız yarınları
Ortalığı karıştırıp kaçmak niyetin
Aman adımların sokakları adımlamasın
Nasıl yaşarsın bu fikirsiz aklınla şaşarım
Seni görünce elli adım geri kaçarım
Bırak sözlerin düşlerin soluksuz nefesinde kalsın
Gözlerin değmesin masum gözlerin bakışına
Kayboluşun kuytu köşelerinde kayboluşuna bak
Mehmet Aluç

__________________
Mümin tövbe ile merhamet ister Rabbin'de affı için
Selam ve dua ile...

Bir nefeslik dünyada

Bir nefeslik dünyada

---

Aşkın çilesi gibi bana sarıl aşkım
Uçarken aşkın rüzgârın da saçların
Yüreğimi iklimlere götüren saçların gibi
Savur gönlümü aşkın fethine doğru

Aşk ile açan çiçekler gibi açıl gönlümde
Al götür beni kerem eyle aşkın yolunda
Al sürükle beni gamın dertli bakışlarında
Aşkın gönlünü sarışı gibi sar beni gülüşünle

Bağrıma hançeri sokan ihanet bakışları
Aşkın yolunda bekleyen nefessiz aldanışları
Aşk dolu dünyayı virane edenlerin adımlarını yok eden
Aşkın vuslat ile buluşturan Aşk’ın alın yazısı gibi gel aşkım

Kul Mehmet derki aşk ki umudun gülünü açtıran
Gel aşk ile sar beni kefen beni sarmadan
Bir nefeslik dünyada kin nefret gönülleri alt etmeden
Aşk ile sevelim birbirimizi cehennem ateşine düşmeden
Mehmet Aluç

__________________
Mümin tövbe ile merhamet ister Rabbin'de affı için
Selam ve dua ile...

Hiç İdrak Edemiyoruz

Hiç İdrak Edemiyoruz

---

Hayatımız tıpkı bir ağacın yaprakları gibi soluyor sararıyor sonra birere birer dökülüyor. Kaçımız ilerleyen koşarak giden zamanı geri getirebiliyor veya üzüntü keder dolu anlar ile ömrünü doldurarak gülümseyen tatlı gülüşler ile zamanı geçirmeden hayatın kıymetini bilmeden hayatın sona doğru gittiğinin farkına varabiliyor?

Bazen acımasız olabiliyoruz çoğu zaman hatta bazen her zaman, dilimizin ayarını bilmeden sözlerimiz acımasız olabiliyor. Bazen karşımızdakini üzerek soğuk kış gününde üşüyerek titreyen bir şerçe gibi gönül kapımızın dışında soğuk donduran bakış ve sözlerin altında bırakıyoruz ve hiçte farkında olamıyoruz pardon farkında olmak ayrı bir şey idrak edemiyoruz diyelim evet evet idrak edemiyoruz maalesef.

Hiç idrak edemiyoruz sevgi bizler için bir gereksinim güzelliklerin bir bütünü bir demet çiçektir. Sevgi gönüle dokunmak onu sarmak ona karşı ilgi duyduğunu göstermek onu sevdiğini hissettirmek değil midir?

Tüm bedenimizi de hücrelerimizde kıpır kıpır dolaşan bedenin sağlıklı ve canlı kalması için gönülde bedende mutlaka sevgi olmalıdır, eğer bu sevgiye kapımızı kapatırsak hayatımız karanlıklar içinde cansız güzelliklerin tadını almadan yaşayan bir kişi olmaktan öteye gidemeyiz.
Mehmet Aluç

__________________
Mümin tövbe ile merhamet ister Rabbin'de affı için
Selam ve dua ile...