Acaba Hayal Kurar İken Çok Büyük Hayaller Mi Kuruyoruz?
İnsanı ayakta ve hayatta tutan duygulardan
bir tanesi de umuttur. Hepimizde biliyoruz az çok. Umutta biraz sahiplenme
duygusu ele geçirme sevinci ve gururu ile donatılmış duygu yumağı.
Bizim olmasını istediğimiz sadece
kendimizin yaşayarak hissettiği bir olgu, bazen sadece kendimiz için isteriz
ama en güzeli de kendimiz için değil karşımızdaki içinde istemenin mutluluğuna
hazına doyum olmaz ha ne dersiniz..
Değer vermek değer görmek adına da
hissedilen bu duygu yumağı seli, bazen de umut ederiz pembe hayallerle umut
ederiz ama velakin sonu hüsran olur yıkım olur. Duygusal anlamada yıkım olan bu
elde edememenin hırsı öfkesi bizi yıkıma götürür ama bilmeliyiz ki hayal bu
başka hayaller kuralım önümüze bakalım ama olmuyor yapamıyoruz nedense.
Üzülmemize muhakkak bir sebep vardır. Ellerim
boş gecelerim boş arabeskine bağlanan gecelerde sıkıntı üstüne sıkıntı yaşarız.
Elveda hayaller deriz, onsuz bir sabaha daha nasıl uyanacağım her yer karanlık
deriz illaki arabesk içimize işlemiş.
Ve başlarız onsuz geçen geceleri günleri
ayları saymaya, bir şey yapmak isteğimiz uçar gider velhasıl kelem zor iştir
hayal kırıklığı. Belki tutunacağım bir dal olarak gözleri vardı, kokusu saçları
vardı beni sımsıkı saran, gamzeli gülüşündeki güzelliği yüreğimde mutluluklar
açardı ama şimdi..
Acaba hayal kurar
iken çok büyük hayaller mi kuruyoruz? Koskocaman, erişilmesi zor olan veya
karşı tarafın hislerini bilmeden kendi kendimize gelin güvey mi oluyoruz evet
evet bence de, yoksa yıkımı bu kadar acı olduğuna göre çok kocaman hayaller
peşindeyiz. his,küçük,olsun
Siz ne dersiniz acaba haklı mıyım haksız mıyım?
Sessiz kalmayın bir cevap verin yazın katılımda bulunun. Yüreğinizdeki hisleri gömmeyin..
Selam ve dua ile..
Mehmet Aluç
